Tijdig ruimterace-drama Voor de gehele mensheid kan Apple TV+ er misschien toe aanzetten om een must-see TV te worden. De show begint eind jaren zestig, een paar weken voordat Neil Armstrong en Buzz Aldrin zich vastbinden in een gigantische metalen buis vol brandstof die op de maan is gericht.
Van daaruit neemt het verhaal een scherpe wending van de geschiedenis en onderzoekt hoe de wereld eruit zou zien als de USSR eerst haar vlag op de maan zou planten. Ruimte is duidelijk een groot deel van Voor de gehele mensheid, maar de manier waarop schepper Ronald D. Moore gebruikt het als een middel om onderwerpen als familie, patriottisme en feminisme aan te pakken, wat de show de moeite van het kijken waard maakt.
Waarschuwing: Spoilers vooruit.
De eerste drie afleveringen van Voor de gehele mensheid vandaag beschikbaar gekomen als Apple TV+ gelanceerd in meer dan 100 landen over de hele wereld. Apple is van plan om de andere zeven afleveringen wekelijks uit te brengen, wat nogal frustrerend is, omdat ik klaar was om de hele serie te binge na het beëindigen van de eerste aflevering.
De rode maanlanding
Aan het kijken Voor de gehele mensheid voelt alsof je een dramatisering van het Apollo-ruimteprogramma ziet zoals Apollo 13 of Eerste man. Dan gebeurt er iets geks, en de show slaat je met het besef dat alles kan in deze alternatieve versie van de geschiedenis. Niets gaat zoals je verwacht.
In het begin, Voor de gehele mensheid dwaalt niet te ver af van de echte geschiedenis (behalve de Rode maanlanding). Veel van de beroemdste gezichten uit de jaren '60 hebben een rol in de show, zoals Neil Armstrong, president Richard Nixon en zelfs Henry Kissinger, hoewel ze nooit hoofdpersonages zijn.
De show schijnt het helderst wanneer het minder gericht is op de ruimtewedloop zelf en meer op hoe het de levens heeft beïnvloed van degenen die NASA vooruit helpen en de mensen met wie ze verbonden zijn. Het doet ook geweldig werk door belangrijke figuren van de ruimtewedloop in de kijker te zetten waarvan je misschien nog niet wist. Gedurende de hele show zou ik merken dat ik de Wikipedia-pagina's van kerels zoals Deke Slayton en Wernher von Braun.
Voor de gehele mensheid slaagt er op de een of andere manier in om je te informeren over echte problemen en mensen van de ruimterace, terwijl je je ook vermaakt met historische curveballs. De show leunt een beetje te veel op die curveballs om spanning op te wekken in de eerste paar afleveringen, door ze bijna uit het niets te gooien als de plot te langzaam voortkabbelt.
Niet alleen landen de Russen eerst op de maan, maar het volgende grote keerpunt is wanneer Neil Armstrong neerstort op het maanoppervlak en overleeft. De lat wordt weer hoger wanneer Rusland de eerste vrouw op de maan zet en een feministische revolutie op gang brengt. Niet precies waar ik de show zag gaan (hoewel een teaser voor de serie) toonde zijn inclusieve verhaallijn).
De plaats van een vrouw is in de ruimte
De vrouwelijke kosmonaut van Rusland wordt een wereldwijde sensatie, wat Nixon ertoe aanzet een nieuw doel te stellen om een Amerikaanse vrouw op de maan te zetten. Dit is waar de show een grote omweg begint te maken van de geschiedenis - en het is allemaal maar het beste.
Als je zelfs maar een beetje geïntrigeerd was door The Astronaut Wives Club, je zult echt graven Voor de gehele mensheid. In plaats van alleen te focussen op het drama tussen de echtgenotes of de problemen die ze hebben met hun echtgenoten, Voor de gehele mensheid gebruikt zijn alt-historische krachten om ze op een pad te zetten om op hetzelfde niveau te zijn als de jongens.
Een van de beste personages op het middenniveau is een vrouwelijke wiskundige die van het werken aan de wiskunde achter het Apollo-programma de eerste vrouw in de controlekamer wordt. Dan is er Tracy Stevens, een personage gebaseerd op Trudy Olson, de echte vrouw van de echte Apollo-astronaut Gordon Cooper. Nixon verzoekt persoonlijk om Tracy om twee redenen om aan de trainingsgroep van vrouwelijke astronauten te worden toegevoegd: ze kan een vliegtuig besturen, en ze is zo heet als de hel en zou er geweldig uitzien op een tijdschriftomslag.
Terwijl een enorme feministische beweging zich over de Verenigde Staten verspreidt, maakt Tracy's opkomst binnen NASA sommige van de andere ruimtevrouwen jaloers. Een van de geweldige plot-apparaten van Voor de gehele mensheid is het vermogen om ook vragen te stellen als: "Wat zou er zijn gebeurd als we eerder met kwesties als gelijke rechten voor vrouwen te maken hadden gehad?"
Veel vrouwen voelen zich gesterkt door de vrouwelijke astronauten in de show. Anderen denken echter dat ze niet op hun plaats zijn en terug moeten gaan naar de keuken en kinderen moeten opvoeden. Aan dit soort draden trekken wordt soms interessanter dan welke maanlanding dan ook.
Amerika is weer geweldig
Een ding waar ik niet echt van had verwacht Voor de gehele mensheid waren de delen die ervoor zorgden dat ik gewoon van Amerika hield. Scènes van klassieke Amerikaanse nostalgie razen door afleveringen als een Corvette uit 1968. Vaak inclusief een Corvette uit '68 en rock uit de jaren '60. Ik kan er gewoon geen genoeg van krijgen.
De show zet je ook aan het denken over onderwerpen als patriottisme. Wernher von Braun speelt een cruciale rol om de VS de ruimte in te krijgen. Maar voordat hij Amerikaan werd, ontwikkelde hij de eerste langeafstandsgeleide ballistische raket voor de nazi's met behulp van concentratiekamparbeiders. Toen Wernher werd geconfronteerd met de situatie van de nazi-raketten door de vrouwelijke wiskundige die hij hielp opstaan via NASA, geeft hij toe dat hij wist van de slavenarbeid. Hij zei niets omdat hij het als een noodzakelijk neveneffect beschouwde om ervoor te zorgen dat zijn werk vorderde voor het welzijn van de hele mensheid.
Amerika wordt gecast als de held in Voor de gehele mensheid, maar de show dwingt je om na te denken of dat het geval zou zijn. Hoewel velen van ons een zeer altruïstische kijk hebben op NASA en het ruimteprogramma, werd niet alles gedaan voor het welzijn van de mensheid. Politiek speelde een grote rol in de ruimtewedloop. En in sommige opzichten waren de goede dingen die eruit voortkwamen gewoon gelukkige bijwerkingen die ons allemaal ten goede kwamen.
Voor de gehele mensheid maakt een krachtig statement dat het niet uitmaakt of de VS of de USSR hun vlag eerst op de maan hebben geplant. Wij (de hele mensheid) zijn bij de verdomde maan gekomen, jullie allemaal. Op de een of andere manier is de magie van alles wat we hebben verloren, maar Voor de gehele mensheid is hier om die vonk weer aan te steken.