K811 Easy-Switch door Logitech
Categorie: Toetsenborden
Werkt met: Mac, iPad, iPhone
Prijs: $99
Deze recensie is enigszins ongebruikelijk: we publiceerden een paar weken geleden al een recensie van hetzelfde apparaat: de Logitech Easy-Switch toetsenbord. Ik vond het er zo mooi uit zien dat ik - op aanraden van Killian - naar buiten ging en er zelf een kocht. Of beter gezegd, ik kocht er een, bracht er een terug en zocht op internet hoog en laag naar een andere.
Dus waarom de "dubbele" beoordeling? Omdat ik een toetsenbord op een andere manier gebruik dan Killian. Waar hij aan de eettafel zit, omringd door iDevices en Macs, werk ik niet alleen in verschillende kamers, maar ook in bars (cafés), in bussen, waar ik ook ben. Dus ik dacht dat ik een heel andere recensie zou schrijven.
Geïnteresseerd?
Het kopen
Het eerste probleem was om er een te krijgen. Ten eerste staat het toetsenbord - de K811 - niet eens op de Spaanse site van Logitech. Ten tweede geef ik de voorkeur aan een Britse lay-out boven de Amerikaanse of Spaanse lay-outs. Laten we even kijken naar de toetsenbordindeling.
Internationale toetsenbordnormen
De VS gebruiken de ANSI-hardwarestandaard, die een platte retoursleutel heeft en de tilde-toets bij de tab-toets plaatst.
Europese toetsenborden gebruiken de ISO-standaard, die een grotere, L-vormige return-toets heeft en de tilde-toets ingedrukt houdt met de linker shift-toets (de shift-toets krimpt om ruimte te maken). Ik gebruik deze toets veel bij het typen op mijn iMac. Command-~ is de snelkoppeling om terug te keren door de cmd-tab app-switcher, en ik gebruik optie-~ om mijn klembordgeschiedenis in Launchbar te openen.
Fysiek zijn een Brits-Engels en een Spaans toetsenbord identiek. Je kunt de metalay-out in iOS of OS X wijzigen en - op voorwaarde dat je nooit naar de toetsen kijkt - je zult het verschil niet weten. Maar je kunt gek worden door te zien dat de haakjes één toets naar links zijn verschoven (8 en 9 op de Spaanse lay-out), maar je moet nog steeds op de 9 en 0-toetsen drukken om ze te typen. En laat me niet beginnen over de ñ.
Vanwege de populaire vraag
Het is me eindelijk gelukt om er een op te sporen in Duitsland
Het tweede probleem was er een te bemachtigen. De lanceringsdatum in het VK (volgens Amazon) was 14 februari. Ik heb vooraf besteld, maar nadat de 14e arriveerde, vertelde Amazon me dat ik in de wachtrij voor nabestellingen was geplaatst. Logitech UK was ook niet op voorraad, en zoals ik al zei, Logitech Spanje erkende het bestaan ervan niet eens.
Uiteindelijk vond ik er een op de Duitse site van Logitech en kreeg ik zelfs de keuze uit verschillende lay-outs. Ik betaalde mijn € 99 ($ 130) plus € 0 ($ 0) verzendkosten en wachtte. Maar laten we niet op de zaken vooruitlopen.
De Windows-versie
Voordat ik de cache van toetsenborden van de Duitsers ontdekte, werd ik wanhopig. Ik had zojuist woedend een van mijn twee draadloze Apple-toetsenborden kapotgeslagen en Bluetooth aangezet en uit op Macs en iPads om één toetsenbord te gebruiken met drie machines dreigde me mijn top te laten doen opnieuw.
Ik was zo wanhopig dat ik de Windows-versie kocht
Ik was zo wanhopig dat ik de Windows-versie (K810) van het toetsenbord in een plaatselijke winkel kocht. Ik dacht dat het prima zou zijn om met mijn iPad te gebruiken (hij is tenslotte ontworpen voor gebruik met iOS) en dat mijn Mac zou kunnen zorgen voor het veranderen van de toetsindeling om de opdracht- en optietoetsen om te wisselen.
Ik vond het geweldig. De toetsen voelden geweldig aan. Het toetsenbord was licht. En het kwam zelfs in een mooie, geanodiseerde zwarte afwerking, waarvan ik nog steeds denk dat het er beter uitziet dan de
zilver-en-zwarte Mac-versie. Maar er waren problemen.
De Windows-versie wordt geleverd met een aantal overbodige toetsen op de bovenste rij. Printscreen, iemand? En als ik het me goed herinner, zou het de helderheid van het Mac-scherm niet veranderen, wat behoorlijk vervelend is als er vier toetsen zijn gewijd aan helderheid op de bovenste rij.
Ik had dit echter op de Mac kunnen omzeilen met de stuurprogrammasoftware van Logitech of een tweak van derden. Maar toen heb ik hem aangesloten op mijn iPad.
O. M. G., zoals ze tegenwoordig zeggen. Ik ontdekte dat Windows-toetsenborden de opdracht- en optietoetsen omkeren, zelfs als ze op een iPad worden gebruikt. Aangezien het belangrijkste gebruik van mijn toetsenbord het bewerken van mijn eigen slecht getypte tekst is, gebruik ik deze toetsen altijd om selecties te maken. En als ze worden omgekeerd, is het alsof je vingers worden afgehakt en op elkaars stompen worden genaaid: ongemakkelijk.
Dus ik bracht het terug naar de winkel, spoorde de Duitse bestelling op en wachtte een paar dagen.
Typen
De Logitech K811 is zonder twijfel het beste toetsenbord dat ik ooit heb gebruikt. Ik zou nooit kunnen opschieten met de grote, klakkeloze toetsenborden zoals de DAS, misschien omdat ik zo gewend was aan Apple's MacBook en draadloze toetsenborden.
De Logitech K811 is zonder twijfel het beste toetsenbord dat ik ooit heb gebruikt.
Maar de toetsen op de K811 zijn altijd zo iets klikker dan die op de Apple Wireless, en ze hebben een beetje meer reizen en weerstand. Dit maakt de ervaring positiever (in termen van weten dat je een toets hebt geraakt). De chiclet-toetsen in eilandstijl zijn ook licht hol, wat het typen weer vergemakkelijkt.
En de achtergrondverlichting. Oh, het tegenlicht. De achtergrondverlichting van de Easy-Switch brandt de hele tijd dat je typt (je kunt hem dimmen tot niets als je wilt), en lijkt veel op het altijd-aan-schermlicht van de Kindle Paperwhite. Het verhoogt het contrast, zelfs bij fel daglicht, en is zo ontworpen dat u zowel de letters zelf verlicht als een scherp weergegeven lijn rond de rand van elke toets.
De achtergrondverlichting is zo contrastverhogend dat je hem altijd aan wilt hebben, zelfs bij vol daglicht.
De achtergrondverlichting schakelt zichzelf ook automatisch in en uit en wordt wakker wanneer je handen in de buurt komen. Dit is nog een geweldige functie die je op andere toetsenborden zal verwennen. Het lijkt een soort lichtmeter te gebruiken om de detectie uit te voeren, en als zodanig kan het soms in de war raken. Als ik hem bijvoorbeeld 's nachts vergeet uit te zetten, wordt hij af en toe wakker in mijn pikdonkere kamer. Dit kan een beetje vervelend worden.
In feite ben ik zo gewend geraakt aan dit altijd brandende licht dat toen het net stierf (enigszins toevallig in het midden van dit review, en vergezeld van een ademende rode LED om me te vertellen dat ik op reservebatterij zat), reikte ik naar een USB-batterijpakket direct. Je kunt, zegt Logitech, nog vele uren blijven typen zonder de achtergrondverlichting, maar waarom zou je je druk maken als je kunt opladen terwijl je typt.
Wat ons brengt bij…
de hardware
Het lichaam
De K811 is licht met 338 gram (de Apple Wireless weegt 326 gram op mijn keukenweegschaal) en slanker dan die van Apple. Nogal. Het is plat, dus het is iets hoger aan de voorkant en lager aan de achterkant.
De K811 glijdt gemakkelijk in hoesjes die bedoeld zijn voor het toetsenbord van Apple
Dit betekent dat het past in hoesjes die bedoeld zijn voor het toetsenbord van Apple (ik heb de uitstekende Waterfield reiskoffer en het houdt de Logitech prima vast), en dat het beter op schoot zit. Het heeft ook een plastic basis, wat gemakkelijker is op blote dijen dan de volledig metalen schaal van Apple. In termen van levensduur, wie weet? Vraag me over vijf jaar wanneer ik dit toetsenbord net zo lang gebruik als het Apple-toetsenbord.
Accu
Dan is een ander groot verschil de batterij. De K811 heeft een oplaadbare batterij (vervangbaar door een paar schroeven te verwijderen) en een degelijke aan-uitschakelaar aan de zijkant. Apple's gebruikt AA's en heeft die stomme lange-druk-schakelaar waarvan je nooit kunt zien of hij uit is of niet.
Voor draagbaar gebruik verliest Apple. Ik reis altijd met een oplader of een extra USB-batterijpakket, maar de enige keer dat ik een batterijlader meeneem, is als ik het Apple-toetsenbord meeneem op een meerdaagse reis. Met de Logitech heb ik één ding minder te dragen.
Sommigen zullen zeggen dat AA's beter zijn dan een oplaadbare batterij, omdat je gewoon een nieuw paar kunt omwisselen (gekocht bij een winkel op de hoek) en blijven binden. Ik zou tegengaan door te zeggen dat je met de Logitech gewoon kunt aansluiten en doorgaan, en dat stopcontacten nog alomtegenwoordiger zijn dan winkels op de hoek.
Aan/uit-schakelaar
En de aan-uitschakelaar die aan (of uit) blijft? Dit zal meer doen voor de levensduur van uw batterij dan wat dan ook, en u zult niet merken dat het toetsenbord uw iPad ook heeft gewekt tijdens uw vliegreis.
Mediatoetsen
Dit is waar de dingen een beetje naar beneden vallen. Dit is wat je krijgt:
- iPad
- Huissleutel
- Software toetsenbord wisselen
- Mac
- blootleggen
- uitwerpen
- Scherm helderheid
- Beide
- Volume omhoog/omlaag/dempen
- Ontsnappen
Er zijn ook de drie Bluetooth-koppelingstoetsen (om tussen apparaten te schakelen) en helderheidstoetsen voor de eigen achtergrondverlichting van het toetsenbord (vijf niveaus, waaronder uit).
Wat ontbreekt er? Zoals Killian in zijn recensie al zei, zijn er geen skip-toetsen voor media. Op de Mac kun je dit omzeilen met aangepaste toetsenbordtoewijzingen, maar niet op de iPad. En aangezien deze toetsen niet alleen worden gebruikt om nummers in iTunes over te slaan, maar ook om door diavoorstellingen van foto's en Keynote-presentaties te bladeren, is het nogal wat om weg te laten.
Ook ontbreken de helderheidsregelaars voor de iPad. De toetsen bevinden zich op de bovenste rij, maar ze werken niet op de iPad. Aangezien de helderheidstoetsen van de Mac het scherm van de iPad vanaf de meeste andere toetsenborden zullen bedienen, is dit een mysterieuze omissie. Ze werken niet eens als je ze gebruikt met de Fn-toets.
Bluetooth
Dit werkt geweldig en is de gimmick die de meeste mensen ertoe zal brengen dit toetsenbord te kopen. Voor mij betekent dit dat ik één apparaat nodig heb om te typen op mijn iPad, mijn iMac en mijn iPad Mini, die ik allemaal voor mijn werk gebruik. Eenmaal gekoppeld, wissel je door op een van de drie speciale toetsen te drukken. Overschakelen naar een iOS-apparaat gaat snel. Het duurt iets langer voordat de Mac merkt dat je terug bent.
Het vonnis
Ik ben dol op dit toetsenbord. Ik breng een groot deel van de dag door met typen, dus € 99 (zelfs goedkoper voor $ 99 in de VS) is niet veel om te betalen. Het is zeker minder dan een amateurhardloper zou kunnen uitgeven aan hardloopschoenen, en dit toetsenbord zou veel langer mee moeten gaan dan een paar sneakers.
Zou ik willen dat het de juiste helderheidstoetsen had voor de iPad? JEP. En toetsen voor het overslaan van media? Denk ik. Maar dit zijn kleine gekreun voor wat misschien wel het beste toetsenbord is waarop ik heb getypt. Als je overweegt een toetsenbordhoes voor je iPad te kopen, denk dan twee keer na en overweeg dit in plaats daarvan. Het is niet alleen op ware grootte, maar het is veel beter dan zelfs Logitech's eigen iPad-toetsenbordbehuizingen. Het is ook lichter. De Zagg Pro Plus (met achtergrondverlichting) weegt 404 gram. Deze weegt 338 gram en een leren Smart Cover is 140 gram (zelfs minder als je een iPad gebruikt) mini.
Ik ben verkocht. Ik denk er zelfs over om er nog een te kopen om in de opslag te bewaren voor de onvermijdelijke dag dat ik mijn vod verlies en deze er ook in sla.
|
De slechte: Vreemd gebrek aan media- en helderheidstoetsen. Het vonnis Koop het. Er is bijna geen manier waarop je teleurgesteld zult zijn. Integendeel zelfs: u zult er naar uitkijken om het te gebruiken. Kopen van:Logitech |
