Reizen kan een kans zijn om minimalisme te beoefenen, of een kans om jezelf gek te maken. Waar heb ik het over? Bagage. Je kunt je benodigdheden zo klein maken dat ze in je handbagage passen - zelfs als je een maand weg bent - of je kunt elk kledingstuk en elke oplader die je hebt erin gooien. De tweede benadering zal resulteren in een gebroken rug en je zult nog steeds merken dat je iets essentieels thuis hebt gelaten.
Door de jaren heen heb ik mijn verpakkingstechniek geperfectioneerd, zodat ik alleen het absolute minimum neem. En als ik zeg 'perfect', bedoel ik 'geworsteld met'. Maar het werkt voor mij, en de principes kunnen worden toegepast zelfs als je het soort persoon bent dat een jongen inhuurt om je koffers voor je te dragen als je een cruise maakt op de Titanic.
Dus hier is de Cult of Mac-gids voor reizend licht, een verzameling strategieën, productaanbevelingen en andere tips om uw volgende reis een fluitje van een cent te maken.
Algemene verpakking:
Dit is de grote, dus we zullen het eerst aanpakken. Pak goed in en je blijft je hele reis georganiseerd en hebt zelfs ruimte voor
reisgeschenken op het einde terug te brengen. U laat nooit iets achter en u hoeft zelfs niet bang te zijn voor de beveiliging van de luchthaven, want u kunt alles in enkele seconden in- en uitpakken. Het geheim? Kubussen inpakken.Packing Cubes zijn kleine zakjes met ritssluiting voor het opbergen van uw bagage. Ik gebruik er maar een of twee, samen met verschillende andere kleine zakjes. Een geweldig merk kubussen is Eagle CreekOmdat ze eeuwig meegaan, hebben ze nette handvatten om ze uit een tas te pakken en zijn ze verkrijgbaar in verschillende configuraties – dubbelzijdige kubussen voor bijvoorbeeld schone/vuile kleding. Ik gebruik een halve kubus voor mijn kleding. Al mijn kleding, tenzij ik een dikke winterjas bij me heb, in dat geval wordt hij in zijn eigen tas bij mijn fiets verpakt (ik neem vrijwel altijd mijn vouwen Brompton met mij in het vliegtuig).
Andere spullen worden in zijn eigen zakken gestopt. Mijn Aeropress en koffiemolen, bijvoorbeeld, ga in een kleine verpakkingskubus met wat koffiebonen en zet deze bovenaan de zak als ik aan het inpakken ben (daarover later meer). Schoenen krijgen hun eigen kleine stoffen tasje, en al mijn opladers, camera-aansluitkit, reservebatterijen en ga zo maar door kleine toilettas van Muji, dat veel vakken heeft en zelfs een haak om hem op te hangen als ik op mijn bestemming aankom.
Het punt is dat alles in zijn eigen tas wordt verpakt, en dan worden deze tassen in je handbagage verpakt. Dit betekent dat u gemakkelijk naar elk gedeelte kunt gaan zonder de rest te storen. Ik word altijd, altijd tegengehouden op Duitse luchthavens omdat ik een handkoffiemolen (metalen cilinder) in een Aeropress (een plastic cilinder) draag. Door ze bovenaan en in hun eigen tas te houden, kan ik ze snel pakken (en vervangen).
Kleren
Ik ben een rol. Zelfs thuis rol ik mijn T-shirts op en bewaar ze op een plank. Dit houdt kleding kreukvrij (als je daar om geeft) en maakt het ook willekeurig toegankelijk - je kunt elk item uit je kledingkubus pakken zonder de anderen te storen. Wil je je omkleden in een fris T-shirt in de aankomsthal van de luchthaven? Geen probleem. Heb je je handschoenen en sjaal snel nodig? Geen zorgen!
Dus ik rol mijn kleren op. Ondergoed wordt samengerold. T-shirts worden afzonderlijk opgerold en sokken worden plat gekoppeld en vervolgens gestapeld of gevouwen, afhankelijk van hoeveel ik er heb. Alles wat te groot is om op te rollen, wordt over de bovenkant of de onderkant gelegd (broek, of misschien een shirt), en alles wat ik snel nodig heb, wordt bovenop gelegd - misschien een regenjas.
En dat is het. Het mooie van je kleding en andere spullen in kubussen stoppen, is dat het inpakken precies hetzelfde is, of je nu een rolkoffer of een rugzak meeneemt. Je scheidt de stappen van het organiseren van je spullen en het inpakken ervan. En als één verpakkingskubus te weinig lijkt, dan heb je misschien te veel kleding bij je.
Merinowol, teveel wassen en inpakken
Ik heb onlangs een reis van twee weken gemaakt naar de zweterige vochtigheid van Barcelona, Spanje, en dit is wat ik heb ingepakt: drie T-shirts van merinowol, een katoenen T-shirt, drie paar ondergoed, twee paar sokken (een merinowol, een polysomething - maar geen katoen) en een paar een broek. Ook een hoodie en een regenjas, maar alleen omdat ik ze naar het vliegveld moest dragen.
En dat, samen met een paar fietsbroeken en -handschoenen, zwembroeken en een paar sandalen (inclusief deze Keens) was het.
Het geheim, afgezien van meedogenloosheid tijdens het inpakken, is merinowol. Dit spul kan worden gesponnen tot T-shirts, hoodies, sokken en ondergoed en het voelt veel als een zijdezachte versie van katoenen jersey (de gewone T-shirtstof). Het kan zelfs in een gewone machine op een normale cyclus worden gewassen (hoewel je af en toe wolwasmiddel moet gebruiken om de wol "opnieuw vet" te maken, zoals mijn buitenmensvriend Aki het zegt).
Maar merino heeft superkrachten. Ten eerste kun je het dagenlang dragen zonder dat het stinkt. Hang het gewoon een nachtje op en je kunt - letterlijk - drie of vier dagen in hetzelfde T-shirt gaan en het ruikt niet alleen fris, het voelt ook fris aan. Zelfs als je de hele dag in het ding zweet.
Het houdt je ook warm in de winter en koel in de zomer (het voert zo goed af dat het eigenlijk kan zijn .) koeler om wol te dragen dan zonder shirt, vooral als je op de fiets zit en een constante stroom van lucht). Een paar merino-lagen kunnen elke dag een dikke trui verslaan. En als wol nat wordt, houdt het je nog steeds warm, in tegenstelling tot katoen.
Wol droogt ook snel, waardoor je je ondergoed of T-shirt onder de douche met je kunt wassen, ophangen en - als er een stevige bries staat - is het droog tegen de tijd dat je je tweede ontbijt hebt gehad. Dit is de sleutel tot licht inpakken - neem kleding mee die onderweg gewassen kan worden. En dat hoeft niet gestreken te worden.
Hiervoor zou je misschien een reiswaslijn willen nemen. Dit zijn rekbare, gevlochten lijnen die op elke muurbevestiging of boomtakken lopen die je kunt vinden. Door het vlechtwerk kun je je kleding tussen de vlechten steken om ze vast te zetten, zodat je geen wasknijpers nodig hebt om te voorkomen dat ze wegwaaien. En je kunt gemakkelijk Maak je eigen van elastiekjes.
Toiletartikelen
Even een snelle tip hier. Koop een doorzichtige plastic zak voor je tandpasta, deodorant enzovoort. Ik weet niet meer waar ik hem heb opgepikt, maar ik heb een tas met ritssluiting van stevig doorzichtig plastic, en dat is mijn belangrijkste toilettas. Nee, het is geen gereguleerde maat, maar ik ben nog nooit tegengehouden en gevraagd om mijn spullen in een andere tas te doen door de luchthavenbeveiliging.
Opladers
Uw probleem is eerder een gebrek aan stopcontacten dan een gebrek aan opladers. Zelfs als ik bij vrienden logeer, heb ik nooit genoeg plekken om dingen aan te sluiten. Dit komt omdat ik meestal de hele dag weg ben.
Ik wil alles 's nachts tegelijkertijd opladen, in plaats van hem gewoon in het stopcontact te steken als de batterijbalk rood wordt. Dus misschien wil je een splitter inpakken om meer dingen op één stopcontact aan te sluiten. Of je kunt iets kopen als de DigiPower reisoplader, een oplader voor camerabatterijen met een USB-poort aan de zijkant. Hierdoor kun je op één stopcontact verdubbelen zonder extra hardware. Natuurlijk heb je misschien geen camera bij je, dus je zou in plaats daarvan kunnen kiezen voor een USB-oplaadsteen, iets met drie of vier poorten om vanaf één stopcontact op te laden.
Je zou ook kunnen overwegen om de Pluginsect, een schattig accessoire voor de MacBook Power Brick met een USB-poort en een doos met alternatieve internationale adapters met eendenkop. Als ik de Mac niet meeneem, pak ik gewoon twee iOS-opladers, een 12 watt iPad-steen en de kleine 5 watt Euro iPhone-adapter.
Wat betreft kabels, ik gebruikte vroeger stompe reiskabels, maar deze zijn nauwelijks lichter dan de versies op ware grootte en zijn erg lastig om te gebruiken, waardoor je iPhone bijvoorbeeld aan het stopcontact bungelt. Nu neem ik een paar Lightning-kabels, een microUSB voor mijn e-reader en bijna al het andere, en een stompe Griffin-kabel, een van die grote microUSB-kabels, want ik heb een fietslicht en een fiets-GPS die beide nodig hebben. En dit is eigenlijk een geval waarin ik het niet erg vind dat de gadgets aan hun opladers bungelen omdat ze zo klein zijn.
Gadgets
Een van de voordelen van zo licht inpakken is dat ik het me kan veroorloven om wat luxe spullen mee te nemen. Als ik ga werken, betekent dit een goed toetsenbord voor mijn MacBook, plus een trackpad en een standaard voor de computer. Op deze laatste reis nam ik een Filco Minila Bluetooth kliktoetsenbord, plus a haan stand (recensie komt deze week) en mijn Apple Magic Trackpad. Het trackpad is waarschijnlijk niet ideaal, maar ik heb nog geen fatsoenlijke muis gevonden. Hier is de opstelling:
Ik zal de recensie niet bederven, maar de haan is geweldig. Zelfs als u een kleiner, niet-klikkend toetsenbord kiest voor op reis, moet u deze standaard gebruiken. Het brengt de MacBook op ooghoogte, en het pakt in tot iets dat zo licht en klein is dat je het zelfs in een zorgvuldig ingepakte tas kunt gooien en het kunt vergeten totdat je het nodig hebt. Ik krijg RSI in mijn armen als mijn computer niet zo is ingesteld, dus voor mij maken deze extra's het mogelijk om onderweg te werken zonder mijn armen te doden.
Tassen
Dan gaan we je spullen daadwerkelijk inpakken. Zoals ik al zei, je kunt de kubussen en andere kleinere tassen in elk groter stuk bagage laten vallen. Ik gebruik een rugzak. In het bijzonder de extra grote versie van Rickshaw's Velo rugzak. Waarom een rugzak? Er zijn verschillende redenen. Ten eerste is het gemakkelijk mee te nemen. Geen gesjouw of gesjouw op één schouder. Omdat de handbagage toch onder de 10 of 12 kilo moet blijven, is hij gemakkelijk mee te nemen op de rug. En omdat ik bijna altijd naar het vliegveld fiets, of in ieder geval naar het station, is de rugzak ideaal.
Het volgende is dat het heimelijk is. Europese goedkope luchtvaartmaatschappijen zijn uiterst waakzaam over handbagage sinds ze zijn begonnen met het in rekening brengen van ingecheckte bagage, dus het hebben van een tas die overvol kan zijn maar er toch klein uitziet, is ideaal. En hoewel elke rugzak zou kunnen werken, is de Velo waterdicht (in de zeildoekversie), heeft hij een opgestikte zak die groot genoeg is voor een waterfles (en die ik gebruik voor een iPad en andere dingen die ik nodig heb tijdens de vlucht) en wordt geleverd met een interne hoes die met klittenband in de open lucht wordt vastgemaakt interieur. Het is bedoeld om een computer mee te nemen, maar het werkt ook voor iPads en papieren, en je kunt de iPad of MacBook gemakkelijk verwijderen voor het röntgenapparaat.
De volgorde van inpakken is een kwestie van noodzaak en prioriteit - het hangt af van uw tas en van wat u als eerste moet bereiken. Maar omdat mensen dit soort dingen graag lezen, pak ik de grote Velo als volgt in:
Ten eerste gaat mijn slaapzak erin (als ik er een meeneem - ik gebruik hem als ik op de banken van mensen slaap) samen met losse, stoere items. Soms gooi ik de oplaadsteen van mijn MacBook hier in, zodat ik weg kan met een kleinere tas voor mijn andere opladers en kabels.
Daarna mijn kleren. Alles zit in één verpakkingskubus en ik schuif hem er horizontaal in. Dan laat ik aan de ene kant hiervan mijn camera vallen (a FujiFilm X100S in zijn eigen leren etui) en het kleine oplader/accessoire zakje (de Muji one). Aan de andere kant schuif ik een waterfles (waterflessen zijn prima bij de beveiliging van de luchthaven, zolang je ze leeg meeneemt).
De iPad en/of MacBook gaan in de binnenhoes (totdat ik door de beveiliging ben, als de iPad voorin gaat) zak) en al mijn reisdocumenten en mijn portemonnee zitten in een andere hangende zak die met klittenband aan de binnenkant zit grot. Jaren van leven in het zakkenrollersparadijs van Barcelona heeft me te paranoïde gemaakt om iets waardevols in de voorzak te stoppen totdat ik op het vliegveld aankom.
En tot slot deed ik mijn kleine pakje koffiezetapparatuur erin. Ik stopte het vroeger in de bodem van de tas - en dat doe ik nog steeds als ik niet uit Duitsland vlieg - maar zoals ik krijg elke keer dat ik door de Duitse luchthavenbeveiliging passeerde, heb ik het gemakkelijk opgehangen verwijdering. Sterker nog, de volgende keer denk ik dat ik het gewoon in een apart bakje doe om het gemakkelijker te maken.
De andere opmerking die ik over tassen moet maken, is dat ik meestal een paar andere meeneem. Ik heb een kleinere versie van de Velo-rugzak die ik bij de fiets inpak, en een oude canvas tas met legeroverschot die zo weinig weegt en zo klein opvouwt dat ik hem in de handbagage meeneem. Ik wil niet overal met een grote rugzak moeten sjouwen op mijn bestemming, dus ik neem deze twee extra's mee.
Nog een laatste woord over tassen. Als ik geen Mac en het toetsenbord zou meenemen, zou ik eigenlijk twee weken in de kleine rugzak kunnen inpakken en alleen handbagage kunnen doen. Meestal doe ik dit echter nooit, omdat ik liever een iets grotere tas met extra ruimte heb in plaats van alles strak in een kleinere tas te stoppen. Het maakt het verplaatsen van die verpakkingskubussen een stuk makkelijker en weegt bijna hetzelfde.
Diverse tips
Ik pak meestal een paar andere dingen in op een lange reis. Ik neem een reservebril mee, verpakt in een harde koffer, meestal onderin mijn handbagage. Ik neem wat vochtige doekjes mee, want handen worden vies als je de hele dag in het openbaar vervoer zit. Ik pak ook een kleine Opinel mes (gecheckt bij de fiets), en een paar geluidsdempende oordopjes. Ik gebruik deze in het vliegtuig om de drone van de motor uit te schakelen en het raspende gesis van de vleugels die de lucht, maar ze zijn ook handig om te slapen als de woonkamer van je hotel of vriend uitkomt op een lawaaierige straat.
Conclusie
En dat is het dan voor de Cult of Mac Guide to Traveling Light. Specifieke gadgets heb ik achterwege gelaten omdat – nou ja, omdat je al weet welke gadgets je meeneemt op vakantie of op zakenreis. Waarom zou je in godsnaam een hoop nieuwe rotzooi kopen voor slechts één reis als je jaren hebt besteed aan het aanscherpen van je persoonlijke selectie?
Nog een laatste tip. U wilt dat dit spul betrouwbaar is en zo lang meegaat dat u uw proces gedurende vele reizen kunt afstemmen. Zo kwam ik tot mijn huidige setup - vallen en opstaan. Dus hoewel die Eagle Creek-verpakkingskubussen er prijzig uitzien, zijn ze dat echt niet. Ik gebruik de mijne al jaren en na vele reizen door de wasmachine zijn ze nog steeds als nieuw.
Behandel dit als een nerdy game en je zult veel plezier beleven. Ik stem mijn bepakking af op de reis en erger me als ik te weinig of te veel meeneem. Mijn vrienden lachen me uit als ik aankom voor een verblijf van een week met slechts een kleine rugzak en mijn kleine vouwfiets, maar ik kan zien dat zelfs als ze me plagen en een idioot noemen, ze stiekem denken dat ik ben geweldig. Ik kan het gewoon vertellen.