De Muggenkust, de oorspronkelijke waarschuwende fabel over off-the-grid leven, krijgt een glanzende nieuwe update op Apple TV+, net zoals we allemaal verlangen om weer de wereld in te gaan na een jaar in quarantaine.
Gerund door regisseur Rupert Wyatt en met in de hoofdrol Justin Theroux, is de show een interessante toevoeging aan de steeds groter wordende Apple TV+ line-up. Het is paranoïde, beladen en vol persoonlijkheid.
De Mosquito Coast recensie: Afleveringen 1 en 2
De roman van Paul Theroux De Mosquito Coast was een soort bliksemschicht neergeschoten op post-hippie Amerika. Daarin stond een man die walgde van Amerika (niet in de laatste plaats omdat het land weigerde hem zijn dromen, zoals elke andere ontevreden man) verhuist zijn gezin naar de stranden van Honduras om meer te leven eenvoudig. Hij komt echter in grotere problemen dan hij zich had kunnen voorstellen. Het meeste is van zijn eigen makelij. Maar een deel ervan is omdat de natuurlijke wereld die hij zo bewondert, eigenlijk niet wil dat indringers die erin rennen, overleven op de dampen van ruig individualisme en vindingrijkheid uit het industriële tijdperk.
Het boek diende als een soort ironische herbestemming van antieke 'man op drift'-romans zoals die van Daniel Defoe Robinson Crusoe of soortgelijke werken van Joseph Conrad en Jules Verne. Ze richten zich op mannen die alles achterlaten, doelbewust of niet, en vervolgens geloven dat ze door hun eigen creativiteit en standvastigheid kunnen vervangen of zelfs het beste kunnen zijn wat ze hebben achtergelaten.
De mens zou de natuur kunnen verslaan of, in wezen, de natuur ruimte voor hem laten maken. Het is een idee dat centraal staat in veel fictie, vooral film, en Theroux verbond de spanning van overlevingsverhalen met een fantastisch brutale Amerikaanse ideologie.
De Amerikaan keek naar de wereld en zag geen ontsnapping, maar eerder een kans - hetzelfde als elke kapitalist. Hoe graag antiheld Allie Fox ook beweert de wereld achter zich te willen laten, hij zal het niet doen ten koste van zijn eigen ego. (Er is een reden waarom zijn folie een christelijke missionaris is.) De schaduw van wie hij denkt dat hij is, achtervolgt hem en zijn familie door de jungle en maakt hun pogingen om 'eenvoudig' te leven ongedaan.
Ik weet het, ik weet dat de zon heet is
Foto: Apple TV+
Het boek werd in 1986 angstaanjagend aangepast door regisseur Peter Weir. Die film bevatte Harrison Ford's beste optreden als een man die zo overtuigd was dat hij goed kan doen dat hij monsterlijk wordt.
Maar dit was lang niet de enige versie van het verhaal uit die periode. Nicolas Roeg's Wegdoen is hetzelfde verhaal verteld als een doelbewust mislukt erotisch verhaal. Randal Kleiser's beruchte Blauwe Lagune strandde twee tieners op een eiland. En Albert Brooks' Verloren in Amerika neemt dezelfde sjabloon en past deze toe op het hart van de VS.
Kortom: hoe luider mensen zeiden dat ze "klaar" waren met Amerika, hoe moeilijker het was om ergens anders te wonen. Amerika, zijn excessen en hypocrisie, had hun bloed vergiftigd. Daar is geen ontkomen aan.
Dus terwijl deze nieuwe Muggenkust, waarvan de eerste twee afleveringen op 30 april op Apple TV+ debuteren, een reboot is, zullen de verhaalcontouren om honderd redenen onmiddellijk bekend zijn. Wat er echter echt cool aan is, is dat regisseur Wyatt met een vloot van capabele schrijvers werkte. (Het pakket inbegrepen) Neil Cross, die heeft geholpen met schrijven Mama en gemaakt Luther, en schrijver van korte verhalen/videogames Tom Bissell, wiens werk gelijkgestemden inspireerde De eenzaamste planeet en Zout en vuur.)
Ze behandelen dit verhaal met tactiele directheid en verhalende kracht. In wezen heb je niet het gevoel dat je naar het idee van iemand anders kijkt. Je hebt het te druk met rondgeslingerd te worden door het lot.
Muggen komen je bloed zuigen
In de eerste twee afleveringen van de Apple TV+-versie van De Muggenkust, we ontmoeten Allie Fox (gespeeld door Justin Theroux), zijn vrouw, Margot (Melissa George); hun zoon, Charlie (Gabriël Bateman); en hun dochter, Dina (Logan Pools).
De schrijvers voegden een rimpel toe aan Allie's achtergrondverhaal. Hij en Margot zijn op de vlucht voor de wet. De afgelopen 10 jaar hebben ze hun identiteit veranderd en zo nu en dan van stad naar stad verhuisd om hun achtervolgers voor te blijven.
Charlie houdt van het rondreizende leven, maar Dina heeft er genoeg van. Ze wil een normaal schoolkind zijn. Dus als er twee agenten van de overheid komen opdagen (Kimberly Elise en James Le Gros), en Allie vertelt iedereen dat ze 10 minuten hebben om in te pakken, de reacties zijn gemengd.
Allie behandelt het als een vermomde zegen, een kans om Amerika voor eens en voor altijd achter zich te laten. Margot voelt zich schuldig omdat ze vermoedt dat een telefoongesprek met haar rijke ouders (Kevin Dunn en Kate Burton) de FBI heeft getipt naar hun nieuwe locatie.
Charlie is doodsbang, hij weet zo weinig van de wereld. En Dina probeert weg te rennen om bij haar vriend te zijn, maar ze wordt onderschept door Allie voordat ze kan vluchten. Zodra ze hun politiestaart ontwijken, vertrekken ze illegaal naar Mexico met de hulp van enkele grensoverstekende coyotes (Scotty Tovar en Tommy Martinez).
En laat je daar helemaal alleen
Wyatt doet typisch prachtig werk achter de camera. Je zou een argument kunnen aanvoeren dat draaien De Mosquito Coast in een voortvluchtig verhaal berooft het van een beetje van zijn beet. Maar als het zo dwingend wordt gedaan, merk ik dat ik in een veel minder veroordelende bui ben.
Wyatt is misschien het best bekend voor het regisseren van het nogal goede Opkomst van de planeet van de apen (2011), maar zijn beste werk boekt het. 2008's De ontsnapper en 2014 De gokker zijn prachtig getekende studies van mannen die hun huid proberen af te werpen en de benauwende locaties waar ze zijn gehuisvest. 2019's Gevangenschap is ook enorm indrukwekkend, een politieke cinema van momentum naar een gemeenschappelijk doel. U begrijpt waarom dit project hem aansprak.
De achtervolgingen te voet en met de auto, en de gespannen confrontaties (er zijn er veel), zijn allemaal bloedstollende dingen, die met de grootste behendigheid worden aangepakt. De texturen zien er prachtig uit en elk object in het frame valt op. Wyatt regisseert zowel een ruimte (het daklozenkamp waar Allie en Dina hun toevlucht zoeken, zich uit zijn droomdagboek gerukt) als een decorstuk. En De Mosquito Coast stelt hem daartoe in staat en geeft tegelijkertijd een groep geëngageerde acteurs de ruimte om op adem te komen.
Gewoon huid en bot
Justin Theroux, wiens oom schreef De Mosquito Coast en fungeert als uitvoerend producent, is het grootste en meest opvallende lid van het ensemble, misschien omdat hij inzag wat een kans die hij had om niet alleen een stukje familiegeschiedenis te belichten, maar ook om een heel specifiek soort lastig te spelen Amerikaans.
De artiest die hij hier het meest voor de geest haalt, is een jonge Bruce Campbell - en dat is geen compliment dat ik gewoon heen en weer gooien. Hij is magnetisch, duidelijk een wanhopige maniak, maar absoluut onmogelijk om te stoppen met kijken (en dus wortel te schieten, op die gecompliceerde karakterdynamische manier).
George is de beste die ik haar ooit heb gezien. Haar telefoontje naar huis vertelt je alles wat je moet weten over haar karakter, en inderdaad het hele gezin - de dingen die ze moeten slikken en verbergen om in leven te blijven.
Bateman en Polish leveren allebei behoorlijk overtuigend werk als de Fox-kinderen, hoewel ik vermoed dat hun beste werk in het verschiet ligt. Le Gros en Elise zijn enkele van de grootste karakteracteurs in Amerika, dus het is een feest om ze samen te zien werken. Le Gros is hier een en al kolossale norsheid. En Elise, zo krijg je de indruk, is in vergelijking alleen de mooiste van de twee.
De dynamiek is zo netjes en nadrukkelijk ingetekend De Mosquito Coast's opening twee afleveringen die ik niet kan helpen, maar worden meegezogen. De show slaagt er misschien nog niet in om de landing te houden, maar dit is een elegant en opwindend begin en de spanning maakt me al kapot.
De Mosquito Coast op Apple TV+
De eerste twee afleveringen van De Mosquito Coast arriveert op Apple TV+ op 30 april. Vrijdag komen er nieuwe afleveringen.
Beoordeeld: TV-MA
Bekijk op:Apple TV+
Scout Tafoya is een film- en tv-criticus, regisseur en maker van de langlopende serie video-essays de onbeminde voor RogerEbert.com. Hij heeft geschreven voor The Village Voice, Filmcommentaar, The Los Angeles Review of Books en Nylon tijdschrift. Hij is de regisseur van 25 speelfilms en de auteur van meer dan 300 video-essays, die te vinden zijn op: Patreon.com/honorszombie.
