Zoals veel te veel mensen al hebben opgemerkt, was het evenement van Apple vanmorgen een beetje een teleurstelling - als een spektakel. 16 maanden is een lange tijd om te wachten op een stapsgewijze hardwareverbetering, wat de iPhone 4S ongetwijfeld is. Maar er was één aankondiging te midden van alle samenvattingen van iOS 5 en iCloud-functies die enorm opwindend hadden moeten zijn voor iedereen die geeft om de toekomst van interacties: Siri, de spraakgestuurde assistent exclusief voor de iPhone 4S.
Zoals altijd gebeurt wanneer Apple een belangrijke technologie uitrolt (in dit geval e-conciërgediensten), zijn critici blij om erop te wijzen dat Cupertino te laat op het feest is (kun je geloven dat het meer dan 5 jaar heeft geduurd om te reageren op de Treo?!). In het bijzonder noemen ze Siri een inhaalpoging overeenkomen met Google Spraakacties technologie die al meer dan een jaar beschikbaar is op Android. Nu ik al een tijdje Spraakacties heb gebruikt, kan ik bevestigen dat dit half waar is. Op een functie-voor-functie basis, Siri lijkt mij ook. Maar vanuit het oogpunt van ervaring is het totaal anders. Zoals gebruikelijk is de implementatie van Google procesgericht. Het is niet verwonderlijk dat Apple's menselijk en vriendelijk is. En daarom heeft Siri het potentieel om revolutionair te zijn.
Neem voordat we verder gaan even de tijd om te kijken hoe de twee bedrijven hun respectievelijke producten pitchen:appel
Wat valt je op? Oppervlakkig gezien is het grootste verschil dat Google benadrukt dat waar je het over hebt een stukje technologie is. Uw opdrachten hebben een uniforme structuur die ze moeten volgen. U zou bijvoorbeeld zeggen: “Bel
Of neem iets dat veel directer en functioneler is: het weer. Op Google Voice Actions praat je alsof je een Google-zoekopdracht dicteert: "Weather San Francisco Oct. 7”. En dan worden de Google-zoekresultaten weergegeven die op een webpagina verschijnen. Dat is het zo'n beetje. Op Siri zeg je: "Hoe wordt het weer als ik in San Francisco ben? Wat dacht je van Napa.” En de app reageert in redelijk natuurlijke vorm, terwijl de informatie waar het over gaat ook in visuele vorm wordt weergegeven.
Functioneel gezien is dit identiek. Vanuit een ervaringsoogpunt is het een wereld apart. Google wil van je stem een toetsenbord en muis maken. Apple wil dat je een ander soort relatie met je telefoon hebt die veel lijkt op je relaties met mensen.
Hier is een goede reden voor. Vrijwel iedereen die Siri zou kunnen gebruiken, heeft ervaring met (vreselijke) spraakherkenningssoftware, waaronder Apple Voice Control, de onbeholpen tool in iOS 3 die was eigenlijk Google Voice Actions, behalve enorm onnauwkeurig (vooral voor het herkennen van Indiase namen) en alleen in staat om te bellen en af te spelen muziek. Ik denk dat het veilig is om te zeggen dat de meeste van onze ervaringen er veel uitzien zoals dit. Apple heeft ervoor gekozen om Siri minder te laten reageren als typische spraakherkenning en meer als een behulpzame menselijke assistent, gedeeltelijk om een aantal van onze negatieve associaties met de onderliggende technologie te vermijden.
Het is een goede aanpak. Vertel het me, de startup die Mike McCue vóór Flipboard oprichtte en een Microsoft-technologie die op zijn minst gedeeltelijk verantwoordelijk lijkt voor de stem kant van de magie van Kinect, gebruikten menselijk klinkende spraakinterfaces met pauzes en volledige zinnen om de lijnen van de klantenservice veel minder te maken vreselijk. Dat soort stroom kan nu bijna in realtime op een telefoon worden verwerkt.
Dat is wat me zo enthousiast maakt over Siri - het is niet bedoeld als een verbetering ten opzichte van de waardeloze spraakherkenning van consumenten waaraan we het afgelopen decennium allemaal zijn blootgesteld. Het neemt technologie en intelligentie die voorheen gespierde hardware nodig hadden en legt het in de palm van onze handen. Het is de Kennisnavigator. Eindelijk.