Met nieuwe show Oproepen, Apple TV+ brengt een Franse tv-sensatie naar Amerika en het zijn drie dingen in één. Het is een fascinerend experiment, een oud idee opnieuw verpakt - en iets van een gemiste kans.
De serie, die deze vrijdag in première gaat, verbergt zijn met sterren bezaaide stem achter pixelafbeeldingen en tekst op het scherm, waardoor het een soort anti-gebeurtenis is. Dat alleen betekent: Oproepen staat voor een zware klim om een nieuw publiek te vinden.
Oproepen seizoen 1 recensie
Ongeveer drie minuten na de eerste aflevering van Oproepen, geregisseerd door Evil Dead en Adem niet standvastig Fede Alvarez, Ik had het verpletterende besef dat het niet werkte. Ik heb de originele serie niet gezien van Timothee Hochet, hoewel ik bereid ben te geloven dat het succesvoller was dan deze versie.
Europese media hoeven niet zo indrukwekkend luid te zijn als dingen die voor Amerikanen zijn gemaakt, dus misschien probeerde Hochet dingen op een subtielere manier. Maar het punt is dat dit uitgangspunt niet interessant genoeg is dat ik me ga haasten om het te bekijken.
Een eenvoudig concept
Het verhaal van de show is de eenvoud zelf. Elke aflevering van ongeveer 20 minuten bestaat uit een reeks telefoontjes die worden weergegeven door tekst op het scherm. Jumpy oscillogram- of videosynthesizer-abstracties vertegenwoordigen het geluid van de menselijke stemmen die je hoort. Het stemtalent omvat zeer capabele en opwindende acteurs als Judy Greer, Jennifer Tilly, Paul Walter Hauser en Lily Collins. En de vocale uitvoeringen zijn allemaal prima tot geweldig - er is niets mis mee.
De verhalen zijn allemaal interessant vanuit conceptueel oogpunt (een man realiseert zich niet dat hij wordt vermist, het uiteenvallen van een stel wordt gecompliceerd door een onmenselijke indringer). Maar er zijn problemen.
Een daarvan is dat de verhalen het ene gekke element na het andere blijven toevoegen, inclusief meerdere telefoontjes naar de politie, en dit soort haalt de spanning en het mysterie uit het oorspronkelijke uitgangspunt. Het is moeilijk om iets te laten bezinken als, twee minuten na het oorspronkelijke idee, de parameters volledig zijn veranderd. De eerste oproep is praktisch een dubstep-nummer voor al zijn wendingen en beatdrops (de score van De Haxaanse Mantel helpt niet om gefocust te blijven), allemaal gecombineerd met de visualisaties.
911 wat is uw noodgeval?
Foto: Apple TV+
Er is veel te bewonderen aan de show, maar niets ervan vertaalt zich in dingen die actief zijn Goed over het kijken. Het idee van eigenlijk gewoon een hoorspel op televisie doen heeft een leuke retro charme. En als iemand die is opgegroeid met visualisaties van mediaspelers, vind ik dat de aflevering een aangenaam stoned karakter heeft.
Voor degenen wiens botten niet tot stof vergaan: wanneer je nummers zou spelen op oude freeware MP3-spelers zoals WinAmp (dit was pre-iTunes), de software zou leuke kleine beelden genereren die bij de sinusgolven passen. Het heeft een soort film gemaakt waar je naar kunt kijken uit kleuren en vormen. (Als je je niet kunt voorstellen wat ik bedoel, bekijk dan de muziekvideo die James Frost maakte voor Radiohead's "Kaartenhuis.”)
Dit wordt verergerd door de schemerzone-stijl onthullingen van elke aflevering. "Je bent jaren geleden dood verklaard man!" is bijvoorbeeld een echte dialoog, en ook een perfecte indruk van je zeer hoge kamergenoot die probeert uit te leggen Zwarte spiegel.
Dus eigenlijk, Oproepen is voor kinderen die net beide hebben ontdekt Harlan Ellison en LSD. Dat is prima - dat exacte persoonlijkheidstype verdient ook media. Maar dit is niet een show waar iedereen aan mee kan doen.
Een interessant experiment in audio
Als fan van avant-garde cinema zijn de beelden zelf een beetje de hele show voor mij. Het is best cool dat een show die niet veel meer is dan een Viking Eggeling of Fernand Léger animatie gemaakt met dure computeranimatie die waarschijnlijk voor zes cijfers is verkocht aan een van de grootste mediabedrijven ter wereld.
Dat alleen al maakt Oproepen het waard om naar te kijken en over te praten, hoewel het als dramatische fictie nooit iets bijzonders interessants doet. Ik vind het altijd cool als iemand het probeert verslaan de bezadigde formule van verhalende tv - en ik denk dat dit een nobele poging is om iets anders te doen. Een geslaagde poging? Even wachten graag.
Oproepen op Apple TV+
Oproepen komt 19 maart uit op Apple TV+.
Beoordeeld: TV-MA
Bekijk op:Apple TV+
Scout Tafoya is een film- en tv-criticus, regisseur en maker van de langlopende serie video-essays de onbeminde voor RogerEbert.com. Hij heeft geschreven voor The Village Voice, Filmcommentaar, The Los Angeles Review of Books en Nylon tijdschrift. Hij is de regisseur van 25 speelfilms en de auteur van meer dan 300 video-essays, die te vinden zijn op: Patreon.com/honorszombie.
