| Cult van Mac

Stel je het tafereel voor: je bent een student in Engeland en woont in een vervallen huis dat verder is opgesplitst in luidruchtige, dunwandige appartementen (of 'flats' om de lokale term te gebruiken). Een van je junkievrienden heeft je een (helemaal legitieme, eerlijke) iPad verkocht voor slechts £ 50, en je hebt een plek nodig om hem op te bergen voor zowel veiligheid als bescherming.

Je kijkt rond in je aftandse keuken en ziet een deur van spaanplaat aan een van de kasten hangen. Je scheurt het eraf en valt het aan met een zaag, schroeven en lijmen totdat je een stevige doos hebt voor je niet-gestolen tablet. Om het gat in de bovenkant te sluiten, trek je de artiestenbaret die je onlangs hebt gedragen onder een stapel vuile was vandaan en knip je deze af zodat deze over de opening past. Zie! Een iPad-hoesje.

Maar wat nu te doen? Als je Eric Rea heet, richt je snel een bedrijf op met de naam Fine Grain, open je een Kickstarter-project en begin je met het verkopen van je nieuwe uitvinding onder de naam 'BOWDEN + SHEFFIELD Minimalist iPad Cases'.

Je weet hoeveel technologiebedrijven ernaar streven om onze ervaring met hun producten gemakkelijker en transparanter te maken, dus dat — in het geval van zaken als de iPad — het product verdwijnt en ons laat genieten van wat het ook is doet?

Koss heeft die memo niet gekregen en heeft Striva gelanceerd, een "initiatief" dat zoiets eenvoudigs als een hoofdtelefoon nodig heeft en het net zo ingewikkeld maakt als een ouderwetse router.

Er lijken een paar manieren te zijn om te voorkomen dat je oordopjes op de grond vallen wanneer je ze loskoppelt van je wasachtige kanalen. Een daarvan is om gewoon de kabel van de iPhone/iPod in je broekzak aan de voorkant door je shirt/t-shirt/spiervest en door het nekgat naar buiten te leiden. Haal de oordopjes eruit en daar bungelen ze. Dit is zo gemakkelijk en bekend dat zelfs onwetende tieners het aankunnen.

De tweede methode, die ik zojuist heb ontdekt, is om de Props van Quirky te gebruiken.

De Ozaki iCoat Finger Case verandert je iPhone 4/S in een wip of wip. grapje! Hoewel het *dat* doet, beschermt het ook je telefoon terwijl het een kleine, stompe stylus op de achterkant bewaart. Dit ontwerp maakt het niet alleen lastig om de telefoon vast te houden terwijl hij in de case zit, het zorgt er ook voor dat hij niet past in vrijwel elke broekzak of mouw die is ontworpen om zelfs een iPhone op te bergen die al in een hoesje zit.

Betreedt IKEA de cameramarkt? Het maakte immers al bekend dat het tv’s gaat verkopen. Of is deze kartonnen camera gewoon weer een stukje van setdressing, zoals de nepboeken, nepcomputers en nepgehaktballetjes in het labyrint van de Zweedse reus winkels?

TE KOOP> £ 100.000 ($ 161.000): 6 mm ƒ2.8 Fisheye-Nikkor

Dat is wat u bovenaan de lijst met gebruikte Nikon-lenzen met handmatige scherpstelling van Grays of Westminster zult zien. De Londense dealer heeft dit ongelooflijke stuk glas in handen gekregen, een berg van 5,2 kilo (11,5 pond) lens waardoor de camera erachter eruitziet als een rudimentaire staart.

Als Kickstarter een bos was, zou je het niet kunnen zien voor alle iPhone-camera-adapterbehuizingen die zijn lommerrijke, geld bedelende heuveltjes bezaaien. En hier brengen we je nog een fotovriendelijk jonge boompje van een uitvinding, alleen deze is een beetje anders. Het wordt de Magnifi genoemd en het werkt met vrijwel elk stuk beeldapparatuur dat eindigt op "-scope" (of "-lars, zoals we zo zullen zien).

Je hebt een camera en misschien heb je ergens een oude flitser liggen. Probleem: terwijl je weet wat je met de camera moet doen, zelfs in de volledig handmatige modus, ben je doodsbang voor die flits. Als hij bovenop de camera wordt gebruikt, spoelt hij alles uit en ziet het eruit als een dronken verjaardagsfeestje foto genomen in een bar. Gebruikt van de camera... nou, in die richting zijn er draken.

Je moet echt leren om off-camera flitser te gebruiken. Maar aangezien je dat nooit zult doen, zal Photojojo's nette set flitsfilters die oude flitser in ieder geval iets te doen geven.

De Blackmagic Cinema Camera noemt zichzelf een "digitale film" -camera, en met een 2.5K-sensor en een 13-stops dynamisch bereik, is die beschrijving misschien niet ver naast het doel. Verbazingwekkend genoeg is het ook goedkoop - in de relatieve termen van filmcamera's, dat het. De Blackmagic komt op "slechts" $ 3.000.

Ik weet het, ik weet het - het is nog een andere stekker. Maar je zult deze leuk vinden, dat beloof ik je, want het lost een hoofdpijn op die ik garandeer dat je het hebt ervaren.

Het wordt de Plug Power genoemd en het maakt die vervelende overgebleven aansluiting op de stekkerdoos vrij die is ingesloten door alle andere adapters van vreemde afmetingen.