15 februari 1982: Steve Jobs verschijnt op de voorkant van Tijd magazine voor de eerste keer, en werd het publieke gezicht van succesvol tech-ondernemerschap.
De eerste van vele Tijd covers voor Jobs, het artikel - getiteld "Striking It Rich: America's Risk Takers" - werpt hem op als de prototypische jonge parvenu die profiteert van de ontluikende personal computing-revolutie. Het identificeert hem ook als onderdeel van een golf van vers geslagen miljonairs die hun eigen bedrijf runnen.
Dit bericht bevat gelieerde links. Cult of Mac kan een commissie verdienen wanneer u onze links gebruikt om artikelen te kopen.
Steve Jobs: Een van de nieuwe Amerikaanse ‘risk takers’
"Een nieuw soort risiconemers zet in op de toekomst van geavanceerde technologie", zegt de artikel begint (paywall).
“Het is een van de meest duurzame Amerikaanse dromen. De jonge man met een lumineus idee voor een nieuw product of dienst besluit zijn eigen bedrijf op te richten. Hij investeert het spaargeld van zijn gezin in de nieuwe onderneming. Hij werkt straks 18-urige dagen maar vindt het niet erg omdat het zijn eigen bedrijf is. De verkoop komt traag op gang en hij maakt genoeg fouten om een leerboek te vullen. Uiteindelijk wordt het allemaal beloond. Winst boom; hij maakt het groot. Hij wordt rijk boven zijn stoutste verwachtingen.
Dat is niet zomaar een fantasie van Walter Mitty. Er worden vandaag als nooit tevoren nieuwe bedrijven in de VS gecreëerd. Vorig jaar werden zo'n 587.000 bedrijven opgericht, 80% meer dan in 1975 en 53.000 meer dan in 1980. In de afgelopen 18 maanden werden honderden mensen miljonair of multimiljonair toen aandelen in hun nieuwe bedrijven voor het eerst aan het publiek werden verkocht. Onder de aandelenwinnaars: Bill Saxon, 53, van Saxon Oil Co. ($ 212 miljoen); Philip Knight, 43, van Nike-sportschoenen ($ 178 miljoen); Herbert Boyer, 45, en Robert Swanson, 34, van Genentech ($ 32 miljoen elk).”
Met dank aan Apple's IPO in december 1980, Jobs werd een van die boegbeelden, ondanks het feit dat hij destijds niet echt leiding gaf aan Apple. (In 1982 vervulde zijn vroege mentor Mike Markkula die rol.)
Jobs trad echter vaak op als woordvoerder van Apple, dankzij zijn intelligentie, spreekvaardigheid in het openbaar en zijn knappe uiterlijk.
Waar is Woz?
Jobs eerste Tijd dekking kwam slechts een paar jaar na de lancering van de Apple II, de eerste massamarktcomputer van het bedrijf. Interessant genoeg was het Jobs — niet Jobs en mede-oprichter Steve Wozniak — die de Tijd Hoes. (Woz had een zelfopgelegd verlof van twee jaar van Apple. Na een vliegtuigcrash overleven, nam hij vrij om erachter te komen wat hij met zijn leven wilde doen.)
Vanaf dat moment zou Jobs de centrale rol spelen in de meeste Apple-profielen.
Apple was slechts een van de bedrijven die werden geprofileerd in de Tijd artikel. Een lange zijbalk geschreven door een jonge verslaggever genaamd Mike Moritz concentreerde zich echter op Cupertino.
Als die naam bekend voorkomt, komt dat omdat Moritz later de vroege Apple-biografie schreef Het kleine koninkrijk: het privéverhaal van Apple Computer. Geïnspireerd door Apple verliet hij later de journalistiek voor een zeer lucratieve carrière als durfkapitalist.
Na de Tijd Hoes
Foto: Tijd
De Tijd verhaal, terwijl een groot deel van de publiciteit voor Apple leidde tot iets waar Jobs jarenlang verbitterd over bleef.
In december deed het gerucht de ronde dat Tijd overwoog om van Jobs de 'Man van het Jaar' te maken. Dat was voor Moritz aanleiding om een nieuwe ronde interviews af te nemen met Apple-personeel.
Toen het probleem uiteindelijk naar buiten kwam, ging de "prijs" naar "The Computer". Tijd dat is genoteerd:
“Het zou mogelijk zijn geweest om een van de ingenieurs of ondernemers die het brein achter deze technologische revolutie, maar niemand heeft duidelijk die turbulente gedomineerd evenementen. Belangrijker is dat zo'n selectie de hoofdlijn zou verdoezelen. Tijd's Man van het Jaar 1982, de grootste invloed voor goed of kwaad, is helemaal geen man. Het is een machine: de computer.”
Dat bleek teleurstellend genoeg. Maar het artikel bevatte ook enkele minder vleiende opmerkingen over Jobs.
"Er gebeurt iets met Steve dat triest en niet mooi is", beweerde een collega. Bovendien zei een initiatiefnemer van een Mac-project dat Jobs "een uitstekende koning van Frankrijk zou zijn geweest".
De relatie van Apple met de media
In de nasleep sloot Jobs Moritz af, van wie hij eerder zei dat hij de officiële historicus van Apple zou worden. Jaren later, in zijn officieel goedgekeurde biografie, zei Jobs dat hij en Moritz 'van dezelfde leeftijd zijn, en ik zeer succesvol was geweest, en ik kon zien dat hij jaloers was en dat hij een voorsprong had. Hij schreef dit verschrikkelijke bijlstuk.”
De biograaf van Jobs, Walter Isaacson, beweert: TijdDe redactie van Jobs heeft Jobs nooit serieus overwogen voor de titel "Man van het Jaar".
Toch eerst dat Tijd cover beïnvloedde de vraag van Jobs naar bijna totale controle over het Apple-verhaal. Het werd een vormend moment dat Cupertino's beroemde vijandige relatie met de media in de komende jaren zou omlijsten.
