Zo ziet een ontplofte PowerBook-batterij eruit. Dat wil je niet in je schoot als het gebeurt.
Helaas heb ik geen idee hoe het is gebeurd. De foto's zijn gepost op de forums op 99Mac, een Zweedse website. De forums vereisen niet alleen een lange registratieprocedure, ze zijn in het Zweeds.
Er is echter een bericht over in het Duits op Fscklog, die wanneer vertaald met Babelfish zegt:
“Een forumthread met 99mac (registratie noodzakelijk) toont afbeeldingen van een PowerBook Akkus die is ontploft. De bijbehorende tekst zit er in, in zoverre Zweeds gehouden heb ik helaas niet al te slim van af, was echter gekwetst hopelijk niets en niemand. Of de Akku deel uitmaakte van Appels van de laatste terugroepactie, kan met de huidige dichtheid nauwelijks posthum worden bepaald. Het ging uiteraard om een in juni 2005 aangekochte 1,67GHz PowerBook G4.”
UPDATE: Adrian van 99mac was zo vriendelijk om de originele forumpost te vertalen. Hier is het volledige, angstaanjagende verhaal!
“De PowerBook G4 1,67 MHz is gekocht op 16 juni 2005. Het was het beste wat hij ooit kocht tot het incident ongeveer twee weken geleden gebeurde. De PowerBook was aan het opladen en hij lag in bed toen hij een geluid hoorde, zoals wanneer je water in een hete koekenpan giet. Een dikke witte rook steeg op uit de PowerBook. Hij trekt snel aan het netsnoer en verwijdert de batterij met een muntstuk. Als hij de PowerBook optilt, zitten er brandplekken op het bureau. Er zijn ook brandplekken die wijzen op vlammen uit de poorten aan de rechterkant van de PowerBook.
Met een handdoek draagt hij de nog rokende batterij naar de keuken. De rook voelt niet gezond aan, dus zet hij een raam open. Hij ging terug naar de PowerBook om het te bekijken, maar het duurt niet lang voordat hij meer geluiden uit de keuken hoort. Hij haast zich naar de keuken, net op tijd om een grote vlam, ongeveer een halve meter hoog, uit de batterij te zien barsten! Meer rook, maar na die vlam gebeurt er niets meer en is de batterij anderhalf uur later koel.
Hij wijst erop dat hij goede reacties heeft gekregen van Apple (Store). Ze gaven om het probleem en waren er serieus mee bezig. Hij moet praten met mensen hoger in de keten. Misschien krijgt hij in plaats daarvan een MacBook Pro, hoewel hij zegt dat hij eigenlijk de geteste G4 verkiest boven een toerental. Een MacBookPro. Maar Apple heeft nog niet besloten hoe hij hem gaat compenseren.
Het serienummer op de batterij was vernietigd, dus hij kon het niet vergelijken met de lijst met teruggeroepen batterijen van Apple, maar hij kocht het nadat dat probleem opgelost had moeten zijn.
Niemand raakte deze keer gewond, maar hij zegt niet te willen nadenken over wat het resultaat zou zijn geweest als dit zou zijn gebeurd terwijl hij de PowerBook op zijn schoot had of als hij op dat moment niet thuis was.”
UPDATE: Er is veel discussie over de vraag of dit een echte worm is, of slechts een uitgebreid, uitvoerbaar script dat de gebruiker ertoe heeft gebracht te gebruiken. Het lijkt een worm te zijn - het is een op zichzelf staande code die zichzelf repliceert via het internet (zeker.). Maar het vereist ook dat de gebruiker ermee instemt om het te accepteren als een iChat-bestandsoverdracht, wat een Trojaanse eigenschap is. De gebruiker hoeft geen wachtwoord in te voeren om te worden geïnstalleerd, zoals bij een OS X-toepassing. Het waarschuwt de gebruiker ook niet dat hij te maken heeft met een uitvoerbaar bestand, zoals Safari doet bij het downloaden van software van het internet. Het is dus meer dan een simpel scriptkiddie Applescript. Het kan nu ook grotendeels onschadelijk zijn, maar zal in de toekomst waarschijnlijk leiden tot veel gemenere versies, volgens deze analyse van de programmeurs van Rixstep: “Toekomstige versies van dezelfde worm of spin-offs ervan zullen ongetwijfeld destructief en veel indringender zijn. Door gebruik te maken van verschillende zwakke punten in het bestandssysteem van Apple zullen (Leap-A) en zijn opvolgers werken.”
Nog een ding: er was een tijdje geleden sprake dat Apple's overstap naar Intel-chips het platform vatbaarder zou maken voor dit soort malware. Maar Leap-A is een PowerPC-worm. Maakt dat Intel-Macs onkwetsbaar? Zal het draaien in Rosetta?
Oh ja, de graphic komt van de Symantec-website.
De eerste Mac OS X-malware is in het wild gespot, maar het lijkt iets van een vochtige sloep te zijn.
Door antivirusbedrijven Leap-A genoemd, verschijnt de worm als een JPEG-bestand dat zich via iChat verspreidt naar contacten op de buddylijst van de geïnfecteerde gebruiker.
Volgens een Symantec persbericht:
De worm maakt gebruik van het Spotlight-zoekprogramma, inbegrepen in OSX, en zal elke keer dat de machine opstart, worden uitgevoerd. Het identificeert alle toepassingen die worden gestart, en als iChat begint te draaien, gebruikt de worm iChat om het geïnfecteerde bestand - nieuwstepics.tgz - naar alle contacten op de buddy-lijst van de geïnfecteerde gebruiker te sturen. Degenen op de buddylijst zullen vervolgens worden gevraagd om het bestand te accepteren. Als ze dat doen, wordt het bestand vervolgens op hun harde schijf opgeslagen. Bestanden geïnfecteerd door OSX.Leap. A is mogelijk beschadigd en werkt mogelijk niet correct.
Er is enige onenigheid over wat de worm doet. Antivirusbedrijf Sophos zegt dat het bestanden verwijdert en andere "niet-geïnfecteerde" bestanden op de computer achterlaat. Een e-mail persbericht van Opsomming van computermalware zegt dat het "verhindert dat Macintosh OS X correct werkt en dat geïnfecteerde toepassingen correct worden gestart."
Desalniettemin lijkt Leap-A de eerste OS X-malware 'in het wild' te zijn. Een eerdere OS X smerig - een Trojaans paard genaamd MP3Concept - bleek te zijn een proof of concept enkel en alleen.
Leap-A verscheen eerder deze week voor het eerst als een link op de forums van Mac Rumors die beweerden spionage-screenshots te zijn van Mac OS X 10.5 (Leopard).
Symantec classificeert de worm als een lage bedreiging omdat het niet automatisch de machines van anderen infecteert. Het bedrijf zegt minder dan 50 machines te hebben geïnfecteerd.
"... deze worm zal niet automatisch infecteren, maar zal gebruikers vragen het bestand te accepteren, waardoor potentiële slachtoffers een waarschuwing krijgen en de mogelijkheid krijgen om infectie te voorkomen", aldus het bedrijf. "Het belangrijkste advies voor iChat-gebruikers met OSX 10.4 is om geen bestandsoverdrachten te accepteren, zelfs niet als ze afkomstig zijn van iemand op een buddylijst."
Echter, zoals CME in zijn verklaring opmerkt, is de worm een wake-up call voor OS X-gebruikers met een vals gevoel van de onkwetsbaarheid van OS X: "Now that Leap. A is in het wild ontdekt, individuen die naar media verlangen, zullen waarschijnlijk soortgelijke aanvallen lanceren in 2006.”
Er is gepraat bij ThinkSecret dat de volgende video-iPod een groot scherm kan hebben dat de hele voorkant van het apparaat bedekt. Het scherm is aanraakgevoelig, waardoor de iPod kan worden bestuurd door een virtueel klikwiel dat verschijnt wanneer een vinger over het scherm strijkt.
Apple heeft onlangs verschillende patenten voor touchscreens. de aangiften (hier, hier en hier) bevatten illustraties van een hand die cirkelvormige bewegingen maakt alsof hij een iPod-klikwiel gebruikt.
Maar de patenten kunnen ook verwijzen naar een tablet-pc. Ze noemen het draaien en centreren van pagina's, in- en uitzoomen op documenten - en het herkennen van complexe gebaren vanaf meerdere aanraakpunten op het scherm — dat klinkt allemaal als een multipoint-bewegingsinterface die is ontwikkeld in NYU.
In New York hebben onderzoekers een werkend prototype gemaakt van een geweldige touchscreen-interface voor een computer die, in tegenstelling tot de meeste aanraakschermen, meerdere aanraakpunten ondersteunt — of meerdere mensen.
De interface draait op OS X en doet denken aan de fictieve, op gebaren gebaseerde gebruikersinterface van Steven Spielberg in Minderheidsverslag - maar veel cooler.
In een demonstratievideo (You Tube-link), kan een gebruiker worden gezien die digitale foto's herschikt die verspreid zijn over een virtueel bureaublad, en het formaat ervan aanpast door hun vingers samen te knijpen of ze uit elkaar te spreiden. De gebruiker maakt ook wat digitale kunst, zoomt in op een kaart en scoot rond, en typt snel op een virtueel toetsenbord.
Ik ben geen tablet-expert, maar alle tablet-pc's die ik heb gezien, hebben een standaard gebruikersinterface met enkele bewegingsbedieningen, waarbij de muiscursor wordt vervangen door een vette vinger.
Het NYU-onderzoek lijkt een radicale heroverweging - een echte haptische interface, geschikt voor handbediening.
Er zijn de laatste tijd veel geruchten over een Apple-tablet. Als het zo'n interface heeft, zou het een moordenaar zijn.
(Via Robot Wijsheid)
Foto met dank aan Geek Cultuur.
Er zijn een paar datapunten over die van vandaag Cult of Mac-kolom op Wired News die het vanwege de lengte niet hebben gehaald, dus ik zal ze hier plaatsen.
De column wordt afgesloten met een anekdote over de tegengestelde ontwerpfilosofieën van Steve Wozniak en Steve Jobs. Terwijl Woz pleitte voor open, standaard hardware, streefde Jobs naar gesloten, eigen ontwerpen. En dit is natuurlijk het verhaal van de pc-industrie. Terwijl Intel-compatibele pc-makers een standaard, open hardwareplatform ontwikkelden, volgde Apple een gesloten, eigen route.
Apple is hier natuurlijk altijd voor bekritiseerd, maar Woz begon uiteindelijk sympathie te krijgen voor de aanpak van Jobs. zoals hij vertelde Macworld in een interview:
"... Ik zie twee dingen die Apple nu succesvol maken waar anderen dat niet zijn. Ze zijn echt een strak monopolie. Ze zijn een hardwaremonopolie en er is geen hardwaremonopolie aan de andere kant. Dus dat geeft hen een aantal voordelen in controle en in prijsstelling om winst te hebben. Een bedrijf zal geen goed bedrijf zijn en echt steeds betere dingen ontwikkelen als het nauwelijks langs kan komen en geen goede winst heeft. Apple kan de winst hebben die het nodig heeft om deze geweldige, opwindende producten te maken die een stap voorwaarts zijn, in plaats van gewoon in de competitieve wegwerpproductcategorie voor consumenten te zitten, alle anderen is."
Het andere dat ik graag in de column zou willen opnemen, is het heerlijke verhaal dat Gary Wolf vertelt aan het einde van zijn inzichtelijke Bedrade tijdschrift profiel van Woz uit 1998. Het verhaal is het meest toepasselijke dat ik over de man heb gelezen:
“Een van zijn andere activiteiten is het verzamelen van telefoonnummers, en zijn doel was al lang om een nummer te krijgen met zeven overeenkomende cijfers... na meer maanden van gekonkel en wachten had hij het: 888-8888. Dit was zijn nieuwe mobiele telefoonnummer en zijn grootste filonumerieke triomf.
Het nummer bleek onbruikbaar. Het kreeg meer dan honderd verkeerde nummers per dag. Aangezien het nummer vrijwel onmogelijk verkeerd te kiezen is, was dit verkeer verbijsterend. Nog vreemder was dat er nooit iemand aan de andere kant van de lijn sprak. Gewoon stilte. Of eigenlijk geen stilte, maar dode lucht, soms met het geluid van een televisie op de achtergrond, of iemand die zacht Engels of Spaans praat, of bizarre gorgelgeluiden. Woz luisterde aandachtig.
Toen, op een dag, met de telefoon tegen zijn oor gedrukt, hoorde Woz een vrouw op afstand zeggen: "Hé, wat doe je daarmee?" De ontvanger werd vastgepakt en neergeslagen.
Plotseling was het allemaal logisch: de honderden telefoontjes, de dode lucht, de gorgelende geluiden. baby's. Ze pakten de hoorn op en drukten op een knop aan de onderkant van de handset. Opnieuw en opnieuw. Het maakte een geluid: "Piep piep piep piep piep piep piep."
De kinderen van Amerika maakten hun eerste grap.
En de persoon die de telefoon opnam was Woz.”
Afbeelding door Alan Rhodos via Mike Davidson's Ontwerp een Steve Jobs-filmposter
Ik ben begonnen met het schrijven van een tweewekelijkse column voor Wired News en berekenend een controversieel onderwerp gekozen dat zit al een tijdje in mijn hoofd: of Steve Jobs onze slaafse toewijding waard is?
De column was lastig om te schrijven en als ik er nu naar kijk, denk ik dat ik er niet helemaal uit ben gekomen. Op basis van de feedback lijkt er enige verwarring te zijn over wat ik probeerde te zeggen.
De column was geen kritiek op de prestaties van Jobs, die monumentaal en onmiskenbaar zijn – hij was een drijvende kracht achter de De pc-industrie al 30 jaar - maar met de manier waarop de pers en het publiek een vooruitstrevend beeld op hem projecteren, in afwezigheid van enige bewijs Integendeel.
Ik twijfelde ook aan mijn eigen eerbied voor de man. Hij is nogal magnetisch, maar moet ik hem echt zo bewonderen? Mijn helden – de meeste Britse punkzangers uit de jaren zeventig – hadden een hekel aan kapitalisten als Jobs. En in het openbaar is er in ieder geval geen teken dat hij iets anders is dan een captain of industry.
Hetzelfde kan natuurlijk gezegd worden van Bill Gates. Ik beschimpte Gates, maar zijn filantropie, die serieus lijkt, begint hem te verlossen. Ook al verdiende hij zijn fortuin op laakbare manieren, er is redding in de ambitie om alles weg te geven voordat hij sterft.
Wat denk je? Het reactiesysteem van Wired News is tijdelijk niet beschikbaar, dus geef hier uw mening.
Verschillende mensen stuurden me een e-mail met goede punten die ik graag wil delen. Hier is een paar:
Andrew Mayne zei:
“Je maakt ook de klassieke fout om vermogen gelijk te stellen aan liquiditeit. Het overgrote deel van het vermogen van Jobs is op voorraad. Zijn salaris van Pixar is $ 52 per jaar en $ 1 van Apple. Zijn miljarden zijn in Pixar-aandelen en opties in Apple (in veel mindere mate). Tot nu toe heeft hij van beide weinig van zijn aandelen geliquideerd. Hij leeft verre van een opzichtige levensstijl in vergelijking met anderen van zijn eigen vermogen.”
En John Kwo schreef:
“… hoewel ik het er zeker mee eens ben dat Elvis Presley nooit de uitgesproken activist was die John Lennon was, was Presley privé ongelooflijk genereus. Het volgende is van de officiële Elvis Presley-website: … ‘De meeste van Elvis’ filantropische inspanningen kregen helemaal geen publiciteit. Gedurende zijn hele volwassen leven, voor vrienden, voor familie en voor totale vreemden, betaalde hij stilletjes ziekenhuisrekeningen, kocht huizen, ondersteunde gezinnen, betaalde schulden en nog veel meer.'
Wauw. Wat een knock-out kwartaal had Apple - met een winst van $ 5,75 miljard, het is de beste ooit. Het grootste deel van het geld kwam van 14 miljoen iPod-verkopen - drie keer zoveel als vorig jaar rond deze tijd. Maar het bedrijf zag ook een groei van 20 procent in de verkoop van Macs, waarbij 1,25 miljoen Macs werden verschoven. Wat me verbaast, is dat dit lame duck-machines waren - die binnenkort achterhaald zouden worden door nieuwe Intel-boxen.
Wall Street maakt zich echter een beetje zorgen over het huidige kwartaal, waarvan Apple zei dat het lager zal zijn dan de projecties als gevolg van "een pauze" in de Mac-verkopen als de productreeks overschakelt naar Intel, volgens de Wall Street Journal.
Er was ook een "pauze" in de verkoop het voorgaande kwartaal, meldt Reuters. Als dat waar is, hoe zal de verkoop van Intel Macs eruit zien als de line-up dit jaar is ingevuld? Een korte samenvatting van de rapporten over inkomstenoproepen vermeldt geen richtlijnen over benodigdheden - maar mijn gevoel is dat het een ramp zal worden, maar de voorraden zullen beperkt zijn en Apple zal het niet kunnen bijhouden. Ik denk dat Apple een ongelooflijk jaar tegemoet gaat, en dit is nog maar het begin.