De hele week is gemeld dat Apple een "nieuw goud" gebruikt in de gouden Apple Watch-editie. Volgens Bloomberg, Leisteen, Gizmodo en vele anderen heeft Apple: een nieuw proces gepatenteerd om een "metalen matrixcomposiet" te creëren door goud te mengen met keramische deeltjes.
Het composiet stelt Apple zogenaamd in staat om te besparen op de hoeveelheid goud die het gebruikt, terwijl het de stof superhard maakt en andere verbazingwekkende eigenschappen toevoegt.
Maar volgens Atakan Peker, materiaalwetenschapper en een van de mede-uitvinders van Vloeibaar metaal, waarop Apple een exclusieve licentie heeft, is het uiterst onwaarschijnlijk dat Apple enige vorm van "nieuw goud" voor zijn horloges gebruikt.
Hij weet dit omdat Jony Ive dat zegt.
In de video hierboven, gemaakt door Apple om het goudproces te benadrukken, legt Ive uit hoe de horlogekast wordt gemaakt. Hij beschrijft heel duidelijk dat het goud een legering van zilver, koper en palladium, niet a composiet.
Ive beschrijft vervolgens hoe de legering in blokken wordt gegoten, gerold en tot knuppels wordt gevormd en bewerkt om de behuizing, gesp en Digital Crown van de Apple Watch Edition te vormen.
Het proces maakt geen melding van keramiek, composieten of andere niet-standaard technieken. "Er is hier niets bijzonders", zei Peker. "Dit zijn bekende productiemethoden voor gouden onderdelen."
Peker is bekend met het creëren van nieuwe metallurgische processen. Als afgestudeerde student aan het California Institute of Technology in 1993, vond Peker Liquidmetal-legeringen samen met engineeringprofessor Bill Johnson uit. Vloeibare metaallegeringen hebben een atomaire structuur die meer op glas dan op metaal lijkt. Ze zijn supersterk, krasvast, corrosiebestendig, extreem flexibel en zeer licht. Ze zijn gebruikt voor golfclubs, tennisrackets, ski's, horloges en mobiele telefoons.
Apple heeft een exclusieve licentie om Liquidmetal te gebruiken in consumentenelektronica, maar de plannen van het bedrijf voor de stof blijven onbekend. Tot nu toe, Appel gebruikte Liquidmetal om het gereedschap voor het uitwerpen van de simkaart te maken dat werd geleverd met vroege iPhones, maar lijkt het sindsdien niet meer te hebben gebruikt.
Als Apple nieuw goud zou gebruiken voor de Apple Watch, zou de video van Ive een heel ander proces laten zien. Het zou laten zien dat de koffers zijn gemaakt van een samengesteld materiaal, geen legering.
Een legering wordt gemaakt door verschillende metalen samen te smelten (zoals te zien is in de video van Ive). Het composiet in het patent van Apple wordt gemaakt door poeders van goud en keramiek met elkaar te mengen, te sinteren en vervolgens te verwarmen. De materialen zijn gebonden maar mengen niet. Per definitie is een composiet een materiaal dat is gemaakt van verschillende onderdelen.
Peker zei zelfs dat het onwaarschijnlijk is dat het samengestelde goud van Apple ooit zal worden gebruikt om een horloge te maken.
"Het is een slim idee," zei hij, "maar het zal geen horlogekast van juwelenkwaliteit worden. Het combineren van zeer zachte met zeer harde keramische deeltjes is een nachtmerrie voor cosmetica en afwerking. Het is bijna onmogelijk om polijst en afwerking van sieradenkwaliteit te krijgen.”
Daarnaast zou het gepatenteerde composiet erg licht aanvoelen. Het "zal niet worden gezien als echt goud", zei hij. “Een kenmerk van goud is het gevoel zwaar te zijn. Als je het heel licht maakt, zullen mensen het niet als echt goud beschouwen.”
Sara Shaughnessy, een sieradenontwerper met RedStart Design in San Francisco, en een postgraduaat in de werktuigbouwkunde van Stanford, waren het erover eens dat de keramiek / gouden composiet niet goed zou zijn voor een horloge.
"Voor sieraden zou het een zeer beperkend materiaal zijn," zei ze. "Je zult het zeker niet kunnen behandelen als een normaal 18-karaats goud."
Shaughnessy zei dat het materiaal niet kan worden gesmolten, gegoten, gesoldeerd of gevormd. Het zou in zijn gegeven vorm moeten worden gedrukt en vervolgens gepolijst. "En zelfs het polijsten kan anders zijn dan normaal goud met zijn ongewone hardheid," zei ze.
"Het is een materiaal dat het best in zeer specifieke toepassingen kan worden gebruikt", voegde ze eraan toe.
Horlogemaken is daar waarschijnlijk niet een van.