Beleven
Wat Cupertino sinds de Apple II echt onderscheidt van andere computerfabrikanten, is het samensmelten van software en hardware in een wrijvingsloze legering die, in de kern, ervaringsgericht is voor een gebruiker op dezelfde manier als het besturen van een high-end auto is. Prestaties en hardware betekenen absoluut niets, behalve als het gaat om de manier waarop het stuur in je hand voelt of de motor onder je trilt. Wat Apple gelooft, en zoveel moeite en geld besteedt om dit te bereiken, is dat er geen verschil mag zijn tussen: computer gebruiken en auto rijden: net als bij autorijden moeten de mens, de machine en de software één worden.
Laten we de specificaties of technologie dus even negeren. Laten we het even hebben over hoe het voelt om een Retina MacBook Pro te gebruiken.
Het enige dat sneller gaat, is je iPhone of iPad wakker maken.
Het eerste dat opvalt wanneer je een Retina MacBook Pro opstart, is de snelheid waarmee hij opstart. Dit is zo dicht bij instant-on als je in een notebook kunt vinden: een opstarttijd van vijftien seconden en slechts drie seconden om uit de slaapstand te komen. Het enige dat sneller gaat, is het inschakelen van je iPhone of iPad (en zelfs dan duurt het langer voordat ze zijn opgestart vanaf het moment dat ze worden uitgeschakeld). Het is snel. Het is zelfs zo snel dat zelfs wanneer de machine opnieuw wordt opgestart met een tiental apps en browsertabbladen open, de apps in een oogwenk opnieuw worden geopend. De Retina MacBook Pro vervaagt de grens tussen uitgeschakeld zijn en slapen, zoals Apple het wil.
Dan is er natuurlijk het display. We hebben daar al eerder over gesproken, maar het is voor herhaling vatbaar: op zijn best tekst lezen of het bekijken van afbeeldingen of video's met een hoge resolutie op een Retina MacBook Pro is als kijken in een lichtbak vol levendige, levende afdrukken. Als er iets is, vanwege de grootte van het scherm, is het zelfs meer een sprong in waargenomen visuele kwaliteit dan de evolutie van de iPhone of iPad naar Retina was.
Niets anders op de markt is vergelijkbaar, en het dompelt je onder in het gebruik van je Mac op een manier die andere Macs niet doen. In apps die zijn ontworpen voor het MacBook Pro Retina-display, worden alle kleine gekartelde randen die vroeger onmerkbaar vastzaten, vastgehouden van uw hersenen en voorkomen dat u afglijdt naar het gevoel iets minder virtueel dan echt te zien, zijn gladgestreken weg.
Helaas is er een addertje onder het gras. Dit werkt alleen wanneer een app is bijgewerkt voor Retina, of wanneer een video of afbeelding voldoende high-definition is. En hoewel Apple bijna al die visuele wrijving in de belangrijkste OS X-apps heeft geëlimineerd, is de rest van het internet en de OS X-bibliotheek van derden ziet er meer dan verschrikkelijk uit, alsof alles bedekt is met een dun laagje slijm en stof.
De Chrome-browser van Google ziet er bijvoorbeeld uit alsof hij onhandig is geüpsampled vanuit een veel lagere resolutie... wat natuurlijk het geval is (de ontwikkelaarsversies van Chrome hebben dit probleem al verholpen). Een andere veelgebruikte app, Twitter voor Mac, ziet er zo slecht uit dat het lijkt alsof een video-uitzending van Voyager door een gammastralingswolk gaat.
Stel je het mooiste schilderij voor dat je ooit in je leven hebt gezien naast het smerigste toilet ter wereld en je hebt een goed idee van hoe niet-Retina-apps eruit zien.
Om eerlijk te zijn, zullen veel van de meest populaire apps zichzelf binnenkort gaan updaten voor Retina Macs. Maar niet allemaal, en dit zal nog veel meer problemen opleveren voor Retina Mac-bezitters die actief zijn niet-Retina-apps dan voor Retina iPad- of iPhone-bezitters die niet-Retina-apps gebruiken, vanwege de zeer aard van OS X.
Op een iPad of iPhone neemt elke app het volledige scherm in beslag, dus als u een niet-Retina-app gebruikt, merkt u dit misschien ziet er vager uit, maar je past je snel aan terwijl je de app gebruikt, want er is niets om het mee te vergelijken op het scherm. Met andere woorden, bij gebruik van een niet-Retina-app op een Retina-iPhone of iPad, schakelt het hele scherm over naar niet-Retina-resoluties. Op een Retina Mac kun je echter meerdere apps naast elkaar gebruiken, en de meeste mensen doen dat constant.
Dat betekent dat naast een Retina-app een Mac-app die niet is bijgewerkt als een zere duim uitsteekt. Stel je het mooiste schilderij voor dat je ooit in je leven hebt gezien, pal naast het smerigste toilet ter wereld, en je hebt een idee van het probleem. En het is onwaarschijnlijk dat dit probleem jarenlang zal verdwijnen.
Dat gezegd hebbende, je kunt een compromis sluiten, en het is een mooie. De nieuwe Retina MacBook Pro's gebruiken standaard een HiDPI-desktop van 1.440 x 900 pixels, wat betekent dat elke pixel van een normaal 1.440 x 900-scherm bestaat in wezen uit vier kleinere, wat een ongekend visueel beeld geeft helderheid. U kunt de instellingen van een Retina MacBook Pro echter aanpassen, zodat deze helderheid opoffert voor bureaubladruimte, het “krimpen” van de grootte van apps en UI-elementen ten opzichte van de desktop, tot een maximum van een equivalent van 1.920 x 1200 oplossing. We houden van deze modus: het zorgt er niet alleen voor dat niet-Retina-apps er aanzienlijk beter uitzien, het geeft ook notebookgebruikers veel meer bureaubladruimte... een enorm voordeel als je in meerdere vensters naast elkaar werkt vrij vaak.
Een andere verbetering in de Retina MacBook Pro's die niet de aandacht krijgt die het verdient, zijn de nieuwe luidsprekers. Kortom, ze klinken geweldig, met heldere hoge en middentonen en fatsoenlijke lage tonen voor een notebook. Het is waar dat ze niet kunnen worden verward met een speciaal extern geluidssysteem met een serieuze subwoofer, en ze missen zelfs veel van de uitstraling van het luidsprekersysteem van de iMac, maar dit zijn nog steeds indrukwekkende, kamervullende luidsprekers voor een notebook die zo gestroomlijnd is. Als je je laptop gebruikt om veel muziek af te spelen, zou je hiermee een respectabel DJ-feestje kunnen hebben.
Toen we oorspronkelijk begonnen met het beoordelen van de Retina MacBook Pro, maakten we ons eerst zorgen over het compromis in opslag die wordt geleverd met een overstap naar flash-opslag, die per gigabyte veel duurder is dan een fysieke harde rit. Het basismodel van de Retina MacBook Pro wordt geleverd met slechts 256 GB aan opslagruimte; relatief, een niet-Retina MacBook Pro uit 2012 begint bij 500 GB, en voor dezelfde prijs als de basis Retina MacBook Pro kun je 750 GB aan opslagruimte krijgen. In de praktijk vonden we de beperkte opslagruimte echter geen probleem. Zoveel van onze gegevens zijn nu opgeslagen in de cloud dat we veel minder standaard opslagruimte nodig hadden, en Thunderbolt en zelfs USB 3 externe opslagopties zijn snel genoeg dat ze de flash-opslag van je Retina MacBook Pro kunnen aanvullen met verwaarloosbare prestatiehits voor iedereen, behalve de meest systeemvermoeiende van taken. We hebben zelfs apps uitgevoerd vanaf onze USB 3-drive, en hoewel je hun opstarttijden of prestaties niet zou verwarren met apps die op de ingebouwde flash-opslag draaiden, liepen ze bijna net zo goed als op een MacBook Pro met een fysieke rit.
De levensduur van de batterij voldoet ook aan de beloften van Apple. Door een video met halve helderheid in een lus te draaien met wifi aan, kregen we meer dan een uur meer batterijduur dan Apple's claim van zeven uur. Dit komt overeen met Apple's nieuwe manier om de levensduur van de batterij te meten, die te weinig belooft. Dat is verfrissend, gezien de fantasievolle, hyperbolische batterijclaims van sommige concurrenten van Apple.
Vergeleken met de MacBook Air voelt de Retina MacBook Pro aan als een volgezogen monster.
Ten slotte is er het gewicht, het gewicht, het gevoel in de hand en in de tas. De Retina MacBook Pro voelt aan als de meest solide en naadloos geconstrueerde MacBook tot nu toe, maar in de praktijk is de dunnere, lichtere constructie niet wezenlijk anders dan de oudere, unibody MacBook Pro's. Het is beter, maar dit is niet dezelfde voor de hand liggende upgrade in vormfactor die het overschakelen van een MacBook naar een MacBook Air was, en in vergelijking met het moeiteloos in je tas gooien van een MacBook Air, voelt de Retina MacBook Pro aan als een volgezogen, zware en enorm grote monster.
Volgende bladzijde: Moet je er een kopen?
