In deel 7 van MacworldIn de memoires van de oprichter David Bunnell van de Mac is het duidelijk dat de machine nog niet klaar is voor primetime. MacworldDat vertelt redacteur Andrew Fluegalman aan Steve Jobs, die verrassend reageert.
Als de afdrukdeadline voor: Macworld magazine naderbij kwam, werkten Steve en zijn team verwoed om de Macintosh klaar te maken voor zijn introductie. Mijn redacteur, Andrew Fluegelman (hier afgebeeld), en ik waren bezig met het afronden van artikelen en het in kaart brengen van pagina's. Dit was een intens creatieve, vredige periode.
Het was de stilte voor de volgende storm.
We begonnen over te schakelen naar een nieuwe fase van serieus crisisbeheer toen Andrew Fleugalman twijfels uitte of de Macintosh op 24 januari klaar zou zijn. De 64K-geheugenchips waar Apple op rekende, zouden niet beschikbaar zijn, dus vertelde Steve zijn team om over te schakelen naar veel kleinere 16K-chips.
Het interne werkgeheugen van Mac zou dus slechts 128K bedragen, niet de 512K die in het ontwikkelingsplan werd gevraagd.
Zoals Andrew opmerkte, zou deze nietige hoeveelheid geheugen lang niet genoeg zijn om de Mac concurrerend te maken met de IBM-pc. Als je de geheugenvereisten van het besturingssysteem van de Mac en het bitmapdisplay in overweging nam, was 128K zelfs nauwelijks functioneel. Het schrijven van applicatiesoftware zou een bijna onmogelijke uitdaging blijken te zijn.
En het waren niet alleen de chips. Andrew maakte zich ook zorgen dat het Mac-ontwikkelteam zelf in de war was, zo gedreven om de deadline van 24 januari te halen, dat ze mogelijk een aantal fatale fouten hebben gemaakt. Het zou zoveel beter zijn, dacht hij, als Apple de introductie van de Mac zou uitstellen. Beter voor hen en beter voor de ongelukkige gebruikers die zich misschien opgejaagd voelen om veel sizzle te kopen en niet veel biefstuk.
Tot mijn grote ergernis schreef Andrew een open memo aan het hele Mac-ontwikkelteam en drong er bij hen op aan de lancering uit te stellen.
Respectvol geformuleerd, wees de memo op alle duidelijke tekortkomingen van de Mac: niet alleen het gebrek aan werkgeheugen, maar ook het flagrante gebrek aan een harde schijf, het verbazingwekkende aantal bugs in de besturingssysteem, de afwezigheid van een ventilator die de machine aangenaam stil maakte maar tot herhaalde crashes leidde, en natuurlijk vrijwel geen software behalve MacPaint en een lompe versie van Microsoft Excel.
Ik kon niets tegenspreken met wat Andrew schreef. Ik ga er met tegenzin mee akkoord om hem hem naar Cupertino te laten rijden en hem persoonlijk aan Mike Murray te overhandigen.
Terwijl Andrew wegreed, kwamen er visioenen voor de geest van Maarten Luther die zijn manifest aan de kerkdeur spijkerde. En helaas, nadat hij de memo van Andrew voor het eerst had gelezen, plaatste Murray het op prikborden in het hele Mac-ontwikkelingsgebouw.
Ik was doodsbang, zeker dat Steve Jobs ons terug zou schoppen naar de DOS-wildernis waar we vandaan kwamen. Ik dacht dat ons kleine tijdschrift avontuur voorbij was.
Ik maakte me ook zorgen dat als Apple de Mac zou uitstellen, onze baas, Pat McGovern, zich gerechtvaardigd zou voelen over zijn scepsis dat Apple ooit iets op tijd zou kunnen leveren. Hij zou in de positie zijn om ons te dwingen onze focus te verleggen naar de IBM Home Computer, nu genaamd "PCjr", die in maart uitkwam. In plaats van Macworld, we zouden publiceren "PCjr Wereld.”
Maar nogmaals, Steve Jobs bleek onvoorspelbaar te zijn. Tot onze verbazing was hij onder de indruk van Andrews beheersing van de technische dilemma's. Hij belde ons om zijn "diepste bezorgdheid" te uiten en verzekerde ons dat hij alle problemen zou aanpakken die Andrew naar voren bracht.
En toen deed hij eigenlijk niets.
Het enige haalbare scenario voor een vertraging zou zijn als de Super Bowl werd uitgesteld en zelfs Steve niet de slagkracht had om dit te laten gebeuren. De Mac-zombie-advertentie was afgelopen en het bestuur van Apple heeft de aankoop van één minuut tijdens de rust goedgekeurd.
Steve Jobs was vastbesloten om plezier te hebben en hij zou zich niet laten hinderen door een kreupele Mac.
Deel 1: Steve ontmoeten
Deel 2: De Macintosh voor het eerst zien
Deel 3: We ontmoetten de ECHTE Steve Jobs
Deel 4: Steve Jobs zegt dat we "naar de balie moeten"
Deel 5: Steve komt met een heel rare advertentie
Deel 6: Steve poseert voor de eerste cover van Macworld
Deel 7: Andrew Fluegelman dringt er bij Apple op aan de introductie uit te stellen
Deel 8: Pat McGovern ontmoet Steve, de deal is rond.
Deel 9: Steve is geweldig!
Deel 10: Steve Duimt zijn Neus bij de Apple II
Deel 11: De Macintosh spreekt voor zichzelf (letterlijk)...
Deel 12: De dikke Mac redt de dag
Deel 13: Steve neemt Tina mee naar het Macworld Dinner Party
Deel 14: Ella Fitzgerald zingt gelukkige verjaardag voor Steve
Deel 15: Steve's NeXT Big Thing
Volg mij op Twitter @davbunnell
