Dit is het origineel Papegaai Asteroïde Klassiek auto stereo head-unit ($349), en het maakte nogal wat indruk toen het vorig jaar werd gelanceerd. De single-DIN, 4×55 watt ontvanger beschikt over een formidabele reeks functies: Bluetooth-connectiviteit, krachtig nauwkeurige spraakherkenning voor zowel oproepen als muziek, een GPS ontvanger, een helder, 3,2-inch LED-scherm en een stroom van apps die draaien op het aangepaste, upgradebare, vroeg-vintage Android 1.5 OS (die allemaal een dataverbinding via een dongel).
Hoewel dit model oorspronkelijk de asteroïde heette (no Klassiek), de Klassiek nomen werd toegevoegd om verwarring te verminderen, aangezien een paar maanden geleden drie nieuwe modellen werden aangekondigd. De Asteroid Classic is echter nog steeds erg in het spel; in feite, aangezien deze recensie live gaat, is de Classic het enige lid van de Asteroid-familie dat momenteel beschikbaar is, omdat zijn nieuwe broers en zussen nog niet zijn verzonden.
Met zijn op Android gebaseerde besturingssysteem zou het je vergeven zijn als je dacht dat de Asteroid Classic vriendelijker was voor Android-telefoons dan de iPhone. In feite is het tegenovergestelde waar, zoals ik later zal uitleggen. En hoewel het lijdt aan iets dat waarschijnlijk kan worden omschreven als kinderziektes, is het nog steeds een wellustwaardig systeem.
Het goede:
De twee meest indrukwekkende functies zijn het prachtige scherm van de Asteroid Classic en de uitstekende spraakherkenningsprestaties.
Ten eerste, het scherm: meteen het meest opvallende aspect van de Asteroid Classic was het vermogen om de albumhoes van welk nummer dan ook in glorieuze kleuren weer te geven. Bijna zonder mankeren was het opvallende kenmerk het eerste wat iemand die in mijn auto reed opmerkte. Ik herinner me dat ik dacht: "man, dit zou een enorme hit zijn geweest bij meisjes op de middelbare school of universiteit."
Voor alle andere audiogerelateerde informatie had het scherm het perfecte formaat en leek elke pagina gemakkelijk te lezen, met grote, heldere, kleurrijke letters.
Terwijl passagiers gehypnotiseerd werden door het scherm, was ik constant verbaasd over hoe goed de spraakherkenning van de Asteroid Classic werkte.
Nadat het apparaat alle contactgegevens op mijn telefoon had opgenomen, kon bellen gemakkelijk worden gedaan door simpelweg op de belknop op het apparaat te drukken en vervolgens de naam uit te spreken. Om een soortgelijke vraag te beantwoorden, hoeft u alleen maar op de knop accepteren of weigeren te drukken nadat het apparaat de naam van de beller heeft uitgesproken (u kunt dit desgewenst uitschakelen). Dit is op zich niet zo indrukwekkend; veel telefoons kunnen hetzelfde, en met sommige draagbare Bluetooth-autoluidsprekers, zoals Jabra's Freeway, kun je zelfs een oproep beantwoorden door simpelweg "beantwoorden" te zeggen - een echt handsfree ervaring.
In plaats daarvan, wat indruk op me maakte, was hoe vlekkeloos het werkte. De spraakherkenningsfunctie van de Asteroid Classic is gemakkelijk de best presterende die ik ooit heb geprobeerd. Gemakkelijk. Deze solide prestatie werd waarschijnlijk geholpen door de tweekoppige, richtbare microfoon van het apparaat (toen de microfoon voor het eerst werd geïnstalleerd, hadden bellers aan de andere kant wat moeite om me te horen in mijn luidruchtige Honda Element, vanwege het feit dat de microfoon in de buurt van de voorruit was geïnstalleerd, wat ongeveer de lengte van een voetbalveld verwijderd is van mijn gezicht. Het probleem verdween toen de microfoon opnieuw dichter bij mij was geïnstalleerd).
Zoeken naar muziek was nog beter. Ik kon nummers oproepen op album, artiest of afspeellijst (alles behalve rechtstreeks naar een nummer zoeken), en de Asteroid begreep vrijwel alles wat ik erop gooide; zelfs toen het apparaat zelf onverklaarbare willekeurige nummers begon af te spelen (daarover later meer), liet het scherm zien dat het begreep wat ik zei.
Laten we niet vergeten dat de primaire functie van een head-unit is om de muziek te laten rippen. En dit is een ander gebied waar de Asteroid Classic een grote grijns opwekte. Niet alleen klonk het apparaat - dat wordt geleverd met vier kanalen van elk 55 watt en een MOSFET-versterker - echt heel goed, maar ik kon er ook de geluid met een duizelingwekkend scala aan opties: aangepaste equalizerinstellingen, Virtual Superbass, loudness-subwoofer en niveaus en drempels, en natuurlijk fader en evenwicht.
De halflange voorplaat van het apparaat springt eraf voor de veiligheid, en er is een klein zakje om het in op te bergen voordat het in een zak wordt geschoven (en het is echt heel gemakkelijk om mee te sjouwen). Er zijn ook een miljard invoeropties: muziek kan via Bluetooth vanaf een telefoon, via de halfverborgen SD-kaartsleuf, in de USB-kabel via een USB-drive, via de 30-pins connector als je een Apple-apparaat hebt of je kunt eenvoudig een jack in de 3,5 mm aux kabel.
De slechte:
De drie grote teleurstellingen zijn zelfs nog meer een teleurstelling omdat de rest van het systeem verder zo indrukwekkend is en zoveel belofte inhoudt.
De eerste is dat de magische muziekzoekfunctie alleen werkt met een fysiek aangesloten schijf: een SD-kaart, een USB-schijf of een telefoon die is aangesloten op de 30-pins connector. Dit is een beetje een klap in het gezicht voor Android-gebruikers, aangezien Android-telefoons geen 30-pins connectoren gebruiken (en nu, ironisch genoeg de meest geavanceerde iPhone ook niet), en de enige manier om een Android-telefoon op het systeem aan te sluiten is via Bluetooth. Dit is natuurlijk niet echt de schuld van de Asteroid Classic, maar het is nog steeds een teleurstelling. handmatig naar muziek zoeken via de knop-geactiveerde menu's van het apparaat werkt echter nog steeds prima, net als de track- en play/pause-knoppen.
Dan waren er alle vervelende kleine problemen waardoor de Asteroid Classic behoorlijk ruw aan de randen leek. Deze vielen in twee categorieën.
Er waren ontwerpelementen die niet helemaal goed aanvoelden, zoals het feit dat het scherm overdag soms overweldigd werd door de zon, zelfs op de helderste stand; of het onbevredigende gevoel van de wijzerplaat, die een beetje goedkoop leek op zo'n premium-eenheid.
Dan waren er alle komische (meestal) hikken. Bij één gelegenheid begon het apparaat bijvoorbeeld de radio op het hoogste volume te laten schallen wanneer het werd ingeschakeld, en reageerde niet op invoer totdat ik het voorpaneel verwijderde en opnieuw instelde. Dat was leuk. Een paar keer bevroor het apparaat onder verschillende omstandigheden en moest ik de voorplaat verwijderen en er weer in; en weet je nog dat ik zei dat het apparaat soms een schijnbaar willekeurig nummer speelde nadat ik een spraakopdracht voor muziek had gegeven, en het scherm bevestigde dat het blijkbaar begreep wat ik had gezegd?
Ten slotte zijn er de apps. Hoewel het idee om een evoluerende verscheidenheid aan apps beschikbaar te hebben om in de stereo van je auto te installeren ambitieus en aantrekkelijk is, was de realiteit in het geval van de Asteroid Classic een teleurstelling. Het scherm is lang niet groot genoeg voor één ding. En de apps zijn gewoon niet zo handig. De kaart-app is bijvoorbeeld behoorlijk nutteloos, omdat het gewoon een kaart-app is met je GPS-positie, en geen navigatiekaart - en zelfs als dat zo was, het scherm is te klein. Er zijn andere apps, zoals TuneIn radio en Weather. Maar geen van deze bleek echt erg aantrekkelijk voor ons op de weg; misschien als de eenheid een - groter - touch screen.
Vonnis:
Het is eigenzinnig en een van de belangrijkste kenmerken - de belofte van internetconnectiviteit - is een teleurstelling. Desondanks slagen de uitstekende eigenschappen en het geluid van de Parrot Asteroid Classic er nog steeds in om het de moeite waard te maken voor iedereen die op zoek is naar een high-end car audio knaller.
[xrr beoordeling=70%]
Opmerking: Parrot betaalde voor de installatie van het apparaat, wat neerkwam op iets meer dan $ 100.