Er is een bepaald soort computernostalgie die stelt dat de kunst van het typen gestaag is gebleven verslechterd sinds het einde van de jaren tachtig, toen het eerbiedwaardige IBM Model M en Apple Extended Keyboard uitgingen gunst.
Deze toetsenborden, zo wordt beweerd, waren de laatste van een ras van toetsenborden voor Heren. Net als een vintage Underwood-schrijfmachine werden deze mechanische wonderen gemaakt voor degenen die niet alleen bedoeld waren om gehoord te worden, maar voelbaar: het forse stuk van elke toets die in de mechanische schakelaar eronder slaat, zou niet alleen een letter moeten laten oplichten op een scherm; het zou met zo'n autoriteit moeten landen dat het je tanden los schudt.
De afgelopen maand heb ik geprobeerd een van deze potige typiste-mannen te worden. Ik heb mijn Apple Wireless Keyboard - zo bleek, dun en mooi als 's werelds meest bloedarme twink - geplaatst en in plaats daarvan vervangen door het Das Keyboard Model S Professional voor Mac. Als ik nu typ, klinkt het als tien kleine John Henry's die onder mijn vingers werken en spijkers bonzen door de onzichtbare vergulde toetsschakelaars onder elke toets.
Het is niet echt voor mij. Meestal niet.
Voordat we te veel verder gaan, een korte geschiedenisles. In de jaren tachtig waren de meeste computertoetsenborden volledig mechanisch. Met andere woorden, elke keer dat u een toets indrukt op een oud Apple Extended Keyboard, drukt die toets op een echte schakelaar eronder. Als zodanig hebben mechanische schakelaartoetsenborden een zekere aangename brok in zowel tactiliteit als geluid die modernere toetsenborden - waarvan de meeste membranen en actieve schakelmatrixen gebruiken - missen. Ze zijn ook duurder om te maken, maar als je voor een mechanisch toetsenbord zorgt, gaat het een leven lang mee.
Het Das Keyboard Model S Professional voor Mac is zo'n accessoire. Het heeft alles wat je zou verwachten van een modern toetsenbord - twee ingebouwde USB-poorten, speciale mediabedieningstoetsen, Command + Fn-toetsen, enzovoort - maar het gebruikt Duits ontworpen, vergulde mechanische schakelaars om daadwerkelijk het signaal te verzenden dat een toets is ingedrukt, waardoor elke toetsaanslag een soort Hercules wordt macht. Of dat is de toonhoogte, hoe dan ook.
Op het eerste gezicht vond ik typen op het Das Keyboard Model S een ego-vervullende ervaring. Ik ben tenslotte een professionele schrijver, en voor een schrijver is er een aantrekkingskracht in het idee dat de woorden die je schrijft zo'n gezag hebben en dwingen dat je buren kunnen horen dat ze worden neergezet. Typen op de Model S geeft je het gevoel dat je woorden letterlijk gewicht hebben. En waarom zouden ze niet? Wanneer je een vurig redactioneel artikel of een gepassioneerde brief aan je geliefde schrijft, redeneer je, het zou moeten vergezeld gaan van een soort Faulkner-achtig geluid en furie. De woorden zouden zo hard moeten landen dat het pijn doet.
Maar dit gaat alleen zo ver. Zelfs voor degenen onder ons die hun brood verdienen met het schrijven van enkele duizenden woorden per dag, moet niet alles wat men schrijft afgaan als een pistoolschot. En dat is het probleem. Na een tijdje wordt het verschil tussen het gewicht van wat je schrijft en het gewicht van het Das-toetsenbord bijna komisch absurd. Moet die e-mail die ik mijn vriendin stuur met een foto van een schattige bulldog die glazuur eet, echt klinken als een Arctische smid die een zwaard uit een meteoriet hamert in zijn smederij? Moeten de 140 tekens die ik op Twitter schreef en een of andere populaire meme uitbraken, alle zwaartekracht krijgen van de Large Hadron Collider die zich voorbereidt om de eigenlijke bouwstenen van ons universum uit elkaar te halen? Als een vriend me een grappige YouTube-video stuurt en ik typ "LOL" als antwoord, zou elk van die letters moeten landen zo explosief als een shotgun-ontploffing de met titanium beklede hersenholte van een futuristische cyborg? Nee.
Zelfs als je iemand bent die wil alle van zijn typen klinkt alsof iemand een tommy-pistool in een emmer met stalen lagers schiet, hoewel het moeilijk is om de Das Keyboard Model S Professional voor Mac volledig aan te bevelen. Om te beginnen kan het ontwerp niet meer in tegenspraak zijn met de iconische visuele stijl van Apple. Voor een ander worden de mediatoetsen geactiveerd door de functietoets, die beide aan de rechterkant van de toetsenbord, waardoor iets eenvoudigs als pauzeren of het overslaan van een nummer veel meer moeite kost dan zou moeten zijn. Ten slotte, hoewel het is gebrandmerkt als een Mac-toetsenbord, mist het Das-toetsenbord sneltoetsen voor de meeste ingebouwde functies van OS X, zoals het oproepen van het Dashboard of het activeren van Exposè; in feite, voor zover we kunnen nagaan, is het enige dat de Das Keyboard Model S Professional voor Mac een ander product dan de reguliere Model S Professional is dat het Option + Command-toetsen heeft in plaats van Alt + Windows-toetsen. Wanneer u $ 130 uitgeeft aan een toetsenbord dat speciaal voor Mac is ontworpen, is het feit dat het niet is ontworpen om zelfs dezelfde mate van functionaliteit te bieden als het toetsenbord dat bij elke iMac wordt geleverd, is een teleurstelling.
Na een paar weken typen met het Das Keyboard, realiseerde ik me waarom Apple dit soort toetsenbordontwerp had verlaten. Er is een reden waarom Apple nog steeds patenten aanvraagt voor technologie om typen stiller te maken. Mechanisch bevredigend als het Das Keyboard (of IBM Model M, of Apple Extended Keyboard) zou kunnen zijn om op te typen op: ten eerste staat het hele idee van een luid, explosief toetsenbord op gespannen voet met de fundamentele stelling van een moderne interface ontwerp. Interactie met een computer zou zo wrijvingsloos moeten zijn als gedacht: of je nu typt op je Mac of het touchscreen van je iPhone gebruikt, je zou nooit het gevoel moeten hebben dat je een hulpmiddel om te communiceren met een computer. Het Das-toetsenbord is misschien een glorieuze terugkeer naar de analoge mechanica die de gouden eeuw van computers domineerde, maar je kunt nooit vergeten dat je erop typt.
Het Das Keyboard Model S Professional voor Mac is een zeer goed toetsenbord voor codeurs met cafeïne die tot laat in de nacht werken, romanschrijvers werken aan hun hoopvolle meesterwerken, boze politieke bloggers die een dekvloer stukslaan, enzovoort... maar waarschijnlijk niet voor alles wat ze schrijven. Net als ik zullen ze het Das-toetsenbord waarschijnlijk zeer bevredigend vinden om te gebruiken soms, maar overkill voor het meeste van wat u elke dag met uw toetsenbord doet: IM's uitwisselen met vrienden, Facebook-updates plaatsen, URL's typen, enz. Het Das-toetsenbord is als het uittrekken van een drilboor - je doet het gewoon niet om een speld in een prikbord te duwen.
[xrr beoordeling=65%]