Vorige week publiceerde ik een opiniestuk voorstellen dat Apple een bedrijfsmuseum opent. Het is ook gepubliceerd op Forbes.com. Het verhaal begon trending door zondagavond. Toen, enigszins amusant, werd het maandagochtend als eerste begraven door de kamerbrede berichtgeving van Ashton Kutcher, die Steve Jobs gaat spelen in een aanstaande indiefilm. Eerlijk gezegd was ik niet zo geamuseerd.
Ik heb veel feedback ontvangen, en er zijn enkele aanvullende opmerkingen bij beide forbes.com en cultofmac.com. Reactie met betrekking tot een Apple Museum is verdeeld, met ongeveer de helft ondersteunend, terwijl de andere de helft zegt in wezen: "Apple zou dit nooit doen, omdat ze niet terugkijken." Hier zijn een paar voorbeelden:
“Apple leeft nooit in het verleden. Waarom zouden ze iets creëren dat dat wel doet?”
"Ik zou de geschiedenis van Apple liever ingebed zien in een grotere context in het Computer History Museum. Het plaatsen van dit museum op het hoofdkantoor van Apple zou waarschijnlijk, zoals Jobs dacht, een afleiding zijn - hun ogen moeten gericht zijn op hun toekomst, niet op het verleden."
“Apple had een museum. In 1996. Toen Steve terugkwam, gooide hij die rotzooi weg (gaf het aan een universiteit), want wat heeft het voor zin om in het verleden te leven? De dag dat Apple weer een museum heeft, markeert het begin van het WARE einde, tenzij er ergens een andere Steve is die hen kan redden.
"Ik hou van het idee, maar ik denk niet dat Apple er ooit voor zou gaan. Ik denk dat ze een institutioneel vooroordeel hebben tegen achterom kijken.” Uit een e-mail van John Gruber, van daringfireball.net
“Het enige probleem is dat Apple *nooit* achteruit lijkt te kijken. Ik kreeg van een Apple-medewerker te horen dat ze al hun oude Macs naar Stanford hadden gestuurd.” Uit een e-mail van David Sparks, van macsparky.com
"Ik heb met Apple gesproken en ze zijn niet geïnteresseerd.. .” Uit een e-mail van Orrin Mahoney Vice-burgemeester, stad Cupertino, CA
Hoewel ik het ermee eens ben dat Steve Jobs, en dus Apple, alleen maar naar de toekomst keek, als het Apple-leiderschap dit sentiment volledig blijft omarmen, wordt er een echte ironie gecreëerd.
Bij de herdenking van Steve op woensdag 19 oktober vorig jaar deelde CEO Tim Cook een advies dat Steve hem voor zijn dood op 5 oktober gaf:
“Een van zijn laatste advies dat hij voor mij en voor jullie allemaal had, was om nooit te vragen wat hij zou doen. ‘Doe gewoon wat goed is.’”
Steve Jobs wilde dat Apple de val zou vermijden waar The Walt Disney Company volgens hem in trapte na de dood van de iconische oprichter. Hij wilde geen "Wat zou Walt doen?" soort denken. Steve wilde dat Tim en de rest van het Apple-leiderschapsteam hun eigen beste beslissingen zouden nemen. Beslissingen gebaseerd op actuele gebeurtenissen, op actuele informatie en misschien zelfs op instinct.
Steve wilde niet dat Apple de dingen blindelings op precies dezelfde manier zou blijven doen, zonder voortdurende herevaluatie. "Wat zou Steve doen?" (WWSD) denken is niet de manier, en precies waarom het blijven omarmen van een "never look back"-beleid misplaatst is voor het nieuwe leiderschap van Apple.
De nieuwe campus van Apple (die deel zal gaan uitmaken van de erfenis van Steve Jobs) is de perfecte gelegenheid voor het leiderschap van Apple om terug te kijken en de deuk te vieren die het in het universum heeft gemaakt. Steve Jobs heeft een onuitwisbare indruk achtergelaten op het bedrijf en zijn overlijden maakte hem onderdeel van de geschiedenis ervan. De erfenis van Jobs zal voor altijd voortleven, dus waarom zou je geen ruimte creëren op het hoofdkantoor van Apple om het te vieren?
Het idee om een museum niet te steunen past in het oude denken. Het is alsof je je probeert te gedragen alsof Steve Jobs er nog is. Dit ene probleem kan een knelpunt zijn voor het leiderschap van Apple, maar Tim Cook heeft dat al aangetoond hij evalueert de standaard operationele procedures uit het verleden opnieuw, zoals blijkt uit de recente dividendaankondiging. Toen hij het aankondigde, benadrukte hij dat Apple's primaire focus lag op innovatieve producten en dat hij geloofde dat de toekomst van Apple rooskleurig is.
Nadat ik mijn artikel had gepost, heb ik de link naar elk bestuurslid bij Apple gemaild. Het verbaasde me niet dat ik van geen van hen iets hoorde. Het is mogelijk dat een of een paar van hen er daadwerkelijk naar hebben gekeken. Sommigen van hen overwegen het idee misschien zelfs, maar ik begrijp het als ze er niet publiekelijk commentaar op kunnen geven. Ik hoop dat ten minste één lid van het leiderschapsteam het heeft gelezen. Als slechts één lid het nieuwe denken omarmt en een pleitbezorger voor het idee wordt, kan het gerealiseerd worden.
Een van de argumenten die ik in het artikel aanvoer is dat:
“Ik weet dat ik deze campus ooit wil bezoeken en ik weet zeker dat nog meer fans dat ook zouden willen. Mensen zoals architecten, kunstenaars, studenten, toeristen en gewoon nieuwsgierigen. De nieuwe campus zal een mainstream bestemming worden en Apple moet dit beseffen en, belangrijker nog, het omarmen.”
In de video waarin Steve Jobs de nieuwe campus voorstelt aan de gemeenteraad van Cupertino, is het interessant wanneer hij om 14:40 reageert met:
"Bedankt, ik denk dat we een kans hebben om het beste kantoorgebouw ter wereld te bouwen, en ik denk echt dat architectuurstudenten hier zullen komen om dit te zien. Ik denk dat het zo goed zou kunnen zijn."
Daarom vind ik het erg belangrijk dat de leiders van Apple het idee omarmen dat deze nieuwe campus ook een attractie op zich zal zijn. Ze kunnen daarop in de toekomst reageren, of de ervaring nu bezitten en beheersen door ervoor te plannen en te bouwen.
Ik had een heel leuke e-mailuitwisseling met Orrin Mahoney, de vice-burgemeester van de stad Cupertino. In een e-mail verklaarde hij:
"Ik heb met Apple gesproken en ze zijn niet geïnteresseerd, maar ik probeer een coalitie van geïnteresseerde partijen te vormen in Cupertino. Ze omvatten de Rotary Club van Cupertino, de Kamer van Koophandel van Cupertino, de Historische Vereniging van Cupertino en de stad Cupertino. We hebben voorbereidende gesprekken gehad met het Computer History Museum, hier in Silicon Valley.”
Ik denk dat dit idee bewonderenswaardig is, maar met alle respect voor de heer Mahoney, ik ben het er niet mee eens dat deze benadering de manier is om verder te gaan. Het is niet echt een probleem voor de stad Cupertino, het is iets dat Apple intern moet doen. Ze kunnen Apple niet dwingen een museum te creëren, en ik zou het Apple-museum van de stad Cupertino niet willen bezoeken. Ik wil die geweldige nieuwe campus gaan zien en het officiële Apple Museum bezoeken. Mijn kleine opiniestukken hebben misschien niet veel kracht, maar dit is mogelijk de enige manier om de verbeeldingskracht van het leiderschapsteam van Apple aan te wakkeren.
Ten slotte is hier een geweldig voorbeeld van een bedrijfsmuseum, waar het bedrijf draait om voortdurende innovatie, maar toch zijn grote verleden eert. Ze zijn veel ouder dan Apple, maar qua culturele impact zou ik zeggen dat de twee bedrijven ongeveer even groot zijn. Nogmaals, zoals ik in mijn artikel al zei, dit is ook een effectieve uitbreiding van branding:
Mercedes-Benz-museum
UPDATE: Hier is ook een interessante update. Met mijn tweede artikel heb ik elk bestuurslid opnieuw een e-mail gestuurd, en ik hoorde eigenlijk terug van Phil Schiller:
“Ik denk niet dat dit een goed idee is voor Apple. We zijn gefocust op het uitvinden van de toekomst, niet op het vieren van het verleden. Anderen zijn beter in het verzamelen, samenstellen en weergeven van historische items. Het is niet wie we zijn of wie we willen zijn.”
Ik antwoordde snel met:
"Bedankt voor je reactie. Doe alsjeblieft nog één ding om het mogelijk in een ander perspectief te plaatsen, neem een kijkje in het Mercedes-museum (in Flash, yuk, sorry). Hier is een voorbeeld van een innovatief bedrijf, zeer vooruitstrevend, maar ze omarmen en vieren ook hun verleden. Het gebruikt zijn erfgoed om te laten zien dat het altijd innovatief en vooruitstrevend is geweest - zijn tijd vooruit in elk tijdperk. Het is een inspiratie voor medewerkers, geen excuus om op de lauweren te rusten.
Fijn weekend en leuk om van je te horen.”
Toen ik er meer over had nagedacht, kreeg ik ongeveer 45 minuten later een openbaring, dus schoot ik hem nog een e-mail af:
Onderwerp: Oh nee, ik denk dat ik je de verkeerde afbeeldingen heb gegeven
"Als je me verwent en dit leest, dan wil ik alleen maar zeggen dat het woord "museum" niet het beste is. Ik wou dat ik het niet had gebruikt en een beter alternatief had gevonden. Het Mercedes Museum maakt de zaak nog erger, omdat het je de indruk heeft gegeven dat wat ik suggereer een grote ruimte is met elk apparaat en elke computer die Apple erin heeft vertegenwoordigd.
Wat ik vooral bedoel, is een openbaar bezoekerscentrum, met een ruimte die het verhaal van Apple vertelt. Een galerij voor het verhaal van Apple, waar de geschiedenis wordt verteld van de mensen die eraan begonnen zijn, het hebben laten groeien, misschien zelfs hebben gefaald. Geen grote collectie om te beheren. Ik vind het Mercedes-museum geweldig, maar dat zou niet goed zijn voor Apple, in plaats daarvan toont het een gezonde houding van Mercedes-Benz bij het vieren en omarmen van hun verleden. Steve Jobs zal binnenkort alleen nog in het verleden van Apple bestaan.
Bedankt Filip.”
Dit is een gastpost van David Greelish, a computer historicus en voorzitter van de Atlanta Historical Computing Society. Het was oorspronkelijk hier gepubliceerd. Greelish is een levenslange fan van Apple. Hij is er een geweest gedurende het grootste deel van zijn volwassenheid, die teruggaat tot 1986. De Macintosh is een belangrijk onderdeel van zijn leven geweest en heeft een cruciale rol gespeeld in zijn creativiteit en in zijn professionele en persoonlijke werk. Hij is computerhistoricus, auteur en produceert podcasts. Zijn interesse in de algemene computergeschiedenis kwam voort uit zijn interesse in de geschiedenis van personal computers, en die kwam voort uit zijn interesse in de geschiedenis van Apple. Dat alles werd aangewakkerd door zijn interesse in de geschiedenis van zijn eerste echte computer, de Apple Lisa.
