Wat doen Dr. Seuss, William Faulkner, J.K. Rowling, George Orwell, F. Scott Fitzgerald en Stephen King gemeen hebben? Alle zes werden ze herhaaldelijk afgewezen toen ze probeerden hun eerste beroemde roman te publiceren. Met de aankondiging van iBooks 2 en iBooks Author geeft Apple niet alleen het onderwijssysteem een broodnodige boost: ze proberen de uitstervende kunst van het geschreven woord doen herleven door de absolute macht uit de handen van uitgevers te nemen en deze in handen te geven van ambitieuze schrijvers. We staan aan de vooravond van een renaissance.
Heb je ooit geprobeerd een roman gepubliceerd te krijgen? Het is een nachtmerrie. Je moet inzendingsbrieven schrijven naar meer dan 30 verschillende uitgeverijen. Soms mag je er maar één tegelijk mailen. Soms heb je een makelaar nodig. Soms niet. Vaak zal je roman maandenlang in een modderige stapel inzendingen liggen, en wanneer het wordt gelezen, is het hoogstwaarschijnlijk zal het zijn door een stagiair met wazige ogen die overwerkt is en niet in staat is om de verdiensten van uw boek. Misschien pakt een redacteur je manuscript op en vinden ze het goed, maar als ze denken dat ze er geen geld mee kunnen verdienen als ze je een kort briefje sturen met de tekst: "Bedankt, maar nee bedankt." Dit waardeloze systeem is hoe de literaire wereld wordt beheerd.
Voer Appel in. iBooks en iBooks Author zijn twee geweldige tools waarmee schrijvers in eigen beheer kunnen publiceren, terwijl ze ook helpen de rol van traditionele uitgevers te ontwikkelen tot een die meer geschikt is voor de 21e eeuw. Maar misschien moeten ze wel schoppend en schreeuwend de toekomst in worden gesleept, net als de muziekindustrie voor hen.
We weten allemaal dat iTunes de muziekindustrie radicaal heeft veranderd. Labels haten het idee om door Apple te worden bestuurd, maar in veel opzichten hebben iTunes en de iPod muziek opgeslagen. Vóór iTunes beslisten platenlabels wie wel en niet een album kon uitbrengen, en het resultaat was een gebrek aan experimenten. Muziek stagneerde niet bepaald, maar het duurde langer om te veranderen. Met de komst van iTunes heeft Apple de kracht van muziek weer in handen van de mensen gegeven. In plaats van gedwongen te worden om naar de grote labels te gaan, konden indiebands redelijk goedkoop een album opnemen, op iTunes plaatsen en hun werk vervolgens via internet promoten. Ja, de winstgevendheid van de labels ging omlaag, maar de kwaliteit en diversiteit van de muziek nam juist toe, terwijl burgers de kans kregen om hun stem te laten horen.
Literatuur staat klaar om dezelfde jump-muziek te maken als met iTunes, omdat onafhankelijke schrijvers nu de tools hebben die ze nodig hebben om uitgeverijen te omzeilen als ze dat willen.
Maar het probleem van uitgeverijen zal niet van de ene op de andere dag veranderen. Uitgeverijen zullen nog steeds geld achter al populaire schrijvers en beroemdheden gooien om winstgevendheid te garanderen, ten koste van opkomende schrijvers die meer gedurfd werk doen. Wat iBooks Author verandert, is dat aspirant-schrijvers niet langer afhankelijk zijn van uitgevers om te zien hun werk in gedrukte vorm, of om dat eerste duwtje in de rug te krijgen dat de uitgevers ertoe zal brengen kennisgeving.
Niet dat dit uitgevers volledig uitschakelt. Ze zullen nog steeds nodig zijn, maar ze zullen niet het einde van de lijn zijn. De nieuwe tool van Apple is goedkoop en gebruiksvriendelijk, waardoor iedereen met toegang tot een Mac een boek kan schrijven, het op iBook kan publiceren en het vervolgens zelf kan promoten. Schrijvers zullen in staat zijn om bijna onmiddellijk voldoening te krijgen bij het zien van hun woorden in druk en onmiddellijk een mogelijkheid hebben om hun eigen werk te promoten.
Tegenstanders zouden kunnen zeggen dat zelfpublicatie al jaren bestaat en dat we de schaal nog niet in zijn voordeel hebben gezien. Hoewel het waar is dat bedrijven als Amazon en zelfs Apple schrijvers toestemming hebben gegeven om hun werk in eigen beheer uit te geven, is er één ding dat ontbrak bij zelfpublicatie: een geweldig hulpmiddel. Apple heeft het ons nu gegeven.
Wat ik denk dat we de komende 10 jaar zullen zien, is een verschuiving van uitgevers als de belangrijkste houders van de literaire wereld naar een rol waarin ze in plaats daarvan de beste promotors zijn van werkelijk verbazingwekkend werk. De inkomsten uit publicaties zullen dalen, maar hun winstgevendheid zou enigszins consistent of beter moeten zijn dan het nu is. In plaats van de slush-stapel te doorzoeken, kunnen uitgevers in de iBookstore zwemmen en zoeken naar onafhankelijke auteurs wiens werken niet de aandacht krijgen die ze verdienen. De rollen van uitgevers zullen veranderen in iets dat meer lijkt op een promotor die uw boek bovenaan de stapel krijgt.
Misschien blaas ik dit hele ding buiten proportie, maar ik denk dat Apple's aankondiging vandaag op de Guggenheim is misschien wel een van de belangrijkste dagen, niet alleen in de geschiedenis van het bedrijf, maar ook in de geschiedenis van publiceren. Maar ook al is dat maar overdrijving en bombast, één ding is zeker: we moeten het schrijvers gemakkelijker maken om hun publiek te bereiken. Amerika heeft geen ander nodig John Kennedy O'Toole, die zelfmoord pleegde uit wanhoop over hoe moeilijk het was om zijn meesterwerk te publiceren, Een confederatie van idioten. Het literaire talent van Amerika heeft betere platforms nodig voor creatievelingen om hun werk uit te drukken en te promoten, en Apple heeft ze er net een gegeven.