| Cult van Mac

Een eersteklas vlucht in een Sojoez-ruimtecapsule is rotsachtig, betrouwbaar en nogal knus. Een astronaut zit in een semi-foetushouding, bedient de besturing met een stok en voelt een behoorlijk zware G-belasting, vooral bij terugkeer.

Dus stel je voor dat er brand uitbreekt op het Sojoez-ruimtevaartuig. Er is geen blusser, geen uitgang en geen hulp om te bellen.

ESA-astronaut Andreas Mogensen vertelde een video waarin hij en de Russische kosmonaut Sergei Volkov onderweg zijn door een gesimuleerd vuur op een capsule om te trainen voor een aanstaande vlucht naar de internationale ruimte Station.

We hebben een hernieuwde interesse in de mysteries van de ruimte. Astronaut Scott Kelly begint net aan een recordbrekende periode zonder zwaartekracht, een ruimtesonde staat op het punt langs Pluto te vliegen en bemande missies naar een asteroïde en Mars staan ​​op stapel.

Er is ook de voortdurende wetenschap over hoe je naar de badkamer kunt gaan in de ruimte, waar dingen de neiging hebben te zweven.

Astronaut Samantha Cristoforetti legde dat mysterie dit weekend uit, toen ze de tijd nam van haar werk aan de International Space Station om een ​​videorondleiding door de badkamer te geven (zie hieronder) en een fijne beschrijving te geven van de nummers 1 en 2 in gewichtloosheid.

Ik had het soort vader dat zijn werk mee naar huis nam. Dat was spannend, aangezien hij bezig was mannen op de maan te zetten.

Elke keer dat er een geplande lancering was, konden mijn twee broers en ik altijd verwachten dat onze vader thuiskwam met missiepatches. Robert Pierini was eind jaren zestig en begin jaren zeventig ingenieur bij een elektronicabedrijf in Milwaukee dat het geleidingssysteem voor de Apollo-missie ontwikkelde.

Dus toen filmmaker Neil F. Smith onlangs een video op YouTube plaatste, die elk missie-embleem tot leven bracht, ik voelde meteen dezelfde kick die ik als kind had toen ik een patch in mijn hand hield.

Vliegende schotels van Mars is het spul van science fiction. Maar een vliegende schotel vanaf de aarde maakt deel uit van de missie om astronauten naar het oppervlak van Mars te krijgen.

NASA en het Jet Propulsion Laboratory voltooiden dinsdag een succesvolle spintest van een schotelvormig experimenteel vaartuig voor een live webpubliek. De schotel zal vervolgens per ballon opstijgen vanuit Hawaii, waar hij vanaf 120.000 voet zal worden gedropt om een ​​nieuw soort parachute en een opblaasbare Kevlar-ring te testen om weerstand toe te voegen voor een langzamere afdaling.

Er zijn miljoenen asteroïden in het zonnestelsel en relatief weinig astronomen om ze te volgen. Ze zouden het vreselijk vinden om die ene gevaarlijke schurk te missen die op ramkoers met de aarde ging.

Daarom heeft NASA het de amateur-sterrenkijker gemakkelijker gemaakt om hun ontdekkingen vast te leggen en te vergelijken en extra aandacht te schenken aan de asteroïdengordel tussen Mars en Jupiter.

NASA en Planetary Resources Inc. hebben een computerprogramma ontwikkeld dat gebaseerd is op een algoritme dat beelden analyseert op mogelijke asteroïden. De nieuwe applicatie voor het jagen op asteroïden, beschikbaar als gratis download hier, werd zondag aangekondigd door NASA op het South by Southwest Festival in Austin, Texas.

Leonard Nimoy's vertolking van onverstoorbare kalmte en logica tijdens gevaarlijke ruimtereizen op tv en in films inspireerde degenen wiens toneel echte ruimte is.

NASA rouwt om het verlies van Nimoy alsof Mr. Spock een van hen was. Sinds het nieuws van Nimoy's overlijden vrijdag hebben astronauten getweet, een YouTube-videohulde geüpload en uitgegeven uitspraken, waarin hij de iconische Star Trek-acteur bedankt voor de moed om "moedig te gaan" beroepen met betrekking tot de ruimte verkenning.

Een van de meer ontroerende eerbetuigingen kwam van astronaut Terry Virts, die een foto van zijn hand tweette Spock's iconische "Live Long and Prosper"-gebaar bij een raam in het internationale ruimtestation dat uitkijkt over Aarde.

Kledingkaststoringen kunnen bij elke kledingstijl voorkomen. Het is gewoon een beetje angstaanjagend als het een astronaut overkomt tijdens een ruimtewandeling.

NASA-astronaut Terry Virts meldde woensdag een drijvende klodder water in zijn helm een ruimtewandeling van zes en een half uur voltooien om kabel- en smeerwerkzaamheden buiten de International uit te voeren Ruimtestation.

Als je een aantal van de meest succesvolle consumentenelektronica in de moderne geschiedenis hebt ontworpen, waar kun je dan anders kijken dan omhoog?

Een van de vele interessante weetjes in De New Yorker's 17.000 woorden profiel van Jony Ive omringt zijn fascinatie voor het Apollo-ruimteprogramma en, ja, het ontwerpen van ruimtepakken. Het klinkt niet alsof het ruimtepak zelf de topontwerper van Apple inspireerde, maar het proces dat eraan voorafging.

Ive vermeldt dat hij naar de oude Discovery Channel-serie heeft gekeken Maanmachine over de uitdagingen waarvoor het Apollo-programma staat. NASA-ontwerpers hadden geen idee aan welke doelen ze moesten voldoen voor het pak, maar bouwden uit tot het uiteindelijke ontwerp met uitvinding na uitvinding totdat ze het goed hadden.

Een anekdote uit De New Yorker's tijd in Ive's heilige ontwerpstudio (nadruk toegevoegd):

Neil Armstrong was net de eerste man die op de maan liep, maar moest nu de vuilnis buiten zetten.

Het was een cruciale stap naar huis. Het exacte gewicht moest worden berekend voor terugkeer en om plaats te maken voor maanstenen, diverse ruimtevaartartikelen moesten in de maanmodule worden weggegooid.

Net voordat de Eagle naar het oppervlak van de maan wordt gestuurd, neemt Mission Control de stem van Armstrong op die niets historisch zegt, zeker niet zo gedenkwaardig als "One Small Step for Man..."

"Weet je, dat - dat is gewoon een hoop afval dat we terug willen nemen... We zullen er iets voor moeten verzinnen."

Deze audio bleek een belangrijk stukje herkomst te zijn toen de vrouw van wijlen astronaut een witte tas in een huiskast ontdekte.

De dwergplaneet genoemd naar de Romeinse godin van moederlijke relaties krijgt binnenkort een nieuwe vriend. En wetenschappers en ruimteonderzoekers hier op aarde kunnen niet wachten tot die vriend, de ruimtesonde Dawn, begint te schotelen.

Ochtendgloren, gelanceerd in 2007 om twee lichamen in de asteroïdengordel voorbij Mars te bezoeken, zal op 6 maart een baan om de dwergplaneet Ceres binnengaan. Ceres is de grootste massa in de asteroïdengordel en heeft een ijzige mantel die een interne oceaan van water onder het oppervlak kan herbergen. Praten over water op een planetair lichaam leidt altijd tot levensvragen.

Ceres is lange tijd een curiositeit geweest voor astronomen en ruimtewaarnemers, en zijn status: is het een asteroïde? een dwergplaneet? - is fel bediscussieerd sinds de ontdekking in 1801 door Giuseppe Piazzi.

Maakt niet uit dat alles. Wat is die witte vlek?