Apple-oprichter Steve Jobs is ruim zeven maanden geleden overleden. Allerlei mensen staan in de rij om zijn geheugen te kapen voor hun eigen doeleinden. Het is tijd om te stoppen.
Een manier waarop mensen dit doen, is het opgraven en publiceren van "verloren" tape.
Er verschijnen bijvoorbeeld plotseling oude Apple-bedrijfsvideo's, gemaakt om verkopers op te winden op conferenties en vergaderingen die lang vergeten zijn. Een video toont Jobs uitbeelden van FDR het verzamelen van de troepen tegen de dreiging van IBM. Een ander toont Jobs acteren in een Video met Ghostbusters-thema.
En "verloren" interviews met Jobs duiken op en worden uitgebuit. Magnolia Pictures distribueert een 70 minuten "verloren" interview met Jobs in bioscopen in 19 steden. Een ander interview, aangeprezen als lessen die zijn getrokken uit Jobs’ zogenaamde “wildernis jaren”, doet ook de ronde.
Er wordt verwezen naar de opmerkingen van Jobs over verschillende dingen in dienst van banale experts. Zijn uitspraken worden bijvoorbeeld gebruikt om te voorspellen dat Apple geen 7-inch iPad zal uitbrengen omdat Jobs zei dat hij het idee haatte. (Ja, juist. Hij zei ook dat niemand meer leest. Dat was slechts een paar jaar voordat hij een langetermijninitiatief lanceerde om de uitgeverswereld over te nemen.)
En de carrière van Jobs wordt gebruikt en misbruikt om te valideren het advies over management en productontwerp.
Een algemeen verkeerd weergegeven citaat van Jobs, die zelf Picasso parafraseerde, ging ongeveer als volgt: 'Goede kunstenaars lenen; grote artiesten stelen.” (Met 'kopiëren' bedoelden Jobs en Picasso de bewegingen om iets na te apen zonder het volledig te begrijpen. Met 'stelen' bedoelden ze een invloed volledig begrijpen en 'leven', en het onderdeel maken van wie je bent als artiest.)
Een ander ding dat grote kunstenaars overkomt, is dat de waarde van hun werk plotseling stijgt als ze sterven. En dat is wat er is gebeurd met de handel in door Steve Jobs gegenereerde ideeën en inhoud.
Net als in de kunstwereld heeft de vroegtijdige dood van Jobs een speculatieve zeepbel gecreëerd in alles wat met Jobs te maken heeft. Dat is de enige reden waarom dit spul in opkomst is.
Geen van deze inhoud is "verloren". De man was een CEO. Hij deed dingen die CEO's doen. Hij maakte verkoopvideo's. Hij verleende interviews met de pers. Dit alles werd opgenomen. En het wordt al jaren genegeerd omdat het geen enkele waarde had.
Toen Steve Jobs stierf, voelden sommige mensen een schaamteloze once-in-a-lifetime kans om geld of aandacht te krijgen door deze opnames uit te brengen.
Ik heb drie problemen met deelname aan de uitbuiting van Steve Jobs:
1. Het is uit de context
Jobs had de neiging om dingen te zeggen die op dat moment juist waren, die nuttig en nuttig waren voor wat zijn doelstellingen op dat moment ook waren.
Die goofy video's waren bedoeld voor een specifieke en zeer kleine groep mensen voor een zeer beperkt doel.
Gedurende de tweede helft van zijn carrière was Jobs zeer gedisciplineerd in wat hij in het openbaar zei, en waarom. Opmerkingen in een interview, nu postuum geconsumeerd als de 'overtuigingen' van de man, waren vaak eng geconstrueerd om: de acceptatie door ontwikkelaars van een platform of de acceptatie van een product door de consument te bevorderen of FUD te creëren over een concurrent.
Als we iets willen leren van en over Steve Jobs, moeten we leren over het contextualiseren van communicatie.
2. Het is smakeloos
De dood van Steve Jobs was tragisch. Hij was op de top van zijn kunnen, het hoogtepunt van zijn leven. Dat zoveel mensen uit het houtwerk komen om zijn naam te exploiteren, en minder dan een jaar na zijn dood, is smakeloos en schaamteloos.
Als we iets willen leren van het leven van Steve Jobs, moeten we slechte smaak proberen te vermijden.
3. Het is oneerlijk
Jobs was opmerkelijk, deels omdat hij nooit stopte met evolueren. Hij bleef altijd groeien als CEO, visionair op het gebied van technologie, leider, familieman en mens. Om in het verleden te reiken en oude inhoud te markeren en aan de oppervlakte te brengen, is oneerlijk tegenover de man die hij werd.
Jobs was altijd een interessant persoon. Maar de allerbeste Jobs was de laatste, de persoon die hij in de laatste jaren van zijn leven werd. Als we willen leren van Steve Jobs, laten we dan leren van de man naar wie hij is geëvolueerd, niet van de man waaruit hij is geëvolueerd.
Genoeg met de "verloren" bedrijfsvideo's, interviews en de schaamteloze uitbuiting van Steve Jobs.
Er valt zoveel te leren uit het leven van Steve Jobs. Maar het publiceren van buiten de context, smakeloos en oneerlijk materiaal uit het verleden is niets meer dan een demonstratie die we niet hebben geleerd.
Als we willen leren van en meer op Steve Jobs willen lijken, laten we dan de toekomst opnieuw uitvinden, niet stilstaan bij het verleden.
(Afbeelding geschilderd door Richard Davies.)
