Met een bijna gegarandeerde nieuwe iPhone die maandag wordt aangekondigd, is er nooit een beter moment geweest om een snelle autopsie uit te voeren op de bestaande multi-touch-apparaten van Apple. Hoewel er bijna doodgepraat is over de iPhone, is een onderwerp dat in de 18 maanden sinds de onthulling van de iPhone relatief onontgonnen is gebleven, de strategie achter het ontwerp. Mensen hebben natuurlijk veel gesproken over het ontwerp, van de geliefde of gehate chromen rand tot de iconische maar ietwat te gladde achterkant van de software en het revolutionaire touchscreen koppel. Dat is allemaal prima, maar dat zijn allemaal esthetische en functionele keuzes. Op een meer fundamenteel niveau vormde de iPhone een strategische stap van Apple op de markt voor mobiele telefoons. En het is hier waar het uiterlijk, het gevoel en de positionering van de iPhone het meest fascinerend zijn. De iPhone is expliciet ontworpen om snel de acceptatie van technologieën te stimuleren waar de meeste mensen nog nooit eerder aan hadden gedacht, en het is een overweldigend succes geweest. Om erachter te komen waarom en om te horen wat dit kan betekenen voor de tweede iPhone, klik door!
Echt visionaire leiders weten hoe ze de koers van hun bedrijf moeten vormgeven door middel van de producten en diensten die ze willen aanbieden. In plaats van te vertrouwen op advertenties of slimme marketinglijnen, verwerken ze alles wat belangrijk is in de inhoud van hun bedrijf, niet in de glans. Dit is een van de sterke punten van Apple: de originele iPod was altijd zijn eigen beste reclame. Als een vriend je met zijn iPod liet spelen, moest je er gewoon een kopen, en dat is in de loop der jaren voor veel Apple-producten het geval geweest.
Dus wat levert het eigenlijk op door zijn toewijding aan design? Ik zou, meer dan wat dan ook, willen beweren dat de kracht van het bedrijf ligt in het nemen van ontluikende of niet-reguliere technologieën en het maken ervan essentieel en buzzwaardig, van de microprocessor tot de grafische gebruikersinterface tot de laptop tot preventieve multitasking en zelfs video bewerking. De helft van Apple's kracht is hier een geweldig interface-ontwerp. Van de muis tot de visuele interface van het Mac OS tot het iPod-wiel en multi-touch, Apple besteedt veel aandacht aan de manier waarop mensen direct contact maken met technologie. De andere helft is echter een zeer slimme beoordeling van Apple's eigen vaardigheden, interesses en verplichtingen. Apple geeft om het behoud van een premium merk - ze willen nooit de goedkoopste zijn, wat vereist dat ze de focus op nieuwe functies en productcategorieën in plaats van de kosten uit hun bestaande te halen lijnen.
En, na drie paragrafen van uiteenzetting, is dit de uitdaging die Apple jaar na jaar door het ontwerp wordt geconfronteerd en overwint van zijn producten: hoe de voordelen van nieuwe technologie te demonstreren aan een publiek dat op zijn best onverschillig staat tegenover nieuwe technologie. Talloze geweldige uitvindingen zijn nooit ergens gebleven omdat mensen gewoon niet begrepen waar ze voor moesten worden gebruikt. Het grootste genie van Apple is het gebruik van het daadwerkelijke fysieke ontwerp van zijn producten om te onderwijzen en uit te leggen. Ze volgen het ontwerp voor adoptie.
Neem de iPhone zelf. Het bevatte een aantal zeer gevestigde en succesvolle technologieën (iPod audio en video, telefoongesprekken), een al lang bestaande maar mislukte technologie (mobiele internettoegang) en een in wezen nieuwe technologie (multi touch). Apple gebruikte de vormfactor van de iPhone om alle aandacht te vestigen op dat ene totaal vreemde idee. Hoewel veel consumenten en bedrijven zich aanvankelijk misschien niet op hun gemak voelden bij een telefoon zonder fysiek toetsenbord of toetsenbord dan ook, besloot Apple om multi-touch het belangrijkste verkoopargument van de apparaat. Alles aan het uiterlijk van de iPhone legt de nadruk op het aanraken van het scherm. De ene knop op de voorkant is klein en verzonken. De chromen rand moedigt het oog aan om binnen zijn grenzen te kijken. Knoppen aan de randen zijn vanaf het begin niet zichtbaar.
De eerste advertentiecampagne voor de iPhone toonde deze strategie perfect in actie. Elke plek is slechts een iPhone en vingers die hem aanraken om prachtige dingen te bereiken. Keer op keer liet Apple in zijn promotie en in het product zelf zien hoe dit product gebruikt moest worden en waarom het een goed idee was. Dit is wat we in mijn dagelijkse werk een ontwerpstrategie van Curate noemen, en het is bij uitstek geschikt voor de grootste kracht van Apple, die iets nieuws van de obscuriteit naar het vroegste deel van de mainstream brengt.
Bij curatie draait alles om het focussen op één kenmerk, één model, één methode van activiteit, meestal in een gesloten systeem. Daarom verschijnen pas volgende week applicaties van derden voor het iPhone-platform - Apple wilde dingen om perfect uit de poort te werken, dus ze lieten alleen hun eigen werk op het apparaat toe gedurende het eerste jaar van de product leven. Een ander voorbeeld van curatie is te zien op de iPod touch, die er van de achterkant net als een iPod classic uitziet, behalve de kleine zwarte uitsparing in de linkerbovenhoek. Dat is het goede teken van Apple om aan te geven dat de aanraking meer te bieden heeft dan alleen mediamogelijkheden. Het is eigenlijk een tablet voor internetten en de zwarte uitsparing is het ontwerpsignaal van ingebouwde wifi. Wanneer mensen in het openbaar een in gebruik zien, zelfs alleen vanaf de achterkant, het is duidelijk dat er iets nieuws is gebeurd in het iPod-product lijn. Opnieuw. Twee jaar geleden had niemand ooit gedacht dat surfen op een mp3-speler een goed idee zou zijn. Tegenwoordig is het gemeengoed, dankzij de strategie van Apple om ontwerp te gebruiken om nieuwe functies en technologieën zorgvuldig te demonstreren en uit te leggen.
Dat roept de vraag op waar ik de laatste tijd mee zit te puzzelen: welke nieuwe features van de iPhone 2 zal Apple moeten beheren, en hoe zal het fysieke ontwerp van het apparaat die inspanning ondersteunen, als dat zo is? alle? Zou GPS een uitsparing vereisen die lijkt op de achterkant van de aanraking? Zou een vice-conferencing-camera aan de voorkant van de iPhone de verwijdering van het chroom vereisen, zodat alle ogen op de LED naast de lens zijn gericht? Roept 3G op dat de iPhone 2 slanker, lichter en meer gestroomlijnd moet zijn, zoals gesuggereerd in de geruchtenmolen? Alleen Steve Jobs weet het. Maar van dit alles kunnen we zeker zijn: de volgende iPhone zal krachtige nieuwe hardwarefuncties hebben en het ontwerp van het apparaat zal de beste manier vinden om ze te gebruiken. Het is gewoon de manier waarop Apple dingen voor elkaar krijgt.
(Zoals in het vorige bericht vermeld, kun je meer lezen over ontwerpen voor adoptie in Dit artikel waar ik in januari co-auteur van was. Dit stuk dankt al zijn achtergronddenken aan dat papier.)