GymFu heeft zichzelf een niche gemaakt op Apple-handhelds en komt over als een betaalbare Nike+ voor crunches, push-ups, pull-ups of squats. CrunchFu was ook een app van de week onlangs op deze site.
Een kritiek op de reeks apps was de ingebouwde 'Fubot'-robot, die je herhalingen telt en instructies blaft, die klinkt als een boze, emotieloze Dalek met een zere keel. Vanaf vandaag meldt GymFu dat je de stem kunt uitschakelen voor een van de alternatieven uit het 'Sarge and Missy'-stempakket. Van die stemmen klinkt de ene als een boze boorinstructeur en de andere als een schooljuffrouw. (Cult of Mac laat het aan jou om te beslissen welke welke is.)
In eerste instantie kunnen GymFu-gebruikers de stemmen pakken voor de prinselijke som van ‘helemaal niets’ door een bericht te sturen naar Twitter of Facebook via een GymFu-app. “We hadden het oorspronkelijk bedoeld als een in-app-betaling, maar toen kwamen we op een beter idee; waarom zou je gebruikers niet belonen voor het tweeten over ons vanuit de app?” zegt Jof Arnold van GymFu, en merkt op dat andere bedrijven hebben geprobeerd belonende toepassingen te gebruiken voor het uitnodigen van vrienden, maar GymFu stelt gebruikers in staat om te schrijven wat ze willen wil. Hij voegt eraan toe: “Er gaat niets boven uitschreeuwen op agressieve pseudo-legertonen om je te inspireren tot knijp wat meer herhalingen uit, "en Cult of Mac is het ermee eens dat dit zeker beter is dan door een Dalek.
De apps van GymFu zijn beschikbaar in de App Store, en zijn momenteel een dollar goedkoper dan normaal voor $ 2,99 per stuk (of £ 1,19 in Brit-o-land en € 1,59 in de eurozone).
Wat het is: HippoRemote is een ongelooflijk krachtige afstandsbedieningstoepassing voor iPhone waarmee u elke Mac-toepassing vanuit de hele kamer kunt bedienen. Hoewel geoptimaliseerd voor media-apps zoals Plex-mediaserver of Boxee, het kan zo ongeveer alles - inclusief het starten van Spotlight vanaf het toetsenbord.
Waarom het cool is: Omdat het eindelijk alles wat je zou kunnen doen op een Mac binnen handbereik brengt. Het maakt gebruik van de ingebouwde Screen Sharing-functies van Mac OS X om een zeer responsief multi-touch trackpad te bieden dat met je meebeweegt. Het biedt ook een toetsenbord met F-toetsen en opdrachttoetsen die in staand of liggend kunnen worden bekeken. Het is absoluut naadloos. Het bevat ook 23 applicatiespecifieke reeksen knoppen, dus je hebt videobediening voor iTunes- of Plex-films, maar audiobediening wanneer je alleen naar een nummer luistert. Andere apps, met name Rowmote Pro, bieden identieke functionaliteit, maar deze voelt gewoon nauwkeuriger aan - mogelijk omdat het VNC Screen Sharing gebruikt in plaats van een programma van derden. Ik schrijf dit nu eigenlijk op mijn iPhone naar mijn Mac en er is vrijwel geen vertraging. Bovendien werkte het probleemloos. Gewoon probleemloos en perfect voor de Mac mini in je woonkamer.
Waar te krijgen: HippoRemote wordt verkocht voor $ 5 in de App Winkel.
Zijn vrijdag Zondag en het is tijd voor onze wekelijkse samenvatting van kleine iPhone-recensies, met dank aan iPhoneTiny.com, met wat extra commentaar exclusief voor Cult of Mac.
Deze week beoordeeld: Diorama, Bust-a-Move/Puzzle Bobble, Darkness, Nag-O-Meter Deluxe, Glypha, Rugby Zone, Otakukous en EPSN ScoreCenter. Zoals altijd zijn alle id.gd-links naar de relevante App Store-pagina.
Veteraan-popartiest David Hockney demonstreert zijn passie voor het maken van werken op zijn iPhone sinds hij zes maanden geleden begon met vingerverven.
Blijkt dat Hockney een jaar geleden voor het eerst een iPhone in handen kreeg, toen hij hem pakte Lawrence Weschler, schrijver en directeur van het New York Institute for the Humanities aan de New York University.
Weschler interviewt Hockney erover wat leest als een liefdesbrief van 1.528 woorden aan de iPhone voor de New York Review van boeken.
Er is veel gesproken over het gebruik van de iPhone door de 72-jarige, niet zozeer over hoe hij de mini-meesterwerken op touchscreens krijgt.
Hockneys techniek? Hij schildert niet zoveel met zijn vingers als met zijn duim de bloemen en landschappen die hij dagelijks naar vrienden stuurt.
Hockney beperkt zijn contact met het scherm uitsluitend tot het kussentje van zijn duim. "Het punt is," legt Hockney uit, "als je je wijzer of andere vingers gebruikt, moet je eigenlijk vanuit je elleboog werken. Alleen de duim heeft het opponeerbare gewricht waarmee u met maximale snelheid en behendigheid over het scherm kunt bewegen, en het scherm is precies de juiste maat, je kunt met je duim gemakkelijk in elke hoek komen.” Hij gaat verder met op te merken hoe mensen zich vroeger zorgen maakten dat computers ons op een dag "alle duimen" zou maken, maar het is ongelooflijk de behendigheid, het expressieve bereik, ondergebracht in "deze niet-zo-eenvoudige duimen van De onze."
Borstels is Hockney's app voor schilderen op de iPhone - hoewel een voetnoot bij het verhaal zegt dat de nieuwste upgrade die in augustus is uitgebracht niet naar zijn zin is en dat hij de eerdere versie blijft gebruiken.
Interessant is dat Hockney niet denkt dat de gemaakte kunst zo geweldig is, als het eenmaal van het apparaat of een scherm is:
"Hoewel het vermeldenswaard is", voegt hij eraan toe, "dat de afbeeldingen er altijd beter uitzien op het scherm dan op de pagina. Dit is tenslotte een medium van puur licht, geen inkt of pigment, als het iets meer lijkt op een glas-in-loodraam dan een illustratie op papier.”
Toen ik een kind was, waren digitale rekenmachines ongeveer zo groot als een baksteen en hadden ze bevredigend dikke schermen. Ze zorgden ook in die pre-internetdagen voor een middel tot klein technisch onheil. Typ 5318008 in, draai je rekenmachine ondersteboven en het leek erop dat er 'boobies' stond. Als je vijf was, was dit de meest hilarische en originele grap in de geschiedenis van de wereld.
In deze moderne en wat minder onschuldige tijd willen de media je doen geloven dat persoonlijke technologische apparaten in de handen van kinderen zijn leer ze alleen hoe ze moeten joyriden terwijl ze onschuldige puppy's vermoorden en tegelijkertijd bommen maken van touw, geleibaby's en stukjes takje. Het is vermoedelijk om deze reden dat Apple het een goed idee vindt om u te waarschuwen (Every. Enkel. Time.) wanneer u een eReader downloadt uit de App Store dat het - schokkend! - u mogelijk in staat stelt inhoud te bekijken die sommige mensen aanstootgevend zouden kunnen vinden.
Betreed, podium rechts, James Thomson, maker van iPhone/iPod touch-calculator PCalc. In een klein stukje designgenie combineerde hij de twee bovengenoemde problemen en PCalc slaat nu een enorm 'Censored!'-teken over 'ondeugende' woorden wanneer uw apparaat wordt omgedraaid, zodat fragiele kleine geesten niet verder vervormd raken herkenning.
Dit is een slimme, grappige, satirische uithaal naar de recente trend naar overijverige censuur. Tenzij je, laten we zeggen, Sajid Farooq van. bent NBC, die op onverklaarbare wijze de grap van Thomson serieus neemt (en helaas hij is niet alleen) en stelt dat de verandering van PCalc "zelfs George Orwell zou doen huiveren in zijn graf". Ik denk dat Orwell eerder geneigd zou zijn om zijn CENSOR weg te lachen.
PCalc is beschikbaar in de App Store voor $ 9,99 / £ 5,99.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op Terugkeren naar Opgeslagen.
De realtime stadsgids Buzzd heeft zojuist een gelikte en gebruiksvriendelijke app voor eten en drinken uitgebracht die je vertelt wat er op dit moment zoemt.
Gratis beschikbaar, de Buzzd iPhone/Touch-app gebruikt het "buzzmeter" -algoritme van het bedrijf, dat gegevens van diensten zoals Twitter en Buzzd binnenhaalt, om u te vertellen welke lokale locaties hot zijn. Drunksourcing, heet dat.
Voor drankgelegenheden moet je een Buzzd-lid zijn (het is gratis), maar de app zal terugkeren naar warme plekken om te eten en te drinken, of je nu lid bent of niet. Een snelle test van mijn lokale buurt benadrukte wat lijkt op een redelijk goede lijst van de warme restaurants en bars rond 16th en Valencia in SF's Mission.
Het is zeker een stuk gemakkelijker te gebruiken dan de overschatte Stedelijke lepel app, die ik nooit echt leuk vond. Buzzd ziet eruit als een locatiezoeker die ik echt zou kunnen gebruiken. Recensies zijn kort en pittig, en de populariteit van iets is meestal een redelijk goede maatstaf voor kwaliteit.
Bovendien zal het waarschijnlijk ook functioneren als een redelijk goed achteruitwaarschuwingssysteem, dat je waarschuwt voor locaties vol met onuitstaanbare hipsters.
Download hier de gratis Buzzd-app. Hier is een videodemo:
In een teken dat Apple misschien afstand neemt van Google, heeft het bedrijf Cupertino een mapping-startup gekocht.
In juli kocht Apple de Los Angeles mapping startup Placebase, Seth Wientraub rapporteert bij Computerworld.
Placebase bood een geavanceerde kaarttoepassing en API genaamd Pushpin, die rijke, gedetailleerde kaarten kan maken van allerlei soorten openbare en privégegevenssets - veel meer dan Google. Zie het bovenstaande voorbeeld, dat benzinestations en autoservicewinkels in de omgeving van L.A. laat zien.
Steve Jobs heeft altijd gezegd dat hij graag de primaire technologie in zijn apparaten controleert. Kan hij zich voorbereiden om weg te gaan van Google, met name de Mapping-app, die achter enkele van de primaire functies van de iPhone zit en ten grondslag ligt aan nieuwe kaartfuncties in iPhoto?
Zoals Weintraub opmerkt, heeft Apple de laatste tijd met Google gevochten over de Google Voice-app, en Google-CEO Eric Schmidt heeft het bestuur van Apple verlaten om belangenverstrengeling te voorkomen.
Wordt de kloof tussen Google en Apple groter?
