| Cult of Mac

Nee, je hoeft geen Apple-muis op je Mac te gebruiken. Elke standaard USB is prima. Gewoon aansluiten en gaan.

En daar horen standaard USB-muizen met twee knoppen bij. Ja, de rechterknop werkt. U kunt met de rechtermuisknop op dingen klikken, net zoals u vroeger deed tijdens het gebruik van Windows.

Elke keer dat u inlogt op uw gebruikersaccount, moet u wachten terwijl een handvol applicaties en achtergrondprocessen op gang komen.

Finder moet bijvoorbeeld beginnen te lopen, anders kom je niet ver. Op een gloednieuwe Mac zul je niet veel dingen zien draaien, maar naarmate de tijd verstrijkt en je meer toevoegt software naar het basissysteem, wilt u misschien enkele wijzigingen aanbrengen en precies bepalen welke apps bij log worden uitgevoerd in.

Er is een plek om dat te doen in Systeemvoorkeuren, maar het is niet meteen duidelijk waar precies.

Dit is het optiesymbool, dat je vrij veel zult zien als je Mac OS X gebruikt.

Afhankelijk van de leeftijd van je Mac of je toetsenbord, kan de toets zelf allerlei verschillende dingen bevatten. Het kan alleen het optiesymbool hebben. Het kan het woord "Alt" bevatten, of het woord "Option"; of allebei; of een combinatie van een van die woorden en het symbool.

Dit kan voor nieuwkomers verwarrend zijn. Om het gemakkelijker te maken, onthoud dat Option = Alt = ⌥, en dat de toets die u nodig hebt naast de Command-toets staat.

Net zoals de Mac Command-toets vergelijkbaar is met de Windows Control-toets, is de Mac Option-toets vergelijkbaar met de Windows Alt-toets of de AltGr-toets. Houd het ingedrukt terwijl u op andere toetsen drukt, zodat ze andere dingen kunnen doen. Het is een modificatie.

(Ja, dit is tip #18 en het lijkt niet in orde te zijn – dat is mijn schuld, want ik heb het geschreven en daarna vergeten te posten. Excuses aan iedereen. Nu zonder meer...)

Spaces is Apple's implementatie van een oud idee dat bekend staat als virtuele desktops. Mogelijk hebt u virtuele desktopsoftware op uw pc gebruikt.

Het is vrij duidelijk. Met Spaces actief, heeft uw computer plotseling een aantal virtuele schermen die in de lucht rond uw monitor zweven. Je kunt ertussen schakelen met een sneltoets of een muisopdracht, en het lijkt alsof je veel meer schermruimte beschikbaar hebt dan je in werkelijkheid doet.

Als Apple geïnteresseerd zou zijn in het verkopen van hun computers aan mensen die alleen leven om te printen, zouden ze waarschijnlijk een slogan gebruiken als: "Macs: overal pdf." Of zoiets.

Omdat het waar is. Het vermogen om te keren iets dat kan worden afgedrukt in een PDF-bestand, is ingebouwd in het OS X-besturingssysteem. En het is overal gemakkelijk te bereiken.

In Windows is het eenvoudig om bestanden en mappen tussen locaties te knippen en te plakken; maar dat is een van de eerste dingen die mensen merken dat ze ontbreken in Mac OS X.

Het Windows-systeem werkt net als het knippen en plakken van tekst of afbeeldingen in een document, en daarom is het zo populair. Mensen begrijpen wat er gebeurt als ze op de opdracht "knippen" drukken en het bestand verdwijnt - ze weten dat het niet is verwijderd, maar dat het naar het klembord is gegaan, klaar om ergens anders te worden geplakt.

Op OS X werkt het anders. Kortom, er is geen ingebouwde manier om een ​​bestand naar het klembord te "knippen". Maar je kunt dingen kopiëren.

Een normale map is eenvoudig; het is iets waarin je bestanden opslaat. Jij kiest welke bestanden er zijn, je hebt volledige handmatige controle over wat er in die map staat.

Een slimme map is een map waarvan de inhoud gedeeltelijk of volledig wordt bepaald door een reeks regels die u hebt gemaakt.

Om een ​​slimme map in te stellen, moet u ervoor zorgen dat u zich in de Finder bevindt en vervolgens Bestand -> Nieuwe slimme map selecteert. U ziet een Finder-venster verschijnen, maar het is iets anders dan normaal.

Windows heeft zijn Configuratiescherm en uw Mac heeft er ook een. Het heeft alleen een andere naam.

Waar u ooit naar het Configuratiescherm zou hebben gezocht, moet u nu zoeken naar een toepassing met de naam Systeemvoorkeuren.

Een ding dat veel Windows-gebruikers missen, is het startmenu. Hoe vind je je weg op een Mac zonder een startmenu om te helpen?

Als je stopt om erover na te denken, is de Start-knop een visuele assistent-memoire; je klikt erop om het proces te starten om uit te zoeken waar je heen moet. Als u op zoek bent naar een bepaald bestand, kunt u ernaartoe navigeren met behulp van de standaardlocaties die erin worden vermeld. En als u een bepaald stuk software wilt openen, is de kans groot dat u het daar ook zult vinden. De Start-knop is er om op te klikken als je niet weet waar je anders moet beginnen. Wat je ook wilt, je kunt het (uiteindelijk) vinden via de Start-knop.

Helaas voor switchers heeft Mac OS X niet echt een enkele knop die Start volledig vervangt. Maar ik kan een paar alternatieven voorstellen.

Weet je nog hoe je in Windows vroeger de Win-toets en de Control-toets vrij vaak gebruikte? Welnu, op OS X is de Command-toets je beste vriend.

Er zijn twee Command-toetsen, één aan elke kant van de spatiebalk. Je zou ze tijdens het typen gemakkelijk met je duimen moeten kunnen bereiken.