Apple heeft de laatste tijd veel kritiek gekregen vanwege zijn hardhandige App Store-beleid - een direct gevolg van zijn nieuwe status als marktleider, zegt auteur Graham Bower.
Jarenlang profiteerde Apple van zijn underdog-status en kon het de regels omzeilen omdat het altijd op de tweede plaats kwam.
Maar nu het domineert met producten als de iPod en iPhone, krijgt het hetzelfde soort verdriet dat Microsoft jarenlang achtervolgde.
Bower, die in Londen woont, heeft zojuist een fascinerend nieuw boek gepubliceerd genaamd Secondonomics: hoe tweede worden een winnende strategie kan zijn, dat gaat over de voordelen van tweede worden. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, neemt de winnaar niet alles. Neem bijvoorbeeld wat er gebeurt met de eerste pinguïn in het water versus de tweede. Welke wordt gegeten?
Apple cijfers groot in Secondonomics. Bower stelt dat Apple veel passes heeft gekregen vanwege zijn underdog-status.
"De Mac heeft een groot voordeel ten opzichte van Windows, omdat het het op één na populairste desktop-besturingssysteem is", zegt Bower. “Het is niet zozeer gericht op virussen en niet op antitrustzaken. Kun je je voorstellen dat Microsoft wegkomt door zoiets als MobileMe zo stevig in hun besturingssysteem te haken?”
Sla de sprong voor een fascinerend IM-interview met Bower, die een slimme koekje is. Bower heeft veel inzicht in Apple, de tweede plaats, de uitdagingen waarmee Apple wordt geconfronteerd naarmate het groter wordt, en de psychologische behoefte van Steve Jobs om een underdog te zijn.
Dit bericht bevat gelieerde links. Cult van Mac kan een commissie verdienen wanneer u onze links gebruikt om artikelen te kopen.
Secondonomics: hoe tweede worden een winnende strategie kan zijn is verkrijgbaar bij Amazon voor $ 7.
CoM: Vertel ons over je boek.
Prieel: Het draait allemaal om de voordelen van tweede worden en hoe we ze vaak missen, zelfs als ze recht voor ons neus staan.
Ik kom erbij vanuit een perspectief van speltheorie en economie, maar het is niet te technisch.
Apple en de Mac zijn een van de grote gebieden die ik verken. De Mac heeft bijvoorbeeld een groot voordeel ten opzichte van Windows omdat het het op één na populairste desktop-besturingssysteem is.
Het is niet zozeer gericht op virussen, en het is niet gericht op antitrustzaken.
Kun je je voorstellen dat Microsoft wegkomt door zoiets als MobileMe zo stevig in hun besturingssysteem te haken?
CoM: Oké, goede punten. Dus wat zijn de grotere lessen?
Prieel: De belangrijkste boodschap van het boek is om het bewustzijn te vergroten van wat ik 'leiderschapsbias' noem.
Ik beargumenteer dat onze samenleving steeds competitiever wordt, en als gevolg daarvan fixeren we ons steeds meer op winnen in plaats van gedijen.
Er is een regel die ik gebruik over het onderscheid tussen overwinning en succes. Mensen moeten worstelen om het te begrijpen, omdat ze geen onderscheid maken tussen de twee. Dat is de grotere les. Je kunt succesvol zijn zonder te winnen.
De winnaar pikt niet alles.
CoM: Rechts. Apple verkoopt niet de meeste computers, maar wel de meest winstgevende computers.
Prieel: Het andere secondomics-perspectief dat ik op Apple heb, is dat het een challenger-merk is.
In die zin definieert het zichzelf in de negatieve ruimte die een grotere concurrent heeft achtergelaten. Zoals Virgin Atlantic, die beweert 'twee vingers omhoog te steken naar de grote jongens'. We zijn erg toegeeflijk aan deze houding bij underdogs. Ze kunnen ermee wegkomen.
Als Microsoft advertenties zou maken die zo negatief zijn als "Hallo, ik ben een Mac", zouden ze veel kritiek krijgen.
De klassieke advertentiecampagne van Avis in de jaren 70 is daar het beste voorbeeld van: "We zijn nummer twee, dus we proberen harder."
Ik denk dat Steve Jobs gedijt als de underdog. Het is wat hem 's ochtends wakker maakt. Als hij geen grotere concurrent had om te slim af te zijn, zou het leven niet zo zoet voor hem zijn.
Toen Apple in de jaren tachtig marktleider was met de Apple II, moest hij een underdog-status voor het Mac-ontwikkelteam creëren met het hele piraten-skunkworks-gedoe.
CoM: Juist, Jobs heeft Apple altijd gedefinieerd tegenover een grotere concurrent: eerst IBM, dan Microsoft; en zoals je zegt, zelfs binnen het bedrijf zelf. Piraten vs. bozo's.
Prieel: Precies. Het een is moeilijk voor te stellen zonder het ander.
CoM: Is het geen goed bestudeerd fenomeen? cola versus Pepsi?
Prieel: Challenger-merken - ja. Ik denk dat er niets geheel nieuws in het boek staat, zoveel als dingen op een andere manier samenbrengen om een alternatief perspectief op dingen te bieden.
Plus, het aanbieden van een toegankelijke, vermakelijke manier om wat speltheorie (hopelijk vermakelijk!)
Ik gebruik speltheorie om analogieën te maken tussen business case studies en voorbeelden van secondomics in de evolutionaire biologie. Zoals de manier waarop pinguïns aarzelen aan de waterkant. Geen van hen wil als eerste het water in, uit angst gepakt te worden door een zeeluipaard.
En op andere competitieve gebieden, zoals sport. De manier waarop de beste plek in een wielerpeloton vlak achter de kopman aan de kop van het peloton ligt.
CoM: Loopt Apple dus gevaar als het marktleider wordt? En hoe zit het met de iPod - waar is het uitdagermerk voor de iPod?
Prieel: Het is interessant, want bedrijven hebben het moeilijk als ze de leider worden. Het duurde lang voordat IBM voet aan de grond had en leerde om 'aardig' te spelen. Microsoft was zo gewend om hard te vechten om te slagen, dat toen ze... uiteindelijk wonnen, merkten ze niet, en de tactieken die hen goed van pas kwamen op hun weg naar de top begonnen hen een slechte naam te bezorgen toen ze eenmaal het.
Apple komt soms over als eigenwijs, en dit zal voor hen een groter probleem worden naarmate ze blijven groeien.
Een probleem voor Starbucks: iedereen hield van ze totdat ze te succesvol werden. Plots waren ze overal en begonnen ze meer op McDonalds te lijken.
CoM: Dus kan Apple zowel een marktleider als een challenger-merk zijn, afhankelijk van de productlijn? Met andere woorden, kan Apple een underdog zijn met de Mac en tegelijkertijd marktleider zijn met de iPod?
Prieel: Ja. Ik vind dat een geweldige combinatie - zo is het beter. Ze krijgen een underdog-status, terwijl ze een enorme invloed hebben op entertainment en muziek.
Ik denk dat de skunkworks ook een deel van het antwoord is.
Het is grappig hoe bij softwareontwikkeling meer middelen vaak een probleem worden.
Het is verbazingwekkend om te bedenken wat Apple kan bereiken met het relatief kleine team dat ze op Mac OS X hebben in vergelijking met het Windows-team van Microsoft.
Om ervoor te zorgen dat de muziekbusiness bij Apple innovatief en vitaal blijft, vermoed ik dat Steve Jobs zal proberen zijn "A-team" te beschermen tegen de groeiende bureaucratie... hen aanmoedigen om na te denken verschillend
CoM: Jobs gelooft al heel lang in kleine teams. Ken je het verhaal over het oorspronkelijke Mac-team dat precies 100 leden telt? Als er een nieuw lid bijkwam, moest er iemand gaan. Dat houdt hij vandaag bij Apple vol. Hij heeft een kern 'A-team' van ongeveer 100.
Prieel: Wist dat niet. Dat is echt interessant. Heeft dat niet te maken met de optimale groepsgrootte in menselijke samenlevingen? Het doet denken aan een hoofdstuk uit Guns, Germs and Steel. Iets over hoeveel mensen je persoonlijk kunt kennen binnen een groep voordat deze zich opsplitst. Het is een tribale zaak, en Steve Jobs lijkt de dingen op zeer tribale lijnen te leiden. Ik denk dat dat misschien deel uitmaakt van het hele underdog-gedoe.
CoM: Dat was zijn redenering: hij kon zich niet meer dan 100 namen herinneren. Hij heeft soortgelijke dingen gezegd over Pixar. Hij hield het klein om het beheersbaar te houden.
Prieel: Het werkt duidelijk voor hem!
CoM: Ja, maar je ziet het nieuws uit Disney? De volgende drie Pixar-films worden vervolgen. Ziet er niet goed uit. John Lassetter had een geweldige quote over Disney: "Dit waren de mensen die Assepoester II uitblussen."
Prieel: Oh jee. dat had ik niet gehoord. Het zou een trieste dag zijn om Pixar zijn voorsprong te zien verliezen. Ik heb altijd genoten van het verhaal over hoe ze de originele rechtstreeks op dvd Toy Story II hebben geschrapt, omdat het niet goed genoeg was. Weet niet of het het hele verhaal is, maar het is een geweldig verhaal.
Als Pixar zijn voorsprong verliest als gevolg van de verstikkende omhelzing van Disney, is dit weer een geweldig voorbeeld van de nadelen van winnen. Breng Michael Eisner terug, zodat ze iemand hebben om tegen te vechten.
Iets soortgelijks lijkt te gebeuren bij Microsoft. Er werken zoveel slimme mensen, en toch komen er zo weinig slimme ideeën uit MS als producten. Langzamerhand worden de slimme ideeën afgezwakt door proces en commissie.
CoM: Jobs heeft ervoor gezorgd dat het bij Apple niet is gebeurd. Zijn er nog andere secundaire punten over Apple?
Prieel: Er is een hoofdstuk over early adopters, waarin ik de voordelen onderzoek van het wachten tot een technologie volwassen is (ironisch eigenlijk, aangezien ik zelf de archetypische early adopter ben). Ik kijk naar opkomende standaarden zoals MS Plays for Sure en Apple's FairPlay, en de manier waarop MSN Music Store-nummers niet langer worden ondersteund.
Het gaat over een bredere discussie over hoe de hele IT-industrie gefixeerd is op tweede releases: Web 2.0, enz. En het nadeel - tweede systeemsyndroom
CoM: Wat is dat?
Het is het idee dat een tweede versie van een softwareproduct vaak geladen met ongewenste functies.
Fred Brooks bedacht de uitdrukking. Een software-equivalent van de tweedejaars malaise, of het vervolgalbum.
CoM: En Apple: heeft het de tweedejaarscrisis vermeden?
Prieel: Ja. Apple is erin geslaagd het Second System Syndrome te vermijden. Ik denk vanwege de mantra van Steve Jobs om even trots te zijn op wat ze niet doen als op wat ze doen.
Het is verbazingwekkend hoe strikt ze erin zijn geslaagd te zijn over de functies die ze in de loop der jaren aan de iPod hebben toegevoegd.
Andere bedrijven zouden een overweldigende drang hebben gevoeld om te concurreren op kenmerken, in plaats van op het algemene productaanbod.
Hoewel het een tijdje gek werd met kopiëren en plakken op de iPhone!
CoM: Ik zie dat je een kankeroverlevende bent?
Prieel: Ja, cutaan T-cellymfoom. Vrij zeldzaam.
CoM: Goed voor je. Ik zie dat jij ook een hardloper bent. Persoonlijk heb ik een hekel aan hardlopen, maar fietsen.
Prieel: Voor de chemo was ik helemaal niet bezig met fitness. Ik was nogal een slons, om eerlijk te zijn. Maar de hele ervaring gaf me een ander perspectief.
CoM: Ik wed verdomme! Rennen voor je leven.
Prieel: Ja! Chemo is een fysieke uitdaging, maar ik denk dat het nog meer een psychologische uitdaging is. Ik realiseerde me dat ik sterker was dan ik dacht dat ik was. Blijkbaar gebeurt dit bij veel patiënten die het meemaken.
CoM: Hoewel ik het nooit zou willen meemaken, ben ik een beetje jaloers op overlevenden. Ze hebben een schop onder hun broek gekregen die hen met een zeker enthousiasme door het leven stuwt. Ik ben te lui om het mezelf op te dringen. Dat is logisch?
Prieel: Het heeft veel zin.
Het is grappig dat iets, dat een heel slechte levenservaring lijkt, achteraf echt positief kan blijken te zijn - als je het geluk hebt om te overleven.
CoM: Ja, overleven is de sleutel. Leuk om met je te kletsen. Succes met het boek.
Prieel: Bedankt. Geweldig om te chatten. Bedankt voor uw tijd.
Secondonomics: hoe tweede worden een winnende strategie kan zijn is verkrijgbaar bij Amazon voor $ 7.