De "CEO van het decennium” is geen CEO meer.
Na de eerste schok lijkt een algemene impuls de commentatoren te hebben aangegrepen, namelijk om iedereen gerust te stellen dat alles in orde komt.
“Apple zal het verbazingwekkend goed doen zonder Steve Jobs," zegt Leisteen Farhad Manjoo.
computer wereldTony Bradley zegt dat we niet moeten panikeren, want “Apple is nog steeds Apple.”
“Apple zal blijven schitteren zonder Jobs aan het roer," zegt Alfa zoeken's Carl Howe.
Waarom? Omdat Appel“is meer dan Steve Jobs”, aldus Christina Rexrode van de Associated Press.
Al deze koppen zijn technisch waar, maar opgeteld bij wishful thinking dat de grotere waarheid maskeert. Ja, Apple is meer dan Steve Jobs.” Maar Apple zonder Steve Jobs is minder dan Apple met hem. Een stuk minder.
Waarom Steve Jobs de beste CEO ooit was
Sommige CEO's worden geweldig geboren, sommigen bereiken grootsheid en sommigen hebben grootsheid op zich genomen.
In het geval van Jobs zijn ze alle drie waar.
Het hele leven van Jobs was een "perfecte storm" van elementen voor de man om Apple te leiden en het te maken tot het bedrijf dat het is geworden. Jobs werd geboren op precies het juiste moment op precies de juiste plaats met precies de juiste persoonlijkheid om de ultieme visionair op het gebied van consumentenelektronica te worden.
Jobs werd geboren met een persoonlijkheid met gelijke delen perfectionisme, narcisme, ongeduld en een eigenschap die je extremisme zou kunnen noemen.
Bovenal werd Jobs geboren met het DNA van een schrijver. (Het is geen toeval dat zowel zijn biologische zus als dochter succesvolle schrijvers zijn.)
Schrijver DNA maakt het slachtoffer vatbaar voor het grotere probleem, wanneer het geconfronteerd wordt met details, tot grotere waarheden wanneer het geconfronteerd wordt met feiten. Jobs heeft Apple bijvoorbeeld nooit gezien als een bedrijf dat computers en gadgets voor consumentenelektronica maakt. Voor hem maakt Apple cultuurversnellers. Het produceert menselijke ervaring. Apple "slaagt niet op de markt". Het ‘verandert de wereld’.
Critici noemen Jobs altijd 'slechts een verkoper'. Maar dat is verkeerd. Jobs denkt als een schrijver, begrijpt en is geobsedeerd door grotere waarheden en ambities, en brengt ze over met doordringende, emotionele en onvergetelijke taal. Dit is wat grote romanschrijvers doen.
Jobs werd geboren met kwaliteiten die hem tot de beste CEO ooit maakten, maar hij verwierf ook grootsheid als CEO. Op de moeilijke manier.
Door al zijn persoonlijke overgangen, van zwervende hippie naar enfant terrible tot pop-collar douchebag tot hard-nosed zakenman tot de onmogelijk te stereotyperen persoon die hij nu is, Jobs werd daarna voortdurend geconfronteerd met uitdagingen uitdaging. En elk van hen heeft Jobs doen groeien als leider.
De jongen die in de jaren zeventig niet door investeerders kon worden vertrouwd om het bedrijf als CEO te leiden, had geen idee wat hij aan het doen was. De man die in de jaren negentig Apple binnenstapte als onderdeel van de NeXT-acquisitie, was een ongekende meester in de kunst van het runnen van een technologiebedrijf. In die twee decennia heeft Jobs een opleiding als geen ander meegemaakt. NeXT stelde hem in staat om alles wat hij bij Apple had geleerd, toe te passen op een startup. Daarna nam hij alles wat hij bij het opstarten had geleerd en paste het toe op Apple.
Deze perfecte storm van DNA, ervaring en omstandigheden transformeerde Jobs in de CEO van het decennium. Maar hoe zit het met Jobs als CEO die Apple van de rand van de afgrond heeft gebracht tot het meest waardevolle technologiebedrijf in de geschiedenis?
Hoe banen Apple regeerden
Het probleem met dictatuur of absolute monarchie is dat succes of mislukking volledig afhangt van de kwaliteit van de despoot. Daarom falen ze. En daarom is een democratie die de macht van leiders beperkt het beste - het werkt nog steeds, min of meer, zelfs als incompetente idioten aan de macht zijn.
Maar hoe zit het als de dictator letterlijk de beste persoon is om te leiden? In die bijna niet-bestaande zeldzame gevallen is despotisme verreweg de beste regeringsvorm. De hemel is bijvoorbeeld geen democratie.
In het geval van Apple was het niet alleen dat Steve Jobs een geweldige CEO was geworden, maar dat hij binnen Apple onbetwist regeerde. Natuurlijk had hij een vlijmscherpe visie op hoe de dingen zouden moeten zijn. Maar even belangrijk: niemand kon Jobs overheersen. Niet de eigenaren van het bedrijf (de aandeelhouders), niet het bestuur, niet de wensen van de gebruikers - letterlijk niemand.
Mensen buiten de branche beseffen vaak niet hoe krachtig dit is.
U zult trouwens opmerken dat alle meest succesvolle bedrijven in technologie worden gerund door hun visionaire oprichters (Apple, Google, Oracle) en hun focus verliezen nadat die oprichters vertrekken (Microsoft, HP).
De reden is dat zonder de visionaire despoot "groepsdenken" het overneemt. Iedereen heeft zijn eigen agenda en al deze uiteenlopende visies hebben de neiging elkaar op te heffen. Uiteindelijk is het enige criterium om iets te beslissen, ofwel wat het beste is voor aandeelhouders (kortetermijndenken) of wat gebruikers willen (verouderd denken).
Bij Apple was de regel van Jobs zo absoluut dat als Jobs besluit A wilde, en het grootste deel van het bestuur, de meeste... executives, de meeste gebruikersonderzoeken en de meeste aandeelhouders wilden beslissing B, er was geen twijfel mogelijk: we ga met A
Ik hoorde eens een in het oog springende toespraak van Palm Pilot-bedenker Jeff Hawkins, die zei dat hij bij het op de markt brengen van de Palm Pilot een groot deel van zijn tijd besteedde aan het overwinnen van groepsdenken. De ingenieurs maakten overtuigende argumenten waarom meer knoppen beter zouden zijn, een snellere processor beter, meer applicaties beter. Uiteindelijk slaagde de originele piloot alleen omdat Hawkins in staat was om al deze ongelijksoortige visies neer te slaan, en dat waren allemaal gebaseerd op valse aannames als 'meer is beter', 'krachtiger is beter' en realiseert zich zijn eigen visie 'eenvoud is beter'.
Het duurde niet lang na het eerste succes van de piloot voor Hawkins om de controle te verliezen. Het resultaat was een bedrijf dat werd gedomineerd door meerdere agenda's en klassiek groepsdenken dat uiteindelijk eindigde met de aankondiging vorige week dat de Palm-lijn zou worden beëindigd.
De macht en invloed van Jobs binnen Apple kwamen niet voort uit zijn titel. Zijn stem was de enige die telde, niet omdat op zijn visitekaartje CEO stond, maar omdat hij Steve Jobs voor de gek hield, en dit is Apple. Wie gaat hem overmeesteren?
Apple krijgt niet zomaar een nieuwe heerser. Het krijgt een nieuwe regeringsvorm. Gisteren was Apple een totalitaire dictatuur. Tegenwoordig is het een democratische oligarchie.
In tegenstelling tot Jobs zal Cook de concurrerende belangen van verschillende VP's en bestuursleden moeten afwegen, waarbij hij bij elke beslissing rekening moet houden met de belangen van aandeelhouders en gebruikers.
Ja, Jobs is nog steeds voorzitter, nog steeds de baas van Cook. Maar het was de betrokkenheid van Jobs bij elk klein detail dat Apple maakte tot wat het nu is. Vic Gundotra van Google vertelde gisteren het verhaal dat hij zondag werd gebeld door Steve Jobs een kleur op een icoon. Het was niet de absoluut perfecte geeltint en daarom was het een dringende crisis die onmiddellijk moest worden opgelost. Elk. Klein. Detail.
Die dagen zijn voorbij.
Apple zal een succesvol bedrijf blijven. Dit komt deels omdat Jobs zo'n geweldig team heeft samengesteld. De leidende criteria voor alle beslissingen zullen voorlopig zijn: Wat zou Steve doen?
Na verloop van tijd zal en moet Apple echter neigen naar normaliteit, naar gemiddeld, naar middelmatigheid. In feite heeft het succes van Apple als bedrijf altijd perfect gecorreleerd met de mate van controle van Jobs.
Niemand wil dit horen. ik wil het niet zeggen. Maar de waarheid is dat Steve Jobs perfect onvervangbaar is. En het was zijn ongekende, onherhaalbare leiderschap dat Apple maakte tot wat het nu is.
Morgen wordt het een andere Apple, een mindere Apple.
Bedrijven zijn zo goed als de mensen die ze leiden. En vandaag zijn we gedwongen toe te geven dat het altijd Steve Jobs was die Apple anders heeft doen denken.
Apple blijft een geweldig bedrijf. Maar het was Steve Jobs die was gek groot.