Een onverschrokken softwareontwikkelaar heeft een grondige memoires dat beschrijft vele redenen waarom Apple zo ver voorop loopt op het gebied van mobiele applicaties, en waarom Blackberry, Palm en Android het binnenkort moeilijk zullen hebben om hun achterstand in te halen.
Marcus Watkins merkte dat hij een applicatie voor zijn mobiele telefoon ontwikkelde op vrijwel dezelfde manier waarop talloze andere ontwikkelaars ongetwijfeld hun inspiraties: hij bemoeide zich met zijn eigen zaken toen hij zich realiseerde dat op een dag zijn leven zou verbeteren als zijn telefoon iets zou kunnen doen dat, op het moment van zijn openbaring, het kon niet.
Hij deed zijn onderzoek, ontdekte dat er geen applicatie was die aan zijn behoeften kon voldoen, realiseerde zich hoe groot de potentiële markt voor hem was app in de vele miljoenen mensen met zijn telefoon – van wie een flink percentage zijn applicatie misschien nuttig zou vinden – en hij ging naar werk.
Helaas (misschien) voor Watkins is zijn telefoon een Blackberry, maar gelukkig (voor Blackberry-gebruikers) zette hij door, en zijn verhaal laat zien hoe ver de andere smartphonefabrikanten achter Apple liggen nu de apparaatcategorie zijn derde jaar ingaat bestaan.
Meteen de applicatie die Watkins moest ontwikkelen - PodTrapper, een eenvoudige podcastspeler – maakte vanaf het begin deel uit van de basisfunctionaliteit van de iPhone.
Waar, er is controverse geweest over podcastspelers van derden in de App Store van Apple, maar de enorme populariteit van podcasts vandaag en het feit dat er geen manier was om te spelen ze op een Blackberry totdat Watkins afgelopen lente zijn app lanceerde, spreekt tot een zeker gebrek aan verbeeldingskracht bij de leidinggevenden en ingenieurs Bij Onderzoek in beweging (RIM), makers van de Blackberry.
Bij het plannen van de ontwikkeling van zijn applicatie ontdekte Watkins dat hij moest kiezen uit 5 versies van RIM's SDK, wat al ontmoedigend genoeg was, maar hij ontdekte ook dat "hoe meer functies u krijgt, hoe minder apparaten u kunt ondersteunen... en helaas zijn niet alle revisies van het besturingssysteem voor iedereen beschikbaar" apparaten.”
Na het doorlopen van een complex algoritme (geïllustreerd met kleurrijke staafdiagrammen) om te komen tot welke SDK hem zou kunnen brengen de beste kansen op succes, keek Watkins naar de mobiele gebruikersinterface van Blackberry en zei: "Ik ben jaloers op de iPhone-ontwikkelaars daar."
Om een Blackberry-app "in dezelfde klasse" te plaatsen als een iPhone-app, zei hij: "een aanzienlijk deel van de code [moet] worden gewijd aan het tekenen van lijnen, bezier-curven, bitmaps en arceringsrechthoeken op de juiste manier', terwijl 'de iPhone SDK allerlei mooie widgets biedt die vooraf zijn gemaakt om in de platform. Direct uit de doos krijg je een schone gebruikersinterface die er 'modern' uitziet."
Om het nog erger te maken, vanuit het perspectief van de ontwikkelaar: "RIM heeft allerlei soorten UI-widgets die ze gebruiken in hun eigen toepassingen - afgeronde hoeken, glijdende schermovergangen, gradiëntlijstvelden, enz. - maar ze geven niets daarvan vrij voor gebruik door externe ontwikkelaars. Het resultaat zijn apps met enorm inconsistente gebruikersinterfaces, gemaakt door ontwikkelaars die veel moeite hebben moeten doen om ze inconsistent te maken.”
Het stuk van Watkin is lang, maar hij beschrijft een tiental verschillende manieren waarop het duidelijk wordt – voor al het gezeur en gezeur over Apples obsessieve geheimhouding en verlangen naar controle, over de inconsistentie van het goedkeuringsproces van de App Store en het ‘Big Brother’-karakter van de poortwachtfunctie van Apple – veel van de beslissingen en keuzes die Apple uit handen van externe ontwikkelaars heeft genomen, hebben geleid tot meer succes voor de iPhone, meer succes voor Apple en, belangrijker nog, meer succes voor minst sommige ontwikkelaars.
Haat het dat de iPhone maar op één netwerk zit? Probeer een app te ontwikkelen voor gebruik tussen providers met netwerkcommunicatie "geïmplementeerd als een reeks volledig geïsoleerde transporten die verschillen per data-abonnement in plaats van per provider."
Haat Apple omdat het niet toestaat dat apps op de achtergrond worden uitgevoerd? Watkins vertelt een verhaal in High Geek over een "100K RSS-feed die nooit zou kunnen worden vrijgegeven" en concludeerde: uiteindelijk: "Ik begrijp zeker waarom Apple aarzelde om achtergrondverwerking op de iPhone. Het is heel gemakkelijk voor slechte ontwikkelaars om het hele platform er slecht uit te laten zien."
Zijn verhaal over het verkopen van zijn app en het kiezen tussen distributiekanalen en proberen betaald te worden en het bestrijden van willekeurige kortingsacties die hem altijd aan het kortste eind leek te laten, maakt dat Apple's one-stop-shop en algemene 70/30-split er prachtig uitzien in zijn eenvoud.
Het verklaart ook in grote mate waarom er meer dan 50.000 iPhone-applicaties in de App Store zijn, terwijl de winkels van concurrerende mobiele platforms in vergelijking daarmee kale schappen hebben.
De verkoop- en marketinggegevens die Watkins voor PodTraper presenteert, lijken veel op de verkoop- en marketinggegevens waarvoor we hebben gezien iPhone-apps en de interacties met zijn klantenbestand klinken als de interacties die iedereen zou hebben in een vergelijkbare situatie. Het komt erop neer: promotie is goed; publiciteit is goed; klantenservice (luisteren naar je klanten) is goed.
Tijd is een wreker en de concurrenten van Apple kunnen het op tijd bij elkaar krijgen om een ontwikkeling te ondersteunen ecosysteem dat een goudkoorts van derden zal inspireren, vergelijkbaar met degene die de iPhone heeft geholpen een slag slaan. Zoals de goed geschreven, onberispelijk gedocumenteerde memoires van Watkin op capabele wijze aantonen, is die tijd niet nabij.
Het is geen toeval dat mensen zeggen: "Daar is een app voor!" als ze het over de iPhone hebben. Als ze het over andere smartphones hebben, is de kans groter: "Ik wou dat daar een app voor was."
