Ik zal naar voren komen en het bovenaan deze recensie zeggen: Mattebox is zonder twijfel de beste camera-app die ik op iOS heb gebruikt. Dat het in december vorig jaar werd gelanceerd en ik er vandaag pas achter kwam, is een beetje een schande.
Als je houdt van de rijkdom aan functies en tweakbaarheid van iets als Camera+, dan is Mattebox misschien niet iets voor jou. Maar als je ooit een Leica hebt opgepakt en ervan hield hoe de camera leek te verdwijnen, zodat je gewoon door kon gaan en foto's kon maken, ben je de komende minuten $ 5 kwijt.
De interface van Mattebox is gebaseerd op een paar filmcamera's, de Konica Hexar-afstandsmeter en de Mamiya 7, maar alles wat je wat we echt moeten weten, is dat deze uit een tijd kwamen voordat onze zoekers eruitzagen als de cockpit van een passagiersvliegtuig. Je ziet niets anders dan enkele heldere lijnen (voor de show - ze laten niet echt het frame zien dat wordt opgenomen), een ontspanknop, een witbalansknop en een knop om je naar het instelscherm te brengen. Dat is het, maar deze elementen kunnen veel informatie overbrengen en veel controle bieden.
Op de iPhone worden de ISO, sluitertijd en focusafstand altijd weergegeven (de focusafstand wordt weergegeven in de nette diagonale heldere lijn die is geleend van de Hexar). Op de iPad 3 verschijnt deze informatie pas nadat je de foto hebt gemaakt (op de iPad blijft de standaard statusbalk ook op het scherm). [UPDATE: je kunt in de instellingen-app "informatie bij half indrukken" inschakelen, maar de iPad maakt een sluitergeluid wanneer je dit doet, wat enigszins verontrustend is, hoewel het geen opname maakt].
Maar de belangrijkste innovatie in Mattebox is de ontspanknop: deze heeft een half-press stand.
Het lijkt belachelijk om een decennia oude functie een 'innovatie' te noemen, maar waar hebben we deze eerder op een telefoon gezien? Het werkt meer als een halve glijbaan. Plaats je rechterduim op de knop (rechterbovenhoek) en de belichting en focus zijn vergrendeld. Vervolgens herkader je, zodat je onderwerp scherp en correct belicht blijft. Schuif vervolgens de knop naar beneden om de foto te maken.
Dit gaat sneller dan op het scherm tikken om het scherpstelpunt te kiezen, omdat je je handen nooit hoeft te bewegen. Het is ook de manier waarop alle camera's werkten totdat spiegelreflexcamera's moderne autofocus kregen: Focus, lock, reframe. Elk. Enkel. Tijd.
Je verliest wel het vermogen om je op het ene ding te concentreren en voor het andere bloot te leggen, maar tenzij je een inktvis of octopus bent, is dat sowieso onmogelijk.
Witbalans is op dezelfde manier verstandig. Zodra u begint met fotograferen, blijft deze vergrendeld voor consistentie tussen foto's. Tik op de WB-knop om deze snel in te stellen. Tik en houd vast voor een meer diepgaande analyse van de scène. In beide gevallen is het nu vergrendeld op de nieuwe instelling.
En dat is het. Je kunt erop los schieten en foto's worden direct op je filmrol opgeslagen. En dan kun je je wagen aan de aanpassingen.
De aanpassingen zijn even goed doordacht. U kunt de witbalans, belichting, verzadiging, gamma en vignet aanpassen, samen met de beelduitsnede (van 1:1 tot 2,35:1). Aanpassingen worden gemaakt door op de gewenste knop te tikken en de schuifregelaar te verplaatsen. Alles behalve witbalans, die wordt gewijzigd door met een vinger over het scherm te schuiven.
WB kan subtiel worden aangepast door in het midden te blijven, of je kunt naar de randen gaan voor een paar gekke verschuivingen. Combineer deze verschuivingen met de verzadigingstool en je kunt ook zwart-witfoto's maken met gekleurde filters, die echte zwart-witopnamen nabootsen. Dit deel heeft me volledig gevloerd, en misschien wel mijn favoriete truc.
Al deze aanpassingen kunnen worden gemaakt met gebaren van één, twee of drie vingers die omhoog/omlaag of links/rechts vegen. Weet je niet zeker welk gebaar wat doet? Wacht maar en na een paar seconden verdwijnen alle knoppen behalve de momenteel geselecteerde, en stippen bewegen eronder om u aan het gebaar te herinneren. Verzadiging is bijvoorbeeld twee stippen die naar links en rechts bewegen. Geweldig.
Als je klaar bent, kun je de afbeelding opslaan en zelfs de aanpassingen opslaan als een ontwikkelingsvoorinstelling (er zijn een paar voorinstellingen in de galerij).
En dat is het zowat. Er gebeurt veel meer achter de schermen, maar wat het betekent om te gebruiken, zijn geweldige foto's.
Omdat ik deze app zo laat vond, staat v2 voor de deur. Dit, zegt ontwikkelaar Ben Syverson bij de Mattebox Flickr-groep, voegt handmatige controle over de belichting toe en laat u aanpassingen in de zoeker zien terwijl u fotografeert. Je kunt er ook foto's mee tweeten en ze naar Facebook sturen, maar e-mail en dergelijke worden overgelaten aan de ingebouwde iOS-apps.
Maar voor nu komt dit echter het dichtst in de buurt van het gebruik van mijn oude Leica M6 met de iPad. Het heeft de uitstekende Camera+ in mijn dock vervangen en het kostte slechts $ 5.
Pro: Super eenvoudig zonder kracht op te geven. Makkelijk te gebruiken. Goedkoop.
Con Raar met de iPad (waar hij niet voor is ontworpen).