Opgewonden Bristol Apple Store-medewerkers, klaar om de eerste klanten binnen te laten
Het is moeilijk om de Britten ergens enthousiast over te maken, vooral een nieuwe winkel. Maar dat weerhoudt het personeel van de glimmende nieuwe Bristol Apple Store er niet van hun uiterste best te doen om de rij buiten juichend en zwaaiend te krijgen. Een beetje.
Het moet gezegd: deze winkelopening is anders dan de meeste andere. Centraal Bristol kwam vanmorgen tot stilstand omdat een hele winkelcentrum, dat verschillende omliggende straten omvatte, ging voor het eerst open.
De Apple Store was slechts een van de ongeveer 150 winkels die nieuwe klanten verwelkomden. De openingsceremonie van het winkelcentrum omvatte een MC op een hoogwerker, die slechte poëzie schreeuwde en de menigte aanspoorde om geld uit te geven. En vier drummers zaten aan vier drumstellen. Het geluid galmde door de straten en zorgde ervoor dat de echo's ervoor zorgden dat de drummers niet op tijd bij elkaar klonken. Maar niemand vond het erg. Dansers en freerunners dansten en renden vrijuit. En uiteindelijk verklaarde de heer MC-man het Cabot Circus (waarschuwing: oogverblindend)
vreselijk website) winkelcentrum geopend. De massa stroomde naar binnen om hun geld uit te geven.Maar dat was alleen voor de helft de rij voor de Apple-fans. De opening van het winkelcentrum is voorbij en nu moeten ze door een pas geopende straat rennen en een nieuwe rij beginnen binnen stalen dranghekken. En daar wachten ze, nog eens 30 minuten, terwijl het winkelpersoneel het gebruikelijke joelen en juichen doet en mensen enthousiast maakt.
De wachtrij, wachtrijen
Maar zoals ik al zei: de Britten zijn niet zo snel opgewonden. Wees getuige van deze Mexicaanse golf; op zijn best zou je het halfslachtig kunnen noemen:
Slechte Mexicaanse golf van Giles Turnbull Aan Vimeo.
Wie komt er dan tot zoiets? Wie stond er in de rij en waarom?
Christie is hier. Ze ziet er ongeveer negentien uit. Waarom ben je hier Christie?
'Omdat mijn vader aan het werk is en hij mij speciaal heeft gestuurd.'
Maar waarom?
"Om het T-shirt te halen."
Dus je gaat niets kopen? Een nieuwe iPod misschien?
“Ik heb een iPod. Mijn vader heeft er vier. Hij is een beetje obsessief.”
Duidelijk.
Vooraan in de rij
Hier is Mat. En jij, Mat?
"Ik ben hier om de Bristol Apple Store te openen." Ik denk niet dat hij bedoelt dat hij daadwerkelijk de opening doet.
Het blijkt dat Matt de leiding heeft over Britse Mac en is erg blij dat hij niet meer naar de Southampton-winkel hoeft te trekken.
“Ik ga er om de twee maanden naar toe voor de workshops. Ze zijn zo handig.”
Ga je iets kopen?
"Een dock en een hoesje voor mijn iPhone." Hij laat me zijn iPhone zien. Het zit in een Nintendo DS-hoesje. Punt gemaakt.
En Jacobus. Vertel me James, ga je iets kopen?
“Waarschijnlijk niet, want ik heb niet veel geld.”
James’ vriend bekent: “Ik ben hier alleen voor de gratis spullen.”
Omstanders zijn verbijsterd. "Wat is hier aan de hand?" vraagt een man van in de vijftig. Een politieagent zegt op sarcastische toon: "Ze staan in de rij voor gratis T-shirts." De man uit de jaren 50 snuift. "Dat is gek."
Het winkelpersoneel vindt het niet gek. Ze schreeuwen en schreeuwen hun kop eraf, letterlijk hees van de opwinding.
De wachtrij wordt korter en minder bereid om mee te spelen. Het personeel probeert het toch, hun gejoel en hun geschreeuw en hun wilde gejuich weergalmt van de gebouwen rondom.
De Apple-fans staan in de rij in een gedienstige, beleefde, moeilijk op te winden, vreselijke Brits mode. En de rest van de wereld knijpt voorbij, helemaal opgegaan in alle andere nieuwe winkels, en waarschijnlijk niet zo druk met computers en iPods en dat soort dingen.