Die andere man is, in dit geval, freelance grafisch ontwerper Viktor Hertz, die een deel van zijn tijd besteedt aan het maken van grappige kleine kunstwerken uit Macintosh-voortgangsbalken.
Hij noemt dit project zijn 'work in progress bars' en je kunt zijn hele collectie bekijken op zijn hoofdpagina, evenals enkele van zijn andere illustratiewerk over op Behance. Ga hieronder verder om nog een paar smakelijke traktaties van Hertz te zien, die het "een snel en dwaas klein nevenproject van mij" noemt.
Weet je nog dat je verdwaald was in de 8-bits wereld van Atari en Nintendo? Wanneer Adam Lister was een jongen, hij kon niet genoeg tijd in zijn kelder doorbrengen met spelen Pong, Space Invaders of Donkey Kong.
Games en graphics zijn natuurlijk geëvolueerd en de chiptune-muziek van die gameconsoles is lang geleden stilgevallen. Maar de grafische taal waarin karakters een ruwe verzameling kubussen en rechthoeken zijn, spreekt Lister nog steeds aan.
Het is de lens waardoor hij de kunstgeschiedenis en de popcultuur bekijkt in een reeks van meer dan 250 aquarellen die hij maakte over een periode van drie jaar.
Het gebeurt de hele tijd: het onderwerp van een portret probeert zijn beste gezicht naar voren te brengen, maar de fotograaf voelt een meer authentieke uitdrukking binnenin. Om tot iets echts te komen, gebruikt de fotograaf een reeks trucs en charmes om het fineer van het onderwerp af te pellen.
South Carolina-fotograaf Patrick Hall gebruikte 300.000 volt.
Schokkend genoeg werden bijna honderd mensen gezapt met een verdovingsgeweer voor Hall's reeks stilstaande foto's en een slow-motionvideo die viraal ging kort nadat deze op de website was gepubliceerd. Fstoppers-website, die Hall mede-oprichter was.
"Ik wilde meer fotoseries maken van dingen die ik normaal niet doe", vertelde Hall aan Cult of Mac. “Waarom krijg ik geen reacties van mensen die iets pijnlijks of vreugdevols doen dat meer is dan het standaardportret? Wat kan ik doen om consequent reacties te krijgen?”
Voordat iemand ooit het woord 'selfie' uitsprak, had Meags Fitzgerald duizenden foto's van zichzelf verzameld die waren genomen in fotohokjes in de winkelcentra en treinstations in de buurt van haar huis.
Ze produceerde bijna dagelijks strips van vier unieke poses, soms verstopt in een fotohokje in een winkelcentrum tot na sluitingstijd. Middelbare schoolvrienden noemden haar 'the Photo Booth Girl'. Tegenwoordig, wanneer de kunstenaar uit Montreal het gordijn in een hokje trekt, stoppen de flitsen soms niet totdat ze genoeg foto's heeft om een film te maken.
"Het is een obscuur liefdeswerk", zegt Fitzgerald, een freelance illustrator die zes korte films heeft gemaakt, allemaal in fotohokjes. "Er zijn zeker mensen die fotohokjes in hun media hebben gebruikt, maar ik ben de enige die ik ken die ze op deze manier, in deze lengte of met het verhalende doel dat ik heb geprobeerd, heeft gebruikt."
Ben Heine is een goochelaar.
Net als David Blaine en Criss Angel voor hem, heeft hij een bijzonder talent voor het vervagen van de grens tussen realiteit en fictie. Maar in plaats van handigheid of zijn ontembare wil te gebruiken om zijn publiek te verrassen, houdt Heine het simpel door alleen een potlood en camera te gebruiken om zijn illusies te creëren.
Heine's ongelooflijke kunstserie Potlood versus camera combineert prachtige landschappen en stadsgezichten met handgetekende tekeningen. De buitenaardse beelden die het resultaat zijn, zijn zowel grillig als intrigerend, met een beetje geestverruimende magie voor perspectief.
"Ik probeer altijd uit te drukken wat ik voel", vertelde Heine aan Cult of Mac, waarbij hij opmerkte dat de meeste van zijn inspiratie voor tekeningen komen "voornamelijk van mensen om me heen - vrienden, familie, zelfs vreemden - en van elke ervaring die ik heb live."
[avocado-galerij-id's =”283283,283278,283284,283281,283282,283285,283286,283287,283276,283288,283277,283279″]
In plaats van de clichévraag 'Zijn games kunst?' uit te roepen, is een tentoonstelling op de Electronic Entertainment Expo bedoeld om de daadwerkelijke kunstwerken van aankomende en recent aangekondigde videogames te verkennen.
Lang geleden zijn de gepixelde abstracts van weleer: deze zijn volledig gerealiseerd, prachtige kunstwerken in verschillende stijlen, voor iedereen te zien opgehangen in het Los Angeles Convention Center, waar de Expo dit jaar plaatsvindt week.
Het ontwikkelen van de hedendaagse grafische videogames - mobiel, console of pc - kost veel tijd, talent en passie, en de bovenstaande afbeeldingen laten zien hoeveel artistieke energie erin wordt gestoken. Van de schilderkunstige stijlen van kunstwerken van Assassin's Creed Unity en Bestemming naar de posterillustratie van The Banner Saga en Zonsondergang Overdrive, er is veel om van te houden in de bovenstaande afbeeldingen.
Alle foto's door Rob LeFebvre/Cult of Mac
Het beroemde Macintosh "Picasso" handelsmerklogo is ontwikkeld voor de introductie van de originele 128k Mac in 1984. Een minimalistische lijntekening die doet denken aan de stijl van Pablo Picasso, deze grillige afbeelding impliceerde het geheel van een computer in een paar simpele halen. Het was een icoon van wat er in de doos zat en werd net zo beroemd als de computer die het vertegenwoordigde.
Het logo is ontworpen door Tom Hughes en John Casado, artdirectors in het Macintosh-ontwikkelteam. Oorspronkelijk zou het logo een ander concept zijn van kunstenaar Jean-Michel Folon, maar voor de lancering werd het vervangen door de kleurrijke lijntekening. Sindsdien is het beroemd en de stijl heeft tientallen jaren doorstaan.
Casado woonde onlangs de 30e verjaardag van de Mac viering, en e-mailde Cult of Mac om enig licht te werpen op de geschiedenis van deze beroemde afbeelding. Het blijkt dat Picasso hier toch niet de belangrijkste inspiratie voor was - het was eerder Henri Matisse!
