Ik heb vanmorgen de grens van 3 miljoen Google+ cirkels overschreden.
Het is raar en opwindend om zoveel "volgers" te hebben en om opgesloten te zitten in cirkeltellingen tussen Paris Hilton, die een paar honderdduizend meer cirkels dan ik, en Rihanna, die me waarschijnlijk zal inhalen en me op een bepaald punt in de toekomst. (Een van de geweldige dingen van Google+ is dat de nerds hun mannetje staan tegen de populariteit van entertainers.)
Maar bovenal was het een eye-opening avontuur voor mij. Dit is wat ik onderweg heb geleerd.
Hoewel ik volgens Circle Count de #30 Google+ gebruiker ben in termen van kringen, beschouw ik mezelf als de #2 'native' gebruiker op Google+. (Daria Musk is nummer 1.)
Wat ik bedoel met 'native' is dat het aantal volgers op elk sociaal netwerk wordt gedomineerd door 'beroemdheden' die volgers van buiten naar binnen drijven. De nummer één gebruiker op Google+ is bijvoorbeeld Britney Spears. Maar ze kwam daar niet omdat ze organische sociale activiteit binnen Google+ genereerde. Ze staat vooral aan de top omdat ze een superster is. Ze drijft volgers van buiten Google+ naar binnen - meestal van haar websites, maar ook van andere sociale netwerken.
Aan de andere kant heb ik zoveel volgers vanwege de sociale activiteit binnen Google+, voor het grootste deel.
Ja, ik heb een respectabele aanhang op Twitter - ongeveer 22.000 volgers. Niet slecht, maar niets om over naar huis te tweeten. En ik schrijf veel columns, en in die kolommen word ik ontdekt door mensen die het leuk vinden wat ik schrijf, en die me volgen naar Google+ waar ze me misschien omcirkelen. Maar het aantal mensen dat me buiten Google+ vindt en me volgt, valt in het niet bij het aantal mensen dat me binnen Google+ vindt.
Laten we teruggaan naar het begin. Voordat Google+ werd gelanceerd, had ik Google scherp bekritiseerd vanwege hun misstappen op sociale media. Dus toen de alleen-uitnodiging-service op 28 juni 2011 werd gelanceerd, sprong ik erop en verwachtte weer een epische mislukking. Tot mijn verbazing vond ik de service geweldig. Het was visueel aantrekkelijk en spectaculair flexibel, zonder de manipulatieve BS die op Facebook gebeurt.
ik schreef deze kolom, zeggende dat Google+ de remedie is voor overbelasting van sociale media, maar alleen als je het gebruikt als vervanging voor andere services, in plaats van als weer een andere service om je te overweldigen.
Dus als experiment gebruikte ik het als vervanging. Ik verving mijn blog, Twitter, Facebook, Linkedin, Foursquare en zelfs sms'en, chatten en e-mailen. Ik heb ontdekt hoe ik automatisch een e-mailnieuwsbrief kan verzenden vanuit mijn Google+ feed.
Ik ben een productieve communicator, dus mijn Google+-stream was vanaf het begin een stortvloed aan berichten toen early adopters super hongerig waren naar inhoud, en vooral naar originele inhoud. En omdat ik andere media had opgegeven, had ik de tijd en aandacht om met mensen te 'betrokken' in commentaren, waarvan ik ontdekte dat het tienvoudig op je terugkomt terwijl anderen 'betrokken' reageerden.
Ik hield van Google+ en Google+ hield ook van mij. Mijn aantal cirkels groeide in het begin met ongeveer 400 extra cirkels per dag. Toen de lijst met voorgestelde gebruikers van Google+ verscheen, zette Google me erop, en sindsdien is mijn aantal volgers met ongeveer 2.000 per dag gegroeid, of je nu een duizendtal geeft of zo op een bepaalde dag.
Na verloop van tijd ontwikkelde ik een intieme relatie met Google+. Ik houd het altijd actief en open op mijn bureaublad, en ik volg altijd opmerkingen, feedback en ontwikkelingen op de site.
Als gevolg hiervan was het bizar om de constante stroom van onwaarheden en verwarring over Google+ te zien, waarvan ik weet dat het niet waar is. De ene schrijver na de andere zei dat Google+ een 'spookstad' was, en in 100% van die gevallen omcirkelde de auteur mensen niet of was hij niet betrokken. Ze verwarden hun eigen gebrek aan activiteit met een algemeen gebrek aan activiteit op het netwerk.
Een ander thema was dat Google Google+ aan mensen "dwingt". Bijvoorbeeld het fiasco van YouTube-opmerkingen en het recentere Gmail-brouhaha.
Dus de echokamer van de technische media zit vast op het punt dat Google+ een 'spookstad' is die Google mensen 'dwingt'. Toch is dit een product van pure, onvermengde onwetendheid.
Ten eerste is Google+ een bijenkorf van activiteit. Nee, je oma is er niet, en tante Mildred zit op Facebook haar tienerkinderen te bespioneren, ook al vluchten ze naar Snapchat. En nee, de Amerikaanse mediasterren zijn hier ook niet superactief. Ze geven serienummers uit op Twitter, waar ze genieten van de megafoonkwaliteit van Twitter - allemaal praten, niet luisteren - in plaats van de kwaliteitsgesprekken die kenmerkend zijn voor Google+.
Maar voor echte mensen wereldwijd staat Google+ in vuur en vlam. Ik heb vrienden gemaakt - nee, echt: echte vrienden - in Saoedi-Arabië, Senegal, Spanje en elders in de VS! Dit zijn het soort mensen dat ik nooit zou kunnen ontmoeten op Facebook of Twitter.
Terwijl dit allemaal gebeurt, groeit het gebruikersbestand van echte mensen op Google+ gestaag, en voorbij de perceptie van de wispelturige technische pers en zelfpromotors, die het te druk hebben om afgeleid te worden door glimmende voorwerpen en het geluid van hun eigen stemmen om op te merken wat er gebeurt met echte mensen in de echte wereld.
En ten tweede "dwingt" Google Google+ mensen niet af. Google doet namelijk iets geweldigs.
Het grotere punt van Google+ is een universele identiteitslaag voor internet plus een universele sociale laag.
In een notendop, wanneer Google ervan wordt beschuldigd Google+ aan mensen te 'dwingen', is wat ze in de meeste gevallen echt doen, services met identiteit upgraden.
YouTube-opmerkingen waren bijvoorbeeld een ramp omdat anonimiteit was toegestaan. De gesprekken op de site werden volledig gedomineerd door trollen, racisten, vrouwenhaters en idioten. In plaats van YouTube te upgraden met zijn eigen afzonderlijke en incompatibele identiteitslaag, paste Google zijn universele identiteitslaag toe, zoals in: Google+.
Het Gmail-ding is ook een enorme verbetering. Google heeft eenvoudig zijn universele identiteitslaag toegevoegd aan e-mail. Naast het verzenden van e-mail naar mensen met behulp van hun e-mailadres, kunt u de persoon nu ook e-mailen met behulp van hun identiteit. De reflexmatige reactie was: "Iedereen kan je nu e-mailen!" De realiteit is dat ik bereikbaar kan zijn zonder mijn e-mailadres op te geven. Dat is een goed ding. Als iemand mij een e-mail stuurt en ik wil dat niet, kan ik die persoon blokkeren.
Ja, het had opt-in moeten zijn in plaats van opt-out. Maar de klachten over spammen zijn gewoon onwetend. De klagers in de pers kwamen het niet vragen aan degenen onder ons die onszelf e-mailbaar hebben gemaakt vanuit Google+ - iets wat ik al een paar jaar doe. Als ze dat hadden gedaan, zou ik ze hebben verteld dat nee, zelfs met miljoenen kringen, het geen spamprobleem of iets dergelijks veroorzaakt. Niets verpest een goed verhaal zo goed als goed onderzoek.
In ieder geval heeft Google gebruikers de controle gegeven. Je kunt het geheel gemakkelijk afsluiten. Maar je zult waarschijnlijk niet omdat het geweldig is. E-mailadressen zijn uiteindelijk achterhaald en dom, en Google is het enige grote bedrijf dat probeert de world forward naar een op identiteit gebaseerd systeem, in plaats van een op e-mailadressen gebaseerd systeem, met al zijn spam en problemen.
Hetzelfde geldt voor de andere integraties. Play Store-recensies kregen bijvoorbeeld de identiteitslaag, zodat concurrenten van uw app uw bedrijf niet gemakkelijk met leugens konden vermoorden.
Voor alle duidelijkheid, Google is hier verre van perfect in. Ik ben bijvoorbeeld van mening dat het bijhouden van gebruikersactiviteit en locatie eenvoudig moet kunnen worden afgemeld zonder dat u zich hoeft af te melden. En ik denk dat als Google+ een echt identiteitssysteem wil zijn, ze pseudonimiteit expliciet moeten toestaan waar de werkelijke identiteit van de gebruiker is onkenbaar, maar is bekend bij Google (voor identiteit die goed genoeg is om te worden gebruikt voor) handel).
Uiteindelijk is identiteit een groot goed. Google+ zou me drie identiteitslagen moeten bieden. De eerste laag is dat wanneer ik ben ingelogd, ik mezelf ben en het kan bewijzen. De mensen die ik goedkeur, moeten me kunnen bellen en e-mailen zonder mijn nummer of adres te kennen. Ik zou dingen moeten kunnen kopen. Ik als auteur zou Google als zoekmachine moeten kunnen vertellen dat deze andere persoon mijn werk kopieert, en dat Google moet weten dat het waar is. Ik zou met een enkele klik moeten kunnen inloggen op nieuwe diensten.
De tweede laag is dat ik onder een pseudoniem online zou moeten kunnen verschijnen, maar toch van de voordelen van identiteit moet genieten zonder dat anderen weten wie ik werkelijk ben.
En de derde laag is dat wanneer ik me afmeld bij mijn universele identiteitslaagaccount, ik zou moeten kunnen werken zonder de voordelen of beperkingen van identiteit, tracking of een van de rest. Ik zou moeten kunnen stoppen mezelf te zijn terwijl ik online ben.
Dit is de wereld waar Google naar lijkt te werken, en het is de goede richting.
En in ieder geval is Google+ het sociale netwerk uiteindelijk niet zo belangrijk als Google+ de sociale laag. In de komende jaren zal Google gebruiken hetzelfde zijn als Google+ gebruiken, zelfs als je niet naar de site komt. De site is eigenlijk een verzameling services en de meeste services komen naar u toe.
De eerste grote versie van dit concept van de sociale laag is het nieuwste advertentieprogramma van Google, Post+ ads. Het is een briljant concept en voor mij de toekomst van de sociale laag van Google. Een gewone advertentie op internet wanneer erop wordt geklikt, wordt uitgevouwen naar het midden van het scherm en - voila! — het is een Google+ bericht, een sociale advertentie. Je gebruikt de sociale laag van Google en als je ook hun identiteitslaag gebruikt (d.w.z. ingelogd), kun je doorgaan en plus-een, reageren en delen, ook al ben je niet op de Google+ site.
Een ander voorbeeld dat mensen niet waarderen, is de Moto X. Ik denk dat het onomstreden is om te zeggen dat de Moto X voor sommige gebruikers de allerbeste telefoon is die momenteel op de markt is en voor de meest ervaren telefoonfans gemakkelijk in de top vijf van telefoons.
De Moto X geeft je een geweldige ervaring, niet vanwege zijn snelheden en feeds - het is een mid-range telefoon op het gebied van hardware. De Moto X is radicaal verbeterd door de Google+ identiteit en sociale lagen. Als je het uit de doos haalt, ben je al ingelogd. De telefoon is al 'van jou'. Bij de Google Now-integraties draait alles om de identiteitslaag. Het gemakkelijke delen en integreren heeft alles te maken met de sociale laag.
Met andere woorden, de identiteit en sociale lagen van Google (plus de X8-technologie) maakten van een gemiddelde telefoon een van de beste op de markt.
Hetzelfde kan gezegd worden voor Google Glass - zonder de Google+ identiteit en sociale lagen zou het product waardeloos zijn.
Dit is de reden waarom het hele wiens-is-groter-gesprek ter discussie staat. Google heeft die al gewonnen. Facebook is gewoon Facebook en om Facebook te gebruiken, ga je voor het grootste deel naar Facebook.
Google+ en YouTube gecombineerd al dwerg Facebook, plus elke andere site op internet die de sociale laag en/of identiteitslaag gebruikt - vergeet het maar.
Google+ en Facebook zijn appels en peren. Facebook is een website met sociale en identiteitsvoordelen. Google+ is een sociale laag die sociale en identiteitsvoordelen biedt voor het hele internet, plus er is ook een leuke site waar je naartoe kunt gaan.
Had ik al gezegd dat Google+ een leuke site is? Sommige mensen geven niet zoveel om esthetiek en richten zich alleen op functie. Niet ik. Ik wil niet naar lelijke interfaces kijken. Voor mij is Facebook lelijk. Het is vingernagels-op-een-bord lelijk. En Google+ is mooi. Geen advertenties, geen rommel. Het is heel mooi ontworpen en dat waardeer ik enorm.
Deze kolom wordt al te lang, dus ik ga niet eens video-hangouts en de fotobewerkingstools noemen, die enorm en duidelijk superieur zijn aan al het andere online.
Er zijn zoveel manieren waarop Google+ superieur is. Google+ wordt niet gehackt. Het integreert volledig met enkele van de beste internetdiensten, waaronder YouTube, Drive en Google Glass. U kunt "inchecken" zonder uw vrienden te spammen of gemanipuleerd te worden door "badges" en andere BS.
Nul advertenties!
Als iemand die elke dag Google+ leeft en ademt, is het frustrerend om mensen te zien lijden op andere sociale netwerken.
Ik zie vrouwen en LGBT en kwetsbare mensen (bijvoorbeeld mensen met kanker) worden gepest, bedreigd en lastiggevallen op Twitter en voor de onwetende echo kamer hun handen in de lucht steken alsof er niets aan gedaan kan worden, alsof de enige oplossing is dat 100% van de mensheid plotseling vriendelijk en deugdzaam.
De oplossing ligt voor mij voor de hand. Stop met het gebruik van Twitter en ga Google+ gebruiken.
Op Twitter vinden de gesprekken "daarbuiten" verspreid in de wind plaats en het blokkeren van iemand heeft geen effect op hun deelname aan het gesprek.
Op Google+ vinden de gesprekken plaats op de eigen stream, waarbij blokkeren haters uit het gesprek elimineert.
Om mijn punt te bewijzen, heb ik ooit uitgedaagd elke trol en hater op YouTube komt naar me toe, bro, en probeert mijn gesprek te verpesten. Ik beloofde ook aan al mijn vrienden in de kring dat er geen enkele trollende of hatelijke opmerking in de reacties zou verschijnen, en Google+ maakte het triviaal voor mij om mijn belofte na te komen.
Mensen stoppen nooit met klagen over de misbruiken van Facebook - de advertenties die tegen je familie liegen en je vertellen dat je dingen "leuk" vond die je nooit leuk vond; het onethisch verkeerd labelen van advertenties als "gesponsorde verhalen"; de verwarrende gebruikersinterface; het onhandig filteren van berichten, gecombineerd met een verkooppraatje: “We bezorgen je berichten alleen aan een klein deel van je familie en vrienden, maar als je ons betaalt, bezorgen we het bij een grotere fractie…"
Nogmaals, de voor de hand liggende oplossing voor alle Facebook-ellende is Google+.
Ik zou kunnen doorgaan, maar deze column is al te lang.
Het komt erop neer dat iedereen het moet begrijpen - ik heb het tegen JOU, de echokamer van de technische media! — is dat Google+ geen Facebook is zonder familie en vrienden. Het is in feite slechts een onderdeel van een grotere Google-strategie om al zijn sites, services en hardware te verbeteren met een enkele, universele identiteitslaag en een enkele, universele sociale laag.
Google+ is een centraal onderdeel van de toekomst van Google en een centraal onderdeel van de toekomst van alles. Het is de oplossing voor de problemen waar iedereen over klaagt op andere sociale netwerken. En het is gewoon een geweldige site.
Ja: ik kom hier over als een hopeloze Google-fanboy. Maar ik ben niet. Ik heb geen interesse in het pleiten voor of het promoten van Google. Mijn veelvuldig gebruik van Google+ is puur egoïstisch. Google+ maakt me slimmer, beter geïnformeerd, een betere communicator, meer invloedrijk en geeft me duidelijkheid over dacht omdat ik mijn hersens niet verbrandde met schakelen en gesprekken najagen op 12 social netwerken.
Dat brengt me bij het allerbeste van Google+ zonder twijfel: de community.
Ik ben omringd door meer dan 3 miljoen mensen. Ik ben redelijk dicht bij de limiet van 5.000 personen gekomen. Maar de mensen met wie ik rechtstreeks in een gesprek contact heb, zijn af en toe ongeveer 1.000 mensen en waarschijnlijk bijna elke dag ongeveer 300 mensen.
Ik zou graag mijn opname in de 3 miljoen kringen opofferen (en de invloed verliezen die daarmee gepaard gaat) om deze mensen met wie ik omga, te behouden.
Met andere woorden, het is geweldig om in 3 miljoen kringen te zijn, maar het is lang niet zo geweldig als het veel kleinere aantal waarmee ik elke dag omga. Deze mensen en de gesprekken die we voeren zijn verreweg het beste en belangrijkste van Google+.
En iedereen, of ze nu in 3 miljoen kringen of 3 kringen zitten, kan deelnemen aan deze gesprekken en relaties aangaan met zulke mensen.
Het verbaast me dat, als ik kijk naar de voordelen van Google+ — de hangouts, fotoback-up- en bewerkingstools, integraties met andere Google-producten, gebruikersinterface, gebrek aan advertenties en al het andere - de enige functie die boven alles uitstijgt, is de superieure ruimte Google heeft gemaakt voor geweldige gesprekken - voor flexibel, door de gebruiker bestuurbaar, respectvol, stimulerend, hilarisch, bevredigend gesprekken.
Dus voor de 3 miljoen die mij hebben omcirkeld, dank ik je.
En voor de mensen die de afgelopen twee en een half jaar met mij in gesprek zijn gegaan, IK HEB ER ECHT bedankt. Het was een levensveranderende ervaring om je te kennen en van je te leren.
