Is de iPhone Math-telefoon beter dan de Google X-telefoon?

Alles is geweldig en niemand is gelukkig.

Toen komiek Louis C.K. beroemd uitgedrukt dat idee over Conan, maakte hij een commentaar op het onmiddellijk verworven gevoel van recht van het publiek wanneer het werd geconfronteerd met nieuwe technologie.

Zijn observaties zijn ook van toepassing op de aannames die ten grondslag liggen aan bijna alle dingen die je leest over consumentenelektronica door bloggers, journalisten en financiële analisten.

Het tandengeknars en het scheuren van haren met alles wat Apple tegenwoordig heeft, is daar een perfect voorbeeld van.

Neem de winstoproep van Apple deze week. Beleggers laten Apple-aandelen vallen als afval van gisteren, omdat Apple (gedeeltelijk) een kwartaalomzet rapporteerde van ongeveer $ 54 miljard (ongeveer het jaarlijkse BBP van Bulgarije) en een winst van ongeveer $ 13 miljard (vergelijkbaar met het jaarlijkse BBP van IJsland) en ook omdat de Mac-verkopen zijn gedaald (hoewel niet zo ver terug als de rest van de pc-markt).

Ondanks het feit dat Apple het leeuwendeel van de winst maakt in de 'post-pc'-wereld - de toekomstige computerwereld, in plaats van het pc-verleden - maken investeerders zich zorgen over de toekomst van Apple.

Natuurlijk hebben ze geen idee wat die toekomst zou kunnen inhouden - Apple heeft nog steeds de mogelijkheid om in het geheim nieuwe producten te ontwikkelen - maar Wall Street is er nog steeds teleurgesteld in. Talloze verhalen zeiden ronduit dat beleggers bezorgd zijn dat producten met een volledig onkenbaar niveau van "innovatie" niet innovatief genoeg zijn.

Maar wacht! Er is hoop! Misschien de geruchten iPhone Math-telefoon zal radicaal anders zijn en Apple redden van zijn saaie, iteratieve iPhone! Oh, maar wat als het niet-bestaande is? Google X-telefoon nog innovatiever is? Wat dan?

Geef me een pauze.

Zeg ik dat beleggers optimistisch moeten zijn over Apple in dit informatievacuüm? Nee niet echt. Outlook moet gebaseerd zijn op weloverwogen gissingen. Bijvoorbeeld:

Zal Apple met een wenselijk tv-toestel komen en een groot deel van de verwachte massale 'huiskamer'-revolutie pakken? Waarschijnlijk.

Komt Apple met een polshorloge dat de geweldigheid van de iPhone uitbreidt en een lucratieve nieuwe bijkomstigheid creëert? Mogelijk.

Zal Apple doorgaan met de "post-pc-revolutie" naar de desktop om Macs voor de massa te vervangen? Vast en zeker.

Het belangrijkste voor investeerders: zal Apple de diepste zakken blijven aantrekken voor het meest winstgevende segment van de? markt, terwijl 100 Chinese fabrikanten van mobiele telefoons en tablets het grootste deel van het marktaandeel veroveren, maar bijna geen van de winst? Bijna zeker.

Deze verwachtingen van gezond verstand zijn veel waardevoller voor het voorspellen van de toekomst van de zakelijke prestaties van Apple dan een vaporware-gerucht dat iets totaal nieuws suggereert.

Dus waarom zijn beleggers gefixeerd op 'innovatie'?

De reden is dat ze naar experts luisteren.

De drie soorten experts

Er zijn drie soorten tech-experts en elk kan je op een andere manier op een dwaalspoor brengen.

Elk van deze typen experts is gespecialiseerd in een van de drie componenten van technologie: 1) de industrie; 2) de producten; en 3) de gebruikers.

Daar zijn ze:

1. Toegang tot journalisten

Een toegangsjournalist is iemand die zich in ruil voor toegang door bronnen laat 'gebruiken'. In wezen "bevrienden" de journalist en de bron elkaar voor wederzijds voordeel. De bron kan de pers in zijn voordeel beïnvloeden en de journalist voelt zich belangrijk door om te gaan met grote namen uit de industrie.

Overal zie je toegangsjournalisten. In het reguliere tv-nieuws zijn bijna alle pratende politieke analisten en commentatoren, evenals presentatoren van die shows, toegangsjournalisten.

Toegangsjournalistiek is geweldig om informatie uit de eerste hand te krijgen en ook om een ​​publiek plaatsvervangend op de eerste rij te plaatsen voor iets spannends.

Het probleem is dat verslaggevers uiteindelijk rapporteren over hun 'vrienden'. Het publiek (in het geval van technologietoegangsjournalistiek, de gebruikers) wordt een verre bijzaak.

Waar het om gaat, zijn de verhuizers en shakers en managers en ondernemers in Silicon Valley. De zorgen, perspectieven en het wereldbeeld van de bronnen domineren het contextuele universum van de inhoud van de toegangsjournalisten.

In politieke berichtgeving praten toegangsjournalisten over politiek in plaats van beleid.

Het probleem is dat politiek – wie er meedoet, wie eronder zit, wie er wint, wie verliest – van belang is voor bronnen, maar beleid – wie krijgt wat, wat de regels zijn – van belang is voor het publiek, of zou moeten doen.

In technologierapportage vindt een vergelijkbare nadruk plaats. Journalisten die toegang hebben tot technologie leggen veel te veel nadruk op de paardenrace-aspecten van bedrijven: wie loopt voorop, wie loopt achter. Ze leggen ook te veel nadruk op fusies en overnames, personeelswisselingen, rechtszaken, aandelenkoersen en andere dergelijke zaken. En ze laten zich ook vaak overtuigen door de persoonlijkheden van de mensen die ze kennen.

Het is allemaal heel interessant, maar niet bijzonder relevant voor gebruikersvragen over welke producten ze moeten kopen of hoe ze de culturele veranderingen die door technologie worden veroorzaakt, kunnen begrijpen.

2. Productanalisten

Een productanalist is iemand die productrecensies schrijft, of die vooral schrijft over hun persoonlijke ervaring met het gebruik van een product of dienst.

Productanalisten leven in de wereld van technologie en benadrukken de persoonlijkheden, bedrijven, marktprestaties of culturele implicaties van een product. Ze richten zich in plaats daarvan op snelheden en feeds, look-and-feel, functies, prestaties en feitelijke kenmerken van dingen die we kopen en gebruiken.

Productanalisten vergeten vaak dat productevolutie niet eenrichtingsverkeer is en geen natuurlijke kracht (zoals biologische evolutie). Ze lijken ook te vergeten dat productrichting wordt bepaald door de beslissingen van individuen, door marktkrachten en door voorkeuren en gedragingen van gebruikers en kopers.

Dit soort technologiejournalisten zijn ook ongeduldig met verandering en zien nieuwheid, nieuwigheid of 'innovatie' als het hoogste goed. Ze vervelen zich altijd met bestaande producten en hebben de neiging om verrassende nieuwe technologie te overschatten.

Een van de fouten die productanalisten maken, is te veronderstellen dat als ze een product leuk vinden, het op de markt zal slagen. Dit is een fout, omdat hardcore productanalisten per definitie geen typische of gemiddelde gebruikers zijn en daarom een ​​minderheid van de gebruikers vertegenwoordigen, in plaats van de meerderheid.

3. Gebruikers- en marktanalisten

Gebruikers- en marktanalisten richten zich op de menselijke natuur. Ze kijken naar wat echte gebruikers zowel individueel als collectief doen, en benadrukken zowel kleine als grote veranderingen in hoe technologische producten veranderen wat mensen doen en hoe ze leven.

Ze prijzen of veroordelen dingen niet op basis van hoe nieuw ze zijn, maar op hun potentieel om te verbeteren of te veranderen hoe we dingen doen, hoe we ons leven leiden.

Gebruikers- en marktanalisten leggen onvoldoende de nadruk op productnieuwigheid of technische verfijning, persoonlijkheden in de branche, bedrijfspaardenraces, rechtszaken en al het andere, en in plaats daarvan focussen op technologie als een verlengstuk van het menselijk lichaam en de menselijke geest, als hulpmiddelen voor de mens voortgang.

Weigebruiker en marktanalisten doen voorspellingen, ze richten zich op gebruikerstypes, hoeveel er zijn en wat hun reactie zou kunnen zijn, in plaats van reflexmatig te beweren dat een nieuwere of "betere" technologie gelijk staat aan een product of bedrijf succes.

Wanneer en waarom naar elk type expert luisteren?

Ik was vroeger een combinatie van experttypes 1 en 2, maar in het laatste decennium was ik meestal type 3 - deels omdat het werkt.

Ik geloof dat het focussen op de gebruiker en de markt me in staat heeft gesteld betere voorspellingen te doen en relevantere inzichten aan lezers te bieden.

Dat gezegd hebbende, volg ik persoonlijk en word geïnformeerd door veel goede toegangsjournalisten en productanalisten. Deze experts kunnen ons allemaal waardevolle inzichten bieden en ik ben blij dat ze doen wat ze doen.

Uiteindelijk ben ik echter bevooroordeeld in de richting van het derde type: de op de gebruiker gerichte expert.

Bij het analyseren van Apple zullen experts weglopen met een andere kijk, afhankelijk van welk type ze zijn.

Apple besloot de YouTube-app als een van de standaardapps te laten vallen. Hoe beïnvloedt dat de gebruikerservaring van iPhone-gebruikers?

Een productanalist kan deze beleidswijziging afdoen als irrelevant. De app is immers gratis en iedereen kan hem gemakkelijk downloaden.

Maar een gebruikersanalist zal vragen: Ja, maar zullen ze dat ook doen? Het maakt niet uit of ze het kunnen, maar niet doen. Het gaat erom wat mensen daadwerkelijk doen.

Het antwoord is dat tot nu toe ongeveer de helft van alle iPhone-gebruikers heeft de YouTube-app gedownload, en de helft niet. Voor een expert van het type gebruikersanalist betekent dit dat de YouTube-ervaring totaal afwezig is bij de helft van de mensen die iPhones gebruiken.

Als we aan grotere dingen denken, is het echt waar dat Apple twee jaar geleden niets verkeerds kon doen, en vandaag is het een falende mand? Was de historisch ongekende stijging van de aandelenkoers van Apple gerechtvaardigd? Was de enorme daling deze week gerechtvaardigd?

De toegangsjournalisten zouden je vertellen dat er niets verandert tot de volgende aankondiging - je ziet een foto van mij op mijn blog met de iPhone 5S (waarvan mijn bronnen me vertellen dat het geweldig zal zijn) en praten met door oude vriend Phil Schiller.

De productanalisten zouden in beide gevallen ja kunnen zeggen omdat Apple vroeger 'innoveerde', maar stopte met innoveren. Ze zouden kunnen zeggen dat ze vroeger dol waren op de iPhone, maar dat ze zich de laatste tijd vervelen en meer onder de indruk zijn van de Android-telefoons.

Maar de gebruikersanalisten zouden "nee" zeggen, omdat Apple een bewezen staat van dienst heeft in het consequent uitbrengen van producten die een beroep doen op specifieke segmenten (de goede plek) van de markt. Ze richten zich niet op een checklist met componenten, maar op een algehele gebruikerservaring die ergernissen en frustraties oplost die gebruikers hebben met de vorige iteratie. Omdat het vermogen van Apple om dat te doen niet is veranderd, zijn grote bewegingen in de aandelenkoers van Apple, voor zover we weten, ongerechtvaardigd.

Geen van dit soort experts is beter of slechter dan de anderen. We zouden allemaal naar het beste van elke soort moeten luisteren. Maar we moeten ook weten naar welke soort we luisteren, en hun oordeel afwegen tegen zowel hun perspectief als de situatie waar we naar kijken.

En het allerbelangrijkste is om een ​​bepaald Big Picture-perspectief te behouden.

Immers: alles in technologie is echt geweldig. Dus wees blij.

(Beeld van concept iPhone bedacht door Ady Pratioto.)