| Cult of Mac

Het grootste deel van mijn werkdag breng ik door op een 27-inch iMac, rond 2009. Het wordt weliswaar een beetje lang in de tand, maar opgepoetst met zoveel RAM als nodig is en een zelfgemaakte Fusion Drive, krijgt het nog steeds de klus geklaard.

Een klacht die ik heb over de iMac is echter dat het scherm standaard iets te laag is. Het midden van het scherm van de iMac, dat op mijn bureau rust, komt niet precies overeen met mijn gezichtslijn. Over een hele dag kan dat leiden tot nekpijn en een slechte houding.

En dus heb ik de afgelopen jaren met veel stands geëxperimenteerd om de iMac een paar centimeter omhoog te brengen, zodat hij natuurlijker in lijn is met mijn gezichtslijn. Van alle die ik ooit heb geprobeerd, is de Walnut Monitor Stand van Portland's Grovemade echter mijn favoriet. Na het de afgelopen maanden te hebben gebruikt, kan ik gerust zeggen dat het een perfecte combinatie is van design en functionaliteit.

Ik probeer meestal een nieuw product uit voor beoordeling zonder de documentatie of mediarelaties te lezen waarvan de mensen die ons dergelijke dingen sturen willen dat we ernaar kijken. Ik wil een zo puur mogelijke ervaring hebben. Dat leidt soms tot kleine verrassingen.

Ik heb vorige week deze nieuwe Astro Gaming A38 Bluetooth-koptelefoon op mijn hoofd gezet en ze gekoppeld aan mijn iPhone om een ​​beetje muziek af te spelen. Na een paar nummers van verschillende genres, stopte ik de deuntjes en haalde deze van mijn hoofd. Ik realiseerde me plotseling dat mijn vriendin een eiwitshake had gemaakt in de nabijgelegen keuken. Het was verrassend, want ik kon het eerlijk gezegd niet horen met de koptelefoon op mijn hoofd en het afspelen van muziek op een relatief laag volume - en onze blender is erg luid.

Hoewel ze geweldig zijn voor muziek, zijn dit ook fantastisch klinkende hoofdtelefoons waarmee je jezelf kunt onderdompelen in elke game op je iPad of iPhone, waardoor de auditieve afleiding van de buitenwereld wordt verminderd wanneer ze worden aangedreven omhoog.

Er is altijd dat moment waarop je drummer niet kan komen opdagen voor de repetitie. Ze heeft een andere verplichting. Hij heeft nog een optreden. Haar vriend heeft haar nodig om hem naar het ziekenhuis te brengen.

Het gebeurt. Als dat zo is, kun je doen wat ik altijd heb gedaan - met je voet tegen de grond slaan en proberen door te modderen - of je kunt een drummachine gebruiken. Het probleem met standaard drummachines is dat ze gemaakt zijn om met de hand of, in sommige gevallen, met drumstokken te worden gebruikt. Ik ben geen drummer (geen stokken) en ik heb mijn handen nodig om op mijn gitaar te spelen. Wat ik echt nodig heb, is een drummachine die ik vanaf de vloer kan bespelen, in gitaarpedaalstijl.

Dat is wat me opviel aan de BeatBuddy - dit is een apparaat in gitaarpedaalstijl waarmee je je voet kunt gebruiken om drumbeats af te spelen in een verscheidenheid aan stijlen, vullingen en verschillende onderdelen. Dit is mijn nieuwe beste vriend als de drummer niet kan oefenen, en het kan mijn nieuwe podiumvriend worden als ik mijn act solo doe.

Ik doe niet veel computergebaseerd gamen van dichtbij, maar als ik dat doe, heb ik liever een fatsoenlijke koptelefoon om het geluid voor mezelf te houden zodat de rest van het huishouden niet alle explosies en gevechtsgeluiden hoeft te horen die normaal gesproken gepaard gaan met gamen op mijn Mac. Er is een scala aan headsets met ingebouwde gaming-microfoons, waarvan vele in het bereik van $ 300 en hoger.

Niet iedereen kan zich dit soort luxe veroorloven, dus de meeste merken hebben minder dure versies van hun headsets om een ​​meer prijsbewuste gamer aan te spreken. De HyperX Cloud is zo'n koptelefoon die gericht is op de beginnende gamer die misschien niet veel meer dan $ 100 te besteden heeft aan hun gaming-audioapparatuur.

Ik hou van de Lensbaby die ik heb voor mijn gewone camera, maar ik ben dol op de Lensbaby LM-10 voor de iPhone. Zoals de meeste dingen die de reis van elders naar iOS maken, biedt de kleine Lensbaby een subset van de functies van het origineel, maar ze zijn – ik durf te zeggen – een meer gefocust reeks kenmerken.

Laten we zeggen dat de iPhone Lensbaby ongeveer het leukste iPhoneography-accessoire is dat er is.

Dit is Waterfield's Franklin Tote en ik l-l-Liefde het. Het is een leren tas met open bovenkant, hand-/schouderriemen en een heleboel vakken aan de binnen- en buitenkant, en het is zowat de meest praktische dagelijkse carry-around die ik ooit heb gebruikt. Vervangt een rugzak? Natuurlijk niet.

Doet het het werk van een koerierstas op de fiets? Geen gekke manier. Maar kan ik tijdens het lopen in mijn rugzak reiken om een ​​zonnebril te pakken, of die zoete meloen die ik net bij de fruitwinkel in de hoofdstraat heb gekocht erin laten vallen? Ik denk dat je het antwoord daarop wel weet.

Een iPad-hoes moet:

1. Beschermen
2. Functies toevoegen
3. Er goed uitzien
4. Weeg geen ton

Het Logitech-scharnier beheert de eerste drie hiervan, en als het niet voor de storing op punt 4 was, zou het mijn nieuwe favoriete zaak zijn. Zoals het is, is de coole Logitech Hinge mijn favoriete hoes voor gebruik in huis.

The Tile is een kleine plastic widget die nooit verloren gaat. In theorie toch. Het praat met je iPhone via low-power Bluetooth en laat je de Tile zelf volgen, en alles waar de Tile aan is bevestigd.

Ik gebruik er de afgelopen weken een en het werkt prima. Maar tot nu toe lijkt het niet veel nuttiger dan een van die sleutelhangerzoekers die piept als je fluit. Waarom? Want om echt nuttig te zijn, moet de Tile een kritische massa gebruikers bereiken.

De Brompton is geen nieuwe fiets. Het is niet eens nieuw voor mij. Maar het is de beste vouwfiets die er is, en het zal ook de manier waarop je lange afstanden aflegt veranderen. Ik heb de mijne sinds ik genoeg hersteld was van een gebroken been (betrapt tijdens het spelen van fietspolo) om naar de plaatselijke fietsenwinkel te strompelen en er een te bestellen. Dat was een paar jaar geleden en sindsdien is de fiets met me meegegaan naar drie verschillende continenten, reizend met vliegtuigen, treinen, trams, auto's en bussen.

Je kunt er zelfs mee naar het vliegveld rijden en het inpakken als je daar aankomt.

Haal de Xistera uit de doos en je zult teleurgesteld zijn. Het is zo lelijk als een goedkope kurkentrekker, en het lijkt erop dat het niet echt veel zal doen. Maar verborgen in die gracieuze rondingen en oogverblindende hoeken is wat een luie journalist dan ik een "Zwitsers zakmes van iPhoneography" zou noemen.