Apple bevestigde deze week opnieuw zijn intentie om te bepalen welke programma's legitiem op zijn iPhone kunnen worden uitgevoerd toen het bedrijf advertentie introk hoc-distributie-autoriteit van een ontwikkelaar wiens applicatie eerder werd uitgesloten van distributie via iTunes App Winkel.
Vorige week, wanneer? Podcaster officieel bericht van Apple ontvangen dat de AppStore zijn applicatie niet zou aanbieden omdat het bedrijf had bepaald het dupliceert de functionaliteit van de Podcast-sectie van iTunes, besloot de ontwikkelaar om de ad-hocdistributiemethode van Apple te gebruiken om het programma in handen te krijgen van gebruikers die bereid waren een 'donatie' van $ 10 te doen voor het voorrecht om bètatesters te worden.
Dinsdag heeft Apple de toegang van Almerica tot het maken van ad-hoclicenties voor de podcast-downloadtool ingetrokken, wat leidde tot gehuil van protest van ontwikkelaars en consumenten, van wie velen sceptisch waren over de bedoelingen van Apple en kritisch stonden tegenover haar zakelijke praktijken met betrekking tot de AppStore vanaf het allereerste begin begin.
Volg me na de sprong om meer te weten te komen over wat er achter het geschil zit en waarom Apple op wankele juridische grond zou kunnen staan.
Ik was geïntrigeerd toen ik mijn collega las Het bericht van Johnny Evans ongeveer 7digital en zijn 4 miljoen DRM-vrije nummers beschikbaar in 320k MP3-kwaliteit, dus ik ging naar de site om een exemplaar van het klassieke Harry Nilsson-album op te halen, Het punt, die ik wilde kopen.
Ik vond de site gemakkelijk genoeg om te navigeren, met een aangename balans tussen tekst en afbeeldingen die een verfrissende verandering leek ten opzichte van de zwaar grafisch georiënteerde interface van iTunes. ik heb gevonden Het punt snel, luisterde naar een paar preview-tracks en dacht: hé, waarom niet? Aanmelden voor een account was zelfs relatief pijnloos en eenvoudig, en toen het tijd was om geef mijn adres, ik heb dat van een vriend ingevoerd die in Londen woont, en toen begon de deal zuiden. Zie hoe na de sprong.
Elektronicaretailgigant Best Buy heeft maandag aangekondigd dat het Napster zou overnemen voor $ 121 miljoen. Het in Minneapolis gevestigde bedrijf vertelde Cult of Mac dat de verhuizing de groeiende relatie met iTunes-eigenaar Apple niet zou schaden.
"Onze relatie met Apple is sterk en zal dat ook blijven", zegt Susan Busch, Best Buy Corporate PR Director.
De overname van de digitale muziekdienst zou "een platform worden voor het versnellen van onze groei in de opkomende industrie" van digitaal entertainment, naast muziekabonnementen”, zei Dave Morrish, Executive Vice President van Best Buy, in een verklaring.
Als onderdeel van de overname krijgt Best Buy 700.000 abonnees van Napster, het online platform en de mobiele technologie. Napster CEO Chris Gorog en het senior management zouden aanblijven. De retailer behoudt het hoofdkantoor van Napster in Los Angeles, waar 140 werknemers werken.
Best Buy zou Napster kunnen gebruiken om consumenten aan te trekken die nog niet zeker zijn van digitale muziek.
"Misschien kunnen ze een bedrijf vinden in het binnenhalen van late-adopters of achterblijvers in de online muziek markt op grond van hun brede aanbod aan producten en service”, vertelde Mike McGuire’s Gartner’s media-analist aan Cult. van Mac.
McGuire zei dat, hoewel iTunes en Napster rivalen waren toen ze voor het eerst op de digitale muziekscene kwamen, Napster nooit een bedreiging voor Apple is geweest. Dit is misschien de reden waarom Best Buy benadrukte dat het de Apple iPhone nog steeds zal verkopen.
In mei nam Napster een veeg naar iTunes en kondigde aan dat het 6 miljoen DRM-vrije nummers zou verkopen, en noemde het "de grootste mp3-catalogus van grote labels in de industrie, maar ook de grootste bibliotheek met onafhankelijke muziek die overal beschikbaar is.” McGuire zag de MP3-inspanning echter als "iets meer dan een bijzaak, maar niet veel meer."
Foto beleefdheid: Tronick
Hier is een nette hack van het team van BBC Radio Labs, een onderzoeks- en ontwikkelingsteam dat nieuwe manieren onderzoekt om radio-inhoud uit te zenden en te distribueren:
Teamlid Matthew Wood verklaart zijn denken aldus:
"Dit is wat ik dacht: al mijn muziek staat in iTunes. iTunes, via een Airport Express, speelt zich af via mijn Big Speakers. Zou het niet leuk zijn om het te kunnen gebruiken om erachter te komen wat deze week is? Denken toegestaan gaat over, of om te genieten van wat ruwe dubplate-druk van 1Xtra? … Gewoon, de app haalt programma-informatie uit /programmes en presenteert het opnieuw aan iTunes in zijn moedertaal: DAAP.”
Kortom, de code van Matthew grijpt de op Flash gebaseerde online radiodienst van de BBC en koppelt deze aan iTunes, het beëindigen van de noodzaak voor het gebruik van vreselijke Real Player (en dus browsers of Dashboard-widgets die afhankelijk zijn van het). Wat een gaaf idee.
Het is nog niet erg klantvriendelijk, maar het wijst in een zeer aantrekkelijke richting.
Ik lees niet vaak Windows-sites, laat staan dat ik ernaar link, en zelfs dan niet als ik denk dat ze dat wel zijn terecht kritiek op Apple of Mac OS X. Maar in dit geval vind ik het terecht.
Ed Bott kreeg een verrassing toen hij een upgrade naar iTunes 8 uitvoerde op zijn pc met Windows Vista. Hij kreeg niet alleen iTunes 8, hij kreeg ook een QuickTime-update - en dat is prima, want het installatieprogramma vertelde hem dat dit ging gebeuren, en hij ging door met de upgrade, wetende wat hij kon verwachten.
Of dat dacht hij tenminste.
Maar bij nader onderzoek (zie de geannoteerde galerij), bleek dat het upgradeproces ook een aantal andere dingen installeerde: Apple Mobile Device Support, Bonjour en Mobile Me. En daarbovenop nog een paar chauffeurs, waarvan er één een bekende oorzaak is van ernstige loopt vast.
Het bericht van Ed is geen klacht over de software zelf (hoewel het stuurprogramma dat crashes veroorzaakt een behoorlijk vervelend probleem is). Waar hij zich het meest aan ergert, is de manier waarop het is geïnstalleerd. Als Apple al deze extra dingen wilde installeren, zou het op zijn minst de beleefdheid moeten hebben om hem dat eerst te vertellen.
Dit is precies het soort gedrag waarmee Microsoft, Real en vele andere Windows-softwarebedrijven in de jaren negentig en begin 2000 in de problemen kwamen. Ik kan me herinneren dat mensen enorm boos werden op Windows-software die probeerde je computer binnen te sluipen.
Misschien doet Apple het op deze manier omdat het denkt dat Windows-gebruikers eraan gewend zijn. Maar bedenk eens hoe u zich zou voelen als de volgende keer dat u Software-update op uw OS X Mac uitvoert, u wordt verteld dat er één upgrade beschikbaar is en vervolgens zes verschillende dingen begint te installeren? Zou je niet achterdochtig zijn? Zou je niet een beetje geïrriteerd zijn?
Genius is zeker een handige kleine zijbalk voor je iTunes-verzameling. Nadat het alle informatie over uw bibliotheek heeft verzameld en via de Apple ultracomputer je kunt elk nummer in je bibliotheek selecteren en er meteen een afspeellijst van maken. Oh, behalve alle nummers die er niet in zitten Apple's iTMS-database.
Aangezien Genius al zijn afspeellijsten baseert op het nemen van beslissingen op basis van de gebruikers van de iTunes Music Store hive-mind, het kan geen beslissingen nemen over nummers die niet in de database staan, of nummers die niemand heeft gekocht. Dat betekent geen Beatles, geen live-opnames, geen overgezet vinyl en geen gedigitaliseerde cilinders in het publieke domein.
Voer Mandarijn in!
Mandarijn! zoekt uit welke nummers goed bij elkaar passen door naar het nummer zelf te luisteren. Na analyse van uw digitale bibliotheek (ongeveer net zo lang als de initiële installatietijd van Genius) Tangerine! vindt de beats per minuut en de "beatintensiteit" van al je muziek, waarna je tal van interessante afspeellijsten kunt genereren. Het belangrijkste is dat je niet zomaar op een knop klikt en hoopt dat de computer weet hoe te crescendo, climax en om de muziek een soort gevoel te geven, je kunt verschillende intensiteitspatronen selecteren die bij je passen humeur.
Mandarijn! stelt u ook in staat om preciezere of langere afspeellijsttijden te selecteren dan Genius. U kunt de afspeellijst op dezelfde manier beperken als een slimme afspeellijst in iTunes: op genre, artiest, enz. - en je kunt een reeks BPM's en beat-intensiteiten selecteren waar je afspeellijst binnen moet blijven. U kunt afspeellijsten Tangerine exporteren! maakt naar iTunes, en als je Tangerine! ($ 25) je kunt die handige BPM's naar iTunes exporteren om andere afspeellijstmakers een voorsprong te geven.
Het grootste probleem van Tangerine!: het is een op zichzelf staande applicatie. Het vereist ook dat je iTunes open laat terwijl het je muziek analyseert.
Maar dat zijn kleine kosten voor de voordelen van het maken van een geweldige afspeellijst in een oogwenk en echt begrijpen waar het vandaan komt. Na het bekijken van de belangrijkste kenmerken en sterke punten van Tangerine! het wordt duidelijk dat Genius ondermaats is. Genius laat je afvragen hoe het deze afspeellijst heeft gemaakt in plaats van je enige vorm van controle of begrip te geven over hoe het deze afspeellijst heeft gekozen. Genius legt de Apple-bijenkorf meer op aan je muziek dan enig ander product dat ze tot nu toe hebben gemaakt.
Ik vind het triest dat Apple de indruk heeft dat mensen een zijbalktoepassing willen die al het creatief werk voor u, vereist geen echte input en genereert afspeellijsten op basis van niets anders dan "wat iedereen" wil”. Natuurlijk kun je creatieve werken baseren op de statistieken in je saaie grijze database, maar ik denk dat weten waar iets vandaan komt, en begrijpen hoe je het kunt beïnvloeden en veranderen, het zijn waarde geeft.
Eén ding viel op in de aanloop naar Let's Rock. Het was niet de hype, noch mensen die het absurde verwachtten (zoals een almachtige ontgrendelde 128 GB iPhone voor ongeveer $ 5), maar Apple moedigde de media actief aan om aanwezig te zijn. Het evenement, zo werd ons verteld, zou een ‘big deal’ zijn. Het blijkt dat zelfs vrij bescheiden verwachtingen nauwelijks werden ingelost, en ik denk dat het redelijk veilig is om te zeggen dat de meeste mensen duidelijk niet onder de indruk waren.
iTunes was als eerste aan de beurt, met Jobs die routinematig over winkel praat (veel liedjes, geen podcasts en veel NBC, die terugkroop met een duidelijk gebrek aan uitbundig applaus). De app zelf is nu op versie 8, maar met schijnbaar weinig grote veranderingen: er is een rasterweergave, een Genius-afspeellijst die doet me denken dat Apple jaloers is geworden op last.fm en op artiesten in iPhoto-stijl, maar dat is ongeveer het.
De iPod classic is duidelijk net zo dol op de Mac mini. Dit icoon van de heropleving van Apple in de afgelopen jaren werd min of meer afgewezen en de lijn werd teruggebracht tot een enkel model, 120 GB. Er passen blijkbaar 30.000 nummers op, maar dat zijn er 10.000 minder dan op de 160 GB-versie die nu als de dodo is.
Op het gebied van nano was het beter, ook al had de geruchtenmolen de meeste details onthuld. Het nieuwe model lijkt op het model van de tweede generatie, maar heeft een hele reeks nieuwe functies, waaronder spraakopname, een versnellingsmeter en de grappige 'shake to shuffle'-functie. De regenboogkleuren zijn arresterend en hebben vermoedelijk rivalen betrapt, die Apple grotendeels hebben gevolgd naar een gedempt kleurenland.
Wat betreft de iPod touch, deze kreeg de voorspelde prijsdaling, gewichtsverlies, volumeregeling en luidspreker, samen met een slogan om Engelse leraren te doen huiveren ("De grappigste iPod ooit"). Er waren ook nieuwe games te zien, waarbij Real Soccer 2009 nogal deprimerend een D-pad en knoppen op het scherm dumpte, waardoor spelers het scherm tijdens het spelen verdoezelen. Wauw. (Hoe ik wens het Belkin-gerucht bleek geen hoax te zijn...)
Dus ja, ik zou liever willen dat ik het afgelopen uur iets productiever en opwindender had gedaan, zoals het maken van een pluizenbol van de vensterbank van mijn kantoor die echt moet worden afgestoft.
Ik weet het, ik weet het - ik ben meestal de eerste die klaagt over mensen die boos worden omdat Apple-evenementen hen teleurstellen. Deze keer was Apple echter degene die ons vertelde dat we iets groots zouden gaan zien, terwijl we alleen maar magere dingen kregen waarvan we toch al wisten.
Steve Jobs betrad vanmorgen het podium voor Apple's "Let's Rock"-evenement, en sprong zelf in de lichten als een rockster. Mijn oma zou zeggen dat hij keek slank, maar vooral, hij leek energiek en sterk.
We komen later op de dag terug met een volledige reactie en analyse van het nieuws van Apple, maar het grote nieuws is dat Steve klaar lijkt om verder te rijden.
