Foto: Forbes.
Fake Steve is bekend gemaakt door (van alle publicaties) de New York Times, en blijkt dat hij Dan Lyons is, een hoofdredacteur bij Forbes. Hier is het verhaal: Een mysterie opgelost: 'Fake Steve' is een redacteur
"Dhr. Lyons zei dat hij vorig jaar het Fake Steve-personage uitvond, toen een kleine groep chief executives die bloggers werden, wat media-aandacht trok. Hij merkte op dat ze zelden openhartig spraken. “Ik dacht, zou het niet grappig zijn als een C.E.O. een blog bijhield die je echt vertelde wat hij dacht? Dat was de essentie.”
Ironisch genoeg was Lyons vorig jaar de auteur van een Forbes-hitstuk op blogs, genaamd Aanval van de blogs. Het begint: "Weblogs zijn het gewaardeerde platform van een online lynch-menigte die vrijheid spuugt maar leugens, smaad en scheldwoorden uitspuwt."
Smaad, leugens en scheldwoorden zijn natuurlijk wat Fake Steve leuk maakt, maar veel ervan was gericht op zijn collega-journalisten. Het was vrij duidelijk dat Fake Steve een journalist of redacteur was - gezien alle knallen die hij maakte bij collega-krabbelaars in Silicon Valley. Hij noemde Gawker-uitgever Nick Denton een “
macrocefale sodomiet(Denton is homo en heeft een groot hoofd).Nu hij eruit is gegooid, zal het behoorlijk ongemakkelijk zijn voor hem om zijn doelen tegen te komen.
UPDATE: Fake Steve heeft zojuist zijn gewonnen inzending over de Keer verhaal. Hij is blij dat hij gepakt is door de Keer en niet Valleywag, die al maanden op jacht is. Nep Steve schrijft:
“Een positieve kant is dat ik tenminste gepakt werd door de Times en niet door Valleywag. Ik vond het echt heel leuk om te zien dat die jongens verkeerd bleven raden. Zes maanden lang hebben Dr. Evil en Mr. Bigglesworth hun grote hersens bij elkaar gestoken en konden ze het antwoord niet bedenken. Guy van de Times deed het in een week. Tot zover de trope over bloggers met slimme broeken die oude media verstoren. Briljant. Mijn enige spijt is dat we geen kans hebben gehad om Bigglesworth nog een paar slagen en missers te zien maken.'
Let op: wat je niet weet over dit bericht kan ertoe leiden dat je kinderen paranormale krachten ontwikkelen en de doden tot leven wekken - met gestolen iPods! Ook: Alarmisme in televisienieuwsmagazines: Bent u veilig? Wat nog belangrijker is, is uw kat?
Iedereen moet het transcript van bekijken of lezen Datumlijn NBC's huilende grappige special "\to catch_an i-Jacker" (ik zweer dat ik geen van de vreemde opmaak in de bovenstaande titel heb verzonnen, die, euh... me doet denken aan een bepaald Dagelijkse Show-segment…). Blijkbaar was de onderzoeksploeg geschokt - GESCHOKT! — om erachter te komen dat iPods af en toe worden gestolen. En erger nog, soms worden er ook andere dingen gestolen!
In Los Angeles schoten de overvallen op iPods en andere gadgets vorig jaar met 34 procent omhoog.
Om ervoor te zorgen dat iPods uw kinderen niet doden, klikt u door en stopt u niet tot het deel waar de verslaggevers gebruik een seksuele roofdiertactiek om een dief te vangen. Nee serieus. Je moet dit zien.
Foto door Ed Dame
De niet door de gebruiker vervangbare batterij van de iPhone is een bron van eindeloze controverse geweest sinds Apple voor het eerst met het apparaat debuteerde. Sommigen beweerden dat Apple niet eens in staat zou zijn om iPhones te verkopen zodra mensen zich realiseerden dat ze onderweg geen reservebatterij konden gebruiken (dit idee negeert natuurlijk het feit dat veel mensen, waaronder ikzelf, nog nooit mobiele batterijen hebben verwisseld ...). Anderen hebben de indruk dat de batterij van de iPhone helemaal niet meer werkt na 300 of 400 keer opladen — zelfs hoewel het vrij duidelijk is dat in dat cijfer staat dat de batterijcapaciteit van de iPhone na die tijd waarschijnlijk tot 80 procent zal dalen. Dat is een beetje anders dan 0 procent.
Nu heeft al deze verwarring natuurlijk geleid tot een class action-aanklacht. Als iedereen gewoon met Philip Elmer-Dewitt bij Apple 2.0 zou praten, zou dit allemaal opgehelderd worden. Hij heeft een heel gedetailleerd verslag van de hele batterij-saga. Bekijk het eens en probeer je verstand niet te verliezen. Op die manier ligt de waanzin.
Een Machead zijn kan een ziekte zijn. We geven te veel uit aan Apple-dingen, we krijgen gênante tijdelijke (en niet zo tijdelijke) tatoeages en onze partners tolereren onze obsessies uit liefde en niet veel meer.
Ik denk dat dergelijke obligaties automatisch ongeldig worden gemaakt als iemand thuiskomt met het bovenstaande item, wat een 1,8 meter hoog neon Apple-logobord wordt geveild door Huntsville, Ala. Mac-winkel MacResource op Ebay. En hier is de deal. Ondanks dat er momenteel $ 4.350 wordt geveild (het equivalent van meer dan 7 volledig geladen iPhones!), Is de reserve niet gehaald.
Haal je creditcards tevoorschijn?!
Via Macenstein
Slechts een week nadat ze beweerde dat de iPhone van Apple draadloze netwerkstoringen op de campus had veroorzaakt, wijt de IT-organisatie van Duke University de problemen nu aan een netwerkprobleem van Cisco.
Oeps. CIO Verklaring van Tracey Futhey:
Cisco werkte nauw samen met Duke en Apple om de oorzaak van dit probleem te achterhalen, dat werd veroorzaakt door een netwerkprobleem op basis van Cisco. Cisco heeft een oplossing geboden die is toegepast op het netwerk van Duke en sindsdien is het probleem niet meer teruggekomen. We werken er hard aan om het probleem volledig te karakteriseren en zullen zo snel mogelijk aanvullende informatie hebben.Eerdere berichten dat dit een probleem was met met name de iPhone bleken onnauwkeurig te zijn.
Het is opmerkelijk hoe snel slecht nieuws zich kan verspreiden. Dit verhaal haalde de krantenkoppen in de grootste publicaties in de VS zonder enige verificatie – grotendeels omdat het onderzoek nog niet was afgerond. Apple heeft de neiging om zulke negatieve verhalen aan te trekken, deels omdat het bedrijf tegenwoordig zo hoog rijdt. Niets sexier dan de iPhone die een ravage aanricht.
Want laten we eerlijk zijn: netwerkrouters die problemen hebben, is eigenlijk geen nieuws.
Via Appel 2.0.
Foto door Seth Dillingham
De Sitening-blog beweert te hebben: heeft de identiteit van Fake Steve Jobs opgegraven - het is de ervaren Mac-columnist Andy Ihnatko - maar het bewijs is op zijn best mager.
Het "bewijs" is dat de computer van FSJ een IP-adres heeft in Boston - en dat Ihnatko in Beantown woont. Ergo som.
De Sitening-blog kreeg het IP-adres van FSJ door hem een speciale URL per e-mail te sturen. Toen FSJ de speciale URL bezocht, onthulde het zijn IP-adres: 68.160.21.224, afkomstig uit de omgeving van Boston.
Maar ik ben sceptisch. Andy is een humoristische schrijver, maar de stijlen zijn anders. En FSJ is duidelijk een verslaggever of redacteur met een zakelijke publicatie in Silicon Valley - Forbes of Fortune of iets dergelijks - en geen gespecialiseerde Mac-schrijver. Het onderwerp op de blog van FSJ reikt te ver van Apple - hij is geobsedeerd door Sun en Google zoals hij is met Steve Jobs.
Toen Wired News eerder dit jaar voor het eerst contact opnam met FSJ om een sponsorovereenkomst op te zetten, gebruikte mijn collega Kevin Poulsen, de tophacker, de headers van FSJ's e-mails om hem te volgen naar een hotel in New York, vervolgens een openbaar park of café in New York (hij gebruikte waarschijnlijk gratis wifi), en ten slotte Boston.
We gingen ervan uit dat Fake Steve die dag op reis was. Misschien maakte hij een zakenreis naar New York naar zijn huis in Boston. Maar wie weet? Misschien werkt hij in Boston, of woont zijn vriendin daar?
De enige die de identiteit van FSJ zeker kent, is mijn baas, Wired News EIC Evan Hansen, die haar moeder houdt.
Het is eind juli. Weet jij al wie Fake Steve is? Volgens de buzz op internet van vandaag is er een nieuwe topkandidaat naar voren gekomen als de nep-iCEO, en deze is eigenlijk aannemelijk.
Een paar slimme kerels bij Locatiebepaling creëerde een tracker-link naar een tamelijk lame iPhone-haiku, erop vertrouwend dat Fake Steve het aas zou pakken. Dat deed hij, en ze traceerden het naar een Boston IP-adres. Dat wijst op Andy Ihnatko voor zover het de Sitening-jongens betreft (en de meeste andere commentatoren). Het is ook consistent met eerdere beschuldigingen, waaronder een van Nep Steve Ballmer.
Wat is mijn mening? Nou, het is logisch, als niets anders. Ik kan niet veel mensen bedenken die ik 'Macintosh-humoristen' zou noemen, maar Andy is er een van. Zijn oude MacWorld-columns waren een giller en ik leerde veel sleutelzinnen van hem, waaronder "web dat vuil!”
Aan de andere kant wil ik eigenlijk nooit weten wie Fake Steve is - zijn anonimiteit maakt hem krachtig en laat zelfs de mogelijkheid open dat het echt Real Steve is (het is de perfecte cover!). Helaas zullen we het waarschijnlijk weten, en binnenkort, en het plezier zal weg zijn.
Dit alles doet me denken aan Mac the Knife, de wekelijkse geruchtencolumnist voor MacWeek destijds. Niemand heeft ooit de moeite genomen om de column te schrijven, wat op dat moment de beste in de branche was. Er is een heersende gerucht dat voormalig redacteur Matthew Rothenberg MtK was, maar het is nooit echt bewezen. En dat is krachtig. We bevinden ons nu in een ander tijdperk, maar het maakt me nostalgisch naar een tijd waarin de stille kruisvaarder kon zwijgen.
Maar Andy, als jij het bent? Je hebt geweldig werk geleverd. Ga zo door met het goede werk - of krijg John Mackey om het voor je te doen.
Via Appel 2.0.
