De biopic op groot scherm Banen deze zomer geopend voor gemengde recensies, voornamelijk vanwege het gebrek aan nauwkeurigheid van de film bij het weergeven van gebeurtenissen uit het leven van Steve Jobs en de geschiedenis van Apple. Het is niet de eerste film over Jobs en het zal zeker niet de laatste zijn, aangezien filmmakers ernaar streven een celluloidversie te vertellen van het leven van de mercurial mede-oprichter van Apple.
Veel oudgedienden van Apple hebben commentaar geleverd op de nauwkeurigheid van de film, maar er was een lokaal toegankelijk tv-programma in Mountain View, CA, genaamd John wil antwoorden om Steve Wozniak, Daniel Kottke en Andy Hertzfeld bij elkaar te krijgen om feiten van fictie te maken. Gastheer John Vink heeft een lange geschiedenis bij het bedrijf Cupertino; hij was ingenieur bij Apple van 1996 tot 2012 en leidt momenteel Macintosh desktop engineering voor Nest Labs.
De twee uur durende discussie ging scène voor scène door de film, doorspekt met vermakelijk geklets en enkele verrassende herinneringen van het panel. Dan Kottke, die ook als scriptadviseur aan de film werkte, merkte op dat "het bij het maken van die film een enorme keuze was van waar het moet beginnen en waar het moet eindigen... Ik dacht dat de film er redelijk goed in was geslaagd om de emotionele noten te krijgen Rechtsaf."
Lees verder om meer te weten te komen over waarom niemand ooit ontslagen werd vanwege kerning, moest vragen wat een Macintosh was en waarom je een tv-film zou moeten kijken Piraten van Silicon Valley.
Feit versus fictie
De algemene consensus was dat gebeurtenissen, data, feiten en fictie af en toe werden samengevoegd om een beter verhaal te vertellen. Veel scènes waren gedeeltelijk correct, maar belangrijke details werden gewijzigd. Sommige geportretteerde gebeurtenissen waren complete fictie en de chronologie klopte niet altijd.
Een voorbeeld is het verhaal van de Apple I en de Homebrew Computer Club. In Banen de film, struikelt een jonge Steve Jobs over de nieuwe creatie van Wozniak - een computer met een toetsenbord en scherm - en wordt hij gebiologeerd terwijl hij in de tv-monitor staart. Vervolgens verkoopt hij het idee van een computerrevolutie aan een onwillige Woz en overtuigt hij zijn verlegen metgezel om zijn systeem naar de Homebrew Computer Club te brengen.
Woz sprak uitvoerig over wat er werkelijk is gebeurd:
"Steve en ik waren allebei naar het huis van een vriend gegaan, kapitein Crunch, John Draper van de oude blue box-telefoon die faam maakte", herinnert Wozniak zich. “Hij ging bij een terminal zitten, een telex, en begon te typen. Toen begon hij te schaken met een computer in Boston.” Woz en Jobs waren stomverbaasd.
"Wauw!" zei Woz. Ik dacht: “dit is net als Pong. Ik moet dit vermogen hebben."
Woz kreeg wat chips, een duur toetsenbord ($60 – alleen hoofdletters) en sloot het ding aan op zijn tv-toestel. "Dit was geen computer, dit was een terminal," zei Woz, "Maar het was een heel korte stap voordat die terminal een kleine toevoeging kreeg die er een computer van maakte."
Al snel maakte Woz die toevoegingen en terwijl Jobs op school zat, ging hij naar de computerclub HomeBrew. Elke twee weken sleepte Wozniak zijn tv-toestel in de auto, zette alles op een tafel in de lobby en begon serieus te programmeren. Al snel begonnen de menigten zich te verzamelen en begon hij te pronken met zijn creatie.
Het geroezemoes groeide, dus Woz herinnerde zich dat Jobs een keer thuis was: "Ik trok... hem naar de club en liet hem alle mensen om me heen zien. En hij kreeg het idee dat we ze konden verkopen. Ik zou ze gratis hebben weggegeven." De computerclub van HomeBrew zat al vol met mensen die de wereld wilden veranderen en Woz wilde helpen.
"Dit is het tegenovergestelde van de film", wierp presentator John Vink tegen. "In de film hadden we Steve Jobs die je [Woz] probeerde te overtuigen om naar HomeBrew te komen en je zei: 'Nee, ik wil niet gaan.'"
"Oh nee," antwoordde Wozniak, "ik was er al vanaf de eerste dag."
Wat is een Macintosh?
De ontwikkeling van Lisa en Macintosh waren baanbrekende gebeurtenissen voor de toekomst van Apple. De groep was het erover eens dat de scène waarin het Lisa-team werd uitgekamd omdat ze niet meerdere lettertypen in de tekstverwerker hadden, complete fictie was. Niemand werd ontslagen wegens een gebrek aan lettertypen of tekenspatiëring, maar ze merkten wel op dat een andere ingenieur bij Apple werd rond diezelfde tijd ontslagen omdat het niet de moeite wilde nemen om een muis te bouwen voor de systeem.
Veel van de celluloid-scènes hebben delen van gebeurtenissen nauwkeurig weergegeven, met een dramatisch effect voor flair. Een clip inbegrepen in de aanhangwagen portretteert Jobs die een jonge Andy Hertzfeld tekent voor het Macintosh-team. Als Hertzfeld om meer tijd vraagt om aan zijn Apple II-project te blijven werken, rukt Jobs de computer van zijn bureau en zegt "je werkt nu aan het Macintosh-team." Dan een snelle opmerking naar Apple-medewerker Bill Fernandez, die vraagt: "Wat is een Macintosh?"
Via e-mail vroeg ik het panel of het echt zo was, of gewoon goed theater?
Ze waren het er alle drie over eens dat het Mac-project op dat moment geen geheim was rond Apple-ingenieurs en -management.
Niemand zou ooit hebben gevraagd: "Wat is een Macintosh?" Die regel werd er gewoon in gegooid voor een dramatisch effect en Fernandez werkte op dat moment in Japan. Maar Hertzfeld bevestigde wel dat hij zijn computer verloor tijdens de overgang.
"[Jobs] kwam langs mijn bureau en zei: "Je werkt nu op de Mac", zei Hertzfeld. “Ik was net begonnen met dit nieuwe besturingssysteem voor de Apple II, DOS 4.0... en ik wilde het in een goede staat krijgen zodat iemand anders het zou kunnen overnemen. Steve zei: 'Maak je een grapje? De Apple II is verouderd, de Apple II zal dood zijn, je moet op de Mac werken!'
Hertzfeld pleitte voor meer tijd, maar tevergeefs. “Toen haalde hij de stekker uit mijn computer en nam hem mee. Dus ik had geen andere keuze dan achter hem aan te gaan!”
De Mac faalde vreselijk
Enkele van de meest geanimeerde discussies gingen over het vertrek van Jobs bij Apple in 1985 en de aanvankelijke mislukking van het Macintosh-project. Ze vonden dat de film niet goed weergaf waarom Jobs uit het Mac-team werd verwijderd.
Woz: “De echte situatie was dat de Mac vreselijk faalde. Helemaal. We bouwden een fabriek om er 50.000 van te bouwen en we verkochten er 500 per maand. Steve had projecten opgezegd omdat ze er maar 2.000 per maand konden verkopen.”
"Ik denk dat hij het heel moeilijk opvatte dat hij gefaald had voor een derde computer die hij had geprobeerd te maken en zijn visie ik begreep echt niet dat je een markt moest bouwen, het kost tijd, je gaat geen 50.000 per dag verkopen een. En ondertussen moesten we het bedrijf redden.”
Jobs wilde de Apple II annuleren of verlammen ten gunste van de Macintosh, maar het was belangrijk om het oudere systeem nog een paar jaar te blijven verkopen en op de markt te brengen. Het leverde de meeste inkomsten op. Dat was de belangrijkste zakelijke beslissing.
Hertzfeld viel in: “Ik vertel dat verhaal een beetje anders. De Mac verkocht aanvankelijk veel eenheden, vanwege zijn nieuwheid, vanwege zijn positieve eigenschappen. In juni 1984 verkocht het meer dan 60.000 eenheden. Dus verhoogden ze de voorspelling omdat Kerstmis de grote tijd was en ze dachten dat ze 80.000 eenheden zouden verkopen.
Maar de verkoop daalde sterk na de drukte van de school in de vroege herfst, en tegen het einde van het jaar was de verkoop gedaald tot ongeveer 1.000 per maand.
"Toen de Macs niet verkochten, was een grote fout die ze maakten om ze op de kantoormarkt te concentreren", herinnert Hertzfeld zich. Dit was de tijd van de Lemmings commercieel, een rampzalig vervolg op de enorm succesvolle spot uit 1984. “Het hele Macintosh Office-gebeuren is nooit echt ontwikkeld. De Mac had een harde schijf nodig, dat was echt de grootste ontwerpfout die we maakten.”
Kottke: “En ondertussen had Lisa een harde schijf.”
Woz: “Geduld, geduld, geduld. Zet geen machine uit als deze niet goed genoeg is voor de prijs die u dit jaar verkoopt. Werk eraan, werk eraan, werk eraan en breng het uit wanneer het een machine is die goed genoeg is om te verkopen tegen de prijs die u aanbiedt.
Steve Jobs en Apple hebben die les duidelijk geleerd in de post-NeXT-periode.
Woz: “De Lisa was de juiste machine, met de juiste hoeveelheid RAM, maar het was het verkeerde jaar voor de prijsstelling. We kregen eindelijk de Lisa terug toen we OS X kregen, eigenlijk zeg ik dat graag."
Dingen opsommen
Het panel dacht over het algemeen dat die tv-film Piraten van Silicon Valley was een betere weergave van de gebeurtenissen uit deze periode. Met betrekking tot Banen, "Er was geen gevoel van spanning over deze film", zei Wozniak. Het liet Steve's denkproces niet zien, hoe hij redeneerde en ruzie maakte met mensen.
Hertzfeld merkte op dat beide films goed geacteerd hadden, maar Piraten had het betere script. Hij voelde dat Banen voelde vaak als een waslijst van incidenten in plaats van iets dat een diepere betekenis zou tonen.
Kottke zei dat de producenten van de film veel beslissingen moesten nemen over wat er wel en niet in moest, zoals details over Pixar en NeXT. Hij zei dat de filmmakers heel hard hadden geprobeerd om de zaken goed te krijgen.
Maar een van Kottke's meest verrassende herinneringen was misschien een snelle grap aan Woz: "Heb je niet van de Apple III gehouden? Omdat we het allemaal geweldig vonden!”
Voor meer fascinerende details kun je de hele twee uur durende aflevering van John wil antwoorden Aan YouTube. Bron: John wil antwoorden
Afbeelding: Foto's: Jeff Lee
We zien Steve Jobs als een van de meest mediabewuste jongens die er zijn, maar zoals deze video laat zien, dacht hij dat hij zou gaan kotsen toen hij voor het eerst voor de camera verscheen.
Lang geleden, in 1978, verscheen een zeer jonge Jobs op de nieuwszender KGO-TV in San Francisco om over de Apple II te praten. De beelden van het interview zelf lijken door de tijd verloren te zijn gegaan, dus we weten niet echt hoe hij het deed, maar de voorbereidende beelden van zijn interview bestaan nog steeds... en jongen, is hij hier nieuw in.
Het is een soort van vertederend. Hij is helemaal verbaasd dat hij überhaupt op televisie is. Sterker nog, hij zegt dat hij 'eigenlijk doodziek is en elk moment kan overgeven'. Was hij echt ziek, of gewoon zo nerveus dat hij moest overgeven?
Via: Mentale Floss
