Douglas Engelbart is deze week overleden. Maar zijn meest iconische idee leeft voort.
De eerbiedwaardige computermuis, oorspronkelijk ontworpen als een grenen doos met drie knoppen en metalen wielen, werd vijftig jaar geleden bedacht door Englebart.
De muis is geüpgraded en opnieuw ontworpen - ze gebruiken bijvoorbeeld geen wielen of zelfs trackballs meer. Sommige hebben scrollwieltjes aan de bovenkant of knoppen aan de zijkant.
Maar het basisidee om iets hierheen te verplaatsen (om daar een muisaanwijzer te besturen) leeft voort. Hele generaties zijn opgegroeid met dit funky apparaat.
We bevinden ons nu plotseling in een wereld van superieure alternatieven - multi-touch gebruikersinterfaces (waarvan Android het leidende merk is), spraakbesturing en dicteren en andere.
Maar gewoonte en traagheid zorgen ervoor dat we de briljante maar nu achterhaalde uitvinding van Englebart blijven gebruiken.
Het is tijd om de muis te begraven.
Het meest briljante werk van Douglas Engelbart was de vervanging van verouderde interfaces door interfaces die veel natuurlijker waren voor de menselijke geest om mee om te gaan. Hij stelde zich bijvoorbeeld grafische interfaces voor om de commandoregel-interfaces te vervangen, een muisaanwijzer om alleen het typen van commando's te vervangen en klikken op links en gekoppelde afbeeldingen ter vervanging van het invoeren van het adres of de bestandsnaam van het document dat u wilde hebben zien.
Toen de ideeën van Engelbart migreerden van Stanford naar Xerox PARC naar Apple naar overal, werden ze veel gebruikt toen de meeste mensen hun eerste computergewoonten ontwikkelden. Met andere woorden, het gebruik van de muis en de grafische gebruikersinterface hebben voor de meeste mensen geen oude manier van interactie vervangen; het was hun eerste manier om met elkaar om te gaan.
Vandaag is het duidelijk tijd om verder te gaan met het gebruik van de muis. Betere interfaces zijn overal. En de enige overgebleven barrière is de gewoonte van de gebruiker.
Het is bijvoorbeeld mogelijk dat mensen alleen multi-touch-apparaten als computerapparaten gebruiken. Android-desktops zijn nu verkrijgbaar bij meerdere bedrijven. Sommigen van hen, waaronder de aanbiedingen van ACER en HP kom zelfs met een muis. Ze denken blijkbaar dat ze ze zonder muizen niet kunnen verkopen.
De eigen Chromebook-pixel van Google biedt een van de beste beschikbare laptopervaringen. In plaats van een muis kun je gewoon je hand uitstrekken en het touchscreen gebruiken. Maar het heeft nog steeds een USB-poort en een muisstuurprogramma.
Windows-machines hebben ook aanraakschermen - eigenlijk te veel om op te noemen.
Toch is er een enorme weerstand tegen het gebruik van muisloze computerinterfaces voor apparaten die groter zijn dan telefoons en tablets. Mensen praten over 'gorilla-arm', alsof je je arm constant moet uitstrekken om met het scherm te communiceren.
De reden voor die weerstand is, denk ik, dat mensen aanraakinterfaces gebruiken op dezelfde manier als ze de muis gebruiken. Ze willen omhoog reiken en het scherm aanraken om de cursor of aanwijzer te plaatsen, en vervolgens hun woorden of URL's of zoekopdracht intypen.
En veel mensen gebruiken touchpads op hun laptops en zelfs touchpads met desktops. Maar de meeste gemiddelde gebruikers houden het bij hun oude muizen.
Het is niet zo dat mensen er geen gewoonte van maken om multi-touch gebruikersinterfaces te gebruiken. Onze telefoons zorgen voor die gewoonte.
Het probleem is dat onze vervangers voor muizen de neiging hebben om op dezelfde abstracte manier te functioneren. Touchpads werken bijvoorbeeld als muizen, in die zin dat je hier iets aanraakt om daar iets te verplaatsen.
Het probleem is dat we geen spraakinterfaces en andere opties omarmen die samen de muis overbodig zouden maken.
We zouden echt een naadloze combinatie van stem, gebaren in de lucht en directe schermaanraking moeten gebruiken. Deze technologieën zijn allemaal "hier", maar ze worden niet snel omarmd.
De echt grote verschuiving weg van de muisgewoonte kan gebeuren in de vorm van virtuele assistent-interfaces. Google Now is er een, Siri is een andere. Een andere categorie app zal aandacht besteden aan wat we doen, waar we zijn en andere contextuele informatie en ons antwoorden geven voordat we de vragen zelfs maar kunnen vormen.
Wanneer deze beter inspelen op onze behoeften en dingen voor ons kunnen doen - dingen kopen, reserveringen boeken, vergaderingen wijzigen - en terwijl ze steeds meer met ons communiceren door te praten, zullen we de gewoonte krijgen om dingen meer op zichzelf te laten gebeuren, en ook met onze schermen.
Douglas Engelbart was een reus van de computerrevolutie en onder zijn vele bijdragen heeft de muis werkelijk alles veranderd voor letterlijk miljarden mensen.
Maar Engelbart zou de eerste zijn die het idee omarmt om over te gaan naar de nieuwere, betere en natuurlijkere gebruikersinterfaces.
De muis was geweldig, maar het is tijd om verder te gaan. We hebben een industrie nodig die de nieuwe interfacetechnologieën die we al hebben beter kan integreren. En we hebben een gebruikersbestand nodig dat bereid is oude gewoonten op te geven.
Ben je van de muizengewoonte af? Zo ja, hoe heb je dat gedaan?