Ik ben opgegroeid met thuiscomputergames uit de jaren 80: Atari, Commodore, Spectrum, Amstrad. In het Verenigd Koninkrijk hadden we, relatief gezien, geen geld (yuppies daargelaten), en in plaats van het geluk te hebben om onze schijf-gelukkige Amerikaanse maatjes te volgen, moesten we het doen met cassettes. Omdat banden goedkoop waren, realiseerden uitgevers zich onvermijdelijk al snel dat betaalbare spellen zeer verkoopbare spellen waren, ongeacht de kwaliteit. Uiteindelijk was het aantal spellen van £ 1,99 en £ 2,99 dat werd geproduceerd verbazingwekkend, net als de steeds kleiner wordende hoeveelheid tijd die het zou kosten om releases voor de volledige prijs op budgetlabels te laten verschijnen.
Tegen het einde van de jaren tachtig kwam het op het punt dat bijna niemand in het VK games voor de volledige prijs kocht, omdat iedereen gewoon wachtte op een prijsdaling. Het kijken naar apps in de App Store brengt deze herinneringen terug, en dus was het misschien onvermijdelijk dat het andere bastion van software uit de jaren 80 - de compilatie - op een gegeven moment zijn weg naar de App Store zou vinden.
Op 9 maart is de 5 Fingers Games-bundel verscheen, samen stampen BurnBall, Bijl, Daarboven, Niezen en De aanval van Blackbeard. De tijd zal leren of dit proces in de huidige tijd werkt. Het heeft zeker het potentieel om bekendheid te geven aan slecht verkopende maar kwaliteitsspellen. Compilaties waren echter het andere dat de jaren 80-games in het VK brak, aangezien bijna elke half-fatsoenlijke game uiteindelijk op een compilatie belandde. Ik hoop dat mensen indie-ontwikkelaars zullen blijven kopen en ondersteunen, in plaats van te wachten op een nu schijnbaar onvermijdelijke prijsdaling of compilatie-invoer die uiteindelijk zal leiden tot goedkopere toegangspunten en minder ontwikkeling bronnen.
