"Jongen, je hebt zeker veel apps op je telefoon."
"Nou, het is mijn werk."
"Wat is je favoriet?"
"Oh, ik hou van" Daisy-slots, met zoveel casinospellen, kon ik niet kiezen. Maar hey, wil je er een zien om je huid te laten kruipen?"
Het was het einde van een aangenaam warme dag - 85 graden in maart - en we dronken allemaal bittere cocktails in de achtertuin van mijn vriend, die zowel zijn rookkamer, biertuin, viticetum, opossum-salon en barbecue was pit. Ik genoot van de warme schemering met een groep van zes van mijn beste vrienden, die allemaal geïnteresseerd leken, behalve mijn vriendin… die meteen een grimas trok.
“Meisjes om me heen? Opnieuw?" schold ze uit. "Laat ze dat niet zien."
Ze wendde zich verontschuldigend tot onze vrienden.
“Hij is geobsedeerd geraakt door deze app. Zijn eng.”
Ik sputterde, ik deed het nooit, en ik ontkende het, maar het was waar. l had raak geobsedeerd door Girls Around Me, een app die perfect veel van de meest verontrustende problemen destilleert tot sociale netwerken, privacy en de opkomst van de smartphone tot een perfecte casestudy die iedereen kan begrijpen.
Het is een app die op vele manieren kan worden geïnterpreteerd. Het is even onschuldig als verraderlijk; er wordt net zo goed met gelach op gereageerd als met tranen; het is net zo nieuw als het kan worden gebruikt als hulpmiddel voor verkrachters en stalkers.
En bovenal is het een wake-up call over privacy.
Een van de kenmerken van de nieuwe iPad zijn de dicteermogelijkheden, een functie die ook beschikbaar is op de iPhone 4S (die ook beschikt over de virtuele assistent-functie Siri van Apple). Er zijn nogal wat manieren waarop dicteren van hoge kwaliteit en andere spraak-naar-tekstmogelijkheden nuttig kunnen zijn voor professionals op veel gebieden.
Het probleem is dat om die hoogwaardige dicteerfunctionaliteit te krijgen, de nieuwe iPad en de iPhone 4S afhankelijk zijn van de servers van Apple om veel van het werk te doen om uw spraak in tekst om te zetten. Wat nog belangrijker is, het zijn niet alleen fragmenten van spraakopnamen die naar Apple worden verzonden. Persoonlijke gegevens van uw iPad of iPhone 4S worden ook geüpload en veel ervan blijft gekoppeld aan u en uw apparaat. Dat is een algemene zorg voor de meesten van ons, maar voor professionals in gereguleerde sectoren zoals de gezondheidszorg of velden die vertrouwelijkheid vereisen, zoals financiële en juridische beroepen, wordt het een kritiek privacyprobleem en kan het zelfs de wet.
In tegenstelling tot de meeste computers is de iPad niet ontworpen als een apparaat voor meerdere gebruikers. iOS ondersteunt niet meerdere gebruikersaccounts of profielen - dat betekent in feite één set apparaat- en applicatie-instellingen samen met een persoonlijke verzameling informatie zoals notities, e-mail, browserbladwijzers en opgeslagen wachtwoorden voor verschillende online Diensten. Door een apparaat met zoveel persoonlijke gegevens te delen, kan iemand gemakkelijk rondneuzen terwijl hij de iPhone of iPad van iemand anders gebruikt of op een iPad die vaak wordt gedeeld door meerdere gebruikers.
Passtouch is een webbrowser voor de iPad die is ontworpen om ten minste enkele mogelijkheden voor meerdere gebruikers te bieden en om webgebaseerde informatie zoals bladwijzers, cookies en opgeslagen wachtwoorden te beveiligen. Het biedt geen accounts of profielen voor het hele apparaat, maar het biedt wel wat extra beveiliging voor apparaten die regelmatig worden gedeeld.
