Apple TV+ neo-noir-thriller Scherper draait om een kring van machtige spelers en zogenaamde moguls verspreid over New York City. De film neemt een La rondestructuur in het opsporen van de boosaardigheid en hebzucht die de oplichters motiveert. En zijn gestroomlijnde, op Instagram geïnspireerde uiterlijk, evenals zijn score in jaren 80-stijl, laten de onrechtmatig verkregen winsten des te helderder schijnen.
Vandaag in première, Scherper is een prima film. Maar helaas is het ontworpen om te worden vergeten de dag nadat het is gezien.
Scherper beoordeling
In een hoek van Manhattan zoekt 's werelds populairste boekverkoper naar iets voor' s werelds populairste klant. Ze zegt dat het voor haar professor is, maar als het tijd is om te betalen, werkt haar kaart niet. Smoorverliefd zegt hij dat ze haar later kan terugbetalen en laat haar vertrekken met het boek.
Trouw aan haar woord, ze komt later terug met het geld en hij neemt haar mee uit eten. Hij is Tom (gespeeld door Justitie Smit), een toekomstige auteur. Ze is Sandra (
Briana Middelton), een wees die liefheeft Jane Eyre en radicaal feminisme. Als hij dat hoort, neemt hij haar mee terug naar de boekwinkel en laat haar zijn … eerste editie van Jane Eyre.Ze hebben een wervelende verkering, flirterig en gepassioneerd en intiem, allemaal de juiste dingen. Op een dag wordt Tom wakker van het geschreeuw van iemand die op de deur bonst en met Sandra probeert te praten. Ze zegt dat het haar broer is en hoewel ze een ongemakkelijke relatie hebben, zegt ze dat ze hem niet zomaar uit haar leven kan bannen.
Het ene bedrog leidt tot het andere
Een paar nachten later vraagt ze waarom ze nooit meer terug gaan zijn plaats? Blijkt dat Tom bij zijn vader woont, en de nieuwe vrouw van zijn vader, en hij kan met geen van beiden opschieten. De oude man is erg ziek. Het is beter om gewoon alles uit de weg te gaan.
Het wordt spannend wanneer Sandra's broer terugkeert en $ 350.000 nodig heeft om een aantal gangsters af te betalen. Tom onthult iets merkwaardigs. Hij is rijk. Zijn vader heeft een hedgefonds. Hij heeft het geld. Hij praktisch staat erop Sandra neem het. Slimme vent, inee? Ze keert die nacht niet terug naar hun voorbeschikte tijd en plaats. Als hij later naar haar appartement gaat, vindt hij het leeg.
En een ander
Flashback: Sandra is een kind dat net uit de gevangenis komt en haar reclasseringsambtenaar Larusso (Kerry Flanagan) examen wanneer een knappe vreemdeling genaamd Max (Sebastiaan Stan) komt tussenbeide. Max betaalt de agent en nog wat. De ongelukkige agent haalt zichzelf over om opgelicht te worden voor een nep-Rolex, en Sandra heeft een nieuwe beste vriendin.
Max neemt Sandra mee terug naar zijn penthouse-appartement en zegt dat hij iets van haar gaat maken. Ze verpest het de eerste nacht door high te worden, maar ze belooft dat ze clean zal worden. Hij leert haar veel over klassieke literatuur (de Kliffen notities versie, hoe dan ook), zodat ze overtuigend zal lijken als een verlichte majoor. En hij laat haar elke dag de krant lezen om een idee te krijgen van de actualiteit, zodat ze een beetje werelds overkomt.
Net als ze het goed met elkaar kunnen vinden, neemt hij haar mee op haar eerste baan. Ze verleidt een getrouwde man William (Quincy Dunn-Baker) in een high-end cocktailbar. Net wanneer het heet en zwaar wordt, breekt Max de kamer binnen en doet alsof hij een boze ex-geliefde is. Ze krijgen William zover om de kamer te verlaten en zijn spullen te stelen.
Maar wacht... er is meer!
Foto: Apple TV+
Nog verder terugflitsen: Max is de zoon van een vrouw genaamd Madeleine (Julianne Moore) die onlangs is getrouwd met een mogol genaamd Richard Hobbes (John Lithgow). Max heeft een werkelijk verschrikkelijke kijk op het leven en brengt zijn moeder voortdurend in verlegenheid. Hij is een voormalig verslaafde en kan zichzelf niet huisvesten, dus vraagt hij of hij in Richards penthouse mag blijven.
Op een avond na een evenement heeft Max een vriend van hem genaamd Tipsy (Philip Johnson Richardson) zich voordoen als een detective om Richard af te schudden voor wat geld. Dat is de laatste druppel voor Madeleine. Ze geeft haar zoon een klap en schopt hem eruit. Richard geeft hem een afscheidsadvies: "Als je gaat stelen, steel dan veel."
Een andere draai zal het doen
Natuurlijk, dat te is een minpunt. Madeleine is niet de moeder van Max. Ze is zijn geliefde en partner. Ze haalt Richard over om Max langs zijn kantoor te laten komen en zich te verontschuldigen. Wie zou er in het kantoor van Richard moeten wachten, maar zijn zoon... Tom.
Tom wil een boekwinkel openen. Richard vindt het een stom idee, maar hij gaat het toch financieren. Hij ziet in Max hetzelfde slechte investeringsidee als in Tom, maar hij wil met Madeleine trouwen. Dus doet hij Max een bod: $ 60.000 per maand om weg te gaan.
Max is in de verleiding maar onbewogen. Als Richard met Madeleine wil trouwen, heeft hij nu een jaarsalaris in contanten nodig. Richard is het daarmee eens, en Max loopt weg met een plunjezak vol geld. Niets is natuurlijk ooit zo eenvoudig. Madeleine besluit dat ze houdt van Richard. Dus stuurt ze de politie naar het huis van Max om hem te arresteren op basis van een aantal uitstaande arrestatiebevelen en behoudt ze haar schijnhuwelijk en haar deel van de taart, waardoor Max onderduikt.
Hé, hij mag tenminste het geld houden. Maar het gaf Max een idee over wat zijn volgende zwendel zou moeten zijn …
Waarom we van oplichtersfilms houden
Foto: Apple TV+
Films met oplichters zijn een aloude traditie, die teruggaat tot de vroegste dagen van de cinema. Er is eenvoudig plezier te vinden in hun karakterbeats; een man komt een volle kamer binnen met niets en vertrekt met alles. Als het goed geschreven en zorgvuldig gespeeld is, kan dat het spannendste ter wereld zijn.
Snel denken. Het is moeilijk om te communiceren. Je moet slimmer zijn dan de personages die je maakt.
Er ontbreekt hier iets
Scherper Het probleem is dat het slechts vijf of zes nadelen verzint voor de cast om aan te beginnen, en ze zijn allemaal meestal groot (stelen het geld van Tom) of heel, heel klein (Madeleine haalt dure ringen van een juwelier en stopt ze in haar tas). De film mist de textuur van het leven geleefd door leugens. Het is belangrijk om te zeggen dat Max Madeleine niet moet vertrouwen. Maar afgezien van het feit van haar oplichterij, zien we niet de kleine oneerlijkheden waar zo iemand, een seriële manipulator, toe zou komen.
Bovendien zijn er te weinig personages om zoveel toevalligheden en ongelooflijke wendingen te hebben. Het is een gesloten circuit, wat betekent dat de wereld van deze mensen uiteindelijk te claustrofobisch is om erg interessant te zijn als je rekening houdt met al het geluk van de scenarioschrijver dat ze krijgen. Niemand belt ooit de politie als ze de kans hebben, niemand stopt iemand te vertrouwen als dat zinvol is om dat te doen, en Toms liefde voor Sandra hangt volledig af van haar schoonheid, en dan wanneer ze hem aanbiedt een extreem wraakscenario met hoog risico, hij is het er gewoon mee eens?
Madeleine niet Eigenlijk Max en Sandra van de hand doen wanneer ze haar in de weg staan, is niet het soort goede investering dat iemand hoopt te bedriegen miljarden dollars zou maken. Ik weet dat de geaccepteerde pathologie is dat alle criminelen gepakt willen worden, maar zij moet Echt wil gepakt worden.
uiteindelijk, Scherper is prima maar vergeetbaar
Anders is al het andere in orde. Moore is geweldig in het spelen van zowel de achterbakse intrigant als de bezorgde moeder. Ik heb haar in tijden niet zo leuk gevonden. Stan kan de eisen van Max, de nepverslaafde, niet aan, maar hij doet het veel beter als Max, de gladde vent. Hij heeft een leuke kleine danssequentie voor Don Henley's "Dirty Laundry" die ik de regisseur wens Benjamin Karon had beter gefilmd.
Caron, een tv-regisseur (zo blijkt), behandelt alles met zoveel mogelijk persoonlijkheid, maar het is eigenlijk voor niets. Alle foto's zijn mooi, maar er is hier geen echt gevoel van doel. Een regisseur kreeg een script en maakte er een fatsoenlijke film van. Het is gewoon niet meer dan dat, en waarom zou je niet proberen meer te doen?
★★★☆☆
Horloge Scherper op Apple TV+
Scherper gaat vandaag in première op Apple TV+.
beoordeeld: R
Bekijk op:Apple TV+
Scout Tafoya is een film- en tv-criticus, regisseur en maker van de langlopende video-essayserie De onbeminde voor RogerEbert. com. Hij heeft voor geschreven The Village Voice, Filmcommentaar, The Los Angeles Review of Books En Nylon tijdschrift. Hij is de auteur van Cinemafagie: over de psychedelische klassieke vorm van Tobe Hooper, de regisseur van 25 speelfilms, en de regisseur en editor van meer dan 300 video-essays, die te vinden zijn op Patreon.com/honorszombie.
