Kan het optimisme van Ted Lasso standhouden voor seizoen 3? [Samenvatting Apple TV+] ★★☆☆☆

Drie jaar daarna Ted Lasso werd een groot succes voor Apple TV+, de show keert woensdag terug met een nieuwe explosie van niet aflatend optimisme.

Het vis-uit-het-water-verhaal van een opgewekte Amerikaanse voetbalcoach die een team van Britse voetballers leidt, werd op de een of andere manier een van de meest bekeken dingen op het gebied van streaming, aangewakkerd door pandemische kijkers die op zoek zijn naar iets - wat dan ook - met een positieve bericht. Nu, als Ted Lasso seizoen drie arriveert, er is veel hype om waar te maken (en veel onzin dat moet worden behangen).

Kan het waarschijnlijke laatste seizoen van de show de plaats van Ted in de tv-geschiedenis versterken? Misschien … maar de aw-shucks-act van ster Jason Sudeikis lijkt dun te worden. De nieuwe Ted lijkt tenslotte ontzettend veel op de oude Ted.

Ted Lasso samenvatting: 'Ruikt naar gemene geest'

Seizoen 3, aflevering 1: Wanneer we deze week weer bij onze held komen Ted Lasso seizoensopener, getiteld “Ruikt naar gemene geest

', de titulaire Ted (gespeeld door Sudeiki's) stuurt zijn zoon Henry (Guus Turner) terug naar Amerika vanuit het Verenigd Koninkrijk. Nu zijn zoon weg is, begint Ted gek te worden.

Zoals hij dat niet doet precies vertel zijn bevriende therapeut Dr. Sarah Fieldstone (Sarah Niles), dat hij zich niet op zijn plaats voelt. Hij heeft grote problemen op het werk als coach van AFC Richmond. Als eigenaar van de club, Rebecca Walton (Hannah Waddingham), en haar sidekick Leslie Higgins (Jeremy Swift) vertel Ted, de pers heeft Richmond al vastgepind om dit seizoen dood te komen.

Het team moet veel doen om de nationale stemming te overwinnen. Ted gaat praten met zijn cohorten, Coach Beard (Brendan Hunt) en Roy Kent (Brett Goldstein), om over strategie te praten. Roy is ervan overtuigd dat Richmond kan winnen, maar er is brute kracht voor nodig.

Ondertussen betuigt Rebecca medelijden met haar voormalige assistent (en Roy's ex-vriendin), Keeley Jones (Juno Temple). Keeley, die nu haar eigen PR-bureau runt, is zo gestrest dat ze afspraken moet maken om aan haar bureau te huilen (een niet al te subtiele grap van James L. Beken' Uitgezonden nieuws). En Keeley stemde er uiteindelijk mee in om Roy's nichtje, Phoebe (Elodie Blomfield), over hun breuk te vertellen. (Het meisje vindt het goed.)

Iedereen maakt zich overal druk om

Rebecca neemt Keeley mee uit lunchen en vertelt over haar eigen stress. Ze wil dolgraag haar ex-man, Rupert Mannion (Antonius Hoofd), in zijn eigen spel, nadat hij rivaliserend team West Ham had gekocht en de eenmalige werknemer van Richmond, Nathan Shelley (Nick Mohammed), had aangeworven. Nate kraakt nu schedels als hoofdcoach van West Ham.

De spelers van Ted horen het nieuws over de pers die hen als laatste voor het seizoen kiest. Dus besluiten Ted en Beard om iets leuks en buiten de gebaande paden te doen. Ze brengen ze naar het riool dat Ted en Henry een tijdje geleden hebben bezocht.

Teds idee is om ze perspectief te geven. Wat maakt het uit of je omringd bent door stront bovengronds of ondergronds? Het gaat jou niet aan. Wees zen.

Nate is niet zo geweldig

Die houding helpt hen wanneer een foto van hen die het riool ingaan, gemaakt door een bouwvakker die hem toevallig heeft gezien, op het internet terechtkomt. Nate zit midden in zijn allereerste persconferentie als hoofd van West Ham, en de foto geeft hem de kans om Ted en Richmond aan te vallen. Dat voorkomt dat Nate zich onzeker en verloren voelt.

Rebecca staat erop dat Ted in de aanval gaat en zijn eigen persconferentie houdt. Ze haat het absoluut dat Rupert haar uitlacht.

Ted gaat en doet wat hij doet, waarbij hij zelfspot gebruikt om de pers voor zich te winnen. Hij laat Nate merkbaar van de haak. Maar Ted ziet er zoals gewoonlijk geweldig uit, omdat hij weigert vuil te worden in zijn aanval. Keeley feliciteert Rebecca dat ze Ted zijn ding heeft laten doen, en ze is niet meer boos dat Ted de hoofdweg kiest.

Die avond belt Ted Henry en ze praten over hoe winnen niet per se het belangrijkste is - proberen is. Dan laat Henry een bom vallen. Blijkt dat zijn moeder met iemand anders uitgaat. Ted is verpletterd.

Zal het derde seizoen een charme zijn voor Ted Lasso en ik?

Elke vaste lezer (of iemand die de pech heeft gehad om een ​​nacht met mij te drinken) zal dat weten Ted Lasso en ik kunnen opschieten als een schorpioen en tequila. Maar het is me niet ontgaan hoe populair de show is, hoe Leuk mensen zeggen dat het is, hoe belangrijk de boodschap is om jezelf te vergeven je best te doen en in contact te blijven met jezelf blijkt te zijn.

Ik heb mezelf beloofd dat ik naar binnen zou gaan Ted Lasso seizoen drie met een zo positief mogelijke houding. Maar dan, nog geen minuut na deze eerste aflevering, vertelt Henry de gate-wachter op het vliegveld dat hij er zin in heeft "ga terug naar zijn speelgoed", maar niet naar het "politieke landschap van zijn land". Mijn houdingsaanpassing duurde niet lang lang.

De geest is gewillig, maar het schrijven is zwak

Er is gewoon iets met het schrijven van deze show - het is helemaal te blij met zichzelf. Later zal de 6-jarige Phoebe Kent en Keeley vertellen dat "weinig relaties een grote carrièreswitch kunnen overleven".

*John Mulaney-stem* Weet jij hoe kinderen praten?

Ik kan me de vroegrijpe kinderpraat gewoon niet voorstellen, de manier waarop de Richmond-spelers allemaal praten als mooie kleine kinderen, of de manier waarop Ted staat erop over het vertellen van moppen - en geen enkele is grappig, ondanks de rauwe goedkeuring van de pers elke week - en het vinden van dit genoeg. Enkele van de kachels van Ted zijn: "Ik zie eruit als Ned Flanders die cosplayt als Ned Flanders." En “Ik heb meer psychotische episodes gehad dan Twin Peaks.” Het perskorps is er dol op.

Ik geloof niet echt dat een man als Ted meer dan een voorbijgaande vertrouwdheid zou hebben De Simpsons of De gestoorde tv-serie van David Lynch uit de jaren 90. Maar het probleem is niet de waarheidsgetrouwheid van de implicatie, maar eerder dat ik 45 minuten naar een tv-komedie heb gekeken en niet één keer heb gelachen.

Toch sluipen er enkele lichtpuntjes door de wolken van gekkigheid

Het is niet allemaal slecht nieuws, hoewel ik eigenlijk geniet van de uitvoering van Roy Kent die Brett Goldstein geeft. Plus, MJ Delaney regisseert deze week. Ze is de meest productieve (tot nu toe) van de Ted Lasso regisseurs, en ze produceert enkele aansprekende composities. Ik vond bijvoorbeeld de opname van het team dat in het riool staat mooi, langs de Z-as naar beneden komen in een interessante geometrische opstelling, heel mooi verlicht (vooral gezien het feit dat ze zich in een riool bevinden). Inderdaad, de verlichting aan Ted Lasso is tegenwoordig beter dan de meeste televisie.

Ik kan echter gewoon niet doordringen in de emotionele ideeën van de show. Ze zijn daar aan de oppervlakte, ze zijn vetgedrukt en ik wil er gewoon niet eens naar kijken. Ja, we worden allemaal verdrietig. En ja, we moeten allemaal in onszelf geloven. Ik hoef het alleen maar te horen van een minder zelfbewuste, minder chipper, minder meedogenloze spreekbuis dan Jason Sudeikis, met al zijn volkse scatologische humor.

Ik ben blij dat Sudeikis een manier heeft gevonden om zijn eigen problemen in zijn kunst te verwerken... maar die kunst is gewoon niets voor mij. We hebben nog 11 kansen om te zien of Ted Lasso kan me voor zich winnen, maar ik geloof niet in wonderen.

★★☆☆☆

Horloge Ted Lasso op Apple TV+

De eerste aflevering van Ted Lasso seizoen drie ging vandaag in première op Apple TV+.

beoordeeld: TV-MA

Bekijk op:Apple TV+

Scout Tafoya is een film- en tv-criticus, regisseur en maker van de langlopende video-essayserie De onbeminde voor RogerEbert. com. Hij heeft voor geschreven The Village Voice, Filmcommentaar, The Los Angeles Review of Books En Nylon tijdschrift. Hij is de auteur van Cinemafagie: over de psychedelische klassieke vorm van Tobe Hooper, de regisseur van 25 speelfilms, en de regisseur en editor van meer dan 300 video-essays, die te vinden zijn op Patreon.com/honorszombie.