In de seizoensfinale van Pachinko, we zien het begin van sommige levensreizen en het einde van andere. Geboorte, wedergeboorte, dood, gevangenschap en hoop mengen zich allemaal vrijelijk in de zeer boeiende aflevering van vrijdag van deze ongelooflijke show over vier generaties Koreaanse immigranten.
De maker van de serie Soo Hugh en haar creatieve team draaien nog een laatste garen dat dit uitstekende eerste seizoen waardig is. Apple TV+ zojuist vernieuwd Pachinko voor een tweede seizoen, dus we zullen zien wat er met deze karakters gebeurt. Maar zelfs als we dat niet deden, zouden we een zeer, zeer uitstekende saga hebben om op terug te kijken.
Pachinko samenvatting: 'Hoofdstuk Acht'
Het jaar is 1938. Noa is op school vrienden aan het maken, hoewel zijn vader Isak (gespeeld door Steve Sang-Hyun Noh) zou willen dat hij serieuzer was met zijn opleiding. Hij maakt zich ook zorgen dat Noa jaloers is op het feit dat zijn nieuwe broertje Mozasu zoveel aandacht aan hem besteedt.
Op een dag na school wacht Noa een uur, maar zijn vader komt niet opdagen. Hij is gearresteerd voor misdaden tegen de staat en het is aan Sunja (Minha Kim) om te proberen hem te bevrijden. Sunja staat voor een schok als ze van een aantal van de lokale bevolking hoort dat haar man heeft geagiteerd voor een opstand tegen de Japanners en fabrieksarbeiders organiseert om in opstand te komen.
Ze is geschokt om zijn dubbelleven te ontdekken. En geen enkele getuigenis van de arbeiders die hij inspireerde, is genoeg om haar van gedachten te doen veranderen dat hij egoïstisch handelde. De politie pikt haar even later op en roostert haar urenlang. Ze verlaat het station net op het moment dat Isak wordt weggevoerd. Noa ziet hoe zijn vader wordt opgejaagd door de politie, waardoor hij op een gevaarlijke koers in het leven komt te staan. En hij wordt niet geholpen door een beetje ongevraagd vaderlijk advies van een loerende Hansu (Lee Min-ho), die zijn zoon in de schaduw in de gaten houdt.
Overlijden in 1989
Het jaar is 1989. Hana (Mari Yamamoto) sterft in een haast. Haar moeder Etsuko (Kaho Minami) is ontroostbaar. Solomon (Jin-Ha), zijn vader (Soji Arai) en zijn grootmoeder (Youn Yuh-jung) zijn hier allemaal om hen te helpen tijdens dit vreselijke moment.
De dingen zijn gespannen. Solomon vertelt zijn vader over zijn ontmoeting met een louche superkapitalist die pachinko-salons wil openen, en de oude man ontploft. Pachinko is oké voor hem, maar zijn zoon zou het beter moeten doen, een ander soort man zijn.
Hana, met haar laatste adem, vertelt Solomon dat ze beter voor hem wil dan zijn leven te verspillen zoals zij deed. Hij besluit het beter te doen... zo niet op de meest hartige manier.
Ze leeft!
Acteur Steve Sang-Hyun Noh is voortreffelijk deze aflevering. Hij is het hele seizoen fantastisch geweest, maar zijn werk hier, vooral zijn optreden tegenover de kindacteurs die zijn kinderen spelen, vertoont ongelooflijke warmte en een enorme diepte van gevoel. Ik weet niet hoe lang hij in seizoen twee nog in deze show zal zijn, maar deze aflevering geeft hem een geweldige showcase met slechts een paar minuten schermtijd.
De Pachinko cast is vanaf het begin overtreffend geweest. Jin-Ha zorgt voor een spectaculair gecompliceerd vat waardoor we het veranderende lot van de familie kunnen zien. Minha Kim als Sunja is hartverscheurend elke aflevering. Youn Yuh-jung is verwoestend en expressief voor een personage dat bedoeld is om te worden gedefinieerd door verlies, afwezigheid en stilte, van een wereld die aan haar voorbij is gegaan. Iedereen is goed.
Seizoen één van Pachinko eindigt met Sunja die kimchi verkoopt op een openluchtmarkt tot minachting van de Japanse verkopers om haar heen. Ze pakt haar lot bij de revers, verdient geld voor haar familie, waardoor het tegen de verwachtingen in werkt. Het beeld is zo ontroerend dat het niet eens verpest kan worden door een dwaze beslissing om het einde ervan te filmen met een drone, die vervolgens verandert in CGI-geanimeerde straten, auto's en mensen. Dit is een show die goed genoeg is om de formele beperkingen te doorbreken.
Maar wacht, er is meer
Dan is er nog een laatste addendum.
We zien vrouwen, sommigen wel 100 jaar oud, voor de camera praten over hun leven, hun tijd doorgebracht in slaaf van de Japanse houding en de versie van het land van het kapitalisme (een van de hoofdthema's van de show). Het staat allemaal nog in de herinnering: de uittocht, het racisme, de harde levens die door de omstandigheden zijn afgebroken, de gelukkige gezinnen die uiteengevallen zijn door het verlangen naar net iets meer vrijheid en veiligheid.
Pachinko is niet de eerste show die te maken heeft met de Koreaanse diaspora, maar het is misschien wel de eerste Koreaanse show gemaakt voor de Amerikaanse televisie die de reis van het Zuid-Koreaanse volk behandelt als het spul van epische films als Er was eens in Amerika of Titanic.
Het is zeker een waardevol gebaar, maar het is werken - wat veel belangrijker is. Zelfs met mijn weinige hangups, zelfs met een richting die wat meer vertrouwen zou kunnen gebruiken, denk ik Pachinko is een geweldige serie. Ik hoop dat de verantwoordelijke mensen het juiste doen en het laten bloeien. Er kunnen alleen maar goede dingen in petto zijn voor deze cast en deze schrijvers.
Horloge Pachinko op Apple TV+
Je kunt alle acht afleveringen van Pachinko's eerste seizoen nu op Apple TV+.
Beoordeeld: TV-MA
Bekijk op:Apple TV+
Scout Tafoya is een film- en tv-recensent, regisseur en maker van de langlopende serie video-essays de onbeminde voor RogerEbert.com. Hij heeft geschreven voor The Village Voice, Filmcommentaar, The Los Angeles Review of Books en Nylon tijdschrift. Hij is de auteur van Cinemaphagy: over de psychedelische klassieke vorm van Tobe Hooper, de regisseur van 25 speelfilms, en de regisseur en editor van meer dan 300 video-essays, die te vinden zijn op Patreon.com/honorszombie.