WeWork gaat eindelijk naar de beurs in de aflevering van de Apple TV+-serie van deze week We zijn gecrasht. Maar is het te laat voor het bedrijf? Is het te laat om het huwelijk van Adam en Rebekka te redden? En zijn een van deze echt relevante vragen in een show over de verspilling van miljoenen dollars, uitgezonden tijdens een economische crisis?
De show gaat lang over de emotionele connectie en dromen van deze personages in een tijd waarin interesse in hen - na zes afleveringen te hebben gezien hoe ze zich gedragen als verwende kinderen - is op een dieptepunt.
WeCrashed samenvatting: 'De kracht van wij'
In de aflevering van deze week, getiteld “De kracht van wij”, WeWork-oprichter Adam Neumann (gespeeld door de afschuwelijke Jared Leto) zwaait. Sinds SoftBank's Masayoshi Son (Eui-sung Kim) toekomstige investeringen heeft gedaan, is Adam op zoek naar extra kapitaal.
Na een rampzalige ontmoeting met Google en Elon Musk vindt Adam niemand bereid om hem te helpen onafhankelijk te blijven. Iedereen, van Google tot Chase Bank tot Bruce Dunlevie (Anthony Edwards) van Benchmark Capital, zegt hem WeWork naar de beurs te brengen, voordat hij alles verliest.
Adam stemt uiteindelijk toe, maar het kan te laat zijn. Pas als hij ziet hoe boos Miguel (Kyle Marvin) op hem is over de toestand van het bedrijf, geeft hij eindelijk toe.
Ondertussen leidt Rebekah (Anne Hathaway) haar school met ijzeren vuist. Ze beheert de kleur van de schoenen van haar leraren en is geschokt dat niemand zich inschrijft. Ze probeert voor zichzelf tv-optredens te boeken om over het bedrijf te praten, maar niemand geeft om haar of haar school. Ze eindigt met het doen van podcasts, waar ze op neerkijkt, omdat niemand anders op afstand geïnteresseerd is. Haar interview is een ramp en ze komt over als een psychopaat.
Beledigingen en waanzin
Adam beledigde Rebekah in de laatste aflevering door te suggereren dat hij haar alles heeft gegeven en dat zij niets heeft opgebouwd. Ze heeft het hem nog steeds niet vergeven.
Een van de gebreken in WeCrashed'Het DNA is dat de showrunners nog steeds denken dat er een reden is om zich druk te maken over de relatie van Rebekah en Adam. Als de show gaat over de onzinnige onderneming die WeWork is, en we elke week de volledige leegte van het leven van Adam en Rebekah zien, is het echt niet interessant om hun huwelijksproblemen te zien.
Dit zijn allebei vreselijke mensen. Het kan me persoonlijk niet schelen of ze hun huwelijk repareren. En als de show wilde dat dat een centraal facet werd, moest er een veel diepere basis worden gelegd.
Dit zijn miljonairs die werknemers sturen die hen niet bevallen om thee te halen. Wat maakt het mij uit of ze met elkaar overweg kunnen? Hathaway speelt Rebekah als een van de meest terloops slechte mensen in New York, en ze laat niet veel ruimte voor ons om met haar mee te voelen. Dus de vele, vele minuten in haar emotionele toestand lijken verspilde minuten in een show die al 10 minuten per uur verspilt aan feestscènes.
Desalniettemin besteden we een groot deel van deze aflevering aan het kijken naar Adam die probeert Rebekah's genegenheid terug te winnen, wat hij doet.
Heb je daar interesse in?
Het grootste deel van de aflevering bestaat uit niets meer dan Adam en Rebekah op de WeWork-kantoren alleen. Ze maken weer verbinding, worden weer verliefd en halen herinneringen op aan WeWork terwijl inspirerende indiemuziek op de achtergrond wervelt.
Het is een behoorlijk toon-dove weergave, waarbij het allemaal gaat over het idee dat dit allemaal echt was. Het beste contrapunt voor dit soort stretches dat ik kan bedenken is in de Danny Boyle-film Steve Jobs. Het eindigt met Michael Fassbender die de iPod introduceert en vervolgens metaforisch opstijgt naar de hemel, alsof hij echt weg is en de wereld een betere plek heeft gemaakt.
Die film ziet niets mis met het idee dat technologie, die om de paar maanden verouderd raakt, nu elk aspect van ons leven beheerst. evenzo, WeCrashed vergeet, wanneer het maar uitkomt, dat WeWork vanaf het begin oplichterij was.
Een paar leuke scènes
Er is echter één moment in de aflevering van deze week dat ik leuk vond. Miguel gaat winkelen voor een Roy Lichtenstein-print in een galerie. (Adam regelde een afspraak voor hem om hem aan te moedigen een beetje te leven.)
Het lijkt erop dat het een zeldzaam moment van schuldvrij plezier wordt voor de eeuwig verloren Miguel. Maar dan vertelt de dealer hem dat de afdruk $ 48 miljoen kost. Miguel kiest een plakkeriger stuk met een kleiner prijskaartje, en de overwinning is voorbij. WeCrashed had meer microkosmische absurde tragedie als deze moeten nastreven - het is niet alsof het geen tijd had.
Er is ook een leuke scène waarin enkele WeWorkers op laag niveau naar het huis van Adam gaan om zijn post te halen. Ze worden uiteindelijk gehamerd terwijl ze dagdromen over wat ze gaan kopen als ze naar de beurs gaan, niet wetende dat ze waarschijnlijk genaaid zullen worden.
Sorry, geen helden
Maar dan eindigt de aflevering op zo'n beledigend serieuze manier, met St. Vincent die zingt: 'Ik heb een held verloren! Ik heb een vriend verloren!” Terwijl de S1 vorm dat Rebekah en Adam bedachten - het ding dat hun bedrijf op de aandelenmarkt gaat introduceren - wordt verscheurd door de financiële media.
Alsof je dit zou denken zaken. Ik voel me niet slecht dat iemand die voor WeWork werkte, dacht dat ze $ 30 miljoen zouden verdienen en $ 22.000 zou verspillen aan een portemonnee die ze zich nu niet kunnen veroorloven.
Hoe iemand bleef wachten op dit bedrijf dat niets verkocht om een melkkoe te worden, is mij een raadsel. De mate waarin de WeCrashed schrijvers zijn bereid toe te geven dat iedereen elke aflevering beter had moeten weten. Dat komt omdat als ze toegeven dat dit een leugen was, het soort ding dat je kon ruiken vanaf het begin verrot was, waarom zou je er dan een miljoenen dollars, acht afleveringen tellende, prestigieuze tv-miniserie over maken?
Dat lijkt misschien een enorme verspilling van tijd en geld...
Horloge WeCrashed op Apple TV+
Elke vrijdag komen er nieuwe afleveringen van WeCrashed aan op Apple TV+.
Beoordeeld: TV-MA
Bekijk op:Apple TV+
Scout Tafoya is een film- en tv-recensent, regisseur en maker van de langlopende serie video-essays de onbeminde voor RogerEbert.com. Hij heeft geschreven voor The Village Voice, Filmcommentaar, The Los Angeles Review of Books en Nylon tijdschrift. Hij is de auteur van Cinemaphagy: over de psychedelische klassieke vorm van Tobe Hooper, de regisseur van 25 speelfilms, en de regisseur en editor van meer dan 300 video-essays, die te vinden zijn op Patreon.com/honorszombie.