Een deprimerend dansfeest en een moord completeren het gekke reilen en zeilen in de aflevering van deze week van ontslagvergoeding, de Apple TV+-show over een werkplek die wordt geplaagd door geheimen en achterbakse praktijken in sciencefictionstijl.
Zodra Mark (gespeeld door Adam Scott) de waarheid van zijn situatie inziet, is er geen weg meer terug. Maar hij kan de problemen bij Lumon Industries niet alleen oplossen. Zou het niet helpen als er iets traumatisch met iedereen in zijn team zou gebeuren, waardoor ze tegenover hun werkgever zouden komen te staan?
De aflevering van deze week van Ben Stiller en Dan Erickson's trippy werkthriller brengt een stoet van gewelddadige verstoringen met zich mee - en elk nieuw incident steekt intens. Het is allemaal gemakkelijk, maar het is overtuigend genoeg om de hindernis toch te nemen.
ontslagvergoeding samenvatting: 'Defiant Jazz'
In de aflevering, getiteld “Opstandige JazzMark heeft een ontmoeting met een arts (Karen Aldridge), degene die Petey (Yul Vasquez) hielp re-integreren. Ze beschrijft haar missie wanneer een lid van Lumons beveiligingsteam opduikt - en de dokter slaat hem dood met een knuppel.
Mark raakt in paniek en wil vluchten. Ze kalmeert hem lang genoeg om hem de veiligheidsmachtigingskaart van de man te geven en hem te vertellen dat hij bij Lumon moet gaan rondsnuffelen om te zien wat hij kan vinden. Ze verlaat hem met deze woorden: "Het komt goed, we gaan afmaken wat Petey begon."
Ondertussen heeft Marks supervisor Milchick (Tramell Tillman) nieuwe beveiligingsmaatregelen getroffen vanwege al het verdachte gedrag bij Lumon. Hij stuurde Burt (Christopher Walken) ook naar de strafkamer omdat hij Mark en zijn mensen een rondleiding door hun afdeling had gegeven.
De laatste druppel blijkt te zijn toen hij Dylan (Zach Cherry) thuis "wakkerde" om hem te vragen waar hij een stuk smokkelwaar verstopte dat hij tijdens hun verboden excursie uit Burt's kantoor had gestolen. Het is een kaart met een soort vechttechniek. Dylan is lang genoeg wakker om te beseffen dat hij thuis een zoon heeft. Nu achtervolgt de gedachte hem. Wat weet hij nog meer niet over zijn andere leven? Hoeveel andere kinderen heeft hij? Wat is de naam van de jongen? Is Dylan getrouwd?
Een cruciaal dansfeest
Dit komt tot een hoogtepunt tijdens een dansfeest dat ze op kantoor geven om hen af te leiden van hun recente piqué. Na een paar minuten enthousiast draaien valt Dylan Milchick aan. Te midden van de resulterende verwarring kijkt Mark in zijn zak en vindt de sleutelkaart van de dode bewaker. Hij en Helly (Britt Lower) onderzoeken de beveiligingskamers, in de verwachting een team mensen te vinden die naar hen kijken, maar vinden een lege kamer. Misschien kunnen ze thuis ook wakker worden. Zou iemand het weten?
Irving (John Turturro) gaat bij Burt kijken wanneer ze uit hun kantoor ontsnappen en ontdekt dat Burt met pensioen gaat. Irving, meestal een man van het bedrijf, realiseert zich plotseling hoe weinig controle over zijn leven hij altijd heeft gehad.
Wanneer Lumon Burt met pensioen gaat, zal de versie van hem die verliefd werd op Irving voor altijd verdwenen zijn. Hij zal nooit meer tijd kunnen doorbrengen met de man die van hem houdt. En geen van beiden wordt jonger. Dat is genoeg motivatie voor elk lid van Marks team.
Nu is de vraag, hoe brengen ze Lumon ten val?
dans macaber
De dance party-scene werkt niet, ondanks de inspanningen van acteur Tramell Tillman. (Inderdaad, het idee dat zowel Irving als Dylan hun motivatie voor het spionagecomplot in hetzelfde halfuur krijgen, is gewoon manier te handig en conventioneel. ontslag’s schrijverskamer had moeten weten om ze uit elkaar te plaatsen.)
Tillman nagelt deze scène echter absoluut en stort zich erin met zo'n verbazingwekkend onzelfbewustzijn. Ik hou van zijn prestaties in het algemeen, maar zijn inzet hier is speciaal. De scène zelf is veel minder zeker, een al te voor de hand liggende David Lynch-hommage in een show die had gedaan dus nou ja, alleen maar hints naar dingen als: Twin Peaks en Verloren snelweg.
de toon van ontslagvergoeding kan een indringing van deze gekke en dwaze niet ondersteunen. De show heeft dat gewoon niet in zijn identiteit ingebouwd. Inderdaad ontslagvergoeding, hoewel niet perfect, heeft zo'n voortreffelijk werk gedaan door zijn eigen beknopte functies te navigeren dat het grotendeels mogelijk is om te kijken en niet na te denken over de dingen waaraan het je herinnert.
Petje af voor Tramell Tillman en Adam Scott
Ik hoef u niet te vertellen hoe zeldzaam dat is. Zonde, want Tillman is zo'n stil briljant onderdeel van de show en het was een verstandige keuze om hem zo'n solo te geven, om hem echt te laten schitteren in dit capabele ensemble. Ook een geweldige danser!
Adam Scott krijgt waarschijnlijk ook zijn beste scène in de show tot nu toe, wanneer hij Alexa (Nikki M. James), Marks vriendin aan de buitenkant, dat hij hun relatie aankan. Hij wordt dronken als ze langskomt en verscheurt een foto van zijn vrouw om te bewijzen dat hij over haar heen is. Maar Alexa vertrekt hoe dan ook in stille afschuw.
Dan plakt Mark langzaam de foto aan elkaar en somt in een voice-overmonoloog alle dingen op die hij leuk vond aan zijn vrouw, Gemma. (We herkennen Gemma als iemand anders in de show, in een van die wendingen die je niet zouden moeten verbazen maar doet hetzelfde - goed gespeeld, schrijvers.) Wat gaat er gebeuren als Mark wakker wordt en ontdekt Dat?
Horloge ontslagvergoeding op Apple TV+
Nieuwe afleveringen van ontslagvergoeding arriveert vrijdag op Apple TV+.
Beoordeeld: TV-MA
Bekijk op:Apple TV+
Scout Tafoya is een film- en tv-recensent, regisseur en maker van de langlopende serie video-essays de onbeminde voor RogerEbert.com. Hij heeft geschreven voor The Village Voice, Filmcommentaar, The Los Angeles Review of Books en Nylon tijdschrift. Hij is de auteur van Cinemaphagy: over de psychedelische klassieke vorm van Tobe Hooper, de regisseur van 25 speelfilms, en de regisseur en editor van meer dan 300 video-essays, die te vinden zijn op Patreon.com/honorszombie.
