| Cult van Mac

Een paar dagen nadat de iPhone 5 voor het publiek werd uitgebracht - slechts een paar weken geleden - begonnen mensen commentaar te geven op hoe dun en licht het was. "Je moet het echt oppakken en in je handen voelen", was een rode draad in deze opmerkingen. Natuurlijk, het zag er geweldig uit: maar het is voelde geweldig ook.

De aankondigingen van vandaag zijn een directe voortzetting van het thema dat begon met de iPhone 5 en zetten de toon voor de volgende generatie Apple-hardware. Vanaf nu is de boodschap van Apple duidelijk: "Niemand dunt uit zoals wij."

Apple's Maps-app is een bom. Een stinkerd. Een teken van de naderende ondergang van het bedrijf door Tim Cook, de CEO die de onvervangbare Steve Jobs verving.

Oriëntatiepunten staan ​​op de verkeerde plaats. Wegen ontbreken. De 3D Flyover-weergave ziet eruit als een samengevouwen biscuitgebak. Er zijn geen aanwijzingen voor bussen, fietsen of voetgangers. Hele steden zijn gemarkeerd als ziekenhuizen, de Golden Gate Bridge staat op de verkeerde plaats en zelfs de eigen winkels van Apple zijn niet te vinden. Het is zo'n schande, Tim Cook

Maar als je in San Francisco woont, is de Maps-app geweldig. Ik gebruik Maps al weken en ik ben er verliefd op geworden. Ik gebruik het zelfs als ik het *niet* gebruik, gewoon om te zien hoe het prachtige 3D-scherm zich ontvouwt terwijl ik rondrijd.

De Maps-app van Apple is verreweg de beste kaartensoftware die er is. Tim Cook is een watje. Je zou ook dol zijn op Maps - als je in een geografie woonde waar het werkt.

De Apple iPhone is het uithangbord geworden voor de problemen van Chinese en Amerikaanse arbeidskrachten.

Een stam van conventionele wijsheid zegt dat terwijl rijke, rechthebbende westerse elites zeuren en klagen over triviale zaken zoals kaarten en paars waas op schermen, misbruikte, uitgebuite Chinese fabrieksarbeiders zwoegen om die iPhones te maken in onveilige fabrieken en onder uitbuiting voorwaarden.

De iPhone vertegenwoordigt de schachten van de Chinese arbeider.

Een andere soort conventionele wijsheid is dat hebzuchtige Apple (en andere bedrijven) fabrieksbanen naar het buitenland verscheept naar China, waar Chinese fabrieksarbeiders alle banen krijgen en Amerikaanse arbeiders in de werkloosheid zitten lijn.

De iPhone vertegenwoordigt de schachten van de Amerikaanse arbeider.

Hier is een idee. Laten we stoppen met het accepteren van deze hersendode karikaturen en aandringen op de waarheid over iPhones, fabrieken en arbeiders.

Een ander jaar, een andere iPhone. Sinds 2007 produceert Apple deze gadgets alsof het een lichamelijke functie is. Elke iPhone is onmiskenbaar beter dan de vorige, hoewel soms niet in alle opzichten.

iPhone-fans zeggen altijd dat dit de beste telefoon is omdat deze de beste algemene gebruikerservaring heeft, de beste out-of-box ervaring, het beste industriële ontwerp, de beste selectie van apps en een paar andere dingen die als 'beste' worden beschouwd.

Maar de iPhone zelf is niet het beste van het iPhone-platform. Het is het universum van gekke aanpassings- en uitbreidingsproducten die de iPhone ondersteunen.

Dit is een gastpost van Ken Segall, een reclameman uit Silicon Valley die nauw samenwerkte met Steve Jobs. Segall plaatste onder meer die kleine "i" voor de iMac en hielp bij het ontwikkelen van de beroemde Think Different-advertentiecampagne van Apple. Segall is auteur van Waanzinnig eenvoudig, een zeer leesbaar en inzichtelijk verslag van wat Apple drijft.

De laatste keer dat Apple veel reclame maakte voor een sportevenement, liep het niet bepaald goed af.

Maar laten we het niet meer hebben over de Genius. Alle sporen van die campagne zijn voor ons verborgen.

Nu zijn de honkbal play-offs hier. En nogmaals, Apple heeft een zeer dure media-aankoop gedaan. Deze keer bedekt het de games met de nieuwe iPhone 5-advertenties.

Maar kijk. Er is iemand anders in de buurt komen wonen. Samsung kwam met evenveel kracht opdagen voor de play-offs, in de vorm van zijn Galaxy S III-advertenties. Je weet wel - degenen die de draak steken met de verloren zielen die in de rij staan ​​om een ​​iPhone te kopen, terwijl ze net zo goed een veel coolere Samsung-telefoon zouden kunnen hebben.

Het begint veel op een iPad Mini Christmas te lijken. Geloofwaardige rapporten zeggen dat overwerkte fabrieksmedewerkers in China al kleine iTablets produceren in grote iQuantities, en dat Apple woensdag kruiperige journalisten zal oproepen om deel te nemen aan een iPad Mini-infomercial van 17 oktober - ik bedoel product launch.

Ik voorspel dat de iPad Mini de vakantieverkoop zal domineren, de onderwijsmarkt zal overnemen en drie huidige producten op de markt zal vernietigen.

Steve Jobs heeft de wereld volgens mij vier keer veranderd. Is de wereld een jaar na zijn dood anders? Wat is zijn erfenis? Is het het bedrijf dat hij begon, naar buiten reisde in schande, en uiteindelijk in triomf terugkeerde? Hoe zit het met de apparaten die hij enthousiast op de markt heeft gebracht? De business van muziek en film? Wat is de wereld nu dat het niet zou zijn geweest zonder Steve Jobs?

Het zijn natuurlijk al die dingen. De erfenis van Jobs is niet iets dat we kunnen distilleren in een simpele slogan of slogan. Steve Jobs werkte voor een wereld waarin het ontwerp, de fabricage en de marketing van consumentenelektronica ons leven op een heel menselijke manier verbetert.

Laat het me uitleggen.

Volgens een nieuw rapport van het Pew Internet en American Life Project bezit een op de vier volwassenen in de Verenigde Staten een of andere tablet. Twee derde van die volwassenen heeft ze het afgelopen jaar gekocht, volgens de studie, die werd gerapporteerd door The Economist. Verder bevatten de gegevens niet eens de nieuwe Google Nexus-tablet, noch de nieuwe Kindle Fire HD van Amazon.

iPad in de problemen? Is dit een nieuw tijdperk voor Apple, waarin het een inhaalslag moet maken? De aantallen eenheden lijken dat verhaal te vertellen.

Ik koop het echter niet.

Je hebt het collectieve oordeel van de technische echokamer gehoord: de nieuwe iPhone was net als de oude iPhone, alleen groter.

De iPhone 5 is saai. Apple is te conservatief. Ze hebben de telefoon niet echt veranderd, maar hebben slechts kleine aanpassingen gemaakt.

En dat is wat er mis is met de iPhone 5: het is gewoon niet radicaal genoeg.

Dit is het probleem: de echokamer heeft dit niet alleen verkeerd gedaan, ze hebben het ook omgekeerd.

Het probleem met de iPhone 5 is dat het te veel, te vroeg is.

Laat het me uitleggen.

Het was nooit je bedoeling dat dit zou gebeuren. In je haast om de oceaan in te duiken, vergat je je iPhone uit je zak te halen en realiseerde je het pas toen je uit het water kwam. Het is een ramp. Je laat je verdronken iPhone 4S drie dagen in een zak rijst liggen en bidt tot God, Allah, Jehovah, Mozes, Shiva en Oprah Winfrey dat een of andere magische kracht hem weer zal laten werken. Dat doet het niet. Je föhnt het. Nada. Elke denkbare manier om je iPhone nieuw leven in te blazen, mislukt en een leeg scherm.

Omdat je weet dat de iPhone 5 over drie maanden uitkomt, besluit je je geld niet te verspillen en in aanmerking te komen voor upgrades. Als je eenmaal thuis bent, rommel je door je bureau en vind je de Galaxy Nexus die Samsung je drie maanden geleden heeft gestuurd. Je zit in je stoel ernaar te staren, bijna aarzelend om hem aan te zetten. Je laat je handen langs de contouren van het plastic grijze lichaam glijden, steekt je nieuwe simkaart erin, haalt diep adem en duikt erin. Dit is het: je nieuwe digitale thuis en het begin van een ballingschap van drie maanden naar Android.