Met Billie Eilish: De wereld is een beetje wazig, de jonge popster krijgt een showcase en een bio-doc, wat betekent dat ze zo enorm populair is geworden dat mensen meer over haar wilden weten.
Het goede nieuws is dat Eilish een bescheiden en interessant onderwerp is. Het slechte nieuws: een depressieve tiener zijn met hoge spanningseisen die aan je worden gesteld, is niet de gemakkelijkste zaak van de wereld.
Billie Eilish: De wereld is een beetje wazig beoordeling
Een echte nachtelijke sensatie (en leuk bewijs dat we die nog steeds kunnen hebben in een tijd waarin de meeste van onze "kunst" strikt gereguleerd product is), Eilish werd al snel Amerika's favoriete zanger en artiest. Met haar ongewone modekeuzes, haar nuchtere houding, haar gelikte gebruik van sociale media en haar bescheiden, thuisgeschoolde afkomst, was er niet veel niet om van haar te houden.
Natuurlijk waren er nog een paar vraagtekens in haar verhaal. Hoe is het om een wereldberoemde, Grammy-winnende superster met het syndroom van Gilles de la Tourette te zijn die niet eens oud genoeg is om te drinken? Dat is wat producer/regisseur
RJ MessenmakerDe nieuwe documentaire hoopt de wereld te laten zien: een paar maanden in de schoenen van Eilish.Je wilt gewoon wat je niet kunt hebben
De eerste keer dat ik hoorde wie Billie Eilish was, kwam ongeveer 17 minuten voordat het niets van een controverse zich ontvouwde toen mensen erachter kwamen ze had nog nooit van Van Halen gehoord. Ze werd beroemd op 13-jarige leeftijd en heeft meer platen verkocht dan seconden van het leven. Ze is ook slim, getalenteerd, geaard en menselijk. Ik was niet echt van streek dat ze nog nooit had gehoord van de band die 'Runnin' with the Devil' speelde.
Elke generatie vindt popmuziek opnieuw uit, gebruikt wat het nodig heeft en gooit de rest weg. Dit is niet goed of slecht - het is gewoon hoe cultuur werkt. Verder vond ik het veelzeggend dat mensen boos waren dat Eilish hun referentiepunten niet deelde. Ze bereikte dingen waar de meeste mensen nooit van konden dromen. Misschien onterecht, ze zal een ster die maar een keer in een generatie is, beroemd worden om haar kunst, terwijl anderen dat niet doen. Dit is de onuitsprekelijk wrede manier waarop roem en kunst werken.
Foto: Apple TV+
Ik ben niet jouw feestvreugde
Indien De wereld is een beetje wazig dient een ander doel dan de eerste film te zijn die Eilish' opkomst tot het sterrendom en het creatieve proces documenteert, het is dat het dat laat zien, hoewel ze hiaten heeft in haar kennis van de muziekgeschiedenis (vergeeflijk), heeft ze een bovennatuurlijk begrip van haar plaats in de juiste cultuur nu. Ze neemt roem niet als vanzelfsprekend aan. Ze kwelt over de liedjes die ze schrijft en hoe ze eventueel zouden kunnen worden waargenomen. Ze is een heel, heel slimme en slimme tiener, maar ze is niet minder menselijk of sympathiek voor haar begrip.
Er is een moment waarop ze praat over haar liefde voor Justin Bieber (wiens aanwezigheid zoiets is als een schaduw of kromme spiegel van Eilish's carrière) en het is echt iets om te onthouden dat hij zijn opkomst tot het sterrendom heeft meegemaakt en hoe diep dat zijn wezen leek te schudden kern. Bieber knuffelt Eilish zwijgend, zij tweeën zijn de enige mensen op aarde die echt kunnen begrijpen wat het is om te zijn dit soort bekend is, is een veel ingrijpender moment dan ik had verwacht. Als je nu naar foto's van hem kijkt en je herinnert je hoe hij er als kind uitzag, kan dat een schokkende ervaring zijn.
Na dat proces te hebben doorgemaakt zoals de rest van ons, lijkt Eilish gewapend tegen de wrede aard van het popsterrendom. Dat is een enorme opluchting, gezien hoe kwetsbaar ze is in zoveel andere opzichten. Als Britney Spears inlijsten onlangs liet zien, voedt de roddelindustrie zich met jonge beroemdheden die zichzelf niet kunnen beschermen. Het is meer dan een beetje geruststellend dat de volgende generatie artiesten niet zal worden opgekauwd en uitgespuugd zoals ze ooit waren. Of, in wezen, dat ze zullen weten wat er in godsnaam aan de hand is.
Dit komt deels doordat de kloof tussen Eilish en haar fans zo goed als verdampt is, zoals blijkt uit de talloze foto's van deze film waarop ze in de armen van haar fans valt na shows. Haar fans hebben allemaal haar leeftijd, ze zijn allemaal op sociale media net als zij, en ze zijn net zo op hun hoede als zij voor de verhalen die mensen willen aanbrengen op beroemde mensen.
Maar we kunnen het weer niet veranderen
De film zelf is een mix van vrij standaard opkomende beelden van achter de schermen van de carrière van de jonge Eilish, met broer en songschrijver Finneas, en ter plaatse verslag uitbrengen over haar tour. In het verleden was ze gedreven maar menselijk. In het heden laat haar lichaam haar routinematig in de steek, haar vrienden zorgen ervoor dat ze zich geïsoleerd voelt, de flair van haar Tourette op ongelegen momenten, haar griezelige vriendje haar door een reeks emotionele mishandelingen heen laat gaan, ze wordt ziek van de dingen die haar managers van haar vragen, maar ze wint elke Grammy die er is winnen.
Ik denk dat de documentaire dit alles beter dan gemiddeld in een context plaatst. De wereld is een beetje wazig verliest nooit helemaal het voorrecht dat verbonden is aan het zijn van Eilish, terwijl ze ook ruimte vindt om te onthouden dat ze in haar hart een tienermeisje is zoals alle andere.
Haar vader krijgt het meest aangrijpende moment van de film wanneer hij, nadat hij Billie voor het eerst heeft laten wegrijden na het behalen van haar rijbewijs, zijn emoties aan de camera moet uitleggen. Hij kan niet goed voorkomen dat dit meisje in leven blijft, ook al gaat ze fouten maken die hem en haar pijn zullen doen, omdat hij die fouten mocht maken. Alleen al omdat ze een van de beroemdste vrouwen is, zou dat haar immuun moeten maken voor slechte beslissingen, voor het leven? Moet ze worden beschermd tegen het normale leven?
De film positioneert zichzelf niet helemaal als een documentaire wat betreft deze dingen, maar deze vragen staan erin en ze verlichten de meer prozaïsche passages over de wisselvalligheden van het leven onderweg. ik denk het niet De wereld is een beetje wazig zal iemand van gedachten doen veranderen over Eilish. Maar het is heel goed gedaan, en ze komt over als een ongeveer net zo normale superster als we hebben. Niet slecht voor een vrouw die net oud genoeg is om te stemmen.
Billie Eilish: De wereld is een beetje wazig op Apple TV+
Billie Eilish: De wereld is een beetje wazig première op Apple TV+ aanstaande vrijdag, februari. 26.
Beoordeeld: R
Bekijk op:Apple TV+
Scout Tafoya is een film- en tv-criticus, regisseur en maker van de langlopende serie video-essays de onbeminde voor RogerEbert.com. Hij heeft geschreven voor The Village Voice, Filmcommentaar, The Los Angeles Review of Books en Nylon tijdschrift. Hij is de regisseur van 25 speelfilms en de auteur van meer dan 300 video-essays, die te vinden zijn op: Patreon.com/honorszombie.