Για ποιον είναι οι μπαμπάδες; [Apple TV+ κριτική]

Το Apple TV+ εξασφάλισε μια ακόμη όμορφη παραγωγή, ασυνήθιστα ευχάριστη, απόλυτη μετριότητα όταν αγόρασε το ντεμπούτο μεγάλου μήκους του Bryce Dallas Howard, Μπαμπάδες. Τι είναι Μπαμπάδες περίπου, ρωτάς; Γιατί μπαμπάδες, φυσικά. Επόμενη ερώτηση.

Μέχρι τώρα, το Apple TV+ δεν ήταν ο πιο προσεκτικός πάροχος περιεχομένου. Οι εκτελεστικοί σύμβουλοι της Apple έδωσαν πολλά χρήματα για πολλές ανοησίες με τεράστιες τιμές, επειδή φαινόταν ότι ταιριάζουν αισθητικά με το υπόλοιπο σχέδιο σχεδιασμού της εταιρείας. Σπίτι, Κεντρικό πάρκο, Βλέπω - καμία από αυτές δεν είναι καλή τηλεόραση, αλλά θα έδειχναν καλές δοκιμαστικές τηλεοράσεις σε έναν εκθεσιακό χώρο, το οποίο φαίνεται να είναι το επικρατέστερο ήθος για πολλές αγορές του Apple TV+.

Μπαμπάδες, που κυκλοφόρησε την Παρασκευή ακριβώς εγκαίρως για να σας υπενθυμίσει να ξεχάσετε την Ημέρα του Πατέρα, είναι το ίδιο και λίγο λιγότερο.

Μπαμπάδες ανασκόπηση

«Τι σας έκανε να αποφασίσετε να το κάνετε αυτό;» ρωτά ένας από τους διάσημους καλεσμένους του σκηνοθέτη Χάουαρντ στις αρχές της διαδικασίας. Αυτοί οι άνδρες - συμπεριλαμβανομένων των Kenan Thompson, Jimmy Fallon, Conan O'Brien, Will Smith και του πατέρα της, Ron Howard - έχουν συγκεντρωθεί για να συζητήσουν τι είναι η πατρότητα και τι σημαίνει για αυτούς. Δεν βγάζουν πραγματικά έναν συνεκτικό ορισμό γιατί είναι ένα γελοία ευρύ θέμα. Δεν αποτελεί μεγάλη ώθηση για ένα πεντάλεπτο βίντεο YouTube, πόσο μάλλον μια ταινία μεγάλου μήκους.

Ο σκηνοθέτης μιλάει λίγο για τον τρόπο με τον οποίο ο αδελφός της ο Reed πρόκειται να γίνει μπαμπάς, οπότε κάνει μια μικρή παρέμβαση για να αποκτήσει την άποψη κάποιων διάσημων ανθρώπων. Στη συνέχεια, το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας είναι για ελαφρώς λιγότερο διάσημους μπαμπάδες όπως ο Glen Henry, ο Shuichi Sakuma, ο Thiago Queiroz, ο Robert Selby και Rob και Reece Scheer, οι οποίοι έγιναν γνωστοί δημόσια για τον τρόπο ανατροφής τους.

Αρκετοί από τους ερωτηθέντες τρέχουν τα δικά τους κανάλια ή podcast για τις περιπέτειές τους στην πατρότητα. Και τι έχουν να μας πουν; Τι σοφία έχουν όλοι αυτοί οι άνδρες να μεταδώσουν; Η πατρότητα είναι δύσκολη, δεν υπάρχουν κανόνες και πρέπει να είσαι καλός μπαμπάς όταν μπορείς. Μμμμ…;

Πρώτον, θα κάνω jog τη μνήμη σου και θα πω ότι ένας μπαμπάς… δεν είναι μαμά

Κοίτα, αν μπορώ να θέσω πλήρως τις προκαταλήψεις μου στο τραπέζι, μου αρέσει Μπράις Ντάλας Χάουαρντ. Μια μικρή ιστορία: wasμουν επιπλέον στο M. Ταινία Night Shyamalan Το χωριό ως παιδί, και την ερωτεύτηκε στα γυρίσματα. Εχω παρακολουθησει Spider-Man 3, Η απώλεια ενός διαμαντιού δακρύων, ένας Λυκόφως ταινία, δύο Jurassic World κινηματογράφος, Ο Δράκος του Πιτ και Η βοήθεια γιατί απλώς δεν μπορώ να φτάσω στο όριο της αγάπης μου γι 'αυτήν ως μια εξαιρετικά χαρισματική ερμηνεύτρια.

Έχω παρακολουθήσει για περισσότερο από μια δεκαετία τώρα καθώς έχει πάρει μερικούς από τους χειρότερους ρόλους σε μερικές από τις χειρότερες ταινίες της εποχής μας, επειδή τη βρίσκω μαγνητική. Ως επί το πλείστον, απαλλάσσει τον εαυτό της θαυμάσια στην οθόνη, ακόμη και όταν της έδωσαν το πιο φουσκωμένο και κατακριτέο γράψιμο που έγραψα στη ζωή μου.

Εν ολίγοις, ήμουν τόσο προσηλωμένος όσο κανείς θα μπορούσε να παρακολουθήσει και ίσως ακόμη και να του αρέσει Μπαμπάδες. Και δεν μου προκαλεί χαρά να το πω αυτό Μπαμπάδες δεν είναι καν ταινία. Είναι ένα βιαστικά και απρόσεκτα συναρμολογημένο κομμάτι φούσκας για άντρες με χρήματα που τα βρίσκουν από μόνα τους για να μεγαλώσουν παιδιά που μπορούν να αντέξουν οικονομικά να ταΐσουν.

Γιατί, ω γιατί, ο Μπράις Ντάλας Χάουαρντ αποφάσισε να κάνει ένα αφιέρωμα πολλών εκατομμυρίων δολαρίων στην πατρότητα ως ήπιος και φωτογενής συλλογή από πολύτιμες αναμνήσεις, στο κέντρο της οποίας βρίσκεται ο δικός της ευτυχισμένος πατέρας, είναι απλά πέρα ​​από αυτό κατανόηση.

Υπερτιμώντας το αυτονόητο

Ποιος το χρειάζεται αυτό; Ποιος χρειάζεται απόδειξη ότι οι πλούσιοι κάνουν αξιοπρεπείς πατέρες; Έχουν χρόνο και χρήμα - φυσικά έχουν! Είχα έναν υπέροχο μπαμπά και ακόμη θα ήθελα να είχα μεγαλώσει από τον Ron Howard μερικές μέρες! Γιατί τότε θα ήμουν και εγώ πλούσιος!

Το μόνο μέρος του Μπαμπάδες Δεν δυσαρέστησα όταν ο πασίγνωστος πέτρινος ηθοποιός πατέρας του Ron Howard Ρανς Χάουαρντ κρατά το δικαστήριο για λίγα συναρπαστικά λεπτά. Ο Ρανς δεν είναι πολύ δημόσιο πρόσωπο, οπότε το να τον θυμάται να θυμίζει τον Ρον στην πρώτη του συναυλία ως παιδί ηθοποιός ήταν απλώς σπαρακτικό με όλους τους σωστούς τρόπους.

Η ταινία θα μπορούσε να έχει χρησιμοποιήσει λίγο περισσότερο από αυτό το είδος προοπτικής μόνο ένας μπορούσε να δώσει ο πατέρας. Θα μου άρεσε ένα αφιέρωμα στον πατέρα του Μπράις Ντάλας Χάουαρντ (έχει γυρίσει μερικές ενδιαφέρουσες ταινίες στην εποχή του), ή ακόμα και ολόκληρη την οικογένεια Χάουαρντ, περισσότερο από Μπαμπάδες, που διαρκεί 80 λεπτά σε πολλές χώρες για να μην πω τίποτα συγκεκριμένο.

Δεν υπάρχει απλώς καμία δικαιολογία για να διαψεύσει το θέαμα του Τζίμι Φάλον που αυτοαποκαλείται ήρωας επειδή είναι μπαμπάς στο αμερικανικό κοινό. Περάσαμε αρκετά φέτος.

Βαθμολογήθηκε: TV-14

Παρακολουθήστε:Apple TV+ (απαιτείται συνδρομή)

Η Scout Tafoya είναι κριτικός κινηματογράφου και τηλεόρασης, σκηνοθέτης και δημιουργός της μακροχρόνιας σειράς δοκιμίων βίντεο Ο Αγαπημένος Για RogerEbert.com. Έχει γράψει για The Village Voice, Film Comment, The Los Angeles Review of Books και Περιοδικό Νάιλον. Είναι ο σκηνοθέτης 25 ταινιών μεγάλου μήκους και ο συγγραφέας περισσότερων από 300 δοκιμίων βίντεο, τα οποία μπορείτε να βρείτε στη διεύθυνση Patreon.com/honorszombie.