Πέρασε πάνω από μία εβδομάδα από τα συγκλονιστικά νέα Ο Jony Ive αποχωρεί από την Apple, και όλοι εξακολουθούν να προσπαθούν να κατανοήσουν τι σημαίνει για το μέλλον της εταιρείας.
Σύμφωνα με μερικούς, πρόκειται για ένα εσωτερικό πραξικόπημα: η ομάδα επιχειρήσεων του Tim Cook πήρε τελικά τον έλεγχο από το πλήρωμα βιομηχανικού σχεδιασμού της Ive και οι ημέρες δόξας της καινοτομίας της εταιρείας τελείωσαν. Άλλοι ισχυρίζονται ότι οι μέρες του Ive έχουν μετρηθεί από τότε που το όνειρό του για ένα χρυσό Apple Watch έπεσε.
Πώς μπορεί να υπάρχουν τόσες πολλές αντικρουόμενες αναφορές για την αποχώρηση ενός ανθρώπου; Παραδόξως, μπορεί να είναι για τον ίδιο λόγο που η τελευταία σεζόν του Παιχνίδι των θρόνων πιπιλίζεται. Όλα βασίζονται στον τρόπο που λέμε ιστορίες.
Επιτρέψτε μου να σας πω μια ιστορία
Η επική αφήγηση της Apple είναι κάπως έτσι. Μια φορά κι έναν καιρό, ο Στιβ Τζομπς εκδιώχθηκε άδικα από τη δική του εταιρεία. Οι διάδοχοί του αγωνίστηκαν ερήμην του και τελικά τον παρακάλεσαν να επιστρέψει. Πίσω στο τιμόνι, η συνεργασία του Jobs με τον Jony Ive οδήγησε σε μια σειρά από υπερπαραγωγικά προϊόντα. Όταν ο Jobs πέθανε, ο Ive έφερε τον πυρσό για αυτόν, διασφαλίζοντας ότι ο υπέροχος σχεδιασμός παραμένει στην καρδιά όλων όσων έκανε η Apple.
Όπως και οι περισσότερες ιστορίες, ενώ υπάρχει κάποια αλήθεια σε αυτόν τον λογαριασμό, είναι μια υπεραπλούστευση. Εάν χρειάστηκαν μόνο δύο άτομα για να περιστρέψουν την περιουσία της Apple, πρέπει να αναρωτηθείτε τι έκαναν οι χιλιάδες άλλοι υπάλληλοι της εταιρείας όλη αυτή την ώρα.
Φυσιολογική αφήγηση: Ο Στιβ Τζομπς έσωσε την Apple
Φωτογραφία: Apple
Αυτό το είδος αφήγησης μερικές φορές αναφέρεται ως θεωρία μεγάλου ανθρώπου. Αν νομίζετε ότι ακούγεται λίγο σεξιστικό, έχετε δίκιο. Η ιδέα χρονολογείται από τον 19ο αιώνα, όταν ο Σκωτσέζος φιλόσοφος Τόμας Καρλάιλ έγραψε: «Η ιστορία του αυτό που έχει καταφέρει ο άνθρωπος σε αυτόν τον κόσμο, είναι στο κάτω κάτω η Ιστορία των Μεγάλων Ανδρών που εργάστηκαν εδώ ».
Ο Carlyle υποστήριξε ότι πρέπει να ξεχάσουμε όλους τους γκρίνιες που κάνουν πραγματικά τη σκληρή δουλειά. Αντ 'αυτού, θα πρέπει να εστιάσουμε σε μια χούφτα προνομιούχους μάγκες που αναλαμβάνουν όλα τα εύσημα. Αυτό το είδος αφήγησης δημιουργεί μια απλή και συναρπαστική αφήγηση. Αλλά χάνει πολλές σημαντικές λεπτομέρειες.
Ως ο δικός μας Leander Kahney υποστήριξε πρόσφατα, αυτό οδηγεί σε α λατρεία της προσωπικότητας. Όταν επικεντρωνόμαστε σε χαρισματικούς ηγέτες όπως ο Jony Ive, τείνουμε να παραβλέπουμε τη σημαντική συμβολή των άλλων 132.000 υπαλλήλων της Apple.
Τεχνολογική αφήγηση: Το NeXTSTEP έσωσε την Apple
Υπάρχουν όμως και άλλοι τρόποι για να πούμε την ίδια ιστορία. Το ένα είναι από τεχνολογική άποψη. Η Apple εφηύρε το σύγχρονο γραφικό λειτουργικό σύστημα με Mac OS. Αλλά τα Microsoft Windows σύντομα το παρέκλεισαν προσφέροντας προηγμένες λειτουργίες όπως προληπτική λειτουργία πολλαπλών εργασιών και προστασία μνήμης. Η απάντηση της Apple ήταν ένα λειτουργικό σύστημα επόμενης γενιάς που ονομάζεται Κόπλαντ. Το πρόβλημα ήταν ότι ο Κόπλαντ ήταν τόσο γεμάτος σφάλματα που ήταν αχρησιμοποίητος. Έτσι, αντίθετα, η Apple αγόρασε ένα σύστημα τρίτων που ονομάζεται Επόμενο βήμα. Αυτή η φωτισμένη απόκτηση άλλαξε την περιουσία της εταιρείας, τελικά τροφοδοτεί προϊόντα με επιτυχία όπως το iPhone, iPad και Apple Watch.
Με αυτόν τον τρόπο, η επιτυχία της Apple βασίζεται στη σταθερή τεχνολογία και όχι στη δημιουργικότητα. Γιατί λοιπόν οι ειδικοί προφητεύουν τον χαμό κατά την αποχώρηση ενός σχεδιαστή;
Η τεχνολογική ιστορία είναι αληθινή όσο πάει, αλλά για άλλη μια φορά, αφήνει έξω πολλές σημαντικές πληροφορίες. Το NeXTSTEP δεν μετατράπηκε σε OS X και iOS μόνο του.
Κοινωνιολογική αφήγηση: Η Apple έσωσε την Apple
Φωτογραφία: Duncan Sinfield
Ευτυχώς, ένας τρίτος τύπος αφήγησης μπορεί να ρίξει περισσότερο φως σε αυτήν την ερώτηση και ίσως αρχίσει να κάνει κάποια αίσθηση της αποχώρησης του Jony Ive. Λέγεται κοινωνιολογική αφήγηση.
Οι θαυμαστές της Apple μπορεί να αισθάνονται δυσαρεστημένοι από το τέλος της θητείας του Ive στην Apple, αλλά αυτό δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με το απογοήτευση που εκφράζουν ορισμένοι Παιχνίδι των θρόνων θαυμαστές στην αναχώρηση του Daenerys Targaryen.
Κατά τη διάρκεια των πρώτων επτά σεζόν του, η παράσταση ανέδειξε σταθερά τη Daenerys ως ήρωα. Ο χαρακτήρας ξεπέρασε τις αντιξοότητες, οδηγώντας τους σκλάβους στην ελευθερία και απελευθερώνοντας τις πόλεις από τους καταπιεστικούς δικτάτορες. Έτσι, όταν ξαφνικά τρελάθηκε και έβαλε το ζωάκι της να το πυρπολήσει πρωτεύουσα των Επτά Βασιλείων στην τελευταία σεζόν, αυτό άφησε πολλούς οπαδούς δυσαρεστημένους.
Η κοινωνιολογική αφήγηση του George R.R. Martin
Γράφοντας στο Scientific American, ακαδημαϊκός και τεχνοκοινωνιολόγος Ζεϊνέπ Τουφεκτσί παρέχεται α εκπληκτική εξήγηση για την ανατροπή του ανεμιστήρα. Εκείνη υποστήριξε ότι Παιχνίδι των θρόνων δημιουργός George R.R. Martin υπερέχει στην κοινωνιολογική αφήγηση. Αντί να εστιάζει στα εσωτερικά ψυχολογικά κίνητρα των ατόμων, οι ιστορίες του ασχολούνται με τον τρόπο που οι χαρακτήρες ανταποκρίνονται σε εξωτερικά γεγονότα που συμβαίνουν γύρω τους. Παιχνίδι των θρόνων δεν αφορά κανένα άτομο. Σημαντικοί χαρακτήρες πεθαίνουν συνεχώς και όμως η ιστορία συνεχίζεται.
Ο Tufekci υποστηρίζει ότι αυτό το είδος αφήγησης είναι ξένο για το Χόλιγουντ, όπου οι ιστορίες επικεντρώνονται παραδοσιακά στην ψυχολογία του ήρωα. (Υπάρχει και πάλι η θεωρία του μεγάλου ανθρώπου.)
Αυτός είναι ο λόγος που τα πράγματα πήγαν στραβά στις τελευταίες σεζόν του Παιχνίδι των θρόνων. Η τηλεοπτική σειρά προηγήθηκε των βιβλίων του Μάρτιν, και χωρίς την καθοδήγησή του, οι παραγωγοί αγωνίστηκαν να βρουν νόημα για το τέλος. Προσπάθησαν να πουν μια ψυχολογική ιστορία, εστιάζοντας στα εσωτερικά κίνητρα των μεμονωμένων χαρακτήρων, αλλά η κάθοδος της Daenerys είχε νόημα μόνο στο πλαίσιο αυτού που συνέβαινε γύρω της.
Γιατί Παιχνίδι των θρόνων μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την Apple
Φωτογραφία: Helen Sloan/HBO
Διαφορετικός Westeros, η σουίτα C στο Apple Park δεν είναι ένα φανταστικό μέρος. Είναι πολύ αληθινό. Αλλά όταν οι δημοσιογράφοι γράφουν γι 'αυτό, πρέπει με κάποιο τρόπο να μετατρέψουν τα γεγονότα σε μια ιστορία που ο αναγνώστης μπορεί να ακολουθήσει. Πάλεψαν να πουν την ιστορία της αποχώρησης του Ive, όπως ακριβώς Παιχνίδι των θρόνων οι συγγραφείς δυσκολεύτηκαν να χειριστούν το μεγάλο φινάλε της σειράς.
Τα ΜΜΕ προσπάθησαν να αναδείξουν τον Ive και ως ήρωα και ως κακό. Από τη μία πλευρά, κράτησε ζωντανή την κληρονομιά του Steve Jobs και σχεδίασε μεμονωμένα όλα τα επιτυχημένα προϊόντα της εταιρείας. Απο την άλλη, άρχισε να ασχολείται όλο και περισσότερο ενώ εστιάζει σε παράλογα δαπανηρά έργα ματαιοδοξίας.
Και οι δύο αυτοί λογαριασμοί είναι μια μορφή ψυχολογικής αφήγησης, όπου βρίσκεται ένας χαρακτήρας (στην προκειμένη περίπτωση, ο Jony Ive) είτε εγγενώς ηρωική είτε κακόβουλη και η συμπεριφορά του οφείλεται εξ ολοκλήρου από την εσωτερική του σύνθεση και επιθυμίες. Αλλά η αλήθεια είναι ότι ο Ive εργαζόταν σε έναν μεγάλο και πολύπλοκο οργανισμό, αλληλεπιδρώντας με πολλές άλλες ομάδες ανθρώπων. Τα προϊόντα της Apple είναι πάντα αποτέλεσμα συνεργασίας - όχι έμπνευση ενός μεγάλου ανθρώπου.
Μια οργάνωση που θα μπορούσε να ζήσει εκατό χρόνια
Φωτογραφία: Portfolio/Penguin Publishing Group
Σε ένα πρόσφατη συνέντευξη, Ο Ανώτερος Αντιπρόεδρος της Apple Eddie Cue εξήγησε ότι ο Steve Jobs ξεκίνησε να δημιουργήσει μια εταιρεία «που θα τον ξεπερνούσε και θα μπορούσε να ζήσει για εκατοντάδες χρόνια…. Έβαλε τους ανθρώπους στη θέση τους και δημιούργησε μια κουλτούρα που πίστευε ότι θα το έκανε αυτό ».
Οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν, αλλά αν δημιουργήσετε τη σωστή κουλτούρα σε έναν οργανισμό, θα ξεπεράσει κάθε άτομο. Ακόμα και κάποιος τόσο σημαντικός όσο ο Jony Ive.
Η Apple επωφελείται από μια εταιρική κουλτούρα που θεωρεί τον καλό σχεδιασμό εξαιρετικά σημαντικό. Αυτό, με τη σειρά του, χτίζει μια φήμη που προσελκύει νέα ταλέντα στην εταιρεία, δημιουργώντας έναν ενάρετο κύκλο. Αλλά ο αντίκτυπος αυτής της κουλτούρας εκτείνεται πέρα από την ομάδα σχεδιασμού της Apple. Όλοι στην Apple γνωρίζουν πόσο σημαντικό είναι για την επιτυχία της εταιρείας. Έτσι, οι ηγέτες της Apple βάζουν τα δυνατά τους για να διασφαλίσουν ότι θα συμβούν τα υπέροχα σχέδια. Η ομάδα επιχειρήσεων, για παράδειγμα, επενδύει τεράστιους πόρους σε βρίσκοντας τρόπους για να χτίσουμε όλο και πιο φιλόδοξα σχέδια σε υψηλή ένταση.
Ακόμα και εμείς οι ταπεινοί οπαδοί έχουμε να παίξουμε κάποιο ρόλο. Με τα χρόνια, η Apple αύξησε τις προσδοκίες μας για το σχεδιασμό τόσο υψηλά που η εταιρεία πρέπει να ανταποκριθεί. Διαφορετικά, η Apple κινδυνεύει να προκαλέσει την οργή των πιο πιστών πελατών της.
Όλοι έχουμε μια ιδέα για το τι σημαίνει Apple. Και ίσως η ιδέα - αυτή η συλλογική κατανόηση του τι είναι η Apple, τι κάνει και για τι χρησιμεύει - να είναι μεγαλύτερη από οποιοδήποτε άτομο. Ακόμα και ο Jony Ive.
