Στο Μέρος 4 των απομνημονευμάτων του ιδρυτή του Macworld, Ντέιβιντ Μπάννελ για τον Mac, ο Στιβ Τζομπς λέει σε έναν εκδοτικό μεγιστάνα να «κοιτάξει μέχρι το μπαρ» και το κλείνει.
Η συνάντηση με τον Steve Jobs για δεύτερη φορά σε λιγότερο από μία εβδομάδα μπορεί να μου προκαλέσει εγκεφαλικό, ανησύχησα. Αλλά ήταν ο Πατ ΜακΓκόβερν, όχι ο Τζομπς, ο οποίος σχεδόν βραχυκύκλωσε την πολλά υποσχόμενη καριέρα μου στο περιοδικό.
Mondayρθε το πρωί της Δευτέρας και καθώς έτρωγα πρωινό και διάβαζα το San Francisco Chronicle, ξαφνικά φίμωσα. Μερικά μασημένα κομμάτια μπαγκελών πέταξαν στο δωμάτιο καθώς διάβασα ότι ο θείος Πατ ξόδεψε μόλις 16 εκατομμύρια δολάρια για να αγοράσει την εταιρεία περιοδικών υπολογιστών του Wayne Green στο New Hampshire. 16 εκατομμύρια δολάρια! Απλώς δεν ήταν πιστευτό.
Ο Γκριν ήταν πρωτοπόρος στον τομέα μας, αλλά τα περιοδικά του είχαν κολλώδη ονόματα όπως inCider, Hot CoCo και 80micro. Απευθύνονταν σε σκληρούς λάτρεις των υπολογιστών, είχαν σπιτική εμφάνιση, κακή γραφή και οι κυκλοφορίες τους ήταν μικροσκοπικές.
Ο ΜακΓκόβερν είχε φτιάξει προσεκτικά μια εικόνα του για να είναι εξαιρετικά φειδωλή, αν μπορούσε να εξοικονομήσει $ 200 με μια στάση στο Κάνσας Η Σίτι αντί να κάνει απευθείας πτήση από τη Βοστώνη στο Σαν Φρανσίσκο, το έκανε και το έκανε συχνά, πάντα πετώντας προπονητής. Η συνολική επένδυσή του στην εταιρεία μου, PC World Communications, ήταν μικρότερη από 2 εκατομμύρια δολάρια και αυτό ήταν δάνειο - έπρεπε να το επιστρέψουμε από μελλοντικά κέρδη.
Το γιατί ο ΜακΓκόβερν θα ήθελε τα περιοδικά του Γουέιν Γκριν και γιατί θα πλήρωνε τόσο πολύ για αυτά δεν μου έκανε νόημα.
Καθώς σμίκρυνα στον αυτοκινητόδρομο 280 στο Κουπερτίνο, προσευχήθηκα στους θεούς των υπολογιστών, ο Στιβ Τζομπς να ήταν πολύ τυλιγμένος στο Mac για να διαβάσει την εφημερίδα του Σαν Φρανσίσκο.
Ο χώρος στάθμευσης για άτομα με ειδικές ανάγκες μπροστά από το κτίριο των πειρατών δεν ήταν απασχολημένος. Είχα λίγο χρόνο να μαζέψω τον εαυτό μου πριν φτάσει ο Στιβ. Αλλά στη συνέχεια ο Μάικ Μάρεϊ με χαιρέτησε στο λόμπι με: «Ουάου Ντέιβ, ήξερες ότι το αφεντικό σου πλήρωσε 16 εκατομμύρια δολάρια για την εταιρεία του Γουέιν Γκριν;»
«Λοιπόν», υπέθεσα, «μάλλον δεν πληρώνει πραγματικά 16 εκατομμύρια δολάρια - ο θείος Πατ είναι πραγματικά έξυπνος, έτσι είναι μάλλον κάποια μακροπρόθεσμη πληρωμή με βάση τους στόχους που ο Γουέιν Γκριν δεν θα μπορούσε ποτέ να επιτύχει στα πιο υγρά του όνειρα ».
Στη συνέχεια μπήκε ο Στιβ. Δεν μπορούσα παρά να παρατηρήσω ότι φορούσε το πιο γοητευτικό δερμάτινο μπουφάν που είχα δει. Είχε μια συγκεκριμένη παράνομη ποιότητα, όπως αυτή που φορούσε ο Μάρλον Μπράντο στο "The Wild Bunch", αλλά πρέπει να έχει φτιαγμένο από δέρμα αρνιού πολύ υψηλής ποιότητας γιατί όταν το έβγαλε μπορούσα να πω ότι ήταν ελαφρύ φτερό.
Για πρώτη φορά, συνειδητοποίησα ότι ο Steve δεν ενδιαφερόταν πραγματικά να έχει πολλά υπάρχοντα, αλλά αυτά που είχε έπρεπε να είναι πολύ ιδιαίτερα. Τουλάχιστον μου χαμογέλασε και είπε ακόμη «γεια». Για μια στιγμή, σκέφτηκα ότι πραγματικά δεν ήξερε για τον ΜακΓκόβερν και τον Γουέιν Γκριν, ή αν το ήξερε, δεν τον ένοιαζε.
Φυσικά, η αλήθεια ήταν ότι εξοργίστηκε πολύ, αλλά απολάμβανε την επόμενη στιγμή που μπορούσε να με τσακίσει λεκτικά σαν μια ενοχλητική κατσαρίδα.
«Λοιπόν», άρχισε ο Τζομπς, «ο ΜακΓκόβερν θέλει να μας ζητάτε χρήματα για να δημοσιεύσουμε το Macworld, και όμως έχει όλα αυτά τα επιπλέον μετρητά να πετάξει για τα χάλια του Γουέιν Γκριν».
«Στιβ, ειλικρινά δεν ξέρω τίποτα για αυτό. Το διάβασα στην πρωινή εφημερίδα, όπως εσύ και ο Μάικ. Maybeσως πρέπει να μιλήσεις με τον ΜακΓκόβερν. »
«Εντάξει, θα το κάνω», απάντησε, «Ποιος είναι ο αριθμός του;»
Βλέποντας τον Στιβ να καλεί τον αριθμό που του έδωσα, ένιωθα την καρδιά μου να χτυπάει καθώς ήλπιζα στο διάολο ο θείος Πατ ήταν ψηλά ο ουρανός κάπου πάνω από τον Ειρηνικό στο δρόμο του προς κάποια χώρα όπως η Καμπότζη όπου η τηλεφωνική λήψη δεν ήταν έτσι Καλός. Όσο απίθανο κι αν φαίνεται, ο ΜακΓκόβερν ήταν για άλλη μια φορά στο γραφείο του.
«Πρέπει να είσαι άθλιος επιχειρηματίας», άρχισε ο Τζομπς, «Πληρώσατε 16 εκατομμύρια δολάρια για τα περιοδικά του Γουέιν Γκριν και όμως θέλετε να σας πληρώσω για να δώσετε στον Ντέιβιντ και τον Άντριου ένα περιοδικό για την Apple».
Δεν μπορούσα να ακούσω όλα όσα είπε ο ΜακΓκόβερν αλλά μιλούσε αρκετά δυνατά με μια ενθουσιασμένη φωνή που άκουσα, «μην πιστεύεις όλα όσα διαβάζεις στο Χρονικό».
«Επενδύεις στο Micro80 αλλά όχι στο Macworld!» Ο Στιβ φώναξε: «Το Micro80 μοιάζει με το χθεσινό πλιγούρι βρώμης που περίσσεψε. Αν θέλετε να δημοσιεύσετε το Macworld, πρέπει να κοιμηθείτε μέχρι το μπαρ! »
Και μετά έκλεισε το τηλέφωνο. Έμεινα άναυδος.
«Μην ανησυχείς, Ντέιβιντ», γέλασε ο Τζομπς, «ο ΜακΓκόβερν θα έρθει και θα έχουμε ακόμα ένα περιοδικό».
Αυτό ήταν, υποθέτω, μόνο μια άλλη πτυχή του περίφημου «πεδίου παραμόρφωσης της πραγματικότητας» που οι άνθρωποι μέχρι σήμερα λένε ότι ζει ο Στιβ. Μια μέρα περπατάς πάνω στο νερό και την άλλη μέρα είσαι σκύλος. Ο ΜακΓκόβερν είχε ένα υγιές εγώ και ανησυχούσα ότι δεν θα ανέβαινε είδη θεραπείας. Η συμφωνία δεν θα ολοκληρωθεί ποτέ, ακόμη και αν η Apple συμφωνούσε να αγοράσει τις κάρτες εγγύησης.
«Στιβ, επιτρέψτε μου να εξηγήσω κάτι», παρακάλεσα, «παρά τα όσα σας είπε ο ΜακΓκόβερν, επενδύουμε ήδη στο Macworld. Έχω προσλάβει συγγραφείς, έχω παραγγείλει τέχνη, έχω απομακρύνει ανθρώπους από το PC World και έχω τον σπουδαίο σχεδιαστή περιοδικών στον κόσμο. Ο ΜακΓκόβερν δεν θέλει πραγματικά να με σταματήσει, το άλογο είναι ήδη έξω από τον αχυρώνα ».
«Ο χρόνος θα δείξει», απάντησε ο Τζομπς.
Αφήνοντας το ζήτημα της εγγύησης στην άκρη, περάσαμε το υπόλοιπο σχέδιο συμφωνίας. Ο Στιβ και ο Μάικ είπαν ότι ήθελαν να δουν μια "blueline" έκδοση του Macworld πριν βγει στον εκτυπωτή. Με διαβεβαίωσαν ότι δεν θα επέμεναν να αλλάξουν το αντίγραφο ούτως ή άλλως και στην πραγματικότητα, είπαν ότι ήθελαν το Macworld να έχει μια ανεξάρτητη φωνή. Αυτή η εφάπαξ αναθεώρηση δεν θα ισχύει για μεταγενέστερο τεύχος. "Μπορείτε να είστε επικριτικοί απέναντί μας", είπε ο Τζομπς.
Τους είπα ότι θα ασχοληθώ με αυτό το θέμα με τον Andrew και θα επιστρέψω μαζί τους.
«Όσον αφορά τον Άντριου», συνέχισε ο Στιβ, «αν πεθάνει θέλουμε το δικαίωμα να επιλέξουμε τον επόμενο συντάκτη του Macworld».
Wasμουν έκπληκτος. «Είναι εξωφρενικό, Στιβ, καμία εκδοτική εταιρεία δεν θα μπορούσε ποτέ να συμφωνήσει σε κάτι τέτοιο».
"Πώς ξέρουμε ότι αν ο Andrew πεθάνει δεν θα έχετε τον Wayne Green να επεξεργαστεί το Macworld;" Ρώτησε ο Στιβ.
Είπα στον Steve ότι θα συμφωνήσουμε ότι το Macworld θα διατηρούσε πάντα το υψηλότερο επίπεδο επεξεργασίας και σχεδιασμού, αλλά δεν υπήρχε κανένας τρόπος να συμφωνήσουμε να αφήσουμε την Apple να επιλέξει τον επεξεργαστή, ανεξάρτητα από το τι περιστάσεις.
«Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε σε αυτό και να διατηρήσουμε την ακεραιότητα του δημοσιογράφου μας» είπα, και κάπως έτσι φάνηκε να κολλάει.
Όσο σοκαριστική κι αν ήταν αυτή η συνάντηση, επέστρεψα στο Σαν Φρανσίσκο με όλα όσα χρειαζόμουν για να ξεκινήσει το έργο. Υπήρχε μια έκδοση πριν από την κυκλοφορία του Macintosh στο πορτμπαγκάζ μου, μια υπόσχεση ότι θα πάρουμε άλλα τέσσερα, και εκπληκτικά, ο Steve συμφώνησε να δώσει σε μένα και τον Andrew πρόσβαση στο κτίριο Macintosh Development.
Μπορούσαμε να πηγαινοερχόμαστε όπως θέλουμε και να μιλάμε με οποιονδήποτε. «Μέρα και νύχτα», είπε. Από την πλευρά μας, συμφωνήσαμε να κρατήσουμε το έργο του περιοδικού μας εντελώς μυστικό, εκτός από τους ανθρώπους που εργάστηκαν άμεσα σε αυτό. Θα βρισκόμαστε υπό μη αποκάλυψη μέχρι την ημέρα της ανακοίνωσης.
Μέρος 1: Συνάντηση με τον Στιβ
Μέρος 2ο: Βλέποντας το Macintosh για πρώτη φορά
Μέρος 3: Γνωρίσαμε τον πραγματικό Steve Jobs
Μέρος 4: Ο Steve Jobs μας λέει "Belly Up to the Bar"
Μέρος 5: Ο Στιβ έρχεται με μια πραγματικά περίεργη διαφήμιση
Μέρος 6: Ο Στιβ Ποζάρει για το πρώτο εξώφυλλο του Macworld
Μέρος 7: Ο Andrew Fluegelman παροτρύνει την Apple να καθυστερήσει την εισαγωγή
Μέρος 8: Ο Πατ ΜακΓκόβερν συναντά τον Στιβ, η συμφωνία ολοκληρώθηκε.
Μέρος 9: Ο Steve είναι υπέροχος!
Μέρος 10: Ο Steve Thumbs τη μύτη του στο Apple II
Μέρος 11: Ο Macintosh μιλά για τον εαυτό του (κυριολεκτικά)…
Μέρος 12: Το Fat Mac σώζει την ημέρα
Μέρος 13: Ο Στιβ φέρνει την Τίνα στο πάρτι δείπνου Macworld
Μέρος 14: Η Έλα Φιτζέραλντ τραγουδάει χρόνια πολλά στον Στιβ
Μέρος 15: Steve’s NeXT Big Thing
Ακολουθήστε με στο Twitter @davbunnell
