Συνήθιζα να ζω τον κλασικό τρόπο ζωής των geek, σκυμμένος για πάντα πάνω σε ένα MacBook, πίνοντας άνετο φαγητό. Untilσπου μια μέρα ο καρκίνος με ανάγκασε να πάρω πιο σοβαρά την υγεία μου.
Τώρα τρέχω μαραθώνιους και σηκώνω βάρη για διασκέδαση. Αλλά ο γκέικ είναι ακόμα δυνατός μέσα μου. Από ρολόγια GPS έως βιοηλεκτρικούς αναλυτές σύνθετης αντίστασης, έχω χρησιμοποιήσει σχεδόν κάθε είδους gadget γυμναστικής.
Εδώ είναι η ιστορία για το πώς τα εργαλεία γυμναστικής με βοήθησαν να μπω σε φόρμα για πρώτη φορά στη ζωή μου και να αλλάξω τη μέση ηλικία μου μπαμπα μποντ για έξι πακέτα.
Αυτή η ανάρτηση περιέχει συνδέσμους συνεργατών. Cult of Mac ενδέχεται να κερδίσετε μια προμήθεια όταν χρησιμοποιείτε τους συνδέσμους μας για να αγοράσετε αντικείμενα.
Μέρος 1: Εκτέλεση ιχνηλατών
Τα gadget γυμναστικής μου έσωσαν τη ζωή
Φωτογραφίες: Graham Bower/Cult of Mac
Πριν από τη διάγνωσή μου, ήμουν απελπιστικά εκτός φόρμας, αλλά δεν με ένοιαζε πραγματικά. Όπως και οι περισσότεροι geeks, αποφάσισα σε μικρή ηλικία ότι η φυσική κατάσταση δεν ήταν μόνο για μένα. Το σώμα μου δεν θα έμοιαζε ποτέ καλά, οπότε γιατί να μπω στον κόπο να κάνω οποιαδήποτε προσπάθεια;
Ο κόσμος μου άλλαξε όταν διαγνώστηκα με καρκίνο. Αν και η θεραπεία μου ήταν επιτυχής, ο καρκίνος βρίσκεται μόνο σε ύφεση. Θα μπορούσε να επιστρέψει ανά πάσα στιγμή. Ξαφνικά πήρα την υγεία μου πολύ πιο σοβαρά. Αλλά από πού να ξεκινήσω; Δεν ήξερα το πρώτο πράγμα για την άσκηση.
Η geek προσέγγιση στη φυσική κατάσταση
Συνήθιζα να κοροϊδεύω τα περιοδικά γυμναστικής με τους μυς τους στα εξώφυλλα. Έτσι, όπως θα έκανε κάθε γκέικ, στράφηκα στον ιστότοπο της Apple. Στην αρχική σελίδα είδα ένα λαμπερό νέο iPod nano δίπλα σε ένα ζευγάρι παπούτσια Nike. Έβγαλα την πιστωτική μου κάρτα αμέσως.
Υπάρχουν περισσότερα στη γυμναστική από το τρέξιμο, αλλά δεν το ήξερα τότε και ήμουν ανυπόμονος να ξεκινήσω. Μετά από μια ζωή λήθαργου, ήθελα να φύγω εκεί έξω και να κάνω κάτι. Ήθελα να τρέξω.
Το πρώτο μου tracker: Nike+iPod Sport Kit
ο Nike+iPod Sport Kit απαιτούσαν αισθητήρες στα παπούτσια σας και έπρεπε να συγχρονίσετε το iPod σας με το iTunes κάθε φορά που συνδέεστε σε ένα τρέξιμο. Αλλά πριν από τα χρόνια των iPhone με GPS, ήταν η καλύτερη επιλογή στην αγορά.
Τότε μπορούσα να κάνω μόνο δύο γύρους γύρω από το μπλοκ. Αλλά τις εβδομάδες και τους μήνες που ακολούθησαν, αύξησα σταθερά την απόσταση και το ρυθμό μου, παρακολουθώντας την πρόοδό μου στο Nike+ στην πορεία.
Στο τέλος κάθε εκτέλεσης, η Nike+ μου έπαιζε ηχογραφημένα μηνύματα "attaboy" από Joan Benoit Samuelson. Δεν είχα ιδέα ποια ήταν, αλλά παρόλα αυτά ήταν κίνητρο.
GPS ρολόγια λειτουργίας
Φωτογραφία: Graham Bower/Cult of Mac
Γεμάτος ενθουσιασμό για το νέο μου πάθος, μπήκα στην τοπική μου λέσχη τρεξίματος. Άλλα μέλη του συλλόγου χλεύασαν τα παπούτσια και το iPod της Nike. Η συναίνεση φαίνεται ότι ήταν ότι η Nike δεν ήταν για σοβαρούς δρομείς. Αυτά τα παιδιά φορούσαν Asics, Newtons ή Brooks και χρησιμοποιούσαν ρολόγια GPS από Garmin ή Timex.
Σίγουρα θα μπορούσα να δω την έλξη των ρολογιών GPS. Moreταν πιο ακριβείς, λιγότερο ταλαιπωρημένοι και σας έδωσαν χάρτες των διαδρομών σας. Αλλά είχα φτάσει τόσο μακριά στο δικό μου Nike Vomeros, και δεν επρόκειτο να αλλάξω παπούτσια. Έτσι αγόρασα ένα Nike+ SportWatch GPS. Δεν είχε όλα τα κουδούνια και τα σφυρίγματα κάποιων άλλων εμπορικών σημάτων, αλλά εκείνη τη στιγμή, ήταν το μόνο ρολόι που συνεργάστηκε με τη Nike+. (Τώρα, η Nike+ υποστηρίζει επίσης μερικά ρολόγια από την Garmin και την TomTom).
Μου άρεσε το ρολόι Nike+. Μετά από αρχικές δυσλειτουργίες, (ότι εγώ έγραψε σε μια κριτική το 2011), καταγράψαμε χιλιάδες μίλια τρέχοντας μαζί.
Καθώς η φυσική μου κατάσταση στο τρέξιμο βελτιωνόταν, προχώρησα από 10.000 τρεξίματα σε ημιμαραθώνιους και τελικά σε μαραθώνιους. Πριν από τη διάγνωση του καρκίνου μου, δεν θα φανταζόμουν ποτέ στα πιο τρελά μου όνειρα ότι μια μέρα θα έτρεχα αγώνες 26,2 μιλίων για διασκέδαση. Τώρα έχω τρέξει τον Μαραθώνιο του Λονδίνου τρεις φορές και τον Μαραθώνιο της Νέας Υόρκης μία φορά, συγκεντρώνοντας περισσότερα από $ 10.000 για Cancer Research UK, μια φιλανθρωπική οργάνωση που βοήθησε στην ανάπτυξη ορισμένων φαρμάκων που μου έσωσαν τη ζωή. Και το ρολόι Nike+ με παρακολουθούσε από την αρχή μέχρι το τέλος.
Η Nike δυστυχώς σταμάτησε να φτιάχνει ρολόγια, αλλά θα εξακολουθούσα να χρησιμοποιώ το παλιό μου μέχρι σήμερα, αν δεν είχα δελεαστεί από το Apple Watch.
Λειτουργεί με το Apple Watch
Φωτογραφία: Graham Bower/Cult of Mac
Με κάποιο τρόμο, εγκατέλειψα το ρολόι Nike+ μου υπέρ ενός Apple Watch. Σίγουρα φαινόταν πιο κομψό στον καρπό μου. Αλλά χωρίς ενσωματωμένο GPS, θα μπορούσε πραγματικά να είναι ένα ρολόι σοβαρού δρομέα; Οι φίλοι μου που τρέχουν στο κλαμπ θα απαντούσαν με ένα ηχηρό «όχι»! Αλλά φυσικά, υπάρχουν περισσότερα στο Apple Watch από το τρέξιμο.
ο Εφαρμογή Nike+ Running για το Apple Watch είναι καλύτερη επιλογή για μένα από τη χρήση της ενσωματωμένης εφαρμογής Workout της Apple επειδή περιλαμβάνει χάρτες GPS-συν το ότι έχω ήδη συνδεθεί χιλιάδες μίλια στο Nike+, οπότε είμαι απρόθυμος να αλλάξω πλατφόρμες τώρα.
Υπάρχουν όμως δύο σημαντικά μειονεκτήματα. Πρώτον, πρέπει να πάρετε το iPhone σας μαζί σας. Αυτό το πρόβλημα επιδεινώνεται από την επιμονή μου στη χρήση του εξαιρετικά μεγάλο iPhone 6 Plus. Δυσκολεύτηκα να βρω σορτς με αρκετά μεγάλες τσέπες.
Το δεύτερο μειονέκτημα είναι ότι υπάρχει μια αισθητή καθυστέρηση όταν ελέγχετε την απόσταση και τον ρυθμό σας στο Apple Watch. Υποθέτω ότι το ζήτημα είναι ότι η Apple δεν επιτρέπει σε εφαρμογές τρίτων να εκτελούνται στο παρασκήνιο. Αυτό εξοικονομεί ενέργεια μπαταρίας, αλλά σημαίνει ότι κάθε φορά που ελέγχετε το ρολόι σας, η εφαρμογή Nike+ πρέπει να επανασυνδέεται ασύρματα με το iPhone, η οποία διαρκεί μερικά δευτερόλεπτα.
Αυτή η καθυστέρηση είναι εκνευριστική, αλλά δεν είναι ένα showstopper. Η εφαρμογή ρολογιού σημαίνει ότι μπορείτε να καταγράψετε μια ολόκληρη εκτέλεση χωρίς να βγάζετε ποτέ το iPhone σας από την τσέπη σας. Το οποίο για κάποιον τόσο αδέξιο όσο εγώ είναι εξίσου καλό.
Πάρα πολύ καλό πράγμα
Μέχρι εκεί, έτρεχα περίπου 7 μίλια την ημέρα και το βάρος μου είχε πέσει από 190 κιλά σε 150. Αρχικά με ενθουσίασε αυτή η απώλεια βάρους, αλλά οι φίλοι μου είπαν ότι φαινόμουν πολύ αδύνατη. Και το νοσοκομείο μου ανησυχούσε επειδή η απώλεια βάρους είναι ένα «σύμπτωμα Β» λεμφώματος - ο καρκίνος μου μπορεί να είχε επιστρέψει.
Ένιωσα σίγουρος ότι δεν ήταν ο καρκίνος αυτή τη φορά. Εξάλλου, μπορούσα να δω τον τεράστιο αριθμό θερμίδων που έκανα στο Nike+. Δεν είναι περίεργο που έχασα βάρος.
Έτσι αποφάσισα να αποδείξω ότι οι αμφιβολείς κάνουν λάθος, βάζοντας ξανά βάρος. Αυτή τη φορά όμως στους μυς, παρά στο λίπος. Wasταν καιρός να εφαρμόσω την τρελή εμμονή μου σε ένα νέο έργο - να ερευνήσω πώς να γίνω buff.
Μέρος 2: Gadgets για τη μέτρηση της σύστασης του σώματος
Έρχεται την επόμενη εβδομάδα: Μια ματιά στους βιοηλεκτρικούς αναλυτές σύνθετης αντίστασης, τις δαγκάνες που διπλώνουν το δέρμα και τις έξυπνες ζυγαριές μπάνιου που με βοήθησαν να διαχειριστώ τη σύνθεση του σώματος στην προσπάθειά μου να μαζέψω.
Μέρος 2ο: Από τον μπαμπά στο έξι πακέτο: Βασικά εργαλεία για διόγκωση
Μέρος 3: Οι εφαρμογές γυμναστικής που μου έδωσαν κοιλιακούς έξι συσκευασιών
