Στο μέρος 7 του MacworldΤα απομνημονεύματα του ιδρυτή David Bunnell για το Mac, είναι σαφές ότι το μηχάνημα δεν είναι έτοιμο για την πρώτη ώρα. MacworldΟ συντάκτης Andrew Fluegalman το λέει αυτό στον Steve Jobs, ο οποίος αντιδρά με έναν εκπληκτικό τρόπο.
Ως προθεσμία εκτύπωσης για Macworld Το περιοδικό πλησίασε, ο Στιβ και το πλήρωμά του εργάζονταν μανιωδώς για να ετοιμάσουν το Macintosh για την εισαγωγή του. Ο συντάκτης μου, Andrew Fluegelman (στην εικόνα εδώ), και τελειώναμε άρθρα και χαρτογραφούσαμε σελίδες. Αυτή ήταν μια έντονα δημιουργική, ειρηνική περίοδος.
Wasταν η ηρεμία πριν από την επόμενη καταιγίδα.
Αρχίσαμε να μετατοπιζόμαστε σε μια νέα φάση διαχείρισης σοβαρών κρίσεων όταν ο Andrew Fleugalman εξέφρασε αμφιβολίες για το αν το Macintosh θα ήταν έτοιμο έως τις 24 Ιανουαρίου. Τα τσιπ μνήμης 64K στα οποία υπολογίζει η Apple δεν πρόκειται να είναι διαθέσιμα, οπότε ο Steve είπε στην ομάδα του να στραφούν σε πολύ μικρότερες μάρκες 16K.
Έτσι, η εσωτερική μνήμη εργασίας του Mac θα προσθέσει μόνο 128K, όχι τα 512K που απαιτούνται στο σχέδιο ανάπτυξης.
Όπως επεσήμανε ο Andrew, αυτή η μικρή ποσότητα μνήμης δεν θα ήταν σχεδόν αρκετή για να κάνει το Mac ανταγωνιστικό με τον υπολογιστή IBM. Στην πραγματικότητα, όταν σκεφτήκατε τις απαιτήσεις μνήμης του λειτουργικού συστήματος Mac και την απεικόνιση bit-mapped, το 128K ήταν ελάχιστα λειτουργικό. Η συγγραφή λογισμικού εφαρμογών θα αποδειχθεί σχεδόν αδύνατη πρόκληση.
Και δεν ήταν μόνο τα τσιπ. Ο Άντριου ανησύχησε επίσης ότι η ίδια η ομάδα ανάπτυξης Mac ήταν σε αταξία, οπότε οδηγημένοι να τηρήσουν την προθεσμία της 24ης Ιανουαρίου μπορεί να έχουν κάνει οποιοδήποτε αριθμό θανατηφόρων λαθών. Θα ήταν πολύ καλύτερα, σκέφτηκε, αν η Apple καθυστερούσε την παρουσίαση του Mac. Καλύτερα για αυτούς και καλύτερα για τους άτυχους χρήστες που μπορεί να νιώθουν κορόιδο να αγοράσουν πολύ τσιζούρα και όχι πολύ μπριζόλα.
Δυστυχώς, ο Andrew έγραψε ένα ανοιχτό σημείωμα σε ολόκληρη την ομάδα ανάπτυξης Mac, προτρέποντάς τους να αναβάλουν την κυκλοφορία.
Με σεβασμό, το σημείωμα επεσήμανε όλες τις προφανείς αδυναμίες του Mac: όχι μόνο η έλλειψη μνήμης εργασίας, αλλά και η κραυγαλέα έλλειψη σκληρού δίσκου, ο εκπληκτικός αριθμός σφαλμάτων στο λειτουργικό σύστημα, η απουσία ανεμιστήρα που έκανε το μηχάνημα ευχάριστα αθόρυβο, αλλά οδήγησε σε επαναλαμβανόμενες δυσλειτουργίες, και φυσικά, ουσιαστικά κανένα λογισμικό εκτός από το MacPaint και μια έκδοση με κλειστό Microsoft Excel.
Δεν μπορούσα να διαφωνήσω με τίποτα που έγραψε ο Άντριου. Συμφωνώ απρόθυμα να τον αφήσω να το οδηγήσει στο Κουπερτίνο και να το παραδώσω προσωπικά στον Μάικ Μάρεϊ.
Καθώς ο Άντριου απομακρυνόταν, ήρθαν στο μυαλό οράματα για τον Μάρτιν Λούθερο που κάρφωνε το μανιφέστο του στην πόρτα της εκκλησίας. Και, δυστυχώς, μετά την πρώτη ανάγνωση του σημειώματος του Andrew, ο Murray το δημοσίευσε σε πίνακες ανακοινώσεων σε όλο το κτίριο ανάπτυξης Mac.
Τρόμαξα, σίγουρα ο Στιβ Τζομπς θα μας έδιωχνε πίσω στην ερημιά του DOS από όπου προερχόμασταν. Κατάλαβα ότι το μικρό μας εγχείρημα περιοδικού είχε τελειώσει.
Ανησύχησα επίσης ότι εάν η Apple καθυστερούσε το Mac, το αφεντικό μας, Pat McGovern, θα αισθανόταν δικαιωμένος για τον σκεπτικισμό του ότι η Apple θα μπορούσε ποτέ να παραδώσει οτιδήποτε εγκαίρως. Θα ήταν σε θέση να μας αναγκάσει να στρέψουμε την προσοχή μας στον IBM Home Computer, που τώρα ονομάζεται "PCjr" και κυκλοφόρησε τον Μάρτιο. Αντί Macworld, θα δημοσιεύαμε "PCjr World.”
Αλλά για άλλη μια φορά ο Steve Jobs αποδείχθηκε απρόβλεπτος. Προς έκπληξή μας, εντυπωσιάστηκε με την κατανόηση του Andrew για τα τεχνικά διλήμματα. Μας κάλεσε για να εκφράσει τη «βαθύτερη ανησυχία» του και μας διαβεβαίωσε ότι θα ασχοληθεί με όλα τα θέματα που έθεσε ο Άντριου.
Και τότε, ουσιαστικά δεν έκανε τίποτα.
Το μόνο εφικτό σενάριο για μια καθυστέρηση θα ήταν αν το Super Bowl αναβληθεί και ακόμη και ο Steve δεν είχε τη δύναμη να το κάνει αυτό. Η διαφήμιση για ζόμπι Mac ολοκληρώθηκε και το διοικητικό συμβούλιο της Apple ενέκρινε την αγορά ενός λεπτού στο ημίχρονο.
Ο Στιβ Τζομπς ήταν αποφασισμένος να διασκεδάσει και δεν επρόκειτο να αφήσει έναν ανάπηρο Mac να τον εμποδίσει.
Μέρος 1: Συνάντηση με τον Στιβ
Μέρος 2ο: Βλέποντας το Macintosh για πρώτη φορά
Μέρος 3: Γνωρίσαμε τον πραγματικό Steve Jobs
Μέρος 4: Ο Steve Jobs μας λέει "Belly Up to the Bar"
Μέρος 5: Ο Στιβ έρχεται με μια πραγματικά περίεργη διαφήμιση
Μέρος 6: Ο Στιβ Ποζάρει για το πρώτο εξώφυλλο του Macworld
Μέρος 7: Ο Andrew Fluegelman παροτρύνει την Apple να καθυστερήσει την εισαγωγή
Μέρος 8: Ο Πατ ΜακΓκόβερν συναντά τον Στιβ, η συμφωνία ολοκληρώθηκε.
Μέρος 9: Ο Steve είναι υπέροχος!
Μέρος 10: Ο Steve Thumbs τη μύτη του στο Apple II
Μέρος 11: Ο Macintosh μιλά για τον εαυτό του (κυριολεκτικά)…
Μέρος 12: Το Fat Mac σώζει την ημέρα
Μέρος 13: Ο Στιβ φέρνει την Τίνα στο πάρτι δείπνου Macworld
Μέρος 14: Η Έλα Φιτζέραλντ τραγουδάει χρόνια πολλά στον Στιβ
Μέρος 15: Steve’s NeXT Big Thing
Ακολουθήστε με στο Twitter @davbunnell
