Αν δεν το είχατε ακούσει μέχρι τώρα, αυτή η εβδομάδα σηματοδοτεί τη δέκατη επέτειο από την πώληση μιας μικρής συσκευής που ονομάζεται iPhone. Για να γιορτάσουμε, το Wall Street Journal δημιούργησε ένα νέο μίνι ντοκιμαντέρ, με τίτλο Πίσω από το γυαλί, περιγράφοντας λεπτομερώς την κατασκευή του πρωτοποριακού smartphone της Apple.
Ευγενική παραχώρηση συνεντεύξεων με τους πρώην εκτελεστές της Apple Tony Fadell, Scott Forstall και Greg Christie, εδώ είναι τα κορυφαία factoids που μάθαμε από αυτό.
Το iPhone μεγάλωσε από ανησυχίες για το iPod
Το iPod έφερε περίπου τα μισά έσοδα της Apple το 2005, αλλά η εταιρεία δεν επαναπαυόταν στις δάφνες της. «[Αναρωτηθήκαμε] τι θα κανιβαλίσει τις πωλήσεις iPod;» ρωτά ο Scott Forstall, ο πρώην προϊστάμενος του iOS που εγκατέλειψε την Apple το 2012 μετά την αποτυχία της Apple Maps. «Μια από τις μεγαλύτερες [απειλές] ήταν τα κινητά τηλέφωνα».
Η ανησυχία για πιθανή κανιβαλισμό του iPod οδήγησε την Apple να δημιουργήσει το πιο διάσημο προϊόν της.
Φωτογραφία: Apple
Η Apple δοκίμασε "30 ή 40" διαφορετικούς τρόπους για να διατηρήσει τον τροχό κλικ του iPod
Θυμάστε το αστείο περιβάλλον εργασίας iPhone που έδειξε ο Steve Jobs κατά την κυκλοφορία του iPhone, το οποίο χρησιμοποίησε τον τροχό κλικ του iPod σαν περιστροφικό καντράν; Αυτή ήταν μια πολύ σοβαρή ιδέα της Apple. Στην περίπτωση, «τριάντα ή σαράντα» διαφορετικές μέθοδοι που επιτρέπουν στους χρήστες να καλούν με τον τροχό κλικ δοκιμάστηκαν στα παρασκήνια. Κανένα από αυτά δεν ήταν καλό.
«Θα μπορούσατε να επιλέξετε από μια λίστα, σωστά; Αυτό ήταν το iPod », λέει ο Tony Fadell, ο οποίος έφυγε από την Apple για να ιδρύσει το Nest το 2008. «Αλλά τότε η κλήση ενός πραγματικού αριθμού ήταν τόσο δύσκολη. Δεν θα λειτουργούσε ποτέ ».
Φωτογραφία: WSJ
Το πρώτο τραπέζι οθόνης πολλαπλής αφής της Apple ήταν μεγάλο
Δεν είναι μυστικό ότι το iPad προηγήθηκε του iPhone όσον αφορά την Ε & Α της Apple, ούτε ότι η Apple δοκιμάζει συχνά πρωτότυπα πολλαπλών μεγεθών αντικειμένων για να κάνει τη σωστή τεχνολογία. Αλλά ένα πράγμα που αποκαλύπτεται στο ντοκιμαντέρ είναι ότι η πρώτη οθόνη πολλαπλής αφής που έφτιαξε η Apple ήταν αρκετά μεγάλη-όπως το μέγεθος ενός τραπεζιού πινγκ πονγκ. Και έτρεξε και το macOS.
«[Ο Στιβ είπε],« Νομίζω ότι αυτό θα λύσει το πρόβλημά μας », θυμάται ο Φάντελ, αναφερόμενος στο ζήτημα του τροχού κλικ που αναφέρθηκε παραπάνω. Σίγουρα είχε δίκιο!
Φωτογραφία: WSJ
Η ομάδα επίδειξης iPhone δούλευε πολλές ώρες
Σύμφωνα με τον Scott Forstall, όταν υπήρχε η απειλή ότι ο Jobs θα μπορούσε να απομακρύνει το έργο του τηλεφώνου από το Αρχική ομάδα iPhone, επειδή δεν ήταν ευχαριστημένη με την πρόοδο, η ομάδα έβαλε μερικές ώρες για να αλλάξει τα πράγματα περίπου. Πόσο σοβαρό; Δοκιμάστε εβδομάδες 168 ωρών. Πήραν ακόμη και ένα ξενοδοχείο απέναντι από το 1 Infinite Loop, ώστε να μην χρειάζεται να ταξιδεύουν σπίτι στο τέλος κάθε ημέρας.
Η ανταμοιβή για ένα καλό demo;
Η καλύτερη σειρά του ντοκιμαντέρ ανήκει στον πρώην εκτελεστή λογισμικού Greg Christie, ο οποίος μιλά για την ανταμοιβή που πήρε η ομάδα για να εντυπωσιάσει τον Steve Jobs με το demo του iPhone τους. «Η ανταμοιβή μας που κάναμε μια σπουδαία δουλειά σε εκείνη τη διαδήλωση ήταν να σκοτώσουμε τον εαυτό μας [να γίνει πραγματικότητα] τα επόμενα δυόμισι χρόνια», λέει φριχτά.
Φωτογραφία: WSJ
Πώς να φτιάξετε ένα καλό πληκτρολόγιο
Παρόλο που το πληκτρολόγιο του iPhone έχει παραμείνει το ίδιο για χρόνια σε αυτό το σημείο, είναι εύκολο να το ξεχάσω τι τεράστια διαμάχη ήταν εκείνη τη στιγμή να συγκρίνεις ένα εικονικό πληκτρολόγιο με το φυσικό του BlackBerry πληκτρολόγιο. (Ακόμη και ο Walt Mossberg που αγαπά την Apple δεν ήταν σίγουρος για αυτό.)
Ο Forstall είπε ότι, με το εικονικό πληκτρολόγιο να μην λειτουργεί κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης, πήρε την απόφαση να τραβήξει όλα οι μηχανικοί της διεπαφής χρήστη απενεργοποιούν τις άλλες εφαρμογές στις οποίες δούλευαν και εστιάζουν την πλήρη απασχόληση στο πληκτρολόγιο για μερικές φορές εβδομάδες.
Το αποτέλεσμα ήταν μια σειρά από τρελά demos και ένας μηχανικός που βρήκε έναν έξυπνο τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος χρησιμοποιώντας AI για να προβλέψει την περιοχή χτυπήματος διαφορετικών κουμπιών ανάλογα με το πλαίσιο. Αυτό σήμαινε ότι ένας χρήστης που πληκτρολογούσε Τ θα είχε μεγάλη πιθανότητα να πληκτρολογήσει το Η στη συνέχεια και ακόμη μεγαλύτερη πιθανότητα να το παρακολουθήσει με ένα Ε. Μεταβάλλοντας το μέγεθος της περιοχής που θα μπορούσαν να αγγίξουν για να μειωθεί το σωστό γράμμα στα λάθη.
Είναι κοινή λογική τώρα - αλλά ήταν σίγουρα καινοτόμο για την εποχή του.
Δείτε την ταινία
Εάν αυτό δεν λειτουργεί, μπορείτε επίσης δείτε το εδώ.
