Το να κάνω μουσική στο iPad με ανάγκασε να επιστρέψω στο Mac

Χρησιμοποιώ το iPad μου για σχεδόν όλους τους υπολογιστές μου. Γράφω, διαβάζω, ηχογραφώ και επεξεργάζομαι μουσική, επεξεργάζομαι φωτογραφίες - το ονομάζετε. Έχω χρησιμοποιήσει το δεκαετίας παλιό μου Mac όλο και λιγότερο τα τελευταία χρόνια, καθώς το iPad, ή μάλλον το iOS, έχει γίνει όλο και πιο ικανό.

Αλλά αυτή την εβδομάδα ξεσκονίστηκα το Mac μου, παρήγγειλα επιπλέον RAM (ναι, είναι ακόμα διαθέσιμο!), Και το πυροδότησα. Γιατί; Επειδή, όσο ισχυρό και αν είναι το iPad, ο Mac είναι ακόμα πολύ καλύτερος για ορισμένες εργασίες. Στην περίπτωσή μου, αυτή η εργασία είναι η εγγραφή και η επεξεργασία μουσικής.

Μην ανησυχείς

Πρώτα, μερικές σημειώσεις σχετικά με αυτήν την ανάρτηση. Αγαπώ ακόμα το iPad. Το χρησιμοποιώ ακόμα και το προτιμώ για τη συγγραφή και τη δημοσίευση ιστοριών, και σχεδόν για όλα τα άλλα. Αυτό δεν θα είναι άλλο ένα άρθρο σχετικά με την απόρριψη του iPad για Mac ή το αντίστροφο. Αυτό το άρθρο αφορά την υποκειμενική μου εμπειρία στην προσπάθεια δημιουργίας μουσικής στο iPad και τον τρόπο με τον οποίο το iPad είναι ουσιαστικά ακατάλληλο για πολλαπλές εργασίες.

Ας ελπίσουμε ότι θα βρείτε αυτή τη γωνία ενδιαφέρουσα, καθώς απεικονίζει τις υπόλοιπες διαφορές μεταξύ του iPadOS και του macOS και πώς μπορούν να ληφθούν καλύτερα ως δύο συμπληρωματικά μέρη ενός συνολικού συνόλου.

Το πρόβλημα με το iPad

Νόμιζα ότι οι νέες δυνατότητες πολλαπλών παραθύρων του iPadOS και η προσθήκη εξωτερικού χώρου αποθήκευσης USB, θα με επέτρεπαν τελικά να χρησιμοποιήσω το iPad για σχεδόν τα πάντα εκτός από την προσθήκη μουσικής στη βιβλιοθήκη iTunes μου και τη δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας της φωτογραφίας μου βιβλιοθήκη.

Αλλά ακόμη και το iOS 13 δεν μπορεί να βοηθήσει, καθώς φαίνεται ότι τα προβλήματά μου σχετίζονται περισσότερο με τις θεμελιώδεις διαφορές μεταξύ του Mac και του iPad. Το Mac είναι ένας άξονας εργασίας, ένας υπολογιστής που έχει σχεδιαστεί για να συνδέεται με όλα τα περιφερειακά σας και να εργάζεται με αυτά με συνέπεια. Το iPad μοιάζει περισσότερο με μια κενή πλάκα που μπορείτε να επαναδιαμορφώσετε για να κάνετε οτιδήποτε σας αρέσει, αλλά δεν είναι πολύ καλό σε συνέπεια. Ας χρησιμοποιήσουμε ένα παράδειγμα.

Ξεφλουδισμένο iPad

Όταν δημιουργώ μουσική στο iPad, ίσως θελήσω να ηχογραφήσω ένα τύμπανο από το Εφαρμογή μοτίβων παίζοντας ένα ρυθμικό μέρος στην κιθάρα. Και αυτό είναι δυνατό με πολλούς τρόπους. Ας χρησιμοποιήσουμε το GarageBand ως συσκευή εγγραφής και ας πούμε ότι το iPad είναι ήδη συνδεδεμένο με το μίξερ ήχου USB μου, για είσοδο κιθάρας. Μέχρι εδώ καλά.

Όταν προσπαθώ να ηχογραφήσω, τα προβλήματα ξεκινούν αμέσως. Αρχικά, το Patterning δεν θα συνδεθεί στο GarageBand. Wasταν μια χαρά σήμερα το πρωί, οπότε γιατί δεν λειτουργεί τώρα; Στη συνέχεια, το GarageBand δεν θα ηχογραφήσει την κιθάρα μου. Βλέπει τη σύνδεση USB στο μίξερ, αλλά δεν αναγνωρίζει ήχο.

Δυστυχώς, αυτά είναι δύο πολύ συνηθισμένα περιστατικά στη ρύθμισή μου (και σε ρυθμίσεις άλλων ανθρώπων - το έχω ερευνήσει πολύ αυτό). Και αυτό είναι Μπάντα του γκαράζ, μια εξελιγμένη και κατά τα άλλα εξαιρετική εφαρμογή από την Apple, όχι κάποια χάλια εγκαταλελειμμένα λογισμικά από έναν καουμπόη προγραμματιστή.

Το iPad είναι ακόμα ένα μεγάλο iPhone

Ποιο είναι όμως το πραγματικό πρόβλημα εδώ; Το λογισμικό υποφέρει πάντα από σφάλματα. Αυτό δεν είναι μοναδικό για το iPad. Όχι, το πρόβλημα είναι ότι, παρά όλες τις βελτιώσεις μεταφοράς και απόθεσης, πολλαπλών εργασιών και πολλαπλών παραθύρων στο iOS τα τελευταία χρόνια, το iPadOS εξακολουθεί να είναι ένα περιβάλλον εφαρμογής μιας εφαρμογής. Εάν προσπαθήσετε να χρησιμοποιήσετε δύο εφαρμογές μαζί - μια εφαρμογή τυμπάνου και μια εφαρμογή εγγραφής, για παράδειγμα - τα πράγματα αρχίζουν να πηγαίνουν στραβά. Και κάνουν λάθος γρήγορα. Ένα κανονικά σταθερό iPad αρχίζει να καταρρέει στις εικονικές ραφές.

Ας το συγκρίνουμε με μια εφαρμογή όπως Λογική ή Μπάντα του γκαράζ στο Mac. Ακολουθεί μια συγκεκριμένη περίπτωση χρήσης - εξωτερικές συνδέσεις υλικού. Εάν συνδέσω μια διεπαφή ήχου USB στο Mac, μπορώ να εκχωρήσω όλα τα διαφορετικά κανάλια εισόδου σε ξεχωριστά κομμάτια ήχου στο Logic. Μπορώ να το αποσυνδέσω, να κάνω επανεκκίνηση και να επιστρέψω αύριο. Και όταν συνδέσω αυτήν τη διεπαφή, θα αναγνωριστεί. Όχι μόνο αυτό, αλλά αποκαθίστανται όλες οι διαδρομές ήχου μου.

Αυτό ισχύει για σχεδόν τα πάντα στο Mac που περιλαμβάνουν υλικό σε συνδυασμό με λογισμικό ή πολλές εφαρμογές που λειτουργούν μαζί. Τα περίεργα προβλήματα είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.

Συνδέσεις ήχου: Αναξιόπιστες στο iPad

Στο iPad, αυτό μπορεί να συμβεί ή όχι. Μερικές φορές, πρέπει να επανεκκινήσω το iPad ή τη διεπαφή ήχου USB μόνο για να εμφανιστεί το υλικό. Όταν λειτουργεί, το iPad είναι υπέροχο. Αλλά πολύ συχνά, δεν λειτουργεί.

Αυτό είναι, πιστεύω, πρόβλημα φιλοσοφίας. Το iPad εξακολουθεί να είναι ένα μεγάλο iPhone, καθώς αναμένεται να χρησιμοποιείτε μία εφαρμογή κάθε φορά. Εάν προσπαθήσετε να συνδέσετε εφαρμογές μαζί, αυτές οι συνδέσεις συχνά αποτυγχάνουν. Για εφαρμογές μουσικής, η μνήμη RAM μπορεί να μειωθεί και μία από τις εφαρμογές που χρησιμοποιείτε θα σκοτωθεί. Or ίσως η σύνδεση να σπάσει, χωρίς καλό λόγο. (Της Apple Πρωτόκολλο ήχου μεταξύ εφαρμογών, που έχει σχεδιαστεί για να επιτρέπει στις εφαρμογές να στέλνουν ήχο η μία στην άλλη, είναι ξεφλουδισμένη).

Ο Mac, από την άλλη πλευρά, κάνει αυτό που του λένε και δεν έχει κανένα πρόβλημα να εκτελεί πολλές εφαρμογές μαζί.

Όχι μόνο εφαρμογές μουσικής

Αυτό ξεπερνά τα δικά μου μουσικά παράπονα. Πάρτε το iPad πολλαπλών παραθύρων πολλαπλών εργασιών, για παράδειγμα. Έχετε δύο παράθυρα δίπλα-δίπλα. Πρόκειται να πληκτρολογήσετε κάτι. Σε ποιο παράθυρο θα εμφανιστούν τα πλήκτρα σας; Ποια εφαρμογή θα ελέγχεται από τις συντομεύσεις πληκτρολογίου σας;

Ακόμα και στο iOS 13, το οποίο τώρα σας επιτρέπει να εκτελείτε πολλά παράθυρα της ίδιας εφαρμογής, η ένδειξη που δείχνει το τρέχον ενεργό παράθυρο είναι σχεδόν αόρατο.

Φορτηγό και αυτοκίνητο

Για επαναχρησιμοποίηση Η αναλογία του φορτηγού και του αυτοκινήτου του Steve Jobs, το iPad μοιάζει περισσότερο με SUV αυτές τις μέρες. Έχει την εμφάνιση ενός μικρού φορτηγού και είναι σίγουρα πιο ικανό από ό, τι ήταν όταν ο Jobs χρησιμοποίησε για πρώτη φορά αυτήν την αναλογία. Αλλά ακόμα δεν είναι Mac.

Αλλά αυτό δεν είναι κακό. Ξεσκονίζοντας τον παλιό μου Mac, έχω συνειδητοποιήσει πόσο καλύτερο είναι σε ορισμένες εργασίες - και πόσο καλύτερο το iPad σε άλλες.

Για παράδειγμα, το Mac είναι πολύ καλύτερη συσκευή εγγραφής ήχου από το iPad. Είναι πιο αξιόπιστο, με πολύ μεγαλύτερη ευελιξία. Αλλά το iPad προσφέρει καλύτερες (και φθηνότερες) εφαρμογές μουσικής. Και αυτές οι εφαρμογές χρησιμοποιούν την οθόνη αφής για να κάνουν πράγματα που ο Mac δεν θα μπορούσε ποτέ. Η λύση είναι να χρησιμοποιήσετε και τα δύο.

iPad και Mac: Καλύτερα μαζί

Μπορώ να συνδέσω το iPad μου στο Mac χρησιμοποιώντας καλώδιο Lightning ή USB-C και θα εμφανιστεί ως πηγή εισόδου. Στη συνέχεια, ό, τι παίζω στο iPad μπορεί να καταγραφεί στο Logic, ή στο GarageBand ή σε οποιαδήποτε άλλη εφαρμογή στο Mac. Or μπορώ να τρέξω το Απομακρυσμένη λογική εφαρμογή στο iPad και χρησιμοποιήστε το για να ελέγξετε τις εξαιρετικά ισχυρές εφαρμογές Logic ή GarageBand στο Mac.

Η μετάβαση στο GarageBand στο Mac ανακούφισε πολλούς πονοκεφάλους που δεν κατάλαβα καν ότι είχα. Είχα αρχίσει να φοβάμαι την επεξεργασία των τραγουδιών μου επειδή δεν ήθελα να αντιμετωπίσω την αναξιοπιστία του iPad μου. Τώρα μπορώ να χρησιμοποιήσω και τις δύο συσκευές και να τις αφήσω να παίξουν στις δυνάμεις τους.

Και αυτή η άσκηση μου έφερε μια ακόμη έκπληξη: Ο παλιός, παλιός μου Mac είναι ακόμα αρκετά γρήγορος για τη δουλειά.

Σε αυτό το πλαίσιο, η ιδέα μιας ενοποιημένης συσκευής, μιας έκδοσης Apple του Surface της Microsoft, είναι γελοία και τρομακτική. Ευτυχώς, φαίνεται ότι το Mac κολλάει.